1 នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបានថ្លែងមកលោកមីកាជាពួកម៉ូរ៉ាស៊ីត នៅក្នុងរជ្ជកាលនៃព្រះបាទយ៉ូថាម ព្រះបាទអេហាស និងព្រះបាទហេសេគា ជាស្តេចយូដា ជាសេចក្ដីដែលលោកបានឃើញពីដំណើរក្រុងសាម៉ារី និងក្រុងយេរូសាឡិម។ 2 ជាតិសាសន៍ទាំងអស់អើយ ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់! ផែនដី និងគ្រប់របស់សព្វសារពើទាំងអស់គឺនៅក្នុងខ្លួនអ្នក។ ហើយបើកឲ្យព្រះអម្ចាស់ធ្វើបន្ទាល់ទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា ព្រះអង្គមកពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ។ 3 មើល៍! ព្រះអម្ចាស់កំពុងយាងចេញពីព្រះដំណាក់របស់ព្រះអង្គ ចុះមកយាងនៅតាមទីខ្ពស់នៃផែនដី។ 4 ភ្នំទាំងឡាយស្រុតចុះនៅក្រោមព្រះបាទាហើយជ្រលងភ្នំទាំងឡាយក៏ត្រូវរលាយដូចក្រមួនរលាយនៅមុខភ្លើង ឬដូចទឹកហូរចុះពីទីខ្ពស់ដែរ។ 5 នេះគឺដោយសារតែអំពើទុច្ចរិតរបស់ពូជពង្សលោកយ៉ាកុប និងអំពើបាបរបស់ពួកពូជពង្សអុីស្រាអែល។ អំពើទុច្ចរិតរបស់ពូជពង្សលោកយ៉ាកុបនោះជាអ្វី? តើមិនមែនជាក្រុងសាម៉ារីទេឬ? ហើយអស់ទាំងទីខ្ពស់របស់ពួកយូដាជាអ្វី? តើមិនមែនជាក្រុងយេរូសាឡិមទេឬ? 6 «យើងនឹងធ្វើឲ្យក្រុងសាម៉ារី ដូចជាគំនរនៅទីវាលជាកន្លែងសម្រាប់ធ្វើចម្ការទំពាំងបាយជូរ។ យើងនឹងចាក់ថ្មទាំងប៉ុន្មាននៃទីក្រុងទៅក្នុងជ្រលងភ្នំ ហើយនឹងបើកឲ្យឃើញគ្រឺះជញ្ជាំង។ 7 អស់ទាំងរូបឆ្លាក់របស់វា នឹងត្រូវវាយបំបែកខ្ទេចខ្ទី ឯអស់ទាំងគ្រឿងសក្ការៈបូជារបស់វានឹងត្រូវដុតក្នុងភ្លើង។ រាល់ព្រះក្លែងក្លាយរបស់គេ យើងនឹងបំផ្លាញចោល។ រូបព្រះទាំងនោះជាផលនៃអំពើពេស្យាចារ ដូច្នេះគេនឹងយករូបទាំងនោះទៅបង់ថ្លៃស្រីពេស្យា»។ 8 ដោយហេតុនេះបានជាខ្ញុំនឹងសោកស្តាយ ហើយទ្រហោយំ ខ្ញុំនឹងដើរដោយជើងទទេ ហើយអាក្រាតកាយ ខ្ញុំនឹងស្រែកដូចជាឆ្កែចចក ហើយនឹងយំរងំដូចជាសត្វមៀម។ 9 ដ្បិតរបួសនៃក្រុងសាម៉ារី មើលមិនជាឡើយ ព្រោះបានរាលរហូតដល់ស្រុកយូដាផង។ បានទៅដល់ទ្វារក្រុងសាសន៍ខ្ញុំ គឺជាក្រុងយេរូសាឡិម។ 10 កុំថ្លែងប្រាប់រឿងនេះនៅក្រុងកាថឡើយ ក៏កុំយំឲ្យសោះ។ ចូរអ្នកននៀលខ្លួននៅក្នុងធូលីដី ត្រង់បេតលេ អាប្រាចុះ។ 11 សូមដើរបង្ហួសទៅ ឱពួកអ្នកក្រុងសាភាអើយ ដោយខ្លួនអាក្រាត ហើយមានសេចក្ដីអាម៉ាសចុះ។ ពួកអ្នកនៅក្រុងស្អាណាន មិនត្រូវចេញមកឲ្យសោះ។ ចំណែកពួកអ្នកក្រុងបេត អេតសែល ចូរកាន់ទុក នឹងដកទីពឹងរបស់ឯងរាល់គ្នាចេញ។ 12 ចំណែកឯពួកអ្នកក្រុងម៉ារូតទន្ទឹងរងចាំដំណឹងល្អយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះសេចក្ដីអាក្រក់បានចុះពីព្រះអម្ចាស់ មកដល់ទ្វារក្រុងយេរូសាឡិមហើយ។ 13 ឱពួកអ្នកនៅក្រុងឡាគីសអើយ ចូរទឹមរទេះទៅនឹងសេះចុះ។ ឯង ជាដើមចមនៃអំពើបាបដល់កូនស្រីស៊ីយ៉ូន ដ្បិតអំពើរំលងទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែល បានឃើញមាននៅក្នុងខ្លួនឯង។ 14 ដូច្នេះ ឯងនឹងចែកចំណែកនៃក្រុងម៉ូរ៉ាស៊ីត កាថ ជាទីប្រជុំជននៃពួកអាក់ស៊ីបទាំងប៉ុន្មាននោះ ដែលនឹងធ្វើដល់ពួកស្តេចអ៊ីស្រាអែលខកចិត្ត។ 15 ឱពួកអ្នកក្រុងម៉ារីសាអើយ យើងនឹងនាំអ្នកចម្បាំងទៅនឹងឯងម្តងទៀត ដែលនឹងធ្វើជាម្ចាស់លើឯង ដែលមានសិរីល្អនៃអ៊ីស្រាអែល ដែលនឹងមកដល់អាឌូឡាម។ 16 ចូរកោរក្បាល ហើយកាត់សក់របស់ឯង សម្រាប់កូនចៅជាទីគាប់ចិត្តរបស់ឯងចុះ។ ចូរកោរសក់ឲ្យអស់ ដូចជាឥន្ទ្រី ពីព្រោះកូនចៅរបស់ឯងរាល់គ្នា នឹងបានភៀសខ្លួនចេញពីអ្នកទៅ។
