1 ក្នុងឆ្នាំទីសាមសិប ខែទីបួន ហើយនៅថ្ងៃទីប្រាំនៃខែនោះ វាបានមកដល់ ពេលខ្ញុំនៅជាមួយពួកឈ្លើយ នៅមាត់ទន្លេកេបារ។ ផ្ទៃមេឃបានបើកចំហ ហើយខ្ញុំបានឃើញនិមិត្តពីព្រះជាម្ចាស់។ 2 នៅថ្ងៃទីប្រាំនៃខែនោះ ហើយក៏ជាឆ្នាំទីប្រាំនៃការជាប់ជាឈ្លើយរបស់ស្តេចយ៉ូយ៉ាគីន 3 ដ្បិត ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកដល់អេសេគាលជាកូនប៊ូស៊ី ដែលជាបូជាចារ្យនៅក្នុងទឹកដីខាល់ដេក្បែរទន្លេកេបារ ហើយព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់ដាក់លើលោកនៅទីនោះ។ 4 ក្រោយមក ខ្ញុំបានមើលទៅ ហើយក៏មានខ្យល់ព្យុះចេញមកពីទិសខាងជើង មានដុំពពកយ៉ាងធំ ហើយបញ្ចេញពន្លឺនៅខាងក្នុង ហើយពន្លឺនៅជុំវិញ និងនៅខាងក្នុងវាដែរ ហើយភ្លើងនោះចេញពន្លឺមានពណ៌លឿងទុំនៅក្នុងពពក។ 5 ហើយនៅចំកណ្ដាលនោះ ក៏មានដូចជាសត្វដែលមានជីវិតបួនរូប។ គឺជាភាពដូចរបស់សត្វទាំងនោះ ពួកគេគ្រប់គ្នាមានភាពដូចជាមនុស្ស 6 ប៉ុន្តែ ពួកគេម្នាក់ៗមានមុខដល់ទៅបួន ហើយសត្វដែលមានជីវិតទាំងនោះ ម្នាក់ៗគឺមានស្លាបបួន។ 7 ជើងសត្វទាំងនោះគឺត្រង់ៗ ប៉ុន្តែ បាតជើងដូចជាក្រចកសេះ នៃកំភួនជើងគោដែលភ្លឺចាំងដូចជាខាត់លង្ហិនដែរ 8 ប៉ុន្តែ ពួកគេមានដៃជាមនុស្សនៅក្រោមស្លាបមានគ្រប់ទាំងបួនទិស។ ដ្បិត ទាំងបួន មុខរបស់ពួកគេ ហើយនិងស្លាបគឺយ៉ាងនេះ។ 9 ស្លាបរបស់ពួកសត្វទាំងនោះ គឺជាប់គ្នាស្មើណាស់ ពីស្លាបមួយទៅជាប់មួយទៀត ហើយស្លាបនិមួយៗគឺមិនប្រច្រាស់គ្នាឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ស្លាបទាំងនោះគឺត្រង់ទៅមុខ។ 10 ភាពដូចនៃមុខរបស់ពួកគេដូចជាមុខមនុស្សដែរ។ ទាំងបួនមានមុខដូចជាសិង្ហខាងស្តាំ ហើយទាំងបួនក៏មានមុខដូចជាគោនៅខាងឆ្វេង។ ពួកគេទាំងបួនមានមុខដូចជាឥន្ទ្រីដែរ។ 11 មុខរបស់ពួកគេគឺដូច្នោះ មានស្លាបពីរជាប់តគ្នាត្រដាងខាងលើ ដូច្នោះ ហើយស្លាបរបស់ពួកគេបានលាត្រឡាងឡើងនៅលើ ហើយតួមានជីវិតទាំងនោះមានស្លាបមួយគួរ ហើយស្លាបនោះដែលប៉ះស្លាបតួរមានជីវិតផ្សេងទៀត ហើយស្លាបមួយគួរនោះបិតបាំងខ្លួនរបស់គេ 12 ម្នាក់ៗបានហោះទៅខាងមុខ ហើយកន្លែងណា ដែលព្រះវិញ្ញាណឲ្យពួកគេទៅ ពួកគេក៏ទៅតាម ដោយមិនដែលងាកក្រោយឡើយ។ 13 ដ្បិតតួរដែលមានជីវិតទាំងនោះ ទ្រង់ទ្រាយរបស់ពួកគេដូចជារងើកភ្លើង ហើយក៏ដូចជាចន្លុះឆេះដែរ ពន្លឺភ្លើងបានទ្រោលចុះឡើងនៅកណ្ដាលតួរមានជីវិតទាំងនោះ ហើយក៏មានភ្លើងចាំងនៃផ្លេកបន្ទោរ។ 14 តួរដែលមានជីវិតទាំងនោះ ក៏បានហោះទៅមុខហើយមកក្រោយវិញ ហើយពួកគេមើលទៅដូចជាផ្លេកបន្ទោរ! 15 ពេលខ្ញុំកំពុងមើលទៅកាន់តួរមានជីវិតទាំងនោះ នៅទីនោះគឺមានកង់នៅលើដី ដែលក្បែរតួរមានជីវិតទាំងនោះ។ 16 ការនេះគឺមានភាពដូច ជាទំរង់របស់កង់ទាំងនោះ ហើយកង់នីមួយៗមើលទៅដូចជាត្បូងកណ្ដៀង ហើយកង់ទាំងបួនមានរាងដូចគ្នា ទំរង់ភាពដូចរបស់ពួកគេ គឺដូចជាកង់មួយបានប្រសព្វជាមួយកង់ផ្សេងទៀត។ 17 ពេលកង់ទាំងនោះធ្វើចលនា គឺកង់ទាំងអស់ទៅមុខមិនមានការបែរទៅរកទិសណាផ្សេងពីផ្លូវខាងមុខរបស់តួរមានជីវិតទេ។ 18 ហើយដូចជាខ្នងកង់វិញ គឺកង់ទាំងនោះខ្ពស់គួរអោយខ្លាច ដ្បិតខ្នងកង់ទាំងបួននោះ មានពេញដោយគ្រប់ភ្នែកនៅជុំវិញ។ 19 កាលណាតួរមានជីវិតទាំងបួនបានហោះទៅមុខ កង់ទាំងនោះក៏អមទៅជាមួយដែរ។ កាលណាតួរមានជីវិតទាំងបួនបានលើកឡើងផុតពីផេនដីទៅ កង់ទាំងនោះក៏បានលើកឡើងទៅជាមួយដែរ។ 20 ទីកន្លែងណាដែលព្រះវិញ្ញាណបានទៅ ពួកតួរមានជីវិតក៏ទៅតាម កង់ទាំងនោះក៏ហោះឡើងទៅជាមួយដែរ ដ្បិតវិញ្ញាណរបស់តួរមានជីវិតទាំងនោះបាននៅក្នុងកង់នោះដែរ។ 21 ពេលណាតួរមានជីវិតនោះទៅមុខ កង់ក៏ទៅដែរ ពេលណាតូរមានជីវិតនោះឈប់ កង់ក៏ឈប់ដែរ កាលណាតួរមានជីវិតនោះឡើងផុតពីដី កង់ទាំងនោះក៏លើកឡើងទៅជាមួយគ្នា ដោយព្រោះវិញ្ញាណរបស់តួរមានជីវិត បាននៅក្នុងកង់ទាំងនោះ។ 22 នៅខាងលើក្បាលតួរមានជីវិតទាំងនោះ មានដូចជាផ្ទៃដ៏ធំមួយនៅលើកំពូល វាមើលទៅដូចជាចរណៃគួរស្ញែងខ្លាច ហើយក៏លាតពីលើក្បាលតួរមានជីវិតទាំងនោះ។ 23 នៅក្រោមផ្ទៃដ៏ធំនោះ ស្លាបរបស់តួមានជីវិតនៅមួយបាន ត្រដាងទៅត្រង់តៗគ្នាហើយប៉ះស្លាបគ្នាទៅវិញទៅមក។ តួរមានជីវិតនីមួយៗគឺមានគួ ដើម្បីបិតបាំងពួកគេ ហើយគួនីមួយៗក៏អាចយកមកបាំងបិតរងកាយរបស់ពួកគេដែរ។ 24 បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានឮសូរសម្លេងរបស់ពួកគេ។ ដូចជាសូរទឹកធ្លាក់ដ៏ធំ។ គឺដូចជាព្រះសូរសៀងនៃព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តា នៅពេលណាពួកតួរមានជីវិតធ្វើចលនា។ គដូចជាសម្លេងព្យុុះភ្លៀង។ ដូចជាសម្លេងកងទ័ពដែរ។ កាលណាតួទាំងនោះឈប់ ក៏ទម្លាក់ស្លាបចុះមកវិញ។ 25 មានឮសំឡេងពីផ្ទៃមេឃមកដល់ខាងក្រោម លើក្បាលតួមានជីវិតទាំងនោះ ពួកគេក៏នៅស្ងៀមហើយដាក់ស្លាបចុះ។ 26 ពីលើផ្ទៃដ៏ធំហើយនៅខាងក្រោម ដែលនៅពីលើក្បាលដូចជាបល្ល័ង្ក ដែលមើលទៅដូចជាត្បូងកណ្តៀង ហើយមើលពីទ្រង់ទ្រាយដែលមានរាងដូចជាបល្ល័ង្ក នោះក៏មានឃើញ ដូចជារូបរាងមនុស្សម្នាក់។ 27 ខ្ញុំក៏ឃើញពន្លឺពណ៌ដូចជាលង្ហិនខាត់រលោង មើលទៅដូចជាភ្លើងនៅខាងក្នុងវា ដូចជាត្រគាករបស់វាឡើងទៅលើ ហើយខ្ញុំក៏ឃើញពីត្រគាកចុះទៅខាងក្រោម ដែលមើលទៅដូចជាភ្លើង ហើយមានរស្មីភ្លឺនៅជុំវិញផង។ 28 មានភាពដូចជាឥន្ទធនូដែលនៅក្នុងពពក ក្នុងថ្ងៃដែលមានភ្លៀង ហើយក៏មានដូចជាពន្លឺភ្លើនៅជំវិញវាផងដែរ។ វាដូចជារូបរាងដែលដូចជាសិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ពេលខ្ញុំបានឃើញវា ខ្ញុំក្រាបចុះដល់ដី ហើយខ្ញុំឮព្រះសម្លេងបានថ្លែងឡើង។
1 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរក្រោកឈរឡើង យើងនឹងនិយាយជាមួយអ្នក»។ 2 ពេលព្រះអង្គកំពុងមានព្រះបន្ទូលនឹងខ្ញុំ ព្រះវិញ្ញាណក៏មកសណ្ឋិតនៅក្នុងខ្ញុំ ហើយបានឲ្យជើងខ្ញុំឈរឡើង ហើយខ្ញុំក៏ឮព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ។ 3 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា «កូនមនុស្សអើយ យើងចាត់អ្នកឲ្យទៅរកប្រជាជនអុីស្រាអែល គឺជាជនជាតិដែលរឹងចចេសហើយបានបះបោរនឹងយើង ទោះទាំងខ្លួនគេ និងបុព្វបុរសរបស់គេ ក៏បានរំលងទាស់នឹងយើង រហូតដល់ថ្ងៃនេះ! 4 កូនចៅរបស់ពួកគេគឺមានមុខចចេស ហើយមានចិត្តរឹង។ យើងចាត់អ្នកឲ្យទៅរកពួកគេ ហើយអ្នកត្រូវប្រាប់ពួកគេថា នេះគឺជាអ្វីព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងព្រះបន្ទូល។ 5 ទោះបើពួកគេស្តាប់ ឬមិនស្តាប់ក្តី។ ពួកគេជាពូជពង្សរឹងចចេស ប៉ុន្តែពួកគេនឹងដឹងថា យ៉ាងហោចមានព្យាការីមួយបានមកក្នុងចំណោមពួកគេ។ 6 អ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ កុំខ្លាចគេឡើយ ក៏កុំខ្លាចចំពោះកិច្ចការរបស់គេដែរ។ ចូរក៏កុំខ្លាច ទោះបើមានបន្លា និងអញ្ចាញមកទាស់នឹងអ្នក ដោយអាស្រ័យនៅកណ្ដាលពួកខ្យាដំរីក៏ដោយ។ កុំខ្លាចពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគេ ឬក៏កុំស្លុតចិត្តនឹងទឹកមុខគេ ចាប់តាំងពួកគេជាពូជដែលបះបោរ។ 7 ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវថ្លែងពាក្យរបស់យើងប្រាប់គេ ទោះបើគេព្រមស្តាប់ ឬមិនព្រមក៏ដោយ ពីព្រោះគេរឹងចចេសខ្លាំងណាស់។ 8 ប៉ុន្តែ អ្នកកូនមនុស្សអើយ ចូរស្តាប់សេចក្ដីដែលយើងប្រាប់អ្នក។ កុំមានចិត្តរឹងចចេស ដូចជាពូជបះបោរនេះឡើយ។ ចូរបើកមាត់បរិភោគរបស់ដែលយើងឲ្យដល់អ្នក!» 9 កាលខ្ញុំកំពុងតែមើល នោះឃើញមានដៃមួយលូកមកដល់ខ្ញុំ នៅក្នុងនោះឃើញក្រាំងមួយ។ 10 ព្រះអង្គក៏បើកក្រាំងនោះនៅមុខខ្ញុំ វាបានសរសេរទាំងខាងក្នុងនិងខាងក្រៅដែរ មានកត់ទុកសុទ្ធតែពាក្យទំនួញ ពាក្យកាន់ទុក្ខ និងក្ដីវេទនា។
1 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយអ្វីដែលអ្នកឃើញចូរបរិភោគ។ បរិភោគក្រាំង រួចទៅថ្លែងដល់កូនចៅអុីស្រាអែល»។ 2 ដូច្នោះខ្ញុំក៏បើកមាត់ខ្ញុំ ហើយព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំទទួលទានក្រាំងនោះ។ 3 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរបរិភោគក្រាំងដែលយើងប្រគល់ឲ្យអ្នកបានពេញពោះទៅ!»។ ដូច្នោះខ្ញុំក៏ទទួលទានក្រាំងនោះ ហើយវាមានរសជាតិផ្អែម ដូចទឹកឃ្មុំនៅក្នុងមាត់ខ្ញុំ។ 4 ក្រោយមកព្រះអង្គមានបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ ចូរទៅរកកូនចៅអុីស្រាអែល ហើយថ្លែងពាក្យរបស់យើងប្រាប់ពួកគេ។ 5 ដ្បិតអ្នកមិនបានឲ្យទៅរកមនុស្សដទៃ ដែលនិយាយភាសាពិបាកស្ដាប់ ប៉ុន្តែទៅរកកូនចៅអីុស្រាអែលវិញ 6 មិនមែនទៅរកជនជាតិជាដ៏ធំ ហើយនិយាយភាសាពិបាកស្ដាប់ និងពាក្យដែលអ្នកមិនយល់បានទេ! ប្រសិនបើយើងចាត់អ្នកទៅអ្នកទាំងនោះ ពួកគេមុខជាស្ដាប់អ្នកយល់។ 7 ប៉ុន្តែកូនចៅអុីស្រាអែលដែលនឹងមិនចង់ស្ដាប់អ្នក ដ្បិតពួកគេនឹងមិនចង់ស្តាប់យើងដែរ។ ដូច្នោះពូជពង្សអុីស្រាអែលទាំងមូល ជាមនុស្សថ្ងាសរឹង និងមានចិត្តរឹង។ 8 មើល៍! យើងធ្វើឲ្យមុខរបស់អ្នកក្រាស់ ដូចជាមុខរបស់ពួកគេដែរ ហើយថ្ងាសរបស់អ្នករឹងដូចជារបស់ពួកគេដែរ។ 9 យើងធ្វើឲ្យថ្ងាសរបស់អ្នកដូចពេជ្រ ហើយរឹងជាងត្បូងដែរ! កុំខ្លាចពួកគេឬ កុំញ័ររន្ធត់នៅចំពោះមុខពួកគេឡើយ តាំងពីពួកគេទាំងនោះជាពូជបះបោរ»។ 10 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំទៀតថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរទទួលអស់ទាំងពាក្យដែលយើងនឹងប្រាប់ដល់អ្នក ទុកនៅក្នុងចិត្តចុះ ហើយស្តាប់ដោយត្រចៀកផង! 11 ក្រោយមក ចូរទៅពួកអ្នកដែលនៅជាឈ្លើយ ហើយជាជនជាតិរបស់អ្នក ហើយនិយាយទៅកាន់ពួកគេ។ ចូរប្រាប់ពួកគេ នេះគឺជាអ្វីដែលព្រះបន្ទូលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ ទោះបើគេព្រមស្តាប់ ឬមិនព្រមស្តាប់ក្តី»។ 12 ក្រោយមក ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលើកខ្ញុំឡើង ហើយខ្ញុំឮសូរសំឡេងអឺងកងពីក្រោយខ្ញុំពីការរញ្ជួយផែនដី «សូមថ្វាយព្រះពរសិរីរុងរឿងពីព្រះដំណាក់នៃព្រះអង្គ!» 13 មានឮសូរសម្លេងនៃស្លាបរបស់តូរមានជីវិតទាំងនោះដែលប៉ះគ្នា ហើយនិងសម្លេងកង់ទាំងនោះ ដែលអមមកជាមួយតួរមានជីវិតទាំងនោះ ហើយនិងសម្លេងនៃការរញ្ជួយដី។ 14 ព្រះវិញ្ញាណបានលើកខ្ញុំឡើងហើយយកចេញ ហើយខ្ញុំក៏ទៅដោយមានសេចក្ដីជូរចត់ ដោយកំហឹងនៅក្នុងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ ដ្បិតព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់សង្កត់លើខ្ញុំដោយព្រះចេស្តា! 