1 ខ្ញុំ យ៉ាកុប ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ជូនចំពោះកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីរដែលបានបែកខ្ញែកគ្នា សូមជ្រាប។ 2 បងប្អូនអើយ ទុក្ខលំបាកគ្រប់យ៉ាង ដែលបងប្អូនត្រូវឆ្លងកាត់នោះ សូមចាត់ទុកថាជាការដែលធ្វើឲ្យមានអំណរវិញ។ 3 បងប្អូនដឹងហើយថា ការល្បងលជំនឿរបស់បងប្អូននឹងធ្វើឲ្យបងប្អូនចេះស៊ូទ្រាំ។ 4 សូមឲ្យបងប្អូនស៊ូទ្រាំលុះដល់បានសម្រេច ដើម្បីបង្កើតផលផ្លែដ៏ល្អគ្រប់លក្ខណៈ ហើយបងប្អូននឹងមានគុណសម្បត្តិល្អសព្វគ្រប់ ដោយមិនខ្វះខាតអ្វីសោះឡើយ។ 5 ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើបងប្អូនណាម្នាក់ត្រូវការប្រាជ្ញា ត្រូវតែទូលសូមពីព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គនឹងប្រទានឲ្យជាប្រាកដ ដ្បិតព្រះអង្គនឹងប្រទានដោយព្រះហឫទ័យទូលាយ ដោយគ្មានបន្ទោសសោះឡើយ។ 6 ប៉ុន្តែ ចូរឲ្យអ្នកនោះទូលសូមដោយជំនឿ ដោយគ្មានការសង្ស័យ ដ្បិតអ្នកដែលមានចិត្តសង្ស័យ គឺដូចជារលកសមុទ្រត្រូវបក់បោកចុះឡើងទៅតាមខ្យល់។ 7 ដ្បិតសូមកុំគិតថាមនុស្សនោះ នឹងបានទទួលអ្វីពីព្រះអម្ចាស់ឡើយ។ 8 អ្នកនោះជាមនុស្សមានចិត្តសង្ស័យ និងមានចិត្តមិននឹងនក្នុងកិច្ចការដែលខ្លួនប្រព្រឹត្តទេ។ 9 សូមឲ្យបងប្អូនដែលក្រីក្រមានមោទនភាពឡើង ព្រោះព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកតម្កើងពួកគេឡើង 10 ប៉ុន្តែ ចំពោះអ្នកមានទ្រព្យវិញក៏ត្រូវមានមោទនភាពដែរព្រោះនឹងត្រូវបានបន្ទាបចុះ ដ្បិតទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកនោះនឹងត្រូវរុះរោយទៅដូចផ្កាស្មៅ។ 11 លុះដល់ថ្ងៃរះពេញកម្ដៅហើយ ដើមវាក៏ស្វិតក្រៀមផ្កាក៏រុះរោយ ហើយលម្អរបស់វាក៏រលាយបាត់ទៅដែរ។ ដូចគ្នានេះដែរ អ្នកមានក៏នឹងត្រូវរុះរោយបាត់ទៅតាមរបៀបនេះ នៅត្រឹមកណ្តាលផ្លូវ។ 12 មានពរហើយ អ្នកណាដែលស៊ូទ្រាំនឹងការល្បងលបាន។ ដ្បិតក្រោយពេលគាត់បានជាប់ពីការល្បងលហើយ គាត់នឹងទទួលបានមកុដជីវិត តាមព្រះបន្ទូលសន្យា ចំពោះអស់អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់។ 13 សូមកុំឲ្យនរណាម្នាក់ពេលជួបការល្បួងនិយាយថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ល្បួងខ្ញុំឡើយ» ព្រោះការអាក្រក់មិនអាចល្បួងព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ ហើយព្រះអង្គផ្ទាល់ក៏មិនល្បួងនរណាម្នាក់ដែរ។ 14 ប៉ុន្តែ គ្រប់គ្នាទទួលការល្បួងដោយសារបំណងចិត្ត និងភាពលោភលន់របស់ខ្លួនវិញ ដែលបានអូសទាញ និងលួងលោមបញ្ឆោតប៉ុណ្ណោះ។ 15 បន្ទាប់ពីបំណងចិត្តចាប់ទុំក្នុងផ្ទៃ វានឹងសម្រាលចេញមកជាអំពើបាប ហើយក្រោយពីបាបនោះបានលូតលាស់ធំហើយ វានឹងប្រសូតជាសេចក្តីស្លាប់។ 16 បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ សូមកុំចាញ់ការបោកបញ្ជោតឡើយ។ 17 អំណោយដ៏ល្អៗទាំងឡាយ និងអំណោយដ៏គ្រប់លក្ខណៈ សុទ្ធតែមកពីស្ថានលើ គឺមកពីព្រះបិតានៃពន្លឺ ។ ព្រះអង្គមិនប្រែប្រួលឡើយ សូម្បីតែស្រមោលនៃការប្រែប្រួលក៏គ្មានផង។ 18 ព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យបង្កើតយើងមក ដោយសារព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិត ដូច្នេះ យើងនឹងក្លាយជាផលដំបូងនៃអ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះអង្គបានបង្កើតមក។ 19 បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ បងប្អូនសុទ្ធតែដឹងហើយ សូមឲ្យគ្រប់គ្នារហ័សនឹងស្ដាប់ តែយឺតនឹងនិយាយ ហើយយឺតនឹងខឹងផងដែរ។ 20 ដ្បិត កំហឹងរបស់មនុស្សមិនអាចធ្វើតាមសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ 21 ដូច្នេះ ចូរលះបង់នូវអំពើបាបគ្រប់យ៉ាង និងចិត្តឃោរឃៅទាំងនោះចោលចេញទៅ។ ចូរបន្ទាបខ្លួនដើម្បីទទួលការបំប៉នពីព្រះបន្ទូល ដែលអាចសង្គ្រោះព្រលឹងរបស់បងប្អូនបាន។ 22 ចូរធ្វើតាមព្រះបន្ទូល កុំគ្រាន់តែស្ដាប់ហើយបញ្ឆោតចិត្តខ្លួនឯងឡើយ។ 23 ដ្បិតអ្នកណាស្ដាប់ព្រះបន្ទូលមិនប្រតិបត្តិតាម អ្នកនោះប្រៀបដូចជាមនុស្ស ដែលឆ្លុះកញ្ចក់មើលមុខខ្លួន 24 ក្រោយពិនិត្យមើលរួចហើយ ក៏ចេញទៅ ស្រាប់តែភ្លេចមិនដឹងថាសូម្បីតែមុខខ្លួនឯងបែបយ៉ាងណាផង។ 25 ប៉ុន្តែ អ្នកដែលមើលដោយយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះក្រឹត្យវិន័យនៃសេរីភាពដ៏គ្រប់លក្ខណៈ ហើយបន្តប្រតិបត្តិតាមយ៉ាងដិតដល់ អ្នកនោះនឹងបានពរក្នុងកិច្ចការដែលខ្លួនធ្វើ។ 26 បើសិនជានរណាម្នាក់គិតថាខ្លួនជាអ្នកកាន់សាសនា តែមិនចេះគ្រប់គ្រងអណ្ដាតខ្លួន អ្នកនោះបញ្ឆោតចិត្តខ្លួនឯងហើយ ការកាន់សាសនារបស់គាត់ក៏គ្មានប្រយោជន៍អ្វីដែរ។ 27 ឯសាសនាដែលវិសុទ្ធ និងគ្មានកន្លែងបន្ទោសបាន នៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះបិតា គឺជាការជួយក្មេងកំព្រា និងស្ត្រីមេម៉ាយដែលមានទុក្ខលំបាក ហើយរក្សាខ្លួនឲ្យល្អ ចៀសចេញពីអំពើសៅហ្មងរបស់លោកីយ៍នេះ។
1 បងប្អូនអើយ សូមកុំឲ្យជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដនៃយើង និងព្រះអម្ចាស់ប្រកបដោយសិរីរុងរឿង បែបលំអៀងទៅលើមនុស្សមួយចំនួននោះឡើយ។ 2 ឧបមាថា នរណាម្នាក់ចូលរួមប្រជុំ មានពាក់ចិញ្ចៀនមាស និងមានសម្លៀកបំពាក់ស្អាត ហើយម្នាក់ទៀតជាអ្នកក្រ ស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ។ 3 ប្រសិនបើបងប្អូនរាក់ទាក់ទទួលអ្នកស្លៀកពាក់ស្អាតល្អ ទាំងនិយាយថា៖ «សូមលោកអញ្ជើញមកអង្គុយនៅកន្លែងកិត្តិយសនេះ» ប៉ុន្តែ និយាយទៅកាន់អ្នកក្រថា៖ «ចូលអ្នកឈរនៅទីនោះ» ឬថា៖ «មកអង្គុយនៅខាងក្រោមកន្លែងខ្ញុំដាក់ជើងវិញ» 4 តើធ្វើបែបនេះបងប្អូនមិនមែនលំអៀងទេឬអី? តើបងប្អូនមិនបានវិនិច្ឆ័យគេដោយគំនិតអាក្រក់ទេឬអី?។ 5 សូមស្ដាប់! បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ តើព្រះជាម្ចាស់មិនបានជ្រើសរើសអ្នកក្រក្នុងលោកនេះ ឲ្យទៅជាអ្នកមានក្នុងជំនឿ ហើយឲ្យទទួលមរតកនៃព្រះរាជ្យ ដែលព្រះអង្គបានសន្យា ដល់អស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះអង្គទេឬ? 6 ប៉ុន្តែ បងប្អូនបែរជាមិនឲ្យតម្លៃអ្នកក្រទៅវិញ! តើមិនមែនពួកអ្នកមានទេឬ ដែលបានសង្កត់សង្កិនបងប្អូន? តើពួកគេមិនបានអូសបងប្អូនយកទៅឲ្យតុលាការទេ? 7 តើអ្នកទាំងនោះមិនបានប្រមាថព្រះនាមដ៏ប្រសើរ ដែលជារបស់បងប្អូនទេឬ?។ 8 ប្រសិនបើបងប្អូនប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង ឲ្យដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯងដែរ» ទើបបានល្អ។ 9 ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើបងប្អូនឲ្យតម្លៃតែមនុស្សមួយចំនួន បងប្អូនបានប្រព្រឹត្តបាបហើយ ក្រឹត្យវិន័យរាប់ថាបងប្អូនជាអ្នកល្មើសច្បាប់។ 10 ដ្បិតនរណាដែលប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យទាំងអស់ ប៉ុន្តែ បើអ្នកនោះភ្លាំងភ្លាត់នៅក្នុងការតែមួយ នោះគាត់នឹងត្រឡប់ទៅេជាមានទោសក្នុងការប្រព្រឹត្តខុសក្រឹត្យវិន័យទាំងមូលដែរ។ 11 ដ្បិតមានសេចក្តីចែងមកថា៖ «កុំប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់» ហើយថា៖ «កុំសម្លាប់មនុស្ស»។ បើសិនជា អ្នកមិនប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ទេ ប៉ុន្តែបែរជាសម្លាប់គេ នោះបានសេចក្ដីថា អ្នកប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងក្រឹត្យវិន័យហើយ។ 12 ដូច្នេះ ចូរនិយាយ និងប្រព្រឹត្តដូចអ្នកទាំងនោះដែលនឹងទទួលការវិនិច្ឆ័យតាមន័យរបស់ក្រឹត្យវិន័យនៃសេរីភាព។ 13 ដ្បិតអ្នកកាត់ក្តីនឹងវិនិច្ឆ័យដោយពុំមានការយល់យោកចំពោះអ្នកធ្វើខុស ហើយគ្មានក្តីមេត្តាដល់អស់អ្នកដែលគ្មានមេត្តាឡើយ។ ដ្បិតសេចក្តីមេត្តាករុណានឹងយកជោគជ័យលើការវិនិច្ឆ័យ។ 14 ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់និយាយថា ខ្លួនមានជំនឿ ប៉ុន្តែ មិនបានធ្វើការល្អទេ នោះតើមានប្រយោជន៍អ្វី? តើជំនឿនោះអាចសង្គ្រោះគាត់បានឬ? 15 ឧបមាថា បងប្អូនប្រុសស្រីណាម្នាក់ គ្មានសម្លៀកបំពាក់ល្អ និងគ្មានម្ហូបអាហារហូបពេញមួយថ្ងៃ។ 16 ឧបមាថា មានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា និយាយទៅកាន់ពួកគេថា «សូមអញ្ជើញទៅដោយសុខសាន្តចុះ ហើយភាពមានកក់ក្ដៅ និងសូមឲ្យអ្នកបានឆ្អែតចុះ»។ ប្រសិនបើជាអ្នកមិនបានឲ្យអ្វី ដែលជាតម្រូវការពួកគេទេ តើពាក្យទាំងនោះមានប្រយោជន៍អ្វី? 17 បើគ្មានការប្រព្រឹត្តទេ ជំនឿនោះនឹងស្លាប់។ 18 ប៉ុន្តែ មានអ្នកខ្លះនិយាយថា៖ «អ្នកមានជំនឿ ឯខ្ញុំវិញមានការប្រព្រឹត្តវិញ»។ សូមបង្ហាញជំនឿគ្មានមានការប្រព្រឹត្តឲ្យខ្ញុំឃើញផង នោះខ្ញុំនឹងបង្ហាញឲ្យអ្នកឃើញជំនឿរបស់ខ្ញុំ ដោយការប្រព្រឹត្ត។ 19 អ្នកពិតជាបានជឿថា មានព្រះជាម្ចាស់តែមួយ គឺត្រឹមត្រូវហើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកអារក្សក៏ជឿដូច្នេះដែរ ហើយពួកវាភ័យញាប់ញ័ផងដែរ។ 20 តើបងប្អូនដឹងតែថា មនុស្សឥតប្រាជ្ញា និងជំនឿគ្មានការប្រព្រឹត្ត ជាជំនឿឥតបានការអ្វីទាំងអស់? 21 តើមិនមែនលោកអប្រាហាំជាឪពុករបស់យើង បានរាប់ជាសុចរិតដោយការប្រព្រឹត្ត កាលលោកបានយកអ៊ីសាកជាកូនទៅថ្វាយជាយញ្ញបូជាលើអាសនៈទេឬអី? 22 ជំនឿរបស់លោកបានរួមផ្សំនឹងការប្រព្រឹត្ត ហើយតាមរយៈការប្រព្រឹត្តនោះ ធ្វើឲ្យជំនឿរបស់លោកបានពេញលក្ខណៈ។ 23 «លោកអប្រាហាំជឿលើព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះអង្គរាប់លោកជាសុចរិត» ហើយលោកក៏បានហៅថាជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ 24 បងប្អូនឃើញទេ ព្រះជាម្ចាស់រាប់មនុស្សឲ្យសុចរិត ដោយសារប្រព្រឹត្តដែរ គឺមិនមែនដោយសារ តែជំនឿមួយមុខនោះទេ។ 25 ដូចគ្នានេះដែរ តើមិនមែននាងរ៉ាហាបជាស្ត្រីពេស្យាទេឬអី ដែលបានសុចរិត ដោយសារការប្រព្រឹត្តរបស់នាង ព្រោះនាងបានទទួលពួកអ្នកនាំសារ ឲ្យស្នាក់នៅ ហើយឲ្យគេចាកចេញទៅវិញ តាមផ្លូវមួយផ្សេងទៀត? 26 ដ្បិតបើរូបកាយដាច់ចេញពីវិញ្ញាណ រូបកាយនោះនឹងស្លាប់ ហើយជំនឿគ្មានការប្រព្រឹត្ត ក៏ជាជំនឿស្លាប់ដែរ។
1 បងប្អូនអើយ មិនមានមនុស្សច្រើនទេដែលបានធ្វើេជាគ្រូបង្រៀន។ យើងដឹងថាយើងនឹងត្រូវទទួលការវិនិច្ឆ័យទោសធ្ងន់ធ្ងរដែរ។ 2 ដ្បិត យើងតែងតែធ្វើខុសជាញយដង។ បើសិនជានរណាម្នាក់មិនបានធ្វើខុសដោយពាក្យសម្តី អ្នកនោះជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណៈ ហើយអាចត្រួតលើខ្លួនឯងទាំងមូលបាន។ 3 ប្រសិនបើ យើងដាក់បង្ហៀរនៅមាត់របស់សេះ ដើម្បីឲ្យវាស្តាប់បង្គាប់យើង យើងអាចបញ្ជារូបកាយវាឲ្យទៅណាក៏បាន។ 4 ចូរសង្កេតមើលសំពៅដូចគ្នាដែរ ទោះបីជាវាធំយ៉ាងណា ហើយខ្យល់បក់ខ្លាំងក៏ដោយ អ្នកបើកសំពៅអាចបត់បែនទៅណាក៏បាន តាមចិត្តរបស់អ្នកបើកសំពៅចង់ទៅ ទោះបីវាមានចង្កូតតូចមូយក្តី។ 5 អណ្តាតក៏ដូចគ្នាដែរ វាជាផ្នែកមួយតូចមូយនៃរាងកាយ តែវាពូកែបង្កើតបញ្ហាណាស់។ មើលចុះ សូម្បីតែផ្កាភ្លើងតូចមួយវាអាចធ្វើឲ្យឆេះព្រៃធំមូយបាន។ 6 អណ្ដាតក៏ជាភ្លើងម្យ៉ាង ជាពិភពនៃអំពើទុច្ចរិត ដែលជាផ្នែកមួយនៅក្នុងរូបកាយរបស់យើង។ វាអាចធ្វើឲ្យរូបកាយទាំងមូលទៅជាសៅហ្មង និងធ្វើឲ្យដំណើរជីវិតរបស់យើងត្រូវខ្លោចផ្សា ព្រោះមានភ្លើងនរកនៅក្នុងអណ្ដាតនេះ។ 7 ដ្បិត សត្វព្រៃគ្រប់ប្រភេទ រួមមានសត្វស្លាប ហើយសត្វលូនវារ សត្វនៅក្នុងទឹក មនុស្សអាចផ្សាំងបានទាំងអស់។ 8 ប៉ុន្តែ គ្មាននរណាម្នាក់អាចផ្សាំងអណ្ដាតបានឡើយ ព្រោះវាមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ហើយចង្រៃអាក្រក់បំផុត ពោរពេញទៅដោយពិសពុល បណ្តាលឲ្យស្លាប់បាន។ 9 ដោយសារអណ្តាត យើងអាចសរសើរព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះបិតា ហើយដោយសារអណ្តាតដដែល យើងក៏ដាក់បណ្តាសាដល់មនុស្ស ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតដូចជារូបអង្គទ្រង់ដែរ។ 10 វាចេញពីមាត់តែមួយ ប៉ុន្តែ វាអាចជាព្រះពរហើយក៏បណ្តាសាដែរ។ បងប្អូនអើយ ការនេះមិនគួរឲ្យកើតឡើងក្នុងចំណោមពួកយើងឡើយ។ 11 តើដែលមានប្រភពទឹកមួយអាចបញ្ចេញទឹកផ្អែម និងល្វីងផងបានទេ? 12 បងប្អូនអើយ តើដើមឧទុម្ពរអាចចេញផ្លែអូលីវបានទេ? ឬតើដើមទំពាំងបាយជូរ អាចចេញផ្លែឧទុម្ពរបានទេ? រន្ធទឹកមួយមិនអាចចេញទឹកប្រៃ និងទឹកផ្អែមផងបានទេ។ 13 តើក្នុងចំណោមបងប្អូន មានអ្នកណាមានប្រាជ្ញាដែរឬទេ? សូមឲ្យអ្នកនោះបង្ហាញគំរូជីវិត ដោយការប្រព្រឹត្តល្អ ក៏ដូចជាការដាក់ខ្លូនពេញដោយប្រាជ្ញា។ 14 ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមានការច្រណែន ជូរល្វីង និងមហិច្ឆតានៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកនោះ សូមកុំអួតខ្លួន និងកុហកទាស់នឹងសេចក្ដីពិតឲ្យសោះ។ 15 នេះមិនមែនជាប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រាជ្ញាទាំងនេះមកពីលោកីយ៍ ពីមនុស្ស និងអារក្សវិញ។ 16 ដ្បិត ទីណាមានការច្រណែន ប្រណាំងប្រជែងគ្នា ទីនោះតែងតែមានការខ្វះសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងមានរឿងអាស្រូវគ្រប់យ៉ាង។ 17 ប៉ុន្តែ ប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់គឺវិសុទ្ធ សន្តិភាព សុភាព ស្តាប់បង្គាប់ ហើយពេញដោយសេចក្តីមេត្តា និងបង្កើតផលល្អគ្រប់យ៉ាង ឥតមានសេចក្កីលំអៀងនិងពុតត្បុតឡើយ។ 18 ផលនៃសេចក្តីសុចរិតបានសាបព្រោះនៅក្នុងចំណោមអ្នកកសាងសន្ដិភាព។
1 តើការទាស់ទែង និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងចំណោមបងប្អូនកើតចេញមកពីណា? តើការនោះមិនមែនចេញពីបំណងចិត្ត ដែលទាស់ប្រឆាំងគ្នាក្នុងចំណោមបងប្អូនអ្នករាល់គ្នាទេឬអី? 2 បងប្អូនចង់បាន តែមិនបានដូចចិត្តប៉ងទេ។ ទោះបងប្អូនសម្លាប់ និងឈ្នានីសគេ ក៏បងប្អូននៅតែមិនបានអ្វីដែរ។ បងប្អូនឈ្លោះប្រកែក និងទាស់ទែងគ្នា។ បងប្អូនមិនបានទទួល ព្រោះបងប្អូនមិនបានទូលសុំ។ 3 ទោះបងប្អូនទូលសុំ ក៏នៅតែពុំបានទទួលអ្វីដែរ ព្រោះសំណូមរបស់បងប្អូនមិនល្អ ដ្បិត បងប្អូនទូលសុំដើម្បីបំពេញចិត្តស្រើបស្រាលរបស់ខ្លួនឯង។ 4 ឱអ្នកដែលមានចិត្តក្បត់អើយ! តើបងប្អូនមិនដឹងទេឬអីថា ការធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកីយ៍ ប្រឆាំងទាស់ជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដូច្នេះ នរណាចង់ក្លាយជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកីយ៍ អ្នកនោះបានតាំងខ្លួនធ្វើជាសត្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ 5 ឬតើអ្នកគិតថាព្រះបន្ទូល ដែលបានចែងទាំងអស់នោះសុទ្ធតែឥតបានការឬអី? «ព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គដែលគង់ក្នុងយើង ពេញដោយសេចក្តីប្រច័ណ្ឌ»។ 6 ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានព្រះគុណច្រើនថែមទៀត ដូចបទគម្ពីរបានចែងថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់ប្រឆាំងនឹងមនុស្សមានអំនួត តែព្រះអង្គប្រណីសន្ដោសដល់អស់អ្នកដែលបន្ទាបខ្លួនវិញ»។ 7 ដូច្នេះ សូមបងប្អូនគោរពចុះចូលព្រះជាម្ចាស់។ ហើយប្រឆាំងនឹងមារ នោះវាមុខជារត់ចេញឆ្ងាយពីបងប្អូនមិនខាន។ 8 សូមចូលមកជិតព្រះអង្គ នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងយាងមកជិតបងប្អូនវិញ។ សូមលាងដៃបងប្អូនឲ្យបានស្អាត បងប្អូនជាមនុស្សមានបាប សូមជម្រះចិត្តឲ្យបានវិសុទ្ធ ហើយសូមជម្រះគំនិតដែលតែងតែសង្ស័យឲ្យបានស្អាតផង។ 9 ចូលកាន់ទុក្ខ និងសោកសង្រេង ព្រមទាំងធ្វើឲ្យសំណើចក្អាកក្អាយរបស់បងប្អូន ប្រែទៅជាទុក្ខសោក ហើយឲ្យអំណរសប្បាយរបស់បងប្អូនប្រែទៅជាទុក្ខព្រួយវិញ។ 10 ចូលបន្ទាបខ្លួនបងប្អូន នៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ នោះព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកបងប្អូនឡើង។ 11 បងប្អូនអើយ មិនត្រូវនិយាយទាស់គ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ។ អ្នកណានិយាយទាស់ ឬថ្កោលទោសបងប្អូនណាម្នាក់ អ្នកនោះក៏ដូចជានិយាយទាស់នឹងក្រឹត្យវិន័យ ហើយក៏ថ្កោលទោសក្រឹត្យវិន័យដែរ។ ប្រសិនបើ អ្នកថ្កោលទោសក្រឹត្យវិន័យបានសេចក្ដីថា អ្នកមិនបានកាន់ក្រឹត្យវិន័យទេ គឺអ្នកថ្កោលទោសក្រឹត្យវិន័យវិញ។ 12 ព្រះជាម្ចាស់តែមួយគត់ ដែលជាអ្នកផ្តល់ក្រឹត្យវិន័យ និងការវិនិច្ឆ័យ។ ព្រះអង្គតែមួយគត់ដែលអាចសង្គ្រោះ និងធ្វើឲ្យវិនាសបាន។ តើបងប្អូនជានរណាបានជាហ៊ានវិនិច្ឆ័យបងប្អូនរបស់អ្នកនោះ? 13 ឥឡូវនេះ បងប្អូនដែលនិយាយថា៖ «ថ្ងៃនេះឬស្អែក យើងនឹងធ្វើដំណើរទៅក្រុងមួយ ហើយស្នាក់នៅក្រុងនោះមួយឆ្នាំ ដើម្បីរកស៊ី និងបានចំណេញ»។ 14 បងប្អូនមិនដឹងថា ថ្ងៃស្អែកជីវិតបងប្អូននឹងទៅជាយ៉ាងណាឡើយ? បងប្អូនប្រៀបបីដូចជាចំហាយទឹក ដែលមានតែមួយភ្លែត រួចក៏រសាត់បាត់ទៅ។ 15 ផ្ទុយទៅវិញ បងប្អូនគួរតែនិយាយថា៖ «បើព្រះអម្ចាស់គាប់ព្រះហឫទ័យ យើងនឹងមានជីវិតរស់ ហើយយើងធ្វើការនេះ ឬធ្វើការនោះ»។ 16 តែឥឡូវនេះ បងប្អូនបែរជាក្អេងក្អាងអួតបំប៉ោងទៅវិញ។ ការអួតក្អេងក្អាងបែបនេះអាក្រក់ណាស់។ 17 ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកណាដឹងថាត្រូវធ្វើអំពើល្អយ៉ាងណាហើយ តែមិនព្រមធ្វើ អ្នកនោះប្រព្រឹត្តអំពើបាបហើយ។
1 ឥឡូវនេះ សម្រាប់អ្នកមាន ចូលស្រែកទ្រហោយំវិញ ពីព្រោះទុក្ខលំបាកនឹងកើតមានដល់អ្នកជាមិនខាន។ 2 ភាពមានបានរបស់បងប្អូននឹងរលួយអស់ ហើយសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកក៏ត្រូវកណ្តៀរសីុដែរ។ 3 មាស និងប្រាក់របស់បងប្អូនត្រូវច្រេះសីុបំផ្លាញ។ ការសីុបំផ្លាញទាំងនោះជាសក្ខីភាពអំពីការទាស់ប្រឆាំងជាមួយបងប្អូន។ វានឹងធ្វើឲ្យវិនាសដល់សរសៃឈាមរបស់អ្នកដូចជាភ្លើងឆេះ។ ហើយកន្លែងដែលបងប្អូនរក្សាទ្រព្យសម្បត្តិទុកគឺជាថ្ងៃចុងក្រោយ។ 4 មើល៍! ប្រាក់ឈ្នួលដែលត្រូវបើកឲ្យពួកកម្មករ នោះត្រូវបានទាមទារ ដោយព្រោះតែគ្មានប្រាក់បើកឲ្យដល់អ្នកចម្រូត ដែលបានធ្វើការឲ្យអ្នក នោះសម្រែកពួកគេក៏បានឮដល់ព្រះជាម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល។ 5 អ្នករាល់គ្នាបានរស់នៅលើផែនដីយ៉ាងសម្បូរសប្បាយ ហើយរុងរឿង និងអាចបំពេញតាមបំណងចិត្ត ដែលខ្លួនត្រូវការ ដូចនៅថ្ងៃដែលគេសម្លាប់សត្វ។ 6 អ្នករាល់គ្នាបានដាក់ទោស និងសម្លាប់អ្នកសុចរិតផង។ ដោយសារពួកគេមិនបានចុះចូលនឹងអ្នក។ 7 ដូច្នេះ បងប្អូនអើយ ត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់ រហូតដល់ព្រះជាម្ចាស់យាងត្រឡប់មកវិញ។ មើល! អ្នកចម្ការបានរង់ចាំផលផ្លែដ៏មានតម្លៃ ចេញពីការច្រូតកាត់ពីដីមក។ ពួកគេបានរងចាំដោយការអត់ធ្មត់សម្រាប់ផលទាំងនោះ រហូតដល់បានទទួលនៅដើមរដូវ និងចុងរដូវភ្លៀងផង។ 8 បងប្អូនក៏ដូចគ្នា ត្រូវតែអត់ធ្មត់។ សូមធ្វើចិត្តឲ្យបានរឹងបឹុង ដោយព្រោះការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជិតមកដល់ហើយ។ 9 បងប្អូនអើយ មិនត្រូវរអ៊ូរទាំ និងទាស់ប្រឆាំងគ្នាទៅវិញទៅមកទេ ដូច្នេះហើយ បងប្អូនមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យឡើយ។ សូមមើលចុះ អ្នកកាត់ក្ដី កំពុងតែឈរនៅនឹងមាត់ទ្វារ។ 10 បងប្អូន សូមយកគំរូតាមព្យាការី ដែលបានរងទុក្ខលំបាក និងមានការអត់ធ្មត់ គឺជាអ្នកដែលថ្លែងព្រះបន្ួូលក្នុងនាមរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ 11 មើលចុះ យើងត្រូវបានរាប់ដូចជាព្យាការីដែលបានលើកសរសើរ និងបានព្រះពរដែរ។ អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮការសរសើររបស់លោកយ៉ូប ហើយបងប្អូនក៏ដឹងពីព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ ដ្បិត ព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យ អាណិតអាសូរ និងសេចក្តីមេត្តាករុណាផង។ 12 លើសជាងនេះ បងប្អូនអើយ កុំស្បថឲ្យសោះ មិនត្រូវយកមេឃ ឬផែនដី ឬសេស្បថជាមួយអ្វីផ្សេងៗទៀតឡើយ។ តែផ្ទុយទៅវិញ សូមឲ្យបងប្អូនគ្រាន់តែនិយាយថា «បាទ» គឺ «បាទ» ហើយថា «ទេ» គឺ «ទេ» ដូច្នេះ អ្នកនឹងមិននៅជាប់ក្រោមការកាត់ទោសឡើយ។ 13 តើមានអ្នកណានៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាជួបទុក្ខលំបាក និងការឈឺចាប់ឬទេ? សូមឲ្យអ្នកទាំងនោះអធិស្ឋានចុះ។ តើមានអ្នកណាអរសប្បាយដែលឬទេ? សូមឲ្យអ្នកនោះច្រៀងសរសើរតម្កើងចុះ។ 14 តើមានអ្នកណាឈឺក្នុងចំណោមអ្នកឬទេ? សូមឲ្យគេអញ្ជើញពួកចាស់ទំុរបស់ក្រុមជំនុំ ហើយសូមឲ្យពួកគេអធិស្ធានឲ្យអ្នកឈឺនោះចុះ។ ចូរយកប្រេងមកលាបឲ្យអ្នកឈឺក្នុងនាមព្រះអម្ចាស់ផង។ 15 សេចក្តីអធិស្ឋានដោយជំនឿនឹងប្រោសអ្នកឈឺឲ្យបានជា ហើយព្រះអម្ចាស់នឹងលើកគាត់ឡើងវិញ។ ហើយប្រសិនបើ គាត់បានធ្វើអំពើបាប ព្រះជាម្ចាស់នឹងលើកលែងទោសឲ្យអ្នកនោះផងដែរ។ 16 ដូច្នេះ សូមលន់តួបាបចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយអធិស្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដែរ ធ្វើដូចនេះអ្នកនឹងបានប្រោសឲ្យជា។ សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់មនុស្សសុចរិតខ្លាំងពូកែណាស់។ 17 ព្យាការីអេលីយ៉ាជាបុរសម្នាក់ដូចជាយើងរាល់គ្នាដែរ។ លោកបានអធិស្ឋានសូមកំុឲ្យមានភ្លៀង ហើយមេឃក៏លែងភ្លៀងនៅលើផែនដីអស់រយៈបីឆ្នាំ និងប្រាំមួយខែ។ 18 បន្ទាប់មកទៀត ព្យាការីអេលីយ៉ាបានទូលសុំម្តងទៀត។ ដើម្បីសុំភ្លៀងពីមេឃ ហើយឲ្យផែនដីបានដុះភោគផលឡើងវិញ។ 19 បងប្អូនអើយ ប្រសិនបើ មានអ្នកណាក្នុងចំណោមបងប្អូន វង្វេងផ្លូវចេញពីសេចក្តីពិត ហើយមានម្នាក់ទៀតនាំគាត់ ត្រឡប់មកវិញ 20 អ្នកនោះត្រូវដឹងថា ម្នាក់ ដែលបាននាំមនុស្សមានបាបឲ្យចេញពីការវង្វេងផ្លូវនោះ នឹងសង្គ្រោះគាត់ឲ្យរួចពីសេចក្តីស្លាប់ ហើយជាងនេះទៅទៀត អំពើបាបដ៏ធំនឹងត្រូវគ្របបាំងដ៏លើសលប់ផងដែរ។