1 សេចក្តីវេទនាដល់ពួកអ្នកដែលគិតគូរគម្រោងការទុច្ចរិត អ្នកណាដេកសញ្ជឹងគិតនៅលើដំណេករបស់ខ្លួនដើម្បីបង្កើតអំពើទុច្ចរិត។ លុះព្រឹកភ្លឺឡើង គេធ្វើការនោះ ដោយព្រោះគេមានកម្លាំងនឹងធ្វើបាន។ 2 ពួកគេចង់បានស្រែចម្ការណា ហើយក៏ដណ្តើមយកស្រែនោះ ពួកគេចង់បានផ្ទះណា គេក៏ដណ្ដើមយកផ្ទះនោះ។ ពួកគេសង្កត់សង្កិតម្ចាស់ផ្ទះ ហើយប្លន់យកផ្ទះ និងរឹបអូសយកមរតករបស់គេដែរ។ 3 ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «មើល៍! យើងកំពុងតែរៀបចំដាក់ទោសទាស់នឹងមនុស្សប្រភេទនេះដែរ ជាការដែលឯងរាល់គ្នានឹងមិនងាកកចេញបានឡើយ។ អ្នករាល់គ្នាក៏មិនដើរដោយវាយឫកទៀតដែរ ដ្បិតគ្រានោះនឹងបានជាគ្រាអាក្រក់។ 4 នៅគ្រានោះ ខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នក គេនឹងចាប់ផ្ដើមច្រៀងលេងសើចអំពីអ្នក ហើយនឹងទួញទំនួញយ៉ាងអាក់អួល។ ដោយប្រើពាក្យថា «យើងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរាល់គ្នាត្រូវបំផ្លាញអស់រលីងហើយ ព្រះអម្ចាស់បានផ្លាស់មរតករបស់ជនជាតិខ្ញុំហើយ។ ព្រះអង្គដកចេញមរតកពីខ្ញុំយ៉ាងណាហ្ន៎! ព្រះអង្គបានចែកស្រែចម្ការរបស់យើង ទៅឲ្យបច្ចាមិត្តរបស់យើងហើយ»។ 5 ដូច្នេះ អ្នកនឹងមិនមានកូនចៅជំនាន់ក្រោយ សម្រាប់បែងចែកទឹកដី នៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ព្រះអម្ចាស់ឡើយ។ 6 ពួកគេថា «កុំថ្លែងទំនាយឲ្យសោះ»។ «ពួកគេនឹងលែងថ្លែងទំនាយដល់រឿងទាំងនេះ ហើយភាពអាម៉ាស់នឹងមិនមកដល់ឡើយ»។ 7 ឱពូជពង្សលោកយ៉ាកុបអើយ តើគួរតែនិយាយយ៉ាងនេះថា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ខ្ញាល់ឬ? តើព្រះអង្គធ្វើការទាំងនោះឬ?» តើយើងមិននិយាយពាក្យល្អ ទៅចំពោះអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តដោយទៀងត្រង់ឬ? 8 ពីមុនមក រាស្ត្ររបស់យើងបានលើកគ្នាដូចជាខ្មាំងសត្រូវ។ អ្នករាល់គ្នាដោះរ៉ូបសំពត់ សំលៀកបំពាក់ចេញ ពីអ្នកដែលដើរតាមផ្លូវ ដូចជាទាហ៊ានត្រឡប់មកពីសមរភូមិយ៉ាងសុខសប្បាយ។ 9 អ្នករាល់គ្នាបានដេញពួកស្រីៗរបស់ប្រជារាស្ត្រយើង ចេញពីផ្ទះដែលពួកគេស្រឡាញ់ ហើយដកសិរីល្អរបស់យើង ចេញពីពួកកូនតូចៗរបស់គេជានិច្ចដែរ។ 10 ចូរក្រោកឡើង ហើយចេញទៅចុះ ដ្បិតនេះមិនមែនជាកន្លែងសម្រាប់ឯងរាល់គ្នាសម្រាកទេ ព្រោះសេចក្ដីស្មោកគ្រោកបានបង្កឲ្យកើតមហន្តរាយយ៉ាងខ្លោចផ្សា។ 11 ប្រសិនបើមានមនុស្សណាមកកាន់អ្នកដោយភូតភរ ហើយកុហកថា «ខ្ញុំនឹងថ្លែងទំនាយប្រាប់អ្នក បើមានស្រាទំពាំងបាយជូរ និងគ្រឿងស្រវឹង» គឺអ្នកនោះឯងដែលធ្វើជាហោរាដល់ជនជាតិនេះ។ 12 ឱយ៉ាកុបអើយ យើងនឹងកៀរប្រមូលអ្នករាល់គ្នាមកវិញ។ ជនជាតិអុីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់ យើងនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាមកនៅជុំគ្នាវិញ។ យើងនឹងយកជនជាតិអុីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់មកឲ្យនៅជាមួយគ្នា ដូចជាចៀមនៅក្នុងក្រោល នឹងហ្វូងសត្វនៅកណ្ដាលវាលស្មៅ។ ពួកគេនឹងបព្ចោញសូរអ៊ូអរយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារមានគ្នាច្រើន។ 13 មានអ្នកដែលបើកផ្លូវ និងដើរនៅមុខអ្នករាល់គ្នា។ ពួកគេទម្លុះរទ្វាក្រុង ហើយចេញតាមនោះ។ ស្ដេចរបស់អ្នកពួកគេ យាងនៅមុខពួកគេ។ ហើយព្រះអម្ចាស់ក៏យាងនៅមុខគេបង្អស់។
1 ខ្ញុំក៏និយាយទៀតថា៖ «ចូរស្ដាប់ ឱពួកអ្នកដឹកនាំរបស់លោកយ៉ាកុប និងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងលើពូជពង្សអុីស្រាអែលអើយ តើមិនគួរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់សេចក្ដីយុត្តិធម៌ទេឬ? 2 អ្នករាល់គ្នាដែលស្អប់ការល្អ ហើយស្រឡាញ់ការអាក្រក់អើយ ជាពួកអ្នកដែលបកស្បែកគេ ហើយបេះសាច់ពីឆ្អឹងគេ 3 អ្នករាល់គ្នាស៊ីសាច់របស់ជនជាតិខ្ញុំ ហើយពន្លាត់ស្បែកពីខ្លួនគេចេញ រួចបំបាក់ឆ្អឹង ហើយកាត់គេជាដុំៗ ដូចជាកាប់សាច់ រៀបដាក់ក្នុងឆ្នាំង ក៏ដូចជាសាច់នៅក្នុងឆ្នាំងដី។ 4 នៅគ្រានោះ ពួកអ្នកដឹកនាំនឹងអំពាវនាវរកព្រះអម្ចាស់ តែព្រះអង្គមិនព្រមតបឡើយ។ ព្រះអង្គនឹងគេចព្រះភក្ត្រចេញពីគេនៅពេលនោះ ព្រោះគេបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់»។ 5 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលពីពួកព្យាការី ដែលនាំឲ្យប្រជាជាតិរបស់ទ្រង់វង្វេង «បើអ្នកណាអោយគេបរិភោគឆ្អែត ពួកគេនឹងថ្លែងទំនាយថា មានសេចក្ដីសុខហើយ។ តែបើមិនឲ្យអ្វីបរិភោគទេ ពួកគេនឹងធ្វើសង្គ្រាមទាស់នឹងអ្នក។ 6 ហេតុនេះមានតែយប់ងងឹត នឹងលែងឃើញនិមិត្តហេតុអស្ចារ្យទៀតហើយ សម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ហើយមានភាពងងឹតដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីមិនឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចថ្លែងទំនាយឡើយ។ ព្រះអាទិត្យនឹងលិចបាត់ពីពួកព្យាការីទៅ ហើយថ្ងៃនឹងងងឹតសូន្យដល់គេ។ 7 ពួកគ្រូទាយនឹងត្រូវខ្មាស ហើយពួកព្យាការីនឹងទាល់គំនិត។ គេនឹងបិទខ្ទប់មាត់ទាំងអស់គ្នា ដ្បិតគ្មានពាក្យតបមកពីព្រះឡើយ»។ 8 តែចំណែកខ្ញុំ គឺខ្ញុំបានពេញជាព្រះចេស្តា ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ព្រមទាំងសេចក្ដីយុត្តិធម៌ និងអំណាច ដើម្បីនឹងថ្លែងប្រាប់ឲ្យពូជពង្សយ៉ាកុបស្គាល់អំពើរំលង ហើយឲ្យអ៊ីស្រាអែលស្គាល់អំពើបាបរបស់ខ្លួន។ 9 ចូរស្តាប់សេចក្ដីនេះចុះ ឱពួកអ្នកដឹកនាំនៃពូជវង្សយ៉ាកុបអើយ និងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងលើវង្សអុីស្រាអែលអើយ អ្នករាល់គ្នាដែលខ្ពើមសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ហើយកែប្រែឲ្យសេចក្ដីត្រឹមត្រូវ។ 10 អ្នករាល់គ្នាសង់ក្រុងស៊ីយ៉ូនឡើងដោយឈាម ហើយក្រុងយេរូសាឡិមដោយសេចក្ដីជិះជាន់សង្កត់សង្កិនគេ។ 11 ពួកអ្នកដឹកនាំរបស់អ្នកតែងតែជំនុំជម្រះដោយចង់បានសំណូក ពួកបូជាចារ្យ បង្រៀនដោយចង់បានកម្រៃ ហើយពួកព្យាការីរបស់អ្នក ក៏ថ្លែងទំនាយដោយចង់បានប្រាក់កាស។ ប៉ុន្តែ គេពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ ដោយពាក្យថា «ព្រះអម្ចាស់គង់នៅកណ្ដាលយើងរាល់គ្នាទេ គ្មានសេចក្ដីអាក្រក់ណាកើតឡើងដល់យើងឡើយ»។ 12 ដូច្នេះដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នា ក្រុងស៊ីយ៉ូននឹងត្រូវគេភ្ជួររាស់ដូចជាស្រែចម្ការ ហើយក្រុងយេរូសាឡិមនឹងត្រឡប់ជាគំនរ ឯភ្នំជាទីតាំងព្រះវិហារ គឺដូចជាទីខ្ពស់នៅព្រៃវិញ។
1 នៅថ្ងៃក្រោយ ភ្នំដែលជាទីតាំងនៃព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ នឹងត្រូវបង្កើតឡើងឲ្យខ្ពស់ជាងកំពូលភ្នំទាំងឡាយ។ ហើយត្រូវបានសរសើរតម្កើងលើកំពូលភ្នំទាំងនោះ និងប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងឡើងទៅហូរហែ។ 2 ហើយប្រជាជាតិជាច្រើននឹងទៅលើភ្នំទាំងពោលថា «ចូរមក យើងឡើងទៅភ្នំនៃព្រះអម្ចាស់ គឺទៅឯព្រះដំណាក់នៃព្រះរបស់លោកយ៉ាកុប។ ព្រះអង្គនឹងបង្រៀនយើងរាល់គ្នាឲ្យស្គាល់ផ្លូវរបស់ព្រះអង្គ យើងនឹងដើរតាមអស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ព្រះអង្គ»។ ដ្បិតក្រឹត្យវិន័យនឹងត្រូវបានផ្សាយចេញពីក្រុងស៊ីយ៉ូនទៅ ជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ពីក្រុងយេរូសាឡិម។ 3 ព្រះអង្គនឹងធ្វើជាចៅក្រមដល់ជនជាតិជាច្រើន ព្រះអង្គនឹងសម្រុះសម្រួលប្រជាជាតិមួយចំនួន ដែលនៅឆ្ងាយៗ ឲ្យឈប់ទាស់ទែងគ្នា។ ពេលនោះពួកគេនឹងដំដាវរបស់គេធ្វើជាផាល ហើយលំពែងគេធ្វើជាកណ្តៀវវិញ។ ប្រជាជាតិនានាលែងលើកដាវច្បាំងគ្នាទៀត ក៏មិនរៀនវិជ្ជាចម្បាំងទៀតដែរ។ 4 គឺគ្រប់គ្នានឹងអង្គុយក្រោមដើមទំពាំងបាយជូរ ហើយក្រោមដើមល្វារបស់ខ្លួន។ ឥតមានអ្នកណាបំភិតបំភ័យពួកគេទៀតឡើយ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ។ 5 ទោះបើអស់ទាំងសាសន៍ដើរតាមឈ្មោះរបស់ព្រះរបស់ពួកគេរៀងខ្លួន។ គង់តែយើងរាល់គ្នានឹងដើរតាមព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងជាដរាបតទៅ។ 6 នៅថ្ងៃនោះព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «យើងនឹងប្រមូលអស់អ្នកណាដែលខ្វិន ហើយប្រមូលអស់អ្នកដែលបានបណ្តេញ ព្រមទាំងអស់អ្នកដែលយើងបានធ្វើទុក្ខឲ្យមកវិញ»។ 7 ឯពួកអ្នកខ្វិន ទៅជានឹងអ្នកខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយពួកដែលត្រូវបោះចោលទៅជាឆ្ងាយ នឹងបានចូល ក្នុងប្រជាជាតិមួយខ្លាំងពូកែ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងសោយរាជ្យលើគេនៅភ្នំស៊ីយ៉ូន ចាប់តាំងពីគ្រានោះជាដរាបតទៅ។ 8 ដូច្នេះ ឯង គឺជាប៉មចាំយាមនៃហ្វូងចៀម ជាទួលខ្ពស់របស់ក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ អ្នកនឹងមានអំណាចគ្រប់គ្រងដូចដើមវិញ ជារាជ្យរបស់ក្រុងយេរូសាឡិម។ 9 ឥឡូវនេះ ហេតុអ្វីបានជាឯងស្រែកឡើងដូច្នេះ? តើគ្មានស្តេចនៅក្នុងឯងឬ? តើអ្នកប្រឹក្សារបស់ឯងវិនាសអស់ហើយឬ បានជាអ្នកឈឺចាប់ដូចជាស្រី ដែលឈឺនឹងសម្រាលកូនដូច្នេះ? 10 ឱក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ចូរឈឺចាប់ដូចជាស្រីដែលឈឺនឹងសម្រាលកូន។ ដ្បិតឯងនឹងត្រូវចេញពីទីក្រុងទៅឥឡូវ ហើយនឹងអាស្រ័យនៅឯទីវាល ព្រមទាំងទៅរហូតដល់ក្រុងបាប៊ីឡូនផង។ នៅទីនោះឯងនឹងបានប្រោសឲ្យរួច។ គឺនៅទីនោះព្រះអម្ចាស់នឹងលោះឯង ចេញពីកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ឯង។ 11 ឥឡូវនេះ មានជនជាិតជាច្រើន ដែលប្រមូលមកទាស់នឹងអ្នក គេពោលថា «ចូរឲ្យវាត្រូវស្មោកគ្រោកទៅ ហើយឲ្យភ្នែកយើងបានស្កប់ ដោយមើលក្រុងស៊ីយ៉ូនចុះ»។ 12 ពួកព្យាការីពោលថា «តើពួកគេមិនស្គាល់គំនិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ ហើយក៏មិនយល់ពីផែនការរបស់ព្រះអង្គដែរដ្បិតព្រះអង្គបានប្រមូលគេដូចជាកណ្តាលស្រូវនៅទីលានដូចជាកណ្ដាប់ស្រូវ»។ 13 ព្រះអម្ចាស់បន្ទូលថា ឱក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ចូរក្រោកឡើងបញ្ជាន់ទៅចុះ ដ្បិតយើងនឹងធ្វើឲ្យស្នែងអ្នកទៅជាដែកហើយក្រចកជើងអ្នកទៅជាលង្ហិន។ អ្នកនឹងបំបែកជាតិសាសន៍ជាច្រើន។ ញែកកម្រៃរបស់គេចេញ ទុកជាតង្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ គឺទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ។
1 ឥឡូវនេះ ពួកខ្មាំងសត្រូវមកសមរភូមិ ដើម្បីធ្វើការហ៊ុមព័ទ្ធច្បាំងជំុវិញទីក្រុង ហើយគេយករំពាត់វាយលើថ្ពាល់មេដឹកនាំរបស់អុីស្រាអែល។ 2 តែឯង ឱបេថ្លេហិម-អេប្រាតាអើយ ទោះឯងមានចំនួនតូចជាងគេក្នុងចំណោមអំបូរទាំងប៉ុន្មានរបស់ស្រុកយូដា នឹងមានម្នាក់កើតចេញពីឯងមកឲ្យយើង អ្នកនោះនឹងត្រូវឡើងជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើអុីស្រាអែល ដែលមានដើមកំណើតតាំងពីបុរាណដ៏យូរលង់។ 3 ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់នឹងបោះបង់ពួកគេមួយរយៈសិន រហូតដល់ស្រ្តីជាមាតាសម្រាលបានកូននោះមក ហើយបងប្អូនឯទៀតរបស់គេ នឹងបានវិលត្រឡប់ជាពួកកូនចៅអុីស្រាអែលវិញ។ 4 អ្នកនោះនឹងឈរឡើងឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន ដោយសារព្រះចេស្តានៃព្រះអម្ចាស់ និងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់ខ្លួន។ ត្បិតចាប់ពីពេលនេះទៅ អ្នកនោះនឹងមានអំណាចឧត្តុងឧត្តមរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុត។ 5 ហើយអ្នកនោះនឹងបានជាស្ដេចនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត។ ប្រសិនបើពួកអាសស៊ើរលុកលុយចូល ក្នុងស្រុករបស់ពួកយើង ហើយវាយដល់កំពែងរបស់យើង ពួកយើងនឹងចាត់មេដឹកនាំប្រាំពីរ ប្រាំបីនាក់ឲ្យទៅប្រយុទ្ធនឹងពួកគេ។ 6 មេដឹកនាំទាំងនោះ នឹងដឹកនាំស្រុកអាសស៊ើរ និងស្រុកនីមរ៉ូឌនៅត្រង់ទ្វារស្រុករបស់គេ ដោយប្រើអាវុធ។ អ្នកនោះនឹងដោះឲ្យយើងរួចពីពួកជនជាតិអាសស៊ើរ ក្នុងពេលដែលគេទន្ទ្រានចូលក្នុងស្រុកយើង។ ឬបើកាលណាគេដាក់ជើងជាន់ក្នុងព្រំប្រទល់ស្រុករបស់យើង។ 7 គ្រានោះកូនចៅរបស់លោកយ៉ាកុបដែលនៅសេសសល់ នឹងនៅកណ្ដាលជនជាតិជាច្រើន ដូចជាទឹកសន្សើមមកពីព្រះអម្ចាស់ ហើយដូចទឹកភ្លៀងរ៉ុយៗនៅលើស្មៅ ដែលមិនរង់ចាំមនុស្ស ក៏មិនសង្ឃឹមដល់មនុស្សជាតិដែរ។ 8 កូនចៅរបស់លោកយ៉ាកុបដែលនៅសេសសល់ នឹងនៅកណ្ដាលប្រជាជាតិដទៃ គឺនៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើន ដូចសិង្ហស្ថិតនៅក្នុងចំណោមសត្វព្រៃ និងដូចសិង្ហស្ទាវស្ថិតនៅក្នុងចំណោមហ្វូងចៀម។ ពេលសិង្ហដើរកាត់ វាជាន់កម្ទេច និងហែកស៊ីជាដុំៗ ដោយឥតមាននរណាម្នាក់អាចរំដោះឲ្យរួចបានឡើយ។ 9 ចូរលើកដៃអ្នកឡើង ដាក់លើខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នក គេនឹងត្រូវបំផ្លាញ។ 10 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «នៅថ្ងៃនោះ យើងនឹងដកហូតសេះរបស់ឯង ហើយយើងនឹងបំផ្លាញរទេះចម្បាំងទាំងប៉ុន្មានរបស់ឯងដែរ។ 11 យើងនឹងដកទីក្រុងនានាចេញពីស្រុករបស់អ្នក និងផ្ដួលរំលំកំពែងដ៏រឹងមាំទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នករាល់គ្នា។ 12 យើងនឹងកម្ចាត់អស់ទាំងមន្តអាគមគាថាពីដៃឯងចេញ អ្នកនឹងគ្មានគ្រូធ្មប់ទៀតទេ។ 13 យើងនឹងបំផ្លាញរូបចម្លាក់ និងព្រះក្លែងក្លាយចេញពីកណ្ដាលពួកអ្នក។ នោះឯងនឹងលែងថ្វាយបង្គំស្នាដៃរបស់ខ្លួនអ្នកទៀតហើយ។ 14 យើងនឹងរំលំបង្គោលព្រះអាសេរ៉ា របស់អ្នកចេញពីកណ្ដាលអ្នកដែរ ហើយនឹងបំផ្លាញទីក្រុងទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នក។ 15 យើងនឹងដាក់ទោស ដោយកំហឹង និងឃោរឃៅ នៅលើអស់ទាំងជនជាតិដែលមិនព្រមស្តាប់បង្គាប់»។
1 ចូរនាំគ្នាយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរក្រោកឡើង យករឿងក្តីរបស់ឯងនៅមុខភ្នំធំទាំងឡាយចុះ ហើយបន្លឺសំឡេងឲ្យភ្នំតូចទាំងប៉ុន្មានឮសំឡេងអ្នកផង។ 2 ចូរស្តាប់រឿងក្ដីរបស់ព្រះអម្ចាស់ចុះ ភ្នំទាំងឡាយ និងឫសនៃផែនដីដ៏ស្ថិតស្ថេរអើយ។ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានរឿងក្ដី ជាមួយប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គនឹងតវ៉ាជាមួយពួកអុីស្រាអែល»។ 3 «ឱប្រជារាស្ត្ររបស់យើងអើយ តើយើងបានធ្វើអ្វីដល់ឯង? តើយើងបានធ្វើឲ្យឯងធុញទ្រាន់ដោយសារអ្វី? ចូរឆ្លើយនឹងយើង! 4 ដ្បិតយើងបាននាំឯងឡើងចេញពីស្រុកអេស៊ីបមក ហើយលោះអ្នកចេញពីផ្ទះរបស់ពួកបាវបម្រើ។ ហើយយើងបានចាត់ម៉ូសេ អើរ៉ុន និងម៉ារាមឲ្យនាំមុខឯង។ 5 ឱប្រជារាស្ត្ររបស់យើងអើយ ចូរនឹកចាំពីកិច្ចឧបាយដែលបាឡាកជាស្តេចស្រុកម៉ូអាប់ដែលបានបង្កើត ហើយពីសេចក្ដីដែលបាឡាមជាកូនបេអ៊របានឆ្លើយតបជាយ៉ាងណា ហើយនឹកពីដំណើរដែលអ្នកដើរ ចាប់តាំងពីស៊ីទីម រហូតដល់គីលកាល ដើម្បីឲ្យអ្នកបានស្គាល់អស់ទាំងកិច្ចការសុចរិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ចុះ»។ 6 តើត្រូវឲ្យខ្ញុំយកអ្វី ដើម្បីចូលទៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ ពេលខ្ញុំក្រាបថ្វាយបង្គំនៅមុខព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់? តើត្រូវឲ្យខ្ញុំយកតង្វាយដុត ជាកូនគោអាយុមួយខួប ដើម្បីចូលទៅចំពោះព្រះអង្គឬ? 7 តើព្រះអម្ចាស់នឹងសព្វព្រះហឫទ័យដោយចៀមទាំងពាន់ ឬប្រេងយ៉ាងច្រើនអនេកអនន្តឬ? តើត្រូវឲ្យខ្ញុំថ្វាយកូនច្បងខ្ញុំ ដើម្បីសុំព្រះអង្គលើកលែងទោស ឬផលផ្លែនៃរូបកាយខ្ញុំ ដើម្បីសុំរំដោះនឹងអំពើខ្ញុំឬ? 8 ឱមនុស្សអើយ ព្រះបានបង្ហាញឯងឲ្យស្គាល់សេចក្ដីដែលល្អ នឹងអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យអ្នក ឲ្យប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត ឲ្យស្រឡាញ់សេចក្ដីសប្បុរស ចូលដើរដោយសុភាពជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ 9 ព្រះសូរសៀងនៃព្រះអម្ចាស់បន្លឺទៅកាន់ទីក្រុងថា៖ ការកោតខ្លាចដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ នោះជាប្រាជ្ញាដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ចូរស្តាប់ចុះ អស់អ្នកដែលជួបជុំគ្នានៅក្នុងទីក្រុងអើយ។ 10 ទ្រព្យសម្បត្តិ នៃផ្ទះមនុស្សអាក្រក់ ដែលរកបានដោយអំពើទុច្ចរិត ហើយនិងរង្វាល់មិនស្មោះត្រង់ គឺជាអំពើគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម។ 11 តើយើងគួរអត់ឱនឲ្យមនុស្សដែលប្រើជញ្ជីងបោកប្រាស់ និងថង់ពេញដោយកូនជញ្ជីងឆបោកបានឬទេ? 12 ដ្បិតអ្នកមាននៅក្នុងទីក្រុង គេពេញដោយអំពើច្រឡោត ហើយពួកអ្នកនៅក្នុងទីក្រុង គេពោលតែពាក្យកុហក ហើយអណ្ដាតរបស់គេ នៅក្នុងមាត់គេគឺពោលពេញទៅដោយការបោកប្រាស់។ 13 ហេតុនេះហើយបានជាយើងវាយឯងឲ្យរបួសយ៉ាងធ្ងន់ ហើយបានធ្វើឲ្យឯងចុកចាប់ ព្រោះតែអំពើបាបរបស់ឯង។ 14 អ្នកនឹងស៊ី តែមិនបានឆ្អែតទេ សេចក្ដីស្រេកឃ្លាននឹងនៅកណ្ដាលឯង។ ឯងនឹងសន្សំទុក តែមិនគង់នៅទេ ឯរបស់អ្វីដែលឯងទុកបាន យើងនឹងធ្វើឲ្យវិនាសដោយសង្គ្រាម។ 15 ឯងនឹងសាបព្រោះទៅ តែមិនបានច្រូតកាត់ឡើយ អ្នកនឹងជាន់ផ្លែអូលីវ តែមិនបានប្រេងសម្រាប់លាបខ្លួនទេ ហើយឯងក៏នឹងបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរដែរ តែមិនបានផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរសោះ។ 16 ត្បិតអ្នករាល់គ្នាបានកាន់តាមបញ្ញត្តិច្បាប់របស់ស្តេចអំរី និងអស់ទាំងអំពើរបស់រាជវង្សស្ដេចអ័ហាប់។ ហើយអ្នករាល់គ្នាបានដើរតាមឱវាទរបស់គេ។ ហេតុនេះហើយបានជាយើងធ្វើឲ្យអ្នកត្រូវខូចបង់ ហើយឲ្យពួកអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុង ត្រូវគេមើលងាយ អ្នកនឹងត្រូវរងពាក្យត្មះតិះដៀលនៃប្រជារាស្ត្ររបស់យើង»។
1 វរហើយខ្ញុំ! ដ្បិតខ្ញុំដូចជាអ្នកដែលប្រមូលផលបន្ទាប់ពីផ្លែរដូវក្តៅ និងបន្ទាប់ពីគេបានប្រឡេះផ្លែទំពាំងបាយជូរអស់ហើយ គ្មានចង្កោមណាសល់ឲ្យបានឃើញទេ ក៏គ្មានផ្លែល្វាទុំដើមរដូវ ដែលខ្ញុំចូលចិត្តដែរ។ 2 មនុស្សដែលគោរពតាមព្រះ បានបាត់សូន្យពីផែនដីទៅ គ្មានអ្នកណាដែលទៀងត្រង់ នៅក្នុងពួកមនុស្សលោកទេ។ គេសុទ្ធតែកុហកលបចាំកម្ចាយឈាម គ្រប់គ្នាចាំធ្វើបាបបងប្អូនខ្លួនឯង។ 3 ដៃរបស់គេជំនាញនឹងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ពួកមេដឹកនាំ និងពួកចៅក្រមឃុបឃិតគ្នាទាររកសំណូក ឯអ្នកមានអំណាចទាររកអ្វីដែលចិត្តគេចង់បាន។ គឺយ៉ាងនោះឯងដែលពួកគេធ្វើការអាក្រក់ជាមួួយគ្នា។ 4 មនុស្សល្អបំផុតក្នុងចំណោមពួកគេ ប្រៀបដូចជាបន្លា ហើយអ្នកដែលទៀងត្រង់បំផុតក្នុងចំណោមពួកគេ ប្រៀបដូចជាគុម្ពបន្លា។ ថ្ងៃដែលពួកព្យាការី ជាអ្នកយាមល្បាត បានប្រកាសទុក គឺថ្ងៃដែលគេត្រូវទទួលទោស។ ឥឡូវនេះ គ្រាចលាចលរបស់គេនៅជិតបង្កើយ។ 5 កុំទុកចិត្តនឹងអ្នកជិតខាង ក៏កុំជឿមិត្តភក្រ្តដែរ។ ចូររក្សាបបូរមាត់របស់អ្នក ចេញឆ្ងាយពីស្ត្រីដែលកុហកនៅនឹងទ្រូងរបស់អ្នក។ 6 ដ្បិតកូនប្រុសបង្អាប់ឪពុក ហើយកូនស្រីចចើងទាស់នឹងម្តាយ ឯកូនប្រសាស្រីទាស់ទទឹងនឹងម្តាយក្មេក។ ហើយខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នកណា នោះគឺជាពួកអ្នកនៅផ្ទះរបស់អ្នកនោះឯង។ 7 ចំណែកខ្លួនខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងសម្លឹងមើលដល់ព្រះអម្ចាស់។ ខ្ញុំនឹងរង់ចាំព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះខ្ញុំ ព្រះអង្គនឹងស្តាប់ខ្ញុំ។ 8 ឱខ្មាំងសត្រូវអើយ កុំឲ្យសប្បាយចិត្តលើខ្ញុំឡើយ។ កាលណាខ្ញុំដួល នោះខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងវិញ។ កាលណាខ្ញុំអង្គុយក្នុងទីងងឹត នោះព្រះអម្ចាស់នឹងជាពន្លឺដល់ខ្ញុំ។ 9 ខ្ញុំសុខចិត្តស៊ូទ្រាំនឹងព្រះពិរោធរបស់ព្រះអម្ចាស់ដោយសារខ្ញុំធ្វើអំពើរបាបប្រឆាំងព្រះអម្ចាស់ គឺនឹងរងទ្រាំដរាបដល់ព្រះអង្គកាន់ក្ដីខ្ញុំ។ ព្រះអង្គនឹងនាំខ្ញុំចេញមកឯពន្លឺ រួចខ្ញុំនឹងរំពឹងមើលសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះអង្គ។ 10 គ្រានោះ ខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្ញុំនឹងឃើញ ហើយសេចក្ដីអាម៉ាសនឹងគ្របលើនាង ដែលពោលមកខ្ញុំថា «តើព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកនៅឯណា?» ភ្នែកខ្ញុំនឹងឃើញនាង ត្រូវបានគេជាន់ នាងនឹងត្រូវគេជាន់ឈ្លី ដូចជាភក់ជ្រាំនៅតាមផ្លូវ។ 11 នៅថ្ងៃដែលកំពែងក្រុងឯងនឹងបានសង់ឡើង ថ្ងៃនោះទឹកដីនឹងត្រូវលាតសន្ធឹងកាន់តែឆ្ងាយ។ 12 នៅគ្រានោះ ប្រជាជនរបស់ឯងនឹងមករកឯងពីស្រុកអាសស៊ើរ និងពីទាំងទីក្រុងអេស៊ីប ហើយចាប់តាំងពីស្រុកអេស៊ីប រហូតដល់ទន្លេធំ គឺអឺប្រាត និងពីសមុទ្រម្ខាងទៅដល់សមុទ្រម្ខាង ហើយពីភ្នំមួយទៅដល់ភ្នំមួយទៀត។ 13 ទឹកដីទាំងនោះនឹងត្រូវបោះបង់ ដោយព្រោះផលនៃកិរិយារបស់ពួកអ្នកដែលអាស្រ័យនៅ។ 14 ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមថែរក្សាប្រជារាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ ដូចអ្នកគង្វាលថែរក្សាហ្វូងសត្វដែលជាមរតករបស់ព្រះអង្គ។ ពួកគេនៅព្រៃតែម្នាក់ឯង នៅកណ្តាលចំការ។ សូមឲ្យពូកគេរកស៊ីនៅស្រុកបាសាន និងនៅស្រុកកាឡាត ដូចកាលពីដើម។ 15 យើងនឹងឲ្យគេឃើញការអស្ចារ្យ ដូចនៅគ្រាដែលឯងបានចេញពីអេស៊ីបមក។ 16 ប្រជាជាតិនានានឹងឃើញ ហើយត្រូវអាម៉ាស់ ដោយសារឥទ្ធិឫទ្ធិខ្លាំងរបស់ពួកគេ។ ពួកទាំងនោះនឹងដាក់ដៃខ្ទប់មាត់ហើយត្រចៀកគេនឹងត្រូវថ្លង់ទៅដែរ។ 17 គេនឹងលិឍធូលីដីដូចជាពស់ គឺដូចជាសត្វលូនវារនៅផែនដី។ ពួកគេចេញពីកន្លែងពួនមករកព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើង ដោយភ័យញ័រ ពួកគេនឹងភ័យតក់ស្លុត ហើយខ្លាចព្រះអង្គ។ 18 តើមានអ្នកណាជាព្រះឲ្យដូចព្រះអង្គ ដែលព្រះអង្គលើកលែងទោស ហើយក៏បំភ្លេចទុច្ចរិតរបស់ប្រជារាស្រ្តនៃមរតកព្រះអង្គដែលនៅសេសសល់? ព្រះអង្គមិនពិរោធរហូតឡើយ ពីព្រោះព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យនឹងសេចក្ដីសប្បុរសវិញ។ 19 ព្រះអង្គនឹងមានសេចក្ដីអាណិតអាសូរ ដល់យើងរាល់គ្នាទៀត ព្រះអង្គនឹងជាន់សេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់យើងនៅក្រោមព្រះបាទ។ ហើយព្រះអង្គនឹងបោះអស់ទាំងអំពើបាបរបស់យើងទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅ។ 20 ព្រះអង្គនឹងសម្រេចតាមសេចក្ដីពិតដល់លោកយ៉ាកុបនិងតាមសេចក្ដីសប្បុរសដល់អ័ប្រាហាំ ដូចជាព្រះអង្គបានស្បថនឹងពួកព្ធយុកោយើងរាល់គ្នា ចាប់តាំងពីបុរាណមកនោះ។