15 ដូច្នោះ ខ្ញុំទៅជួបពួកដែលជាប់ជាឈ្លើយ នៅថេលអាប៊ីប ក្បែរទន្លេកេបារ ជាកន្លែងដែលពួកគេអាស្រ័យនៅ ហើយខ្ញុំស្នាក់នៅទីនោះក្នុងចំណោមពួកគេ សម្រាប់ប្រាំពីរថ្ងៃ ទាំងថប់ព្រួយខ្លាំង ដ៏លើសលប់។ 16 រួចហើយ វាបានកើតឡើងប្រាំពីរថ្ងៃក្រោយមក ដែលព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 17 «កូនមនុស្សអើយ យើងបានតាំងអ្នកឲ្យជាអ្នកយាម សម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដូច្នោះ អ្នកត្រូវស្តាប់ពាក្យពីមាត់យើង ហើយទៅប្រាប់គេពីការរំលឹករបស់យើង។ 18 ពេលយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សអាក្រក់ អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ជាពិត ហើយអ្នកមិនព្រមទៅប្រាប់គេ ឬរំលឹកមនុស្សអាក្រក់ទេ អំពីការអាក្រក់របស់គេ ដូច្នោះគេអាចនៅមានជីវិត ហើយមនុស្សអាក្រក់នឹងស្លាប់ក្នុងអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ តែយើងនឹងទារឈាមរបស់គេពីដៃអ្នកវិញ។ 19 ប៉ុន្តែ បើអ្នករំលឹកដល់មនុស្សអាក្រក់នោះ ហើយគេមិនព្រមបែរចេញពីអំពើអាក្រក់ ឬពីការអាក្រក់របស់ខ្លួនទេ បន្ទាប់មកគេនឹងត្រូវស្លាប់ក្នុងអំពើបាបរបស់ពួកគេ តែអ្នកនឹងបានជួយជីវិតខ្លួនឲ្យរួចវិញ។ 20 ប្រសិនបើមនុស្សសុចរិតម្នាក់បានលះចោលអំពើសុចរិតរបស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តអំពើមិនត្រិមត្រូវ ហើយយើងដាក់បញ្ហាឲ្យពួកគេចំពប់ ហើយគេនឹងត្រូវស្លាប់។ ដោយព្រោះអ្នកមិនបានប្រាប់ដល់គេ គេនឹងស្លាប់ក្នុងអំពើបាបរបស់គេ ហើយយើងនឹងមិននឹកចាំពីអំពើសុចរិត ដែលគេបានប្រព្រឹត្តដែរ តែយើងនឹងទារឈាមរបស់ពួកគេពីដៃអ្នក។ 21 ប៉ុន្តែ បើអ្នកបានប្រាប់ដល់មនុស្សសុចរិត ដើម្បីឲ្យគេបានឈប់ធ្វើបាប ដូច្នោះហើយពួកគេនឹងមិនធ្វើបាបទៀតទេ ហើយគេនឹងរស់នៅជាពិត ដោយព្រោះបានឮការរំលឹករបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងបានជួយជីវិតខ្លួនឲ្យរួចវិញ»។ 22 ដូច្នោះ ព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់ក៏សណ្ឋិតនៅលើខ្ញុំ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «ចូរក្រោកឡើង! ចេញទៅទីវាល នៅទីនោះយើងនឹងនិយាយជាមួយអ្នក!» 23 ខ្ញុំក៏ក្រោកឡើង រួចចេញទៅទីវាល ហើយនៅទីនោះមានសិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់សណ្ឋិត ដូចជាសិរីល្អដែលខ្ញុំបានឃើញ នៅក្បែរទន្លេកេបារដែរ ដូច្នោះខ្ញុំក៏ដួលផ្កាប់មុខ។ 24 ព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គមកសណ្ឋិតនៅក្នុងខ្ញុំ ហើយលើកខ្ញុំបញ្ឈរឡើង ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលនឹងខ្ញុំ ហើយប្រាប់ថា៖ «ចូរអ្នកចូលទៅក្នុងផ្ទះ ហើយបិទទ្វារទៅ។ 25 សម្រាប់ពេលនេះកូនមនុស្សអើយ ពួកគេនឹងដាក់ខ្សែចំណងជាប់នឹងអ្នក ហើយចងអ្នកដោយខ្សែនោះ ដូច្នោះអ្នកមិនអាចចូលទៅក្នុងកណ្ដាលពួកគេបានឡើយ។ 26 យើងនឹងធ្វើឲ្យអណ្ដាតអ្នក ជាប់នៅនឹងក្រអូមមាត់ ដូច្នោះអ្នកទៅជានិយាយមិនកើត ហើយអ្នកនឹងមិនអាចបន្ទោសដល់ពួកគេ ចាប់តាំងពួកគេជាមនុស្សដែលបះបោរ។ 27 ប៉ុន្តែ ពេលយើងនិយាយជាមួយអ្នក យើងនឹងបើកមាត់អ្នកឡើង ដូច្នោះអ្នកនឹងនិយាយទៅពួកគេ នេះគឺជាអ្វីព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល។ អ្នកណាដែលស្តាប់ នឹងស្តាប់ចុះ អ្នកណាដែលមិនព្រមស្តាប់ទេ នឹងមិនព្រមស្តាប់ ដ្បិតពួកគេជាប្រជាជនដែលបះបោរ!»
1 «ប៉ុន្តែ កូនមនុស្សអើយ ចូរយកឥដ្ឋមួយដុំមកដាក់នៅមុខអ្នក។ រួចហើយឆ្លាក់ផែនទីក្រុងយេរូសាឡិមនៅលើវា។ 2 រួចហើយនាំទាហានមកឡោមព័ទ្ធវា ហើយសង់ប៉មដើម្បីទាស់នឹងវា។ ក្រោកឡើងនិងវាយប្រហារទាស់នឹងក្រុងនេះ ហើយធ្វើកំផែងជុំវិញក្រុង។ 3 រួចហើយត្រូវយកបន្ទះដែករបស់អ្នកមកធ្វើជាជញ្ជាំងដើម្បីខណ្ឌខ្លយនអ្នកនឹងទីក្រុងនេះ រួចហើយត្រូវវាយចូលទាស់នឹងទីក្រុងនោះ ដ្បិតទីក្រុងនេះនឹងត្រូវនៅក្រោមការឡោមព័ទ្ធរបស់អ្នកនឹងទាស់វា។ នេះជាទីសម្គាល់សម្រាប់ជនជាតិអុីស្រាអែល។ 4 រួចហើយចូរអ្នកដេកទៅខាងឆ្វេង ហើយដាក់ពួកអ្នកដែលមានបាបរបស់ប្រជាជនអុីស្រាអែលនៅលើវា អ្នកត្រូវទទួលអំពើបាបរបស់គេតាមចំនួនថ្ងៃដែលអ្នកដេកចុះសម្រាប់ទាស់ជាមួយប្រជាជនអុីស្រាអែល។ 5 យើងខ្លួនឯងបានរាប់ចំនួនថ្ងៃស្មើនឹងចំនួនឆ្នាំ ដែលគេត្រូវរងការជំនុំជម្រះ ៣៩០ថ្ងៃ! តាមរបៀបនេះ អ្នកនឹងនាំបាបរបស់កូនចៅសអុីស្រាអែល។ 6 ពេលអ្នកបានធ្វើចប់ហើយ ក្រោយមកដេកចុះជាលើកទីពីរដោយទៅខាងស្តាំដៃអ្នកម្ដង ដ្បិតអ្នកនឹងនាំអំពើបាបរបស់ប្រជាជនយូដាសម្រាប់សែសិបថ្ងៃ។ យើងបានតាំងអ្នកនៅមួយថ្ងៃ សម្រាប់រាល់ឆ្នាំ។ 7 អ្នកត្រូវសម្លឹងមើលទៅក្រុងយេរូសាឡឹម ដែលនៅក្រោមការឡោមព័ទ្ធ ហើយអ្នកលើកដៃ ថ្លែងពាក្យទាស់នឹងទីក្រុង។ 8 ដ្បិត ចូវមើល! យើងនឹងយកខ្សែរនេះចងអ្នក មិនឲ្យប្រែខ្លួនពីម្ខាងទៅម្ខាងឡើយ រហូតដល់អ្នកធ្វើគ្រប់ចំនួនថ្ងៃ ក្នុងការឡោមព័ទ្ធរបស់អ្នក។ 9 យកស្រូវសាលី ម្សៅឱក សណ្តែកអង្គុយ សណ្តែកបាយ ថ្ពៅ ហើយស្រូវអេប៉ូតទៅជាមួយអ្នក ដាក់ក្នុងផើងមួយ ហើយប្រើធ្វើជានំបុ័ងសម្រាប់ខ្លួនអ្នក តាមចំនួនថ្ងៃដែលអ្នកត្រូវដេកនៅទីនោះ។ ដ្បិតសម្រាប់៣៩០ថ្ងៃដែលអ្នកបរិភោគវា។ 10 អាហារដែលអ្នកនឹងបរិភោគ គឺសម្រាប់ទំងន់ម្ភៃសេកែលសម្រាប់មួយថ្ងៃ ហើយត្រូវបរិភោគបន្តិចតាមចំនួនថ្ងៃដែលបានកំណត់។ 11 រួចហើយអ្នកនឹងផឹកទឹក ក៏ត្រូវវាល់ដែរគឺប្រាំមួយកំប៉ុង ហើយអ្នកត្រូវផឹកតាមចំនួនកំណត់គ្រប់ពេល។ 12 អ្នកត្រូវបរិភោគនំបុ័ង ដូចជានំម្សៅឱក តែអ្នកត្រូវដុតនំបុ័ង ហើយយកលាមកមនុស្ស មកដាក់នៅនិងមុខពួកគេ!» 13 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល «ការនេះមានន័យថានំប័ុងដែលកូនចៅអុីស្រាអែលនឹងបរិភោគគឺមិនស្អាត នៅកណ្ដាលអស់ទាំងជនជាតិដែលយើងនឹងដាក់ទោសពួកគេ»។ 14 ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយ «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំមិនដែលធ្វើការស្មោកគ្រោកទេ! តាំងពីក្មេងរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ទូលបង្គំមិនដែលទទួលទានអ្វីដែលស្លាប់ ឬដែលត្រូវសត្វណាហែកហួរឡើយ ហើយសាច់កខ្វក់មិនដែលចូលក្នុងមាត់ទូលបង្គំដែរ!» 15 ដូច្នោះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «មើល៍! យើងឲ្យអ្នកប្រើលាមកគោ ជំនួសលាមករបស់មនុស្សវិញ ដូច្នោះអ្នកអាចរៀបចំអាហារនៅពីលើវា»។ 16 ព្រះអង្គក៏មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ! យើងនឹងកាត់ផ្តាច់របស់និងអាហារ ពីក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយពួកគេនឹងបរិភោគនំបុ័ងដោយខ្វះខាត់ ហើយព្រួយបារម្ភ ហើយផឹកទឹកដោយខ្វះខាត់ នៅក្នុងការភ័យញាប់ញ័រផង។ 17 ពីព្រោះពួកគេនឹងខ្វះអាហារ ហើយនិងខ្វះទឹក គ្រប់មនុស្សប្រុសភ័យខ្លាចជាមួយគ្នាឯង ហើយត្រូវវិនាសដោយសារអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ»។
1 «សម្រាប់អ្នក កូនមនុស្សអើយ! ចូរយកដាវដែលមុត ដូចដែលកាំបិតកោររបស់ជាងកាត់សក់ សម្រាប់ខ្លួនអ្នក ហើយយក មកកោរសក់ក្បាលនិងពុកចង្ការបស់អ្នក រួចហើយយកជញ្ជីងមកថ្លឹង ហើយបែងចែកសក់ផង។ 2 មួយភាគបី អ្នកត្រូវដុតនៅកណ្ដាលទីក្រុង ពេលដែលគ្រប់ចំនួនថ្ងៃនៃការឡោមព័ទ្ធហើយយកសក់មួយភាគបីផ្សេងទៀត ហើយយកដាវកាប់វាដោយពង្រាយឲ្យពេញជុំវិញទីក្រុង។ ក្រោយមក មួយភាគបីទៀតនៃសក់នោះ ចោលឲ្យវាទៅតាមខ្យល់ រួចហើយយើងនឹងហូតដាវដេញតាមពីក្រោយមនុស្សទាំងនោះ។ 3 ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវយកចំនួនសក់បន្តិច ហើយចងពួកវានៅជាប់និងជាយអាវរបស់អ្នក។ 4 ក្រោយមក យកចំនួនសរសៃសក់ថែមទៀត យកដាក់នៅកណ្តាលភ្លើង ហើយដុតពួកវាឲ្យឆេះក្នុងភ្លើង ចេញពីទីនោះភ្លើងនឹងឆេះដល់កូនចៅអុីស្រាអែល»។ 5 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ «នេះគឺជាក្រុងយេរូសាឡិម នៅកណ្ដាលជនជាតិផ្សេងៗ ជាកន្លែងដែលយើងដាក់ក្រុងនេះ ហើយក៏ជាកន្លែងដែលយើងដាក់ឲ្យមានទឹកដីនៅជុំវិញ។ 6 ប៉ុន្តែ ក្រុងនេះមានពេញដោយសេចក្តីអាក្រក់ បដិសេធបញ្ញត្តិរបស់យើង ច្រើនជាងជនជាតិផ្សេងៗបានធ្វើ និងច្បាប់របស់យើងជាងប្រទេសដែលនៅជុំវិញទីក្រុងនេះផង។ មនុស្សបានបដិសេធការដាក់ទោសរបស់យើង ហើយមិនបានដើរក្នុងច្បាប់របស់យើងដែរ»។ 7 ហេតុដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងព្រះមានព្រះបន្ទូលដុចនេះ «ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាជ្រួលជ្រើមលើសជាងជនជាតិដែលនៅជុំវិញអ្នក ហើយមិនដើរតាមច្បាប់ ឬរក្សាបញ្ញត្តិរបស់យើង ឬក៏បានប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់ជនជាតិទាំងឡាយ ដែលនៅជុំវិញអ្នកវិញ» 8 ហេតុដូច្នោះហើយព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ «មើល៍!យើងខ្លួនឯងនេះហើយ នឹងទាស់ជាមួយអ្នក។ យើងនឹងដាក់ទោសប្រហារជីវិត នៅកណ្ដាលអ្នក ឲ្យជនជាតិដទៃបានឃើញ។ 9 យើងនឹងធ្វើការមួយនៅក្នុងអ្នក ជាការដែលយើងមិនដែលធ្វើពីដើមមក ហើយពេលខាងមុខ យើងនឹងមិនធ្វើម្តងទៀតទេ ដោយព្រោះតែទង្វើដែលគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក។ 10 ដូច្នោះហើយ ឪពុកនឹងស៊ីកូននៅកណ្តាលចំណោម ហើយកូននឹងស៊ីឪពុកវិញ តាំងពីយើងនឹងដាក់ទោសប្រហារជីវិតដល់អ្នក ហើយអ្នកកម្ចាត់កម្ចាយទៅគ្រប់ទីកន្លែង អ្នករាល់គ្នាជាអ្នកចាកចេញ។ 11 ដូច្នោះហើយ ក្នុងនាមយើងរស់នៅ នេះជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ព្រោះអ្នកបានបង្អាប់ទីបរិសុទ្ធរបស់យើង ជាមួយអ្វីគួរស្អប់របស់អ្នក ហើយជាមួយការគួរឆ្អើមទាំងអស់របស់អ្នក ដូច្នោះយើងនឹងកាត់បន្ថាយអាយុរបស់អ្នក ហើយភ្នែកយើងនឹងមិនមេត្តាដល់អ្នកទេ និងមិនទុកជីវិតអ្នកទេ។ 12 មួយភាគបីក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវស្លាប់ ដោយអាសន្នរោគ និងភាពអត់ឃ្លាន។ មួយភាគបីទៀតនឹងដួលស្លាប់ដោយដាវនៅជុំវិញអ្នក។ រូចហើយមួយភាគបី យើងនឹងកម្ចាត់កម្ចាយទៅតាមគ្រប់ទីកន្លែង ហើយហូតដាវដេញតាមក្រោយគេទៀតផង។ 13 បន្ទាប់មក សេចក្ដីក្រោធរបស់យើងនឹងបានបញ្ចាប់ ហើយយើងនឹងដាក់កំហឹងខ្លាំងរបស់យើងដល់គេដើម្បីសម្រាក។ យើងនឹងបានពេញចិត្ត ហើយពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះហើយ គឺព្រះអម្ចាស់ ដែលបានថ្លែងដោយសេចក្តីក្រោធ ពេលដែលយើងបង្ហើយកំហឹងខ្លាំងរបស់យើងទាស់នឹងពួកគេ។ 14 យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកហិនវិនាស ត្រូវគេមើលងាយ នៅកណ្ដាលជនជាតិផ្សេងៗដែលនៅជុំវិញអ្នក ជាទីសម្គាល់សម្រាប់អ្នកដែលដើរឆ្លងកាត់។ 15 ដូច្នោះ យេរូសាឡិម នឹងក្លាយជាអ្វីមួយសម្រាប់មនុស្សដទៃ ថ្កោលទោស ហើយនឹងសើចចំអកផង ជាការរំលឹកហើយនិងសេចក្ដីរន្ធត់ដល់ប្រជាជាតិទាំងមូល ដែលនៅជុំវិញអ្នក។ យើងនឹងដាក់ទោសប្រហារជីវិតទាស់និងអ្នក នៅក្នុងសេចក្តីក្រោធនិងកំហឹងដ៏ខ្លាំង ហើយជាមួយការស្តីបន្ទោសខ្លាំងដែរ យើងព្រះអម្ចាស់បានប្រកាស់ពីការនេះ! 16 យើងនឹងចាត់ព្រួញកំណាច នៃគ្រោះទុរភិក្ស មកទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា ការទាំងនេះជាមូលហេតុដែលយើងបំផ្លាញអ្នក។ ដ្បិតយើងនឹងធ្វើឲ្យគ្រោះទុរភិក្សកាន់តែខ្លាំងដល់អ្នកហើយបំផាញវត្ថុនិងអាហារអ្នក។ 17 យើងនឹងចាត់គ្រោះទុរភិក្សនិងការមហត្តរាយឲ្យទាស់និងអ្នក ដូច្នោះអ្នកនិងដាច់ពូជ។ ជំងឺអាសន្នរោគ ហើយឈាមនឹងឆ្លងកាត់អ្នក ហើយយើងនឹងនាំដាវមកទាស់នឹងអ្នក យើងព្រះអម្ចាស់ បានប្រកាស់ពីការនេះ»។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ ដោយព្រះបន្ទូលថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរបែរមុខទៅភ្នំនៅស្រុកអុីស្រាអែល ហើយថ្លែងប្រាប់ពួកគេ។ 3 និយាយទៅ ភ្នំទាំងឡាយនៅស្រុកអុីស្រាអែល ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានបន្ទូល ដូច្នោះ ដល់ទាំងភ្នំធំ ទាំងភ្នំតូច ដល់ប្រភពទឹក ហើយដល់ជ្រលោងភ្នំទាំងអស់ថា មើល៍! យើងបានយកដាវមកទាស់និងអ្នករាល់គ្នា ហើយយើងនឹងបំផ្លាញអស់ទាំងទីខ្ពស់របស់អ្នក។ 4 រួចហើយ អាសនារបស់អ្នកនឹងត្រូវខូច ហើយបង្គោលរបស់អ្នកនឹងត្រូវបំផ្លាញ ហើយយើងនឹងបោះសេចក្តីស្លាប់របស់អ្នកចុះ នៅមុខរូបព្រះរបស់ពួកគេ។ 5 យើងនឹងដាក់សាកសពរបស់ពួកកូនចៅអុីស្រាអែល នៅមុខរូបព្រះរបស់គេ ហើយនឹងកម្ចាត់កម្ចាយឆ្អឹងរបស់អ្នក នៅជុំវិញអាសនារបស់អ្នក។ 6 គ្រប់ទីកន្លែងដែលអ្នករស់នៅ ទីក្រុងទាំងនោះនឹងត្រូវវិនាស ហើយទីខ្ពស់ៗនឹងត្រូវខូចបង់ ដើម្បីឲ្យអាសនារបស់អ្នករាល់គ្នាត្រូវអន្តរាយ ហើយខូចបង់។ រួចហើយពួកគេនឹងត្រូវបាក់បែកហើយបាត់អស់ បង្គោលរបស់អ្នកដូលរលំ ហើយកិច្ចការរបស់អ្នកត្រូវបោះចោល។ 7 សេចក្តីសម្លាប់នឹងធ្លាក់មកក្នុងចំណោមអ្នក ហើយអ្នកនឹងដឹងថាយើងគឺព្រះអម្ចាស់។ 8 ប៉ុន្តែ យើងនឹងឲ្យមានអ្នករួចជីវិតក្នុងចំណោមអ្នក ដើម្បីឲ្យមានអ្នកដែលរួចពីដាវនៅកណ្ដាលជនជាតិដទៃ កាលដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅតាមប្រទេសផ្សេងៗ។ 9 ក្រោយមក អ្នកដែលរួចជីវិត នឹងនឹកចាំពីយើងនៅកណ្ដាលអស់ទាំងជនជាតិ ដែលត្រូវចាប់ទៅជាឈ្លើយ ដែលយើងបានស្តាយ ដោយចិត្តមិនប្រកាន់របស់គេ ដែលបានបែរចេញពីយើងទៅ ព្រមទាំងភ្នែកពេស្យាតាមរូបរបស់ព្រះរបស់គេ។ រួចហើយគេនឹងមើលខ្លួន ដោយខ្ពើមឆ្អើម ព្រោះអំពើអាក្រក់ដែលគេបានប្រព្រឹត្ត ក្នុងអស់ទាំងការគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់គេ។ 10 ដូច្នោះ ពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ វាជាមូលហេតុដែលយើងនិយាយថា យើងនឹងនាំការអាក្រក់មកដល់ពួកគេ។ 11 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នោះ «ចូរទះដៃ ហើយតន្ត្រំជើង! និយាយថា បពិត្រ! ដោយព្រោះការគួរស្អប់ខ្ពើមដ៏អាក្រក់របស់ពូជពង្សអុីស្រាអែល! ដ្បិតពួកគេនឹងត្រូវដួលដោយដាវ ដោយគ្រោះទុរ្ភិក្ស និងដោយអាសន្នរោគ។ 12 អ្នកណាដែលនៅឆ្ងាយ នឹងស្លាប់ដោយអាសន្នរោគ អ្នកដែលនៅជិត នឹងស្លាប់ដោយដាវ។ អ្នកដែលនៅមានជីវិត ដែលនៅសល់ នឹងស្លាប់ដោយគ្រោះទុរ្ភិក្សវិញ។ ក្នុងផ្លួវរបស់ពួកគេយើងនឹងតាំងសេចក្តីកំហឹងរបស់យើងទាស់និងពួកគេ។ 13 ក្រោយមកអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ក្នុងកាលដែលសេចក្តីសម្លាប់របស់គេ បានដេកកណ្ដាលរូបព្រះរបស់គេ នៅជុំវិញអាសនា លើគ្រប់ទាំងជ្រលោងគ្រប់ទាំងកំពូលភ្នំ ហើយក្រោមគ្រប់ទាំងដើមជ្រៃ នឹងនៅក្រោមដើមម៉ៃសាក់ ជាកន្លែងដែលគេបានដុតគ្រឿងក្រអូប ថ្វាយដល់រូបព្រះនោះរបស់គេ។ 14 យើងនឹងលូកដៃទៅលើគេ និងធ្វើឲ្យទឹកដីគេត្រូវខូចបង់ ហើយបោះបង់ចោល ពីទីរហោស្ថានដែលនៅខាងរីបឡា ទៅតាមគ្រប់ទាំងទីកន្លែងណាដែលគេអាស្រ័យនៅ។ ក្រោយមកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់មកដល់ខ្ញុំដោយបន្ទូលថា 2 «អ្នក កូនមនុស្សអើយ ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដល់ ស្រុកអុីស្រាអែល» ត្រូវបញ្ចាប់! ត្រូវបញ្ចាប់ កំពុងតែចូលមកតាមទិសទាំងបួន។ 3 ពេលបញ្ចប់បានមកដល់លើមក ដ្បិតយើងនឹងចាត់កំហឹងទៅលើអ្នក ហើយយើងនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នក តាមអំពើដែលអ្នកប្រព្រឹត្ត រួចហើយយើងនឹងដាក់ទោសអ្នក ព្រោះតែព្រះដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក។ 4 ដ្បិតភ្នែករបស់យើងនឹងមិនអាណិតមេត្តាអ្នកទេ ហើយយើងនឹងមិនទុកអ្នកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងនឹងនាំការអាក្រក់ដែលអ្នកបានធ្វើមកលើអ្នក និងការគួរស្អប់ខ្ពើមនៅក្នុងចំណោមរបស់អ្នក ដូច្នោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់»។ 5 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រហមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ «មហត្តរាយ!មហត្តរាយមួយ! មើល៍ វាកំពុងតែមកហើយ។ 6 គ្រាចុងក្រោយនឹងមកដល់ជាពិត។ ពេលបញ្ចប់មកទាស់នឹងអ្នក។ មើល៍វាកំពុងតែមកហើយ! 7 សេចក្តីវិនាសរបស់អ្នកមកដល់ហើយ ដែលជាអ្នករស់នៅលើទឹកដី។ ពេលនោះនឹងមកដល់ គឺជាថ្ងៃនៃការបំផ្លាញជិតមកដល់ ហើយតំបន់ភ្នំនឹងមិនមានភាពរីករាយទៀតឡើយ។ 8 ឥឡូវនេះជិតមកដល់ហើយ យើងនឹងចាក់កំហឹងរបស់យើង លើអ្នក ហើយយើងនឹងបំពេញលើអ្នកតាមកំហឹងរបស់យើង ពេលយើងដាក់ទោសអ្នកតាមការដែលអ្នកធ្វើដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក។ 9 ដ្បិតភ្នែកយើងនឹងមិនអាណិតមេត្តា ហើយយើងក៏មិនត្រាប្រណីអ្នកដែរ។ ដូចអ្វីដែលធ្លាប់បានធ្វើ យើងនឹងធ្វើការនេះដល់អ្នក ហើយការគួរខ្ពើមរបស់អ្នកវានឹងនៅកណ្តាលអ្នក ដូច្នោះ អ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះហើយជាព្រះអម្ចាស់ដែលជាអ្នកជំនុំជម្រះអ្នក។ 10 មើល៍! ថ្ងៃនោះ! មើល៍ វាកំពុងមកដល់ហើយ! សេចក្តីវិនាសបានចេញមកហើយ! ដំបងបានចេញផ្លា ភាពក្រអឺតក្រទមចេញផ្កាក្រពុំ! 11 អំពើហិង្សាក៏កើនឡើង ដល់ដំបងនៃការអាក្រក់ គ្មានពួកគេណា ហើយក៏គ្មានមនុស្សកកកុញ ក៏គ្មានទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ ហើយក៏គ្មានអ្វីដែលសំខាន់អាចមានទៀតដែរ! 12 ពេលវេលានឹងមកដល់ ថ្ងៃនោះជិតមកដល់ហើយ។ កុំឲ្យទិញបានរីករាយឡើយ កុំឲ្យអ្នកលក់មិនត្រូវកាន់ទុក្ខដែរ ចាប់តាំងកំហឹងរបស់យើងចូលដល់មនុស្សជាច្រើន! 13 ដ្បិតអ្នកលក់ពុំអាចប្រមូលយកអ្វីៗដែលខ្លួនបានលក់យកមកវិញបានឡើយ ទោះបីគេនៅមានជីវិតក៏ដោយ ចាប់តាំងពីសេចក្តីនេះបានប្រកាសទាស់ជាមួយមនុស្ស។ ពួកគេនឹងមកវិញ ដ្បិតនឹងគ្មានមនុស្សណាអាចរស់ក្នុងអំពើបាបរបស់គេបានចំរើនឡើង នោះទេ ! 14 ពួកគេបានផ្លុំត្រែ ហើយបានត្រៀមគ្រប់យ៉ាងជាស្រេច តែគ្មានអ្នកណាចេញទៅតស៊ូឡើយ ចាប់តាំងពីកំហឹងរបស់យើង គ្របដណ្តប់លើពួកមនុស្សទាំងអស់។ 15 ដាវបាននៅខាងក្រៅ ហើយមានអាសន្នរោគ និងគ្រោះទុរ្ភិក្សនៅក្នុងផ្ទះ។ អ្នកណាដែលនៅទីវាល នឹងត្រូវស្លាប់ដោយដាវ ហើយអ្នកដែលនៅក្នុងទីក្រុង មានគ្រោះទុរ្ភិក្ស និងអាសន្នរោគនឹងសម្លាប់គេ។ 16 ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែលរត់រួចបាន នោះនឹងរួចជីវិតទៅនៅតាមលើភ្នំ។ ដូចជាសត្វព្រាបនៅតាមជ្រលងភ្នំ គ្រប់គ្នានឹងយំសោកដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គេរៀងខ្លួន។ 17 ដៃរបស់ពួកគេនឹងគ្មានកម្លាំង ហើយជង្គង់គ្រប់គ្នានឹងខ្សោយដូចជាទឹក។ 18 ហើយពួកគេនឹងស្លៀកសំពត់ធ្មៃ ហើយមានសេចក្ដីស្ញែងខ្លាចនឹងគ្របបាំងពួកគេ ហើយសេចក្ដីខ្មាសនៅលើមុខ ហើយគេនឹងកោរសក់គ្រប់គ្នា។ 19 ពួកគេនឹងបោះចោលប្រាក់របស់គេនៅតាមផ្លូវ ហើយមាសក៏គ្មានតម្លៃ។ ទាំងប្រាក់ ទាំងមាសរបស់គេ នឹងជួយគេមិនបានឡើយ នៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអម្ចាស់ គេនឹងមិនស្កប់ចិត្ត ក៏មិនបានឆ្អែតពោះដោយរបស់នោះដែរ ព្រោះរបស់នោះ ដែលនាំឲ្យគេចំពប់ដួលទៅក្នុងអំពើពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន។ 20 ក្នុងមោទនភាពរបស់គេ ពួកគេបានតាំងឡើងឲ្យមានភាពស្រស់ស្អាតដោយគ្រឿងលំអរ ហើយពួកគេបានធ្វើរូបព្រះនិងស្វែងរករបស់ដែលគួរឆ្អើម។ ដូច្នេះហើយ យើងបានធ្វើឲ្យការទាំងនេះរបស់ពួកគេទៅជារបស់មិនស្អាត។ 21 ក្រោយមក យើងនឹងប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃ នៃជនជាតិដទៃប្លន់យក និងពួកមនុស្សអាក្រក់នៅផែនដីប្លន់យកដែរ ហើយពួកគេនឹងរងការប្រមាថផង។ 22 បន្ទាប់មក យើងនឹងបែរមុខចេញពីពួកគេ ហើយគេនឹងបង្អាប់ទីកំបាំងរបស់យើងដែរ និងមានចោរប្លន់ចូលទៅក្នុងហើយយកអ្វីទាំងអស់។ 23 ចូរធ្វើច្រវាក់ ព្រោះទឹកដីនេះពោពេញដោយការដាក់ទោសនៃឈាម ហើយទីក្រុងពោពេញដោយការឃោរឃៅ។ 24 ដូច្នេះ យើងនឹងនាំមនុស្សដែលអាក្រក់បំផុតក្នុងជនជាតិ ហើយពួកគេចាប់យកផ្ទះរបស់គេ ហើយយើងនឹងបំបាក់អំនួតរបស់មនុស្សខ្លាំងពូកែ ហើយទីបរិសុទ្ធទាំងប៉ុន្មានរបស់គេ នឹងត្រូវអាប់ឱនចុះ! 25 ការភ័យខ្លាចនឹងមកសល់! ពួកគេនឹងស្វែងរកសេចក្ដីសុខសាន្ត តែរកមិនបានសោះ។ 26 មហន្តរាយលើមហន្តរាយនឹងមកដល់ ហើយវានឹងក្លាយជាពាក្យចចាមអារាមហើយចចាមអារាមទៀត។ បន្ទាប់មក ពួកគេស្វែងរកនិមិត្តពីពួកព្យាការី ប៉ុន្តែក្រឹត្យវិន័យនឹងបាត់អស់ ហើយគ្មានការប្រឹក្សាពីចាស់ទុំទៀតដែរ។ 27 ស្តេចនឹងកាន់ទុក្ខ ហើយពួកអ្នកដឹងនាំនឹងអស់សង្ឃឹម ក្នុងពេលដៃប្រជាជននៅក្នុងទឹកដីត្រូវញ័ររន្ធត់។ ផ្អែកទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ ហើយនឹងជំនុំជម្រះពួកគេ! យើងនឹងទោសរបស់គេតាមកំរិតរបស់គេ រហូតពួកគេដឹងថា យើងជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ដូច្នេះ នៅក្នុងឆ្នាំទីប្រាំមួយ ហើយខែទីប្រាំមួយ នៅក្នុងថ្ងៃទីប្រាំនៃខែនោះ ខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅក្នុងផ្ទះ ហើយមានព្រឹទ្ធាចារ្យនៃជនជាតិយូដាអង្គុយនៅមុខខ្ញុំ ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ជាព្រះអម្ចាស់បានដាក់ព្រះហស្ដលើខ្ញុំម្តងទៀតនៅទីនោះ។ 2 ដូច្នោះហើយ ខ្ញុំបានឃើញ ហើយមើល មានដូចជាទ្រង់ទ្រាយរបស់មនុស្សម្នាក់។ ពីត្រង់កន្លែងត្រគាកចុះទៅក្រោម គឺមានដូចភ្លើង។ ហើយពីត្រឹមត្រគាកឡើងទៅលើ មានសណ្ឋានដូចជាពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់ ដូចធ្វើឡើងពីដែក។ 3 ក្រោយមក ព្រះអង្គលូកមក មានរាងដូចជាដៃចាប់សក់ក្បាលខ្ញុំ រួចព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គលើកខ្ញុំពីដីឡើងទៅលើមេឃ ហើយក្នុងនិមិត្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះអង្គនាំខ្ញុំទៅក្រុងយេរូសាឡិម ទៅដល់មាត់ទ្វារនៃទីលានខាងក្នុង ដែលបើកទៅទិសខាងជើង ជាកន្លែងដែលមានរូបព្រះ ដែលបង្កើតឲ្យការប្រចណ្ឌយ៉ាងខ្លាំងឈរនៅទីនោះ។ 4 ក្រោយមក មើល៍ សិរីល្អនៃព្រះជាម្ចាស់របស់ជនជាតិអីុស្រាអែលនៅទីនោះ ដោយការបើសម្តែងដែលខ្ញុំបានឃើញនៅទីវាលនោះ។ 5 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរបើកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅទិសខាងជើង» ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏មើលទៅខាងជើងនោះ ជាទ្វារដែលនាំចូលទៅឯអាសនា នៅកណ្តាលទ្វារចូលគឺមានរូបព្រះនៃច្រណែននៅទីនោះ។ 6 ដូច្នោះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ តើអ្នកឃើញការដែលគេប្រព្រឹត្តឬទេ? គឺជាការគួរស្អប់ខ្ពើមខ្លាំង ដែលពូជពង្សអុីស្រាអែលធ្វើនៅទីនេះ ដើម្បីឲ្យយើងបានឃ្លាតឆ្ងាយពីទីបរិសុទ្ធរបស់យើង។ តែចាំមើល អ្នកនឹងឃើញការគួរស្អប់ខ្ពើម យ៉ាងសម្បើមជាងនេះទៅទៀត»។ 7 ពេលនោះ ព្រះអង្គនាំខ្ញុំទៅដល់ទ្វារទីលាន ខ្ញុំបានមើលទៅឃើញមានប្រហោងមួយក្នុងកំផែង។ 8 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរជីកទៅក្នុងកំផែង» ដូច្នោះខ្ញុំបានជីកក្នុងកំផែងហើយ ឃើញមានទ្វារមួយ។ 9 បន្ទាប់មកព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «ចូរអ្នកចូលទៅខាងក្នុង មើលការគួរស្អប់ខ្ពើមយ៉ាងអាក្រក់ ដែលពួកគេធ្វើនៅទីនេះ»។ 10 ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ចូលទៅក្នុងហើយមើល ហើយចូលមើល! ហើយឃើញមានគំនូរគ្រប់ទាំងសត្វលូនវារ សត្វសាហាវ! រួមទាំងរូបព្រះរបស់ពូជពង្សជនជាតិអុីស្រាអែល ដែលគេគូរលើជញ្ជាំងនៅជុំវិញ។ 11 ក៏មានពួកចាស់ទុំនៃពួកអុីស្រាអែលចិតសិបនាក់នៅទីនោះ ហើយមានយ្អាសានាដែលជាកូនសាផាន បានឈរនៅកណ្ដាលពួកគេ។ ពួកគេបានឈរនៅចំពោះរូបភាពនោះហើយគ្រប់គ្នាកាន់ជើងពាននៅនិងដៃ ហើយផ្សែងពីគ្រឿងក្រអូបក៏ហុយឡើងយ៉ាងក្រាស់។ 12 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ តើឃើញអំពើដែលពួកចាស់ទុំជនជាតិអុីស្រាអែល ធ្វើនៅទីងងឹតទេ? ម្នាក់ៗបានធ្វើការនេះហើយលាក់នៅក្នុងបន្ទប់នៃព្រះរបស់គេ ដ្បិតគេនិយាយ ព្រះអម្ចាស់មិនឃើញយើងទេ! ព្រះអម្ចាស់បានបោះបង់ចោលទឹកដីនេះហើយ»។ 13 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «បែរមកម្តងទៀត នោះនឹងឃើញការគួរស្អប់ខ្ពើមដែលគេប្រព្រឹត្តជាច្រើនទៀត»។ 14 បន្ទាប់មកទៀត ព្រះអង្គបាននាំខ្ញុំទៅទ្វារចូលព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលនៅទិសខាងជើង ហើយមើល៍ចុះ! នៅទីនោះមានពួកស្រី្តអង្គុយយំកាន់ទុក្ខឲ្យព្រះថាមូស ។ 15 ដូច្នោះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «តើអ្នកឃើញការនេះឬទេ កូនមនុស្ស? ចូរមើលម្តងទៀតនឹងឃើញអំពើអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត»។ 16 ព្រះអង្គបាននាំខ្ញុំចូលទៅទីលានខាងក្នុងរបស់ព្រះដំណាក់នៃព្រះជាម្ចាស់ ហើយឃើញ! ត្រង់មាត់ទ្វារព្រះវិហារនៃព្រះជាម្ចាស់ នៅរវាងផ្លូវដើរ ហើយនិងអាសនា មានមនុស្សប្រហែលជាម្ភៃប្រាំនាក់ បែរខ្នងទៅខាងព្រះវិហារនៃព្រះជាម្ចាស់ ហើយមុខទៅខាងកើត ហើយពួកគេកំពុងតែថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យ។ 17 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ តើអ្នកឃើញឬទេ? តើវាជាតូចតាចឬដែលពួកអ្នកស្រុកយូដា បានកំពុងធ្វើការអាក្រក់គួរខ្ពើមនៅទីនេះ? ដ្បិតគេបានធ្វើឲ្យទឹកដីនេះមានពេញដោយអំពើឃោរឃៅ ហើយបែរទាស់នឹង ធ្វើឲ្យយើងខឹងខ្លាំង ដូចយកមែកឈើរុកចូលច្រមុះគេអញ្ជឹង។ 18 ដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើការតបទៅពួកគេវិញ ហើយភ្នែកយើងនឹងមិនប្រណីឡើយ យើងនឹងមិនអាណិតគេទេ។ ទោះបើគេស្រែករកយើង ដោយសំឡេងខ្លាំងក្តី យើងក៏មិនស្តាប់ដែរ»។
1 ពេលនោះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដាក់ត្រចៀកខ្ញុំ ដោយព្រះសៀងយ៉ាងខ្លាំងថា «ចូរឲ្យពួកអ្នកដែលត្រួតត្រាការក្នុងទីក្រុងចូលមក ត្រូវឲ្យគ្រប់គ្នាកាន់គ្រឿងសាស្រ្តាវុធដើម្បីបំផ្លាញនៅដៃ»។ 2 មើល៍! មានមនុស្សប្រាំមួយនាក់មកតាមផ្លូវទ្វារខាងលើ ដែលបើកទៅទិសខាងជើង គ្រប់គ្នាក៏កាន់គ្រឿងអាវុធនៅដៃគេ។ មានម្នាក់ស្លៀកពាក់សំពត់ទេសឯក នៅកណ្ដាលគេ មានស្ពាយដបទឹកខ្មៅ អ្នកទាំងនោះក៏ចូលទៅឈរក្បែរអាសនាលង្ហិន»។ 3 រួចហើយ សិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៃជនជាតិអុីស្រាអែលបានឡើងផុតពីចេរូប៊ីន ជាកន្លែងដែលធ្លាប់សណ្ឋិតនៅទៅដល់មាត់ទ្វារព្រះវិហារ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលហៅអ្នកម្នាក់ដែលស្លៀកពាក់សំពត់ទេសឯក ហើយស្ពាយដបទឹកខ្មៅនោះ 4 ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៅអ្នកនោះ «ចូរដើរកាត់ទីក្រុង គឺនៅកណ្ដាលក្រុងយេរូសាឡិមទៅ ហើយធ្វើទីសម្គាល់នៅថ្ងាសរបស់ពួកមនុស្សដែលដកដង្ហើមធំហើយថ្ងូរ ដោយព្រោះការគួរស្អប់ខ្ពើមដែលមនុស្សប្រព្រឹត្តនៅក្នុងទីក្រុង»។ 5 រូចហើយ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដល់អ្នកផ្សេងហើយខ្ញុំក៏បានឮ «ចូរដើរកាត់ទីក្រុងតាមអ្នកមួយនោះ ហើយសម្លាប់។ កុំឲ្យភ្នែកអ្នកប្រណី ហើយទុកអ្នកណាឲ្យរួចជីវិត។ 6 ត្រូវសម្លាប់ទាំងពួកចាស់ ពួកកំលោះ ពួកក្រមុំ ពួកក្មេង និងពួកស្រីៗ។ សម្លាប់គេទាំងអស់ទៅ! ប៉ុន្តែ កុំចូលទៅជិតមនុស្សណាដែលមានទីសម្គាល់នៅខ្លួនឡើយ ហើយត្រូវចាប់ផ្តើមពីទីបរិសុទ្ធរបស់យើងផង!» ដូច្នេះ អ្នកទាំងនោះក៏ផ្តើមពីពួកចាស់ទុំដែលនៅមុខព្រះដំណាក់។ 7 ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅគេ «ចូរប្រមាថវិហារចុះ ត្រូវសម្លាប់គេធ្វើឲ្យទីលានបានពេញដោយសាកសព។ ទៅ!» ដូច្នេះ ពួកគេក៏ចេញទៅប្រហារនៅក្នុងទីក្រុង។ 8 កាលគេកំពុងតែសម្លាប់ ហើយមានតែខ្ញុំសល់នៅ នោះខ្ញុំក៏ផ្កាប់មុខយំហើយអង្វរថា «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ តើព្រះអង្គនឹងបំផ្លាញសំណល់ជនជាតិអុីស្រាអែលទាំងអស់ ដោយចាក់សេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះអង្គមកលើក្រុងយេរូសាឡិម?»។ 9 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «ពូជពង្សអុីស្រាអែល និងយូដាមានទោសធ្ងន់ណាស់។ ទឹកដីនេះពោពេញដោយឈាម ហើយទីក្រុងមានពេញដោយភាពមានៈ តាំងពីពួកគេនិយាយថា ព្រះជាម្ចាស់បានបោះបង់ចោលទឹកដីនេះ ហើយព្រះជាម្ចាស់មើលមិនឃើញទេ! 10 ដូច្នោះហើយ ភ្នែកយើងនឹងមិនប្រណីទេ យើងមិនអាណិតមេត្តាឡើយ យើងនឹងមិនទុកជីវិតឲ្យពួកគេទេ។ យើងនឹងនាំការទាំងអស់មកដាក់លើក្បាលគេ» 11 មើល៍! មនុស្សដែលស្លៀកពាក់សំពត់ទេសឯក ហើយស្ពាយដបទឹកខ្មៅក៏មកវិញ។ គាត់ទូលព្រះអង្គថា «ទូលបង្គំបានធ្វើសម្រេចតាមបង្គាប់របស់ព្រះអង្គហើយ»។
1 កាលដែលខ្ញុំបានសម្លឹងមើលទៅដំបូលខាងលើ ដែលនៅពីលើក្បាលរបស់ចេរូប៊ីន ដែលមានភាពដូចជាត្បូងកណ្តៀង ហើយមើលទៅដូចជាសណ្ឋាននៃបល្ល័ង្ក លេចឡើងមក។ 2 ក្រោយមក ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សដែលស្លៀកសំពត់ទេសឯកថា «ចូរចូលទៅកណ្ដាលកង់ទាំងនោះ គឺក្រោមចេរូប៊ីន ហើយកើបរងើកភ្លើងពេញដៃទាំងពីរ ពីកណ្ដាលចេរូប៊ីននោះ រួចបាចទៅលើទីក្រុងទៅ»។ បន្ទាប់មក បុរសនោះក៏បានចេញទៅក្នុងពេលដែលខ្ញុំកំពុងមើល។ 3 ពេលបុរសនោះចូលទៅដល់ ពួកចេរូប៊ីនស្ថិតនៅខាងស្ដាំនៃព្រះដំណាក់ ហើយមានពពកពាសពេញទីលានខាងក្នុង។ 4 សិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់អណ្ដែតឡើងពីលើពួកចេរូប៊ីនឈេ ឆ្ពោះកាន់មាត់ទ្វារព្រះដំណាក់។ មានពពកនៅពេញព្រះដំណាក់ ហើយទីលានក៏ពេញទៅដោយរស្មីនៃសិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់។ 5 សន្ធឹកស្លាបរបស់ពួកចេរូប៊ីន លាន់ឮរហូតទៅដល់ទីលានខាងក្រៅ មានសម្លេងដូចនៃព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពពេលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូល។ 6 នៅក្នុងពេលនោះ ព្រះអម្ចាស់បង្គាប់ទៅបុរសដែលពាក់អាវទេសឯកថា «ចូរយកភ្លើងពីក្នុងកង់ នៅចន្លោះពួកចេរូប៊ីនមក» បុរសនោះក៏បានទៅឈរក្បែរកង់នោះ។ 7 ពេលនោះ ចេរូប៊ីនមួយលូកដៃទៅកាន់ភ្លើង ដែលកំពុងឆេះនៅចន្លោះពួកចេរូប៊ីន ហើយយកភ្លើងហុចទៅឲ្យបុរសដែលពាក់អាវទេសឯកសុទ្ធនោះ។ បុរសនោះក៏ទទួលយក រួចចេញទៅវិញ។ 8 ខ្ញុំក៏បានឃើញ នៅក្រោមស្លាបរបស់ពួកចេរូប៊ីន មានហាក់ដូចជាដៃរបស់មនុស្សលេចចេញមក។ 9 ដូច្នេះ ខ្ញុំមើល ហើយមើល៍! ឃើញមានកង់បួននៅក្បែរពួកចេរូប៊ីន គឺនៅក្បែរចេរូប៊ីននីមួយៗមានកង់មួយ។ កង់ទាំងនោះភ្លឺចាំងដូចត្បូងពេជ្រ។ 10 កង់ទាំងបួនមានទ្រង់ទ្រាយ និងមានសណ្ឋានដូចៗគ្នាទាំងអស់ មើលទៅហាក់ដូចជាកង់មួយស្ថិតនៅក្នុងកង់មួយទៀត។ 11 ពេលកង់ទាំងនោះវិលទៅមុខ កង់ទាំងនោះអាចវិលទៅទិសដៅទាំងបួន ដោយគ្មានងាករេចេញពីគ្នាទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកកង់ទាំងនោះវិលទៅមុខ តាមទិសដែលមុខរបស់ចេរូប៊ីនបែរទៅគេកង់ទាំងនោះទៅតាមដែរ។ កង់ទាំងនោះមិនងាកបែរទៅទិសផ្សេងឡើយ។ 12 រូបកាយរបស់ចេរូប៊ីនទាំងមូល រួមទាំងខ្នងរបស់ពួកគេ ដៃរបស់ពួកគេ ស្លាបរបស់ពួកគេ ហើយក៏បានបិតបាំងភ្នែក ហើយភ្នែកនោះទៀត ក៏បានបិតបាំងដោយកង់ទាំងមួលបួនផងដែរ។ 13 ខ្ញុំក៏ស្តាប់ឮថា កង់ទាំងនោះត្រូវបានហៅថា «ខ្យល់កួច»។ 14 ហើយពួកចេរូប៊ីននីមួយៗមានមុខបួន មុខទីមួយនោះគឺដូចជាទេវតា មុខទីពីរដូចដូចជាមុខមនុស្ស មុខទីបីដូចជាមុខសិង្ហ មុខទីបួនដូចជាមុខឥន្ទ្រី។ 15 ពួកចេរូប៊ីននោះក៏ឡើងទៅ នេះហើយជាសត្វមានជីវិត ដែលខ្ញុំឃើញក្បែរទន្លេកេបារដែលកំពុងជន់ឡើង។ 16 កាលណាចេរូប៊ីនធ្វើដំណើរ កង់នោះក៏អមទៅជាមួយ ហើយកាលណាចេរូប៊ីនបានលើកស្លាបដើម្បីហោះហើរឡើងផុតពីផែនដី ហើយកង់ក៏ទាំងនោះក៏នឹងមិនបានបែរក្រោយដែរ។ 17 កាលណាពួកចេរូប៊ីនទាំងនោះឈប់នៅស្ងៀម កង់ទាំងនោះក៏ឈប់ដែរ ហើយកាលណាពួកនេះហើរឡើងទៅ ពួកកង់ទាំងនោះក៏ឡើងទៅជាមួយគ្នាដែរ ដ្បិតវិញ្ញាណនៃតួរមានជីវិតសណ្ឋិតនៅក្នុងកង់ទាំងនោះ។ 18 ក្រោយមក សិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់ ក៏ចេញពីប្រឡោះទ្វារនៃព្រះវិហារ ហើយទៅសណ្ឋិតពីលើពួកចេរូប៊ីន។ 19 រួចចេរូប៊ីនក៏កាងស្លាប ក្នុងកាលដែលចេញទៅនោះ ហើយហើរឡើងផុតពីផែនដី ខ្ញុំបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក នៅពេលដែលទាំងកង់អមទៅ។ ពួកគេក៏ទៅឈរនៅមាត់ទ្វារកំផែងទិសខាងកើតរបស់ព្រះដំណាក់ នៃព្រះអម្ចាស់ ហើយសិរីល្អរបស់ព្រះនៃជនជាតិអុីស្រាអែលក៏សណ្ឋិតនៅពីលើ។ 20 នេះហើយគឺជាតួរដែលមានជីវិត ដែលខ្ញុំបានឃើញនៅក្រោមព្រះនៃជនជាតិអុីស្រាអែល ត្រង់ទន្លេកេបារ ខ្ញុំបានដឹងថា នោះជាពួកចេរូប៊ីនដែរ។ 21 ពួកគេដែលមានមុខបួន ហើយមានស្លាបបួនដែរ នៅក្រោមស្លាបនោះក៏មានសណ្ឋានដូចជាដៃមនុស្ស។ 22 ហើយមានដូចមុខរបស់តួទាំងនោះ គឺដូចជាមុខដែលខ្ញុំបានឃើញនៅក្បែរទន្លេកេបារ ហើយតួរទាំងនោះបានហើរត្រង់ទៅខាងមុខរៀងខ្លួន។
1 ព្រះវិញ្ញាណលើកខ្ញុំឡើង នាំទៅឯទ្វារកំផែងទិសខាងកើតរបស់ព្រះវិហារនៃព្រះអម្ចាស់ ជាទ្វារដែលបើកទៅទិសខាងកើត នោះឃើញនៅមាត់ទ្វារកំផែង មានមនុស្សម្ភៃប្រាំនាក់ ហើយនៅកណ្ដាលអ្នកទាំងនោះ។ ខ្ញុំឃើញមានយ្អាសានា ជាកូនអស៊ើរ ហើយពេឡាធា ជាកូនបេណាយ៉ា ទាំងពីរនាក់ជាអ្នកដឹកនាំក្នុងចំណោមពួកគេ។ 2 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ គឺមនុស្សទាំងនេះហើយដែលគិតគូរបង្កើតការទុច្ចរិត ហើយទូន្មានសេចក្ដីអាក្រក់នៅក្នុងទីក្រុងនេះ។ 3 ពួកគេនិយាយថា នេះមិនមែនជាពេលដែលត្រូវសង់ផ្ទះទេ ទីក្រុងនេះជាថ្លាង ហើយយើងរាល់គ្នាជាសាច់។ 4 ដូច្នេះហើយ កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងពួកគេ»។ 5 ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់សណ្ឋិតលើខ្ញុំ ហើយព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «ចូរនិយាយ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល៖ ប្រជាជនអុីស្រាអែលអើយ ដ្បិតយើងស្គាល់អ្វីដែលនៅក្នុងគំនិតរបស់អ្នក។ 6 អ្នករាល់គ្នាបានសម្លាប់មនុស្សនៅក្នុងទីក្រុងនេះកាន់តែច្រើនឡើង ហើយទុកសពគេពាសពេញផ្លូវ។ 7 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចនេះ ពួកអ្នកដែលអ្នករាល់គ្នាបានសម្លាប់ផ្តេកនៅកណ្ដាលទីក្រុងយេរូ៉សាឡិម គឺជាសាច់នោះ ហើយទីក្រុងនេះជាថ្លាង។ ប៉ុន្តែចំណែកអ្នករាល់គ្នា យើងនឹងនាំចេញទៅក្រៅពីទីក្រុងវិញ។ 8 អ្នករាល់គ្នាខ្លាចដាវ ដូច្នោះ យើងនឹងនាំដាវមកលើដល់អ្នក នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 9 យើងនឹងនាំអ្នករាល់គ្នាចេញទៅក្រៅទីក្រុង ហើយប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃជនជាតិដទៃ ព្រមទាំងនាំការជំនុំជម្រះទាស់និងអ្នក។ 10 អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវដួលដោយដាវ។ យើងនឹងជំនុំជម្រះអ្នក នៅត្រង់ព្រំប្រទល់ទឹកដីអុីស្រាអែល ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 11 ទីក្រុងនេះនឹងមិនមែនជាថ្លាងសម្រាប់អ្នករាល់គ្នាឡើយ អ្នករាល់គ្នាក៏មិនត្រូវជាសាច់នៅក្នុងថ្លាងនោះដែរ គឺយើងនឹងជំនុំជម្រះអ្នក នៅត្រង់ព្រំប្រទល់ទឹកដីអុីស្រាអែលវិញ 12 បន្ទាប់មកអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ជាអ្នកដាក់ច្បាប់ អ្នកមិនដើរតាមក្រឹត្យក្រមរបស់យើងទេ ក៏មិនបានធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់យើងដែរ។ តែអ្នកបានប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិច្បាប់របស់ជនជាតិដទៃទាំងនោះ ដែលនៅជុំវិញអ្នកវិញ»។ 13 ក្នុងកាលដែលខ្ញុំកំពុងតែថ្លែងព្រះបន្ទូល នោះពេឡាធា ជាកូនបេណាយ៉ាក៏ស្លាប់ទៅ។ ដូច្នោះ ខ្ញុំក៏ក្រាបផ្កាប់មុខយំដោយសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា «បពិត្រ ព្រះអម្ចាស់អើយ តើព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យសំណល់ជនជាតិអុីស្រាអែល វិនាសទាំងអស់ឬ?» 14 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ 15 «កូនមនុស្សអើយ គឺជាបងប្អូនអ្នកបង្កើតទេតើ! ព្រមទាំងបងប្អូនអ្នក! ដែលជាញាតិសន្តាន និងពូជពង្សអុីស្រាអែលទាំងមូល គឺពួកគេជាពួកអ្នកនៅក្រុងយេរូសាឡិមបានពោលថា «ពួកគេឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់! ទឹកដីនេះបានប្រគល់មកពួកយើងទុកជាសម្បត្តិហើយ»។ 16 ដូច្នោះហើយចូរនិយាយ «ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចនេះ ទោះបីយើងបណ្តេញអ្នករាល់គ្នាទៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងនោះ ទោះបីយើងកម្ចាត់កម្ចាយអ្នករាល់គ្នាទៅតាមទឹកដីផ្សេងៗក្ដី ក៏យើងនឹងធ្វើជាទីសក្ការៈសម្រាប់អ្នករាល់គ្នានៅក្នុងទឹកដីទាំងនោះដែរ» ។ 17 ដូចោះហើយចូរនិយាយ «ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចនេះ យើងនឹងនាំអ្នករាល់គ្នាចេញពីកណ្ដាលចំណោមជនជាតិទាំងនោះមកវិញ យើងនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាពីទឹកដីទាំងឡាយ ដែលអ្នករាល់គ្នាខ្ចាត់ខ្ចាយទៅ ហើយយើងនឹងប្រគល់ទឹកដីដល់អុីស្រាអែល។ 18 រួចហើយពួកគេនឹងនាំគ្នាត្រឡប់មកវិញ ហើយដកព្រះក្លែងក្លាយដ៏ចង្រៃគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមទាំងប៉ុន្មាន ចេញពីទឹកដីនេះ។ 19 យើងនឹងឲ្យគេមានចិត្តតែមួយ ហើយនឹងដាក់វិញ្ញាណថ្មីមួយក្នុងគេ យើងនឹងដកចិត្តដែលរឹងដូចថ្មពីរូបសាច់គេចេញ ហើយនឹងឲ្យមានចិត្តជាសាច់វិញ 20 ដើម្បីឲ្យគេបានប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យក្រមរបស់យើង ហើយរក្សាបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តតាមផង នោះគេនឹងបានជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ហើយយើងនឹងធ្វើជាព្រះជាម្ចាស់ដល់គេ។ 21 ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលមានចិត្តប្រព្រឹត្តតាមរូបព្រះគួរឆ្អើម និងសេចក្ដីគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់គេ យើងនឹងទម្លាក់អំពើរបស់គេទៅលើក្បាលគេវិញ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់»។ 22 ពួកចេរូប៊ីនក៏កាងស្លាបហោះទៅ កង់ទាំងនោះក៏ទៅជាមួយដែរ ហើយសិរីល្អរបស់ព្រះនៃជនជាតិអុីស្រាអែលសណ្ឋិតពីលើ 23 ក្រោយមក សិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់យាងចេញពីកណ្ដាលបណ្តាលជនឡើងទៅទីក្រុង ហើយក៏សណ្ឋិតលើភ្នំនៅទិសខាងកើតនៃទីក្រុង។ 24 ព្រះវិញ្ញាណក៏លើកខ្ញុំឡើង ហើយព្រះអង្គនាំខ្ញុំទៅដល់ស្រុកខាល់ដេ ទៅរកពួកនិរទេស ក្នុងនិមិត្តដោយនូវព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះជាម្ចាស់ ហើយក្នុងនិមិត្តដែលខ្ញុំបានឃើញក៏ចេញបាត់ពីខ្ញុំទៅ។ 25 រួចហើយខ្ញុំនិយាយប្រកាស់ប្រាប់ដល់ពួកអ្នកដែលនៅជាឈ្លើយ តាមគ្រប់ទាំងការដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញខ្ញុំ។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំដោយព្រះបន្ទូល 2 «កូនមនុស្សអើយ អ្នករស់នៅក្នុងចំណោមពូជបះបោរជាពួកអ្នកដែលមានភ្នែកសម្រាប់មើល តែមើលមិនឃើញទេ ហើយមានត្រចៀកសម្រាប់ស្តាប់ តែស្តាប់មិនឮដែរ ដ្បិតគេជាពូជទាស់ប្រឆាំង។ 3 ដូច្នោះហើយសម្រាប់អ្នក កូនមនុស្សអើយ ចូររៀបចំអីវ៉ាន់ សម្រាប់ដំណើរនិរទេស ហើយដើរចេញទៅ ទាំងថ្ងៃនៅចំពោះភ្នែកគេចុះ អ្នកត្រូវរើចេញពីកន្លែងអ្នក ទៅកន្លែងមួយទៀត។ ប្រហែលជាគេនឹងពិចារណាយល់ ទោះបើពួកគេជាពួជរឹងទទឹងក៏ដោយ។ 4 អ្នកត្រូវរើយកអីវ៉ាន់អ្នកចាកចេញនៅពេលថ្ងៃ ចំពោះភ្នែកគេ ធ្វើដូចជារៀបចំនឹងត្រូវនិរទេសទៅ ហើយខ្លួនអ្នកត្រូវចេញទៅនៅពេលល្ងាចចំពោះភ្នែកគេ បែបដូចជាមនុស្សដែលត្រូវនិរទេស។ 5 ចូរជីកទម្លុះកំផែងនៅចំពោះភ្នែកគេ ហើយបញ្ចេញអីវ៉ាន់ទៅតាមនោះចុះ។ 6 អ្នកត្រូវលីអីវ៉ាន់អ្នកនៅមុខគេ លើកអីវ៉ាន់ដាក់លើស្មារហើយចេញទៅទាំងយប់។ ត្រូវបាំងមុខ ដ្បិតអ្នកនឹងមិនឲ្យឃើញទឹកដីឡើយ យើងតាំងអ្នកទុកជាទីសម្គាល់ ដល់ពូជពង្សអុីស្រាអែល»។ 7 ដូច្នេះខ្ញុំក៏ធ្វើការនេះ ដូចអ្វីដែលយើងបង្កាប់។ ខ្ញុំបានយកអីវ៉ាន់ ធ្វើនិរទេសចេញទាំងថ្ងៃ ហើយនៅពេលល្ងាចខ្ញុំជីកទម្លុះរូងឲ្យដល់កំផែងដោយដៃខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានយកអីវ៉ាន់របស់ខ្ញុំក្នុងពេលទីងងឹត ហើយលីអីវ៉ាន់ឡើងដាក់លើស្មាយកទៅនៅចំពោះភ្នែកពួកគេ។ 8 បន្ទាប់មកព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំនៅពេលព្រឹកដោយបន្ទូលថា 9 កូនមនុស្សអើយ តើប្រជាជនអុីស្រាអែលជាអ្នកបះបោរ មិនសួរអ្នកទេថា «តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វី?» 10 ចូរប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ការថ្លែងព្រះបន្ទូលនេះ ដោយបារម្ពពីអ្នកដឹកនាំនៃក្រុងយេរូសាឡិម ហើយប្រជាជនអុីស្រាអែលទាំងអស់គ្នា។ 11 ចូរនិយាយថា ខ្ញុំជាទីសម្គាល់ដល់អ្នករាល់គ្នា។ ដូច្នោះវានឹងបានធ្វើកើតឡើង ពួកគេនឹងទៅជានិរទេសហើយទៅជាឈ្លើយ។ 12 អ្នកដដឹកនាំដែលនៅក្នុងចំណោមពួកគេ នឹងលីអីវ៉ាន់ដាក់ លើស្មារបស់គាត់ចេញទៅក្នុងងងឹត ហើយនឹងឆ្លងកាត់ ជញ្ជាំង។ ពួកគេនឹងជិះរូងឆ្លងទៅដល់ជញ្ជាំង ដើម្បីយកអីវ៉ាន់របស់ពួកគេ។ គាត់នឹងបាំងមុខខ្លួនឯង ដូច្នោះគាត់នឹងមិនឃើញទឹកដីដោយភ្នែកឡើយ។ 13 យើងនឹងដាក់សំណាញរបស់យើងលើគេ ហើយគាត់នឹងជាប់អន្ទាក់របស់យើង ហើយយើងនឹងនាំគាត់ទៅបាប៊ីឡូន ជាទឹកដីពួកខាល់ដេ ប៉ុន្តែគេនឹងមិនឃើញវាទេ។ គាត់នឹងស្លាប់នៅទីនោះ។ 14 យើងនឹងកម្ចាត់កម្ចាយពួកអ្នកដែលនៅជុំវិញលោក និងកងទ័ពរបស់លោកទាំងប៉ុន្មានទៅតាមខ្យល់គ្រប់ទិស រួចយើងនឹងហូតដាវទៅតាមក្រោយគេ។ 15 ដូច្នេះ កាលណាយើងបានបែងចែកគេ ទៅនៅកណ្ដាលអស់ទាំងជនជាតិ ហើយបានកម្ចាត់កម្ចាយគេទៅនៅគ្រប់ប្រទេស នោះគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 16 ប៉ុន្តែ យើងនឹងឲ្យមានពួកគេខ្លះរួចពីដាវ ពីអំណត់ និងពីអាសន្នរោគដែរ ដើម្បីឲ្យគេបានថ្លែងប្រាប់ពីគ្រប់ទាំងអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ខ្លួន នៅកណ្ដាលពួកជនជាតិដទៃទាំងប៉ុន្មាន ដែលគេត្រូវទៅនៅនោះ ដូច្នេះ គេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។ 17 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំដោយបន្ទូលថា 18 «កូនមនុស្សអើយ ចូរបរិភោគអាហាររបស់អ្នក ដោយរន្ធត់ ព្រមទាំងផឹកទឹកដោយញាប់ញ័រ ហើយថប់ព្រួយចុះ។ 19 ក្រោយមក ចូរប្រាប់ប្រជាជនក្នុងទឹកដីថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលការនេះ បារម្ពពីអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយអ្នកនៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល ពួកគេនឹងបរិភោគអាហាររបស់គេ ដោយភ័យខ្លាច ហើយផឹកទឹករបស់គេដោយតក់ស្លុត ដ្បិតទឹកដីគេនឹងត្រូវខូចបង់ ព្រមទាំងរបស់ទាំងអស់ដែលនៅក្នុងទឹកដីនោះដែរ ព្រោះការឃោរឃៅរបស់ពួកអ្នកដែលរស់នៅទឹកដីនោះ។ 20 ដូច្នោះទីក្រុងទាំងអស់ ដែលមានមនុស្សនៅ នឹងត្រូវបំផ្លាញ ហើយទឹកដីនឹងត្រូវខូចបង់ទៅ អ្នកនឹងដឹងថាយើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។ 21 ម្តងទៀតព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 22 «កូនមនុស្សអើយ តើពាក្យសុភាសិត ដែលអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់និយាយ នៅទឹកដីអុីស្រាអែល ដោយនិយាយ កំណត់ថ្ងៃបានបន្ថយទៅ ហើយគ្រប់ទាំងនិមិត្តក៏ខានមាន? 23 ដូច្នោះហើយ ត្រូវប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើឲ្យពាក្យសុភាសិតត្រូវចប់ ហើយប្រជាជនអុីស្រាអែលមិនប្រើទៀតទេ។ ចូរប្រាប់ពួកគេថា ថ្ងៃកំណត់ជិតដល់ហើយ នៅពេលគ្រប់ទាំងនិមិត្តបានកើតឡើង។ 24 ដ្បិតនឹងគ្មាននិមិត្តក្លែងក្លាយ ឬពាក្យទំនាយបញ្ចើច នៅក្នុងប្រជាជនសអុីស្រាអែលទៀតឡើយ។ 25 ដ្បិតយើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ យើងនឹងចេញបង្គាប់ ហើយពាក្យដែលយើងប្រាប់។បញ្ហាមិនត្រូវពន្យាពេលឡើយ។ ដ្បិតយើងនឹងថ្លែងពាក្យបែរនេះក្នុងសម័យរបស់អ្នក ដែលជាប្រជាជនបះបោរ ហើយនឹងធ្វើឲ្យវាកើតឡើង! នេះជាគឺព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានប្រកាស»។ 26 ម្តងទៀតព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 27 «កូនមនុស្សអើយ! មើល៍ ប្រជាជនអុីស្រាអែល គេនិយាយថា និមិត្តដែលគាត់ឃើញ នឹងកើតឡើងនាពេលខាងមុខចាប់ពីពេលនេះ ហើយគាត់ថ្លែងព្រះបន្ទូល សម្រាប់ពេលអនាគត។ 28 ដូច្នោះហើយចូរប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ ពាក្យរបស់យើងមិនត្រូវពន្យាពេលទេ តែពាក្យដែលយើងថ្លែង នោះនឹងកើតឡើង នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានប្រកាស»។
1 ម្តងទៀត ព្រះបន្ទូលរបស់អម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងពួកព្យាការីនៃជនជាតិអុីស្រាអែល ហើយប្រាប់អ្នកដែលថ្លែងទំនាយចេញពីការអំនួត ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ 3 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ វេទនាដល់ពួកព្យាការីល្ងីល្ងើ ដែលថ្លែងទំនាយតាមតែចិត្តរបស់ខ្លួន តែមិនបានឃើញអ្វីសោះ។ 4 អុីស្រាអែលអើយ ពួកព្យាការីរបស់អ្នកធ្វើដូចជាឆ្កែចចក នៅទីស្ងាត់។ 5 អ្នករាល់គ្នាមិនបានឡើងទៅ កន្លែដែលបាក់បែកជុំវិញនៃជញ្ជាំងក្រុង នៃប្រជាជនអុីស្រាអែលហើយសង់ឡើងវិញទេ ដើម្បីអាចឈរនៅក្នុងគ្រាចម្បាំង នៅថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់។ 6 មនុស្សបានឃើញសេចក្ដីភូតភរ «និងពាក្យទំនាយកុហក ហើយក៏ថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល»។ ព្រះអម្ចាស់មិនបានចាត់គេសោះ ហើយគេធ្វើឲ្យមនុស្សសង្ឃឹមថា ពាក្យនោះនឹងបានសម្រេចជាពិត។ 7 តើការដែលអ្នករាល់គ្នាថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ តែយើងមិនបានពោលសោះ «ការនេះគឺជាការដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រកាស» តាំងយើងមិនបានថ្លែងអ្វីសោះឬ? 8 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលថា ព្រោះអ្នករាល់គ្នាបញ្ចេញនិមិត្តប្រាប់មិនពិត ដូចោះហើយបានជាព្រះអម្ចាស់អម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទាសនិងអ្នក 9 ដៃយើងនឹងប្រហារពួកព្យាការី ជាមនុស្សប្រាប់និមិត្តកុហក ហើយដែលថ្លែងទំនាយមិនពិត។ ពួកគេនឹងមិនអាចនៅក្នុងការប្រជុំរបស់ប្រជាជនរបស់យើងឡើយ ឬមិនបានកត់ទុកក្នុងបញ្ជីប្រជាជនអុីស្រាអែល គេមិនអាចចូលក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែលទេ។ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់។ 10 ដោយព្រោះតែគេបានលួងបញ្ឆោតប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ដោយពោលថា «មានសន្តិភាពហើយ» ពេលគ្មានសន្តិភាព ពួកគេសាងសង់កំពែង ដែលពួកគេនឹងលាបថ្នាំពណ៌ស។ 11 ចូរប្រកាសប្រាប់អស់អ្នកដែលបូកបាយអនោះថា កំពែងនោះនឹងត្រូវរលំ ដោយមានភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង ហើយយើងនឹងចាត់គ្រាប់ព្រឹលឲ្យធ្លាក់មក ហើយខ្យល់ព្យុះយ៉ាងខ្លាំងក៏បំបាក់ឲ្យរលំដែរ។ 12 ឃើញទេ ជញ្ជាំងនឹងរលំចុះ។ តើគេនឹងមិនសួរអ្នកទេ «តើបាយអដែលអ្នកបានបូកនោះអ្នកដាក់ទីណា?» 13 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ យើងនឹងខ្យល់គំហុក ក្នុងកំហឹងរបស់យើង ហើយនឹងមានជន់ លិចដោយភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង ដោយកំហឹងរបស់យើង! គ្រាប់ព្រឹលនឹងធ្លាក់ដោយកំហឹងរបស់យើង បំផ្លាញកំពែងនោះ។ 14 ដ្បិតយើងនឹងរំលំកំពែងដែលអ្នករាល់គ្នាបានបូកបាយអនោះ ហើយយើងនឹងរលំចុះដល់ដី គ្រឹះត្រូវរលើងឡើង។ ដូច្នេះវានឹងរំលំចុះ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវិនាសនៅក្នុងនោះដែរ។ រួចហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 15 គឺយ៉ាងនោះដែលយើងនឹងសម្រេចសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង នៅលើកំផែងនោះ ហើយលើពួកអ្នកដែលបានបូកបាយអដែរ។ យើងនឹងនិយាយមកអ្នករាល់គ្នាថា «កំផែងនោះមិនមានទៀតទេ ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលបូកផង 16 គឺជាពួកព្យាការីរបស់ជនជាតិអុីស្រាអែល ដែលថ្លែងទំនាយពីដំណើរក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយឃើញនិមិត្តពីសេចក្ដីសុខសម្រាប់ទីក្រុង។ តែឥតមានសេចក្ដីសុខឡើយ! នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់»។ 17 សម្រាបអ្នក កូនមនុស្សអើយ ចូរតាំងមុខទាស់នឹងពួកអ្នកក្រុងរបស់ជនជាតិអ្នក ដែលថ្លែងទំនាយចេញពីគំនិតខ្លួនគេ ហើយថ្លែងទំនាយទាស់នឹងគេ។ 18 ចូរនិយាយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ វេទនាដល់ពួកស្រីៗដែលធ្វើអំបោះពាក់នៅកដៃមនុស្ស ហើយធ្វើស្បៃបាំងមុខ សម្រាប់ក្បាលគ្រប់មនុស្ស ទោះទាំងធំទាំងតូច ដើម្បីនឹងចាប់ព្រលឹងគេ អ្នករាល់គ្នារកចាប់ព្រលឹងរបស់ជនជាតិយើងដូច្នេះ។ តើអ្នកបរបាញ់ជីវិតប្រជាជនរបស់យើង តែសង្គ្រោះជីវិតជីវិតខ្លួនមែនទេ? 19 អ្នករាល់គ្នាបានប្រមាថយើងនៅកណ្ដាលប្រជារាស្ត្រយើង ឲ្យតែបានស្រូវឱកមួយកំប៉ុងឬពីរ និងចំណិតនំបុ័ងខ្លះ ដើម្បីនឹងសម្លាប់ព្រលឹងមនុស្សដែលមិនគួរស្លាប់ ហើយនឹងរក្សាជីវិតអ្នកដែលមិនគួររស់នៅ ដោយអ្នកកុហកដល់ប្រជាជនយើង ដែលស្តាប់តាមសេចក្ដីកុហកនោះ។ 20 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងទាស់នឹងខ្សែយ័ន្តរបស់អ្នករាល់គ្នា ដែលប្រើសម្រាប់ប្រមាញ់ជីវិតមនុស្ស ដូចប្រមាញ់សត្វស្លាប។ យើងនឹងហែកវាចេញពីដៃអ្នករាល់គ្នា ហើយនឹងដោះលែងព្រលឹងទាំងនោះឲ្យរួច គឺជាព្រលឹងដែលអ្នកបានតាមប្រមាញ់ ដូចប្រមាញ់សត្វស្លាបនោះ។ 21 យើងនឹងហែកស្បៃរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ ព្រមទាំងជួយឲ្យប្រជាជនរបស់យើងរួចពីកណ្ដាប់ដៃអ្នករាល់គ្នា ដូច្នោះគេនឹងមិននៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃអ្នករាល់គ្នាទៀតទេ។ អ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 22 ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានបញ្ឈឺចិត្តពួកសុចរិត ដោយសេចក្កីកុហក ជាពួកអ្នកដែលយើងមិនបានឲ្យព្រួយចិត្តសោះ ហើយអ្នកបានចម្រើនកម្លាំងដៃនៃមនុស្សអាក្រក់ ដើម្បីមិនឲ្យគេលះចោលផ្លូវអាក្រក់របស់ខ្លួន ឲ្យបានសង្គ្រោះជីវិតរបស់ពួកគេទេ 23 ដូច្នោះហើយ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនអាចប្រាប់និមិត្តកុហក ឬថ្លែងទំនាយទៀតទេ យើងនឹងជួយប្រជាជនរបស់យើងឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នក។ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ពួកចាស់ទុំនៃជនជាតិអុីស្រាអែលខ្លះបានមករកខ្ញុំ ហើយក៏អង្គុយនៅចំពោះមុខខ្ញុំ។ 2 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ 3 «កូនមនុស្សអើយ ពួកអ្នកទាំងនេះបានតាំងរូបព្រះរបស់គេ នៅក្នុងចិត្តគេ ក៏បានជំពប់ដួលនៃអំពើទុច្ចរិតខ្លួននៅចំពោះមុខគេ។ តើគួរយើងសួរទាំងអស់នេះតាមរយៈពួកគេ? 4 ដូច្នោះហើយ ចូរប្រកាសការនេះដល់គេ ហើយនិយាយថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ បុរសទាំងអស់ក្នុងពួកកូនចៅអុីស្រាអែល ដែលបានយករូបព្រះដាក់ក្នុងចិត្តខ្លួន ឬដាក់ការភ័យខ្លាចនៃអំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួននៅចំពោះមុខខ្លួន រួចហើយមករកព្យាការី យើងព្រះអម្ចាស់ នឹងឆ្លើយដល់គេតាមចំនួនរូបព្រះរបស់គេវិញ។ 5 យើងនឹងធ្វើការនេះ ដូច្នោះយើងអាចនឹងយកកូនចៅអុីស្រាអែលមកវិញ ក្នុងចិត្តរបស់គេបាននាំទៅឆ្ងាយពីយើងដោយសាររូបព្រះរបស់គេ។ 6 ដូច្នោះហើយ ចូរនិយាយទៅកាន់កូនចៅអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរប្រែចិត្ត និងបែរចេញពីរូបព្រះរបស់អ្នកទៅ! ហើយងាកមុខពីអស់ទាំងការគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នកដែរ។ 7 ដ្បិត គ្រប់គ្នាពីប្រជាជនអុីស្រាអែល ហើយពួកជនជាតិដទៃ ជាអ្នកស្នាក់នៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល ដែលញែកខ្លួនចេញពីយើង ជាអ្នកដែលយករូបព្រះដាក់ក្នុងចិត្ត ហើយដាក់ហេតុចំពប់នៃសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ខ្លួនចំពោះមុខខ្លួន រួចនឹងមករកព្យាការី ដើម្បីស្វែងរកយើង យើងគឺព្រះអម្ចាស់ នឹងឆ្លើយដល់អ្នកនោះ ដោយខ្លួនយើង។ 8 ដូច្នេះយើងនឹងតាំងមុខទាស់នឹងអ្នកនោះ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យជាទីស្រឡាំងកាំង ជាទីសម្គាល់ ហើយនិងពាក្យសុភាសិត ដ្បិតយើងក៏នឹងកាត់អ្នកនោះចេញពីកណ្ដាលចំណោមមនុស្សយើង ហើយអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 9 ប្រសិនបើព្យាការីណាត្រូវបញ្ឆោត ហើយបាននិយាយពាក្យ រួចហើយ យើងព្រះអម្ចាស់ នឹងត្រូវបញ្ឆោតព្យាការី ហើយយើងនឹងលូកដៃទៅលើគេ ព្រមទាំងបំផ្លាញគេចេញពីពួកអុីស្រាអែល ជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើងដែរ។ 10 ពួកគេនឹងត្រូវទ្រាំទ្រចំពោះសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន សេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ព្យាការី នោះនឹងបានដូចជាសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់អ្នកដែលរកគេដែរ។ 11 ដោយព្រោះការនេះកូនចៅអុីស្រាអែលវង្វេងចេញពីយើង ឬនាំឲ្យខ្លួនបានស្មោកគ្រោក ដោយអំពើរំលងទាំងប៉ុន្មានរបស់ខ្លួនទៀតឡើយ គឺឲ្យគេបានធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើងវិញ ហើយឲ្យយើងបានជាព្រះរបស់គេ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 12 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 13 «កូនមនុស្សអើយ ពេលទឹកដីណាធ្វើបាបនឹងយើង ដោយប្រព្រឹត្តបាប ដូច្នោះយើងនឹងលូកដៃទាស់នឹងគេ ហើយបំផ្លាញអាហារនឹងអ្វីដែលគេមាន ហើយឲ្យគេកើតមានទុរភិក្ស ព្រមទាំងសម្លាប់មនុស្ស ហើយនិងសត្វពីទឹកដីនេះ 14 ទោះបើមនុស្សទាំងបីនាក់នេះ គឺណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូប បាននៅក្នុងទឹកដីនោះ ពួកគេនឹងរួចជីវិតដោយសារសេចក្តីសុចរិតខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានថ្លែង។ 15 ប្រសិនបើ យើងចាត់សត្វកំណាចឲ្យទៅក្នុងទឹកដីនេះ ហើយធ្វើឲ្យវាវិនាស ដូច្នោះហើយទឹកដីនោះនឹងត្រូវលាងសម្អាត ហើយក៏គ្មានអ្នកណាហ៊ានដើរតាមនោះដែរ ដោយព្រោះសត្វទាំងនោះ 16 ទោះបើមនុស្សទាំងបីនាក់នោះនៅក្នុងទឹកដីនេះ ដូចដែលយើងនៅរស់ នេះជាការប្រកាស់នៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ គឺពួកគេនឹងមិនអាចដើម្បីជួយដល់កូនប្រុសកូនស្រីខ្លួនឲ្យរួចទេ គឺរួចបានតែជីវិតគេប៉ុណ្ណោះ តែទឹកដីនោះនឹងត្រូវចោលស្ងាត់វិញ។ 17 ឬប្រសិនបើយើងនាំដាវមកលើទឹកដីនោះ ដោយបង្គាប់ថា ដាវអើយ ចូរទៅក្នុងទឹកដីនេះ ហើយយើងកាត់ទាំងមនុស្ស និងសត្វចេញពីវាផង 18 ទោះបើមនុស្សទាំងបីនាក់នោះនៅក្នុងទឹកដីនេះ ដូចដែលយើងនៅរស់ នេះជាការប្រកាស់នៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ គឺពួកគេនឹងមិនអាចដើម្បីជួយដល់កូនប្រុសកូនស្រីខ្លួនឲ្យរួចទេ គឺរួចបានតែជីវិតពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ 19 ឬប្រសិនបើយើងចាត់អាសន្នរោគ ទៅក្នុងទឹកដីនោះ ហើយដាក់កំហឹងរបស់យើងទាស់ទៅលើពួកគេ ដោយកម្ចាយឈាម ហើយសម្លាប់ទាំងមនុស្ស និងសត្វចេញផង 20 ទោះបើណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបបាននៅក្នុងទឹកដីនោះក៏ដោយ ដូចដែលយើងនៅរស់ នេះជាការប្រកាស់នៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ គង់តែនឹងជួយកូនប្រុសកូនស្រីខ្លួន ឲ្យរួចមិនបានដែរ គឺសេចក្ដីសុចរិតរបស់អ្នកទាំងនោះ នឹងជួយបានជីវិតរបស់ខ្លួនឲ្យរួចបាន។ 21 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងចាត់សេចក្ដីវេទនាតាមរយៈការទាំងបួនយ៉ាងនេះ ទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម គឺជាដាវ ជាអំណត់ ជាសត្វសាហាវ និងអាសន្នរោគ ដើម្បីនឹងសម្លាប់ទាំងមនុស្ស និងសត្វចេញផងពីក្រុងនោះ។ 22 ប៉ុន្តែ មើល៍! នឹងមានអ្នករួចជីវិតនៅក្នុងក្រុងនោះ គេនឹងត្រូវនាំចេញមក ទាំងកូនប្រុសហើយនិងកូនស្រី។ មើល!៍ ពួកគេនឹងចេញទៅរកអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នកនឹងឃើញផ្លូវ និងអំពើរបស់គេ រួចអ្នកនឹងបានក្សាន្តចិត្ត ពីដំណើរការអាក្រក់ ដែលយើងបានទម្លាក់ទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម គឺពីគ្រប់ទាំងការដែលយើងបាននាំទៅលើក្រុងនោះ។ 23 ពួកអ្នករួចជីវិតនឹងកម្សាន្តចិត្តអ្នករាល់គ្នា ដោយអ្នកឃើញផ្លូវ និងអំពើដែលគេប្រព្រឹត្តទាំងនោះ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា ការដែលយើងបានធ្វើដល់គេ នោះមិនមែនដោយគ្មានប្រយោជន៍ទេ! នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់»។
1 ក្រោយមកព្រះបន្ទូលនៃព្រះជាម្ចាស់មកខ្ញុំប្រាប់ថា៖ 2 «កូនមនុស្សអើយ តើដើមទំពាំងបាយជូរ ប្រសើរជាងដើមឈឺហើយនិងមែកផ្សេង ដែលនៅក្នុងព្រៃទាំងមូលឬ? 3 តើមនុស្ស អាចយកឈឺពីដើមទំពាំងបាយជូរទៅធ្វើអ្វីមួយ? ឬក៏ពួកគេយកទៅធ្វើជាស្នួលហាលរបស់លើវា? 4 មើល៍! ប្រសិនបើ ដាក់វាដុតក្នុងភ្លើងជាអុស ហើយបើភ្លើងឆេះកន្ទុយអុសទាំងសងខាង និងឆេះផ្នែកកណ្ដាលអស់ដែរ តើវាអាចយកទៅធ្វើអ្វីបាន? 5 មើល៍! កាលវានៅទាំងមូល វាមិនអាចប្រើការអ្វីបានទេ ពិតប្រាកដណាស់ ពេលភ្លើងបានឆេះអស់ ក្រោយមកវានៅតែមិនអាចយកទៅប្រើបានជាប្រយោជន៍ដដែល។ 6 ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មិនចូលចិត្តដើមឈឺដែលនៅក្នុងព្រៃ យើងបានឲ្យដើមទំពាំងបាយជួរធ្វើជាអុសសម្រាប់ដុត យើងនឹងធ្វើបែបនេះដាក់ប្រជាជននៃក្រុងយេរូសាឡិមដែរ។ 7 ដ្បិត យើងនឹងតាំងមុខយើងទាស់នឹងពួកគេ។ ទោះបីគេនឹងចេញពីភ្លើងមក តែភ្លើងនោះនឹងឆេះពួកគេ ដូច្នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ក្នុងកាលដែលយើងតាំងមុខទាស់នឹងពួកគេ។ 8 រួចយើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកដីនេះត្រូវចោលស្ងាត់ ដោយព្រោះគេបានធ្វើបាប នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 រួចហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរធ្វើប្រាប់ក្រុងយេរូសាឡិមពីអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមអ្នកក្រុង 3 ហើយប្រាប់ថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលនឹងក្រុងយេរូសាឡិមដូច្នេះ ការចាប់ផ្តើមកំណើតរបស់អ្នក គឺនៅលើទឹកដីរបស់ជនជាតិកាណានមក ឪពុកអ្នកជាជនជាតិអាម៉ូរី ហើយម្តាយអ្នកជាជនជាតិហេត។ 4 នៅថ្ងៃកំណើតរបស់អ្នក គឺនៅថ្ងៃដែលអ្នកកើតមក គេមិនបានកាត់ផ្ចិតអ្នកទេ ក៏មិនបានលាងជម្រះអ្នកដោយទឹក ឬលាបអំបិល ឬរុំសំពត់ឲ្យផង។ 5 គ្មានភ្នែកណាគួរឲ្យអាណិតឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកបានធ្វើការទាំងនោះដើម្បីខ្លួនអ្នក ឲ្យមានការអាណិតអាសូរចំពោះអ្នកវិញ។ នៅថ្ងៃដែលអ្នកបានកើតមកនោះ គឺគេបោះអ្នកចោលនៅទីវាល ពីព្រោះគេខ្ពើមជីវិតរបស់អ្នក។ 6 ប៉ុន្តែ យើងបានដើរតាមនោះជិតអ្នក ឃើញអ្នកលង់នៅក្នុងឈាមខ្លួន ហើយយើងបាននិយាយទៅអ្នក ក្នុងពេលដែលនៅក្នុងឈាមនោះថា «ជីវិត!» យើងបាននិយាយ ទៅអ្នកពេលក្នុងឈាមខ្លួនអ្នក «ជីវិតរ!» 7 យើងធ្វើឲ្យអ្នកចម្រើនឡើង ដូចដំណាំលូតលាស់នៅក្នុងចម្ការ។ អ្នកនឹងមានគ្នាច្រើន ហើយហើយអស្ចារ្យមានតម្លៃដូចគ្រឿងអលង្ការ។ ទ្រូងរបស់អ្នកដុះពេញរាង ហើយសក់ក៏លូតវែង តែពីមុន អ្នកធ្លាប់អាក្រាត ហើយនៅកណ្តាលវាល។ 8 យើងបានដើរកាត់តាមទីនោះម្តងទៀត ហើយយើងឃើញអ្នក។ មើល៍! អ្នកដល់វ័យដែលគេស្រឡាញ់ហើយ យើងក៏បានលាតជាយអាវរបស់យើងគ្របលើអ្នក គឺបិទបាំងកុំឲ្យឃើញភាពអាក្រាតរបស់អ្នក។ ហើយយើងបានស្បថនឹងអ្នក ហើយតាំងសញ្ញានឹងអ្នក នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ ហើយអ្នកបានត្រឡប់ជារបស់យើង។ 9 ដូច្នោះយើងបានលាងអ្នកដោយទឹក យើងបានជម្រះឈាមអ្នកចេញយ៉ាងស្អាត រួចចាក់ប្រេងលាបឲ្យអ្នក។ 10 យើងបានតែងអ្នកដោយសំពត់ប៉ាក់ ក៏បំពាក់ស្បែកជើងធ្វើពីស្បែកផ្សោតឲ្យអ្នក។ ហើយយើងក្រវាត់អ្នកដោយសំពត់ទេសឯក រួចបិតបាំងដោយសំពត់ព្រែ។ 11 បន្ទាប់មក យើងក៏បានតាក់តែងអ្នកដោយគ្រឿងអលង្ការ បានបំពាក់កងនៅដៃអ្នក ហើយខ្សែនៅក។ 12 យើងបំពាក់ក្រវិលនៅច្រមុះអ្នក ហើយទំហូនៅត្រចៀកអ្នក ហើយនិងបូយ៉ាងល្អនៅក្បាលអ្នក។ 13 ដូច្នេះ អ្នកបានប្រដាប់ដោយមាស និងប្រាក់ ហើយអ្នកបានពាក់សំពត់ទេសឯកយ៉ាងម៉ដ្ត ហើយសំពត់ប៉ាក់ អ្នកបរិភោគ ម្សៅមីដែលល្អ ទឹកឃ្មុំ និងប្រេង អ្នកមានរូបស្អាតខ្លាំងណាស់ ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាអគ្គមហេសី។ 14 កិត្តិសព្ទនិងសិរីរុងរឿងរបស់អ្នក បានខ្ចរខ្ចាយទៅដល់អស់ទាំងនគរ ពីព្រោះភាពស្រស់ស្អាតរបស់អ្នក ដ្បិតអ្នកបានគ្រប់លក្ខណ៍ ដោយតេជានុភាព ដែលយើងបានប្រទានដល់អ្នក នេះហើយជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 15 ប៉ុន្តែ អ្នកបានទុកចិត្តលើភាពស្រស់ស្អាត ហើយអ្នកធ្វើ ដូចជាស្រីពេស្យាដោយសារសម្រស់អ្នក ដោយប្រគល់ខ្លួនឲ្យអស់អ្នកដែលដើរកាត់ ដូច្នេះភាពស្អាតរបស់អ្នកនឹកក្លាយជារបស់គេ។ 16 ក្រោយមក អ្នកយកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នក ជាមួយសម្លៀកបំពាក់ពួកគេ ធ្វើពីក្រណាត់ចម្រុះពណ៌ ទៅតាក់តែងទីសក្ការៈនៅតាមទួលខ្ពស់ៗ ហើយប្រព្រឹត្តអំពើពេស្យាចារនៅទីនោះ។ ការនេះមិនគួរកើតឡើងទេ។ មិនដែលមានរឿងដូច្នេះកើតឡើងទេ ។ 17 អ្នកយកគ្រឿងអលង្ការអ្នក ដែលធ្វើពីមាស និងប្រាក់ ដែលយើង ប្រទានដល់អ្នកនោះ ទៅធ្វើទាក់ទាញមនុស្សប្រុស ហើយអ្នកបានធ្វើជាមួយពួកគេក្នុងភាពពេស្យាដែលគួធ្វើ។ 18 អ្នកបានយកសម្លៀកបំពាក់ប៉ាក់របស់អ្នក ទៅគ្របបាំងគេ ព្រមទាំងលាបប្រេង និងកំញានរបស់យើងនៅមុខគេ។ 19 អាហារដែលយើងបានឲ្យដល់អ្នក គឺជាម្សៅយ៉ាងម៉ដ្ត ប្រេង និងទឹកឃ្មុំនោះ អ្នកបានរៀបនៅមុខគេ ដ្បិតក្លិនពិដោរ នេះគឺជាអ្វីដែលបានកើតឡើង នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 20 រួចហើយ អ្នកបានយកកូនប្រុសស្រីអ្នក ដែលបានបង្កើតឲ្យយើង ទៅថ្វាយជាយញ្ញបូជាដល់ព្រះទាំងនោះ ឲ្យវាសុីធ្វើដូចជាអាហារ។ តើការប្រព្រឹត្តកំផិតរបស់អ្នកជាបញ្ហាតូចទៀតឬ? 21 អ្នកបានសម្លាប់កូនយើង ហើយប្រគល់ទៅឲ្យត្រូវចូលក្នុងភ្លើង។ 22 ក្នុងការគួរស្អប់ខ្ពើម ហើយនិងការកំផិតរបស់អ្នក នោះអ្នកមិនបាននឹកពីកាលអ្នកនៅក្មេង ក្នុងគ្រាដែលអ្នកនៅអាក្រាត ហើយនៅកណ្តាលវាល ព្រមទាំងលង់នៅក្នុងឈាមរបស់អ្នក»។ 23 វេទនា! វេទនាដល់អ្នក! នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលថា ដ្បិតក្រោយអស់ទាំងអំពើដ៏លាមកអាក្រក់របស់អ្នក 24 អ្នកបានសង់ផ្ទះបនសម្រាប់ខ្លួន ហើយធ្វើកន្លែងសំខាន់សម្រាប់ខ្លួន នៅគ្រប់កន្លែង។ 25 អ្នកបានធ្វើកន្លែងសំខាន់នោះ នៅគ្រប់ច្រកផ្លូវ ហើយបានធ្វើឲ្យសេចក្ដីលម្អរបស់អ្នកទៅទីខ្ពើមឆ្អើមវិញ អ្នកបានបើកជើងទទួលគ្រប់ប្រុសៗដែលដើរមកតាមនោះ ហើយបានចម្រើនការកំផិតរបស់អ្នកកាន់តែខ្លាំងឡើង។ 26 អ្នកបានធ្វើដូចជាពេស្យា នឹងជនជាតិអេស៊ីប ជាមួយពួកជិតខាងអ្នកធ្វើកាន់តែច្រើន ក្នុងការកំផិតរបស់អ្នក ដែលបណ្ដាលឲ្យយើងមានកំហឹង។ 27 មើល៍! យើងនឹងវាយអ្នកដោយដៃរបស់យើង ហើយដកយកអាហាររបស់អ្នកផងដែរ។ យើងនឹងប្រគល់ជីវិតរបស់អ្នកទៅឲ្យសត្រូវរបស់អ្នក ហើយកូនស្រីជនជាតិភីលីស្ទីន ដែលបានខ្មាសចំពោះទង្វើអាសអាភាសរបស់អ្នក។ 28 អ្នកបានប្រព្រឹត្តជាពេស្យាជាមួយនឹងជនជាតិអាសស៊ើរដែរ ដ្បិតអ្នកមិនចេះឆ្អែតឆ្អន់ឡើយ។ អ្នកបានរួមបវេណីនឹងគេ ក៏នៅតែមិនស្កប់ស្កល់ដែរ។ 29 អ្នកបានប្រព្រឹត្តជាពេស្យាកាន់ច្រើនឡើង រហូតដល់ទឹកដីនៃពួកឈ្មួញ ជាជនជាតិខាល់ដេ នៅក្នុងទឹកដីកាណាន ហើយទោះជាយ៉ាងនេះកី្តនៅតែមិនស្កប់ចិត្តអ្នក។ 30 តើចិត្តរបស់អ្នកឈឺយ៉ាងណាទៅ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលថា ដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្តអំពើទាំងនេះ ហើយងារជាស្រីពេស្យាមិនខ្មាសគេទេ? 31 អ្នកបានសង់ផ្ទះបនរបស់អ្នក នៅត្រង់មុខច្រកផ្លូវ និងកន្លែងសំខាន់របស់អ្នកនៅតាមកន្លែងទីសាធារណៈ។ អ្នកមិនមែនដូចជាស្រីពេស្យាទេ ពីព្រោះអ្នកមិនយកប្រាក់់ពីគេឡើយ។ 32 អ្នកជាស្រីដែលកំផិត អ្នកទទួលមនុស្សដទៃ ជំនួសឲ្យប្តីរបស់ខ្លួន។ 33 មនុស្សឲ្យប្រាក់ដល់ស្រីពេស្យាទាំងនោះ តែអ្នកវិញ អ្នកឲ្យប្រាក់ទាំងនោះដល់មនុស្សដែលអ្នកស្រឡាញ់វិញ ហើយឲ្យគេមករកអ្នកពីគ្រប់ទិសទីជុំវិញ ដើម្បីដេកជាមួយអ្នកទៀត។ 34 ដូច្នោះហើយអ្នកគឺខុសគ្នាពីស្រីទាំងនោះផ្សេងទៀត ចាប់តាំងពីគ្មានអ្នកណាមកសុំអ្នកដើម្បីដេកជាមួយពួកគេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកឲ្យប្រាក់ដល់ពួកគេ។ អត់មាននរណាឲ្យប្រាក់ដល់អ្នកទេ។ 35 ដូច្នេះហើយ ស្រីពេស្យាអើយ ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់។ 36 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ពីព្រោះអ្នកបានបើកចំហរតណ្ហារបស់អ្នកនៅទីសំងាត់ ហើយធ្វើការពេស្យា ជាមួយពួកដែលអ្នកស្រឡាញ់ ហើយរួមទាំងព្រះដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក និងឈាមរបស់កូនចៅអ្នកដែលអ្នកបានថ្វាយដល់ព្រះទាំងនោះ 37 ដូច្នោះហើយ ចូរមើល៍! យើងនឹងប្រមូលពួកសហាយរបស់អ្នក ដែលអ្នកបានជួបជាមួយគ្នា និងពួកទាំងដែលអ្នកបានស្រឡាញ់ ព្រមទាំងពួកដែលអ្នកបានស្អប់ផង ហើយយើងនឹងប្រមូលគេឲ្យមកទាស់នឹងអ្នកនៅគ្រប់ទិស។ យើងនឹងបើកកេរ្ដិ៍ខ្មាសអ្នកឲ្យគេឃើញ ដើម្បីឲ្យគេបានឃើញភាពអាក្រាត់អ្នក។ 38 ដ្បិតយើងនឹងជំនុំជម្រះអ្នក សម្រាប់ការដែលផិតប្តី និងកម្ចាយឈាមផង ហើយយើងនឹងទម្លាក់ឈាមទៅលើអ្នក ដោយកំហឹងហើយនិងចិត្តចង់របស់យើង។ 39 យើងនឹងប្រគល់អ្នកទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់គេ នោះគេនឹងបំផ្លាញផ្ទះបនរបស់អ្នក ហើយរំលំអស់ទាំងទីសំខាន់របស់អ្នកដែរ គេនឹងបកសម្លៀក បំពាក់អ្នកចេញ ហើយយកគ្រឿងអលង្ការរបស់អ្នក។ ពួកគេបោះបង់អ្នកឲ្យនៅអាក្រាត ហើយនៅកណ្តាលវាល។ 40 ក្រោយមក ពួកគេនឹងនាំហ្វូងមនុស្សឡើងមកទាស់នឹងអ្នក ហើយគប់អ្នកនឹងថ្ម ហើយចាក់ទម្លុះអ្នកដោយដាវរបស់គេ។ 41 ពួកគេនឹងដុតផ្ទះអ្នកចោល ហើយសម្រេចយុត្តិធម៌ដល់អ្នក នៅចំពោះភ្នែកពួកស្រីៗជាច្រើន ដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកលែងប្រព្រឹត្តការពេស្យា ហើយអ្នកនឹងមិនចេញថ្លៃឈ្នួលឲ្យគេទៀតឡើយ។ 42 បន្ទាប់មក យើងនឹងសម្រាលសេចក្ដីកំហឹងរបស់យើងចំពោះអ្នក ហើយការក្រោធបស់យើង នឹងថយចេញពីចំពោះអ្នកដែរ ដ្បិតយើងនឹងនៅស្កប់ចិត្ត ហើយនិងមានកំហឹងទៀតទេ។ 43 ដោយព្រោះអ្នកមិនបាននឹកពីកាលអ្នកនៅក្មេង ហើយបានធ្វើឲ្យយើងពេញទៅដោយកំហឹងដោយសារការទាំងនេះ ហេតុនេះហើយ សូមមើល៍! យើងខ្លួនឯងនឹងនាំក្បាលរបស់អ្នក មកដាក់ទោសតាមទង្វើរដែលអ្នកបានធ្វើ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់។ តើអ្នកមិនបានដាក់អំពើពេស្យាដែលគួរខ្ពើមដើម្បីប្រព្រិត្តតាមទេឬ? 44 មើល៍! គ្រប់គ្នាណាដែលធ្លាប់ប្រើពាក្យសុភាសិត អ្នកនឹងពោលពាក្យនេះទាស់នឹងអ្នកថា «ម្តាយយ៉ាងណា កូនស្រីក៏យ៉ាងនោះដែរ»។ 45 អ្នកជាកូនស្រីរបស់ម្តាយអ្នក ដែលជាអ្នកបានស្អប់ប្តី និងកូនខ្លួន អ្នកក៏ជាប្អូនស្រីរបស់ពួកបងស្រីខ្លួន ដែលជាអ្នកបានស្អប់ប្តី និងកូនគេដែរ។ ម្តាយអ្នកជាជនជាតិហេត ហើយឪពុកអ្នកជាជនជាតិអាម៉ូរី 46 បងស្រីរបស់អ្នក ជាអ្នកសាម៉ារី ហើយកូនស្រីរបស់នាង ជាអ្នកដែលរស់នៅខាងតំបន់ខាងជើង ហើយប្អូនស្រីអ្នកវិញបានរស់នៅខាងត្បូងពីអ្នក នោះគឺជាសូដុម និងកូនស្រីរបស់នាង។ 47 អ្នកមិនត្រឹមតែដើរតាមផ្លូវរបស់គេ ឬប្រព្រឹត្តតាមអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់គេទេ គឺអ្នកបានប្រព្រឹត្តខូចអាក្រក់ជាងគេ ក្នុងអស់ទាំងផ្លូវរបស់អ្នកទៅទៀត ដោយស្មានថាអំពើរបស់គេតិចតួចទេ។ 48 ដូចដែលយើងរស់នៅ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានថ្លែងព្រះបន្ទូល នោះប្រាកដជាសូដុម ជាប្អូនអ្នក ព្រមទាំងកូនមិនបានប្រព្រឹត្តដូចជាអ្នក និងកូនស្រីរបស់អ្នកបានធ្វើ។ 49 មើល! នេះគឺជាអំពើបាបរបស់សូដុម ជាប្អូនស្រីអ្នក ព្រមទាំងកូន គឺមានអំនួត មានអាហារបរិភោគឆ្អែត ហើយមិនយកចិត្តទុកដាក់ គ្មានកង្វល់ពីអ្វីទេ។ នាងមិនដែលចម្រើនកម្លាំងដៃនៃពួកក្រីក្រ និងមនុស្សកម្សត់ទុគ៌តឡើយ។ 50 នាងក៏មានចិត្តឆ្មើងឆ្មៃ ហើយបានប្រព្រឹត្តអំពើគួរស្អប់ខ្ពើម នៅចំពោះយើង ដូច្នោះ យើងដកគេចេញដូចដែលអ្នកបានឃើញហើយ។ 51 ចំណែកសាម៉ារីវិញ មិនបានធ្វើបាបពាក់កណ្ដាលបាបរបស់អ្នកទេ ផ្ទុយទៅវិញអ្នកបានធ្វើនូវទទ្វើដែលគួរស្អប់ខ្ពើម ច្រើនជាងពួកគេបានធ្វើផង ហើយអ្នកបានបង្ហាញថាប្អូនស្រីអ្នកមើលទៅប្រសើរជាងអ្នក ដោយព្រោះគ្រប់ទាំងការអា្រកក់ដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្តនោះ! 52 ជាពិសេសអ្នក បានបង្ហាញពីភាពអាមាស់ខ្លួនឯង ក្នុងរបៀបនេះអ្នកបានបង្ហាញថាប្អូនស្រីអ្នក គឺប្រសើេរជាងអ្នក ដោយសារតែបាបដែលអ្នកាបនធ្វើ ក្នុងរបៀបដែលឲកយស្អប់ខ្ពើម។ ប្អូនស្រីរបស់អ្នកពេលនេះមើលទៅដូចជាប្រសើរជាងអ្នក បង្ហាញការអាមាស់របស់អ្នក ដ្បិតក្នុងផ្លូវនេះអ្នកបង្ហាញថាប្អូនស្រីបានប្រសើរជាងអ្នក។ 53 ដ្បិតយើងនឹងនាំពួកគេដែលជាឈ្លើយឲ្យមកវិញ គឺសូដុម ព្រមទាំងកូនដែលនៅជាឈ្លើយ សាម៉ារី ព្រមទាំងកូនដែលនៅជាឈ្លើយ និងពួកអ្នកទាំងប៉ុន្មានដែលនៅជាឈ្លើយ ឲ្យមកកណ្ដាលគេផង។ 54 ដើម្បីឲ្យមានតម្លាភាពនៃការអ្វីដែលអ្នកបង្ហាញពីសេចក្ដីខ្មាសខ្លួន ហើយអ្នកនឹងមានការអាម៉ាស់មុខដោយព្រោះគ្រប់ការដែលអ្នកបានធ្វើ ហើយនេះគឺជារបៀបដែលអ្នកអាចកម្សាន្តចិត្តដល់ពួកគេ។ 55 ដូច្នេះ ប្អូនស្រីអ្នក គឺសូដុម និងកូនស្រីរបស់នាង នឹងត្រឡប់ទៅក្នុងភាពដើមរបស់ខ្លួន ហើយសាម៉ារី និងកូនរបស់នាង នឹងត្រឡប់ទៅសណ្ឋាននដើមរបស់ខ្លួនវិញ។ ចំណែកអ្នក និងកូនអ្នកនឹងវិលត្រឡប់ទៅដូចជាសណ្ឋានដើមរបស់អ្នកដែរ។ 56 សូដុមជាប្អូនស្រីអ្នក មិនបាននិយាយដល់ដែលចេញពីមាត់អ្នកទេ ក្នុងពេលអ្នកមានពេញដោយភាពអំនួត 57 មុនពេលដែលសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់អ្នកបានបើកបង្ហាញ។ ប៉ុន្តែពេលនេះអ្នកមានគោលបំណងប្រមាថ ដល់ពួកកូនស្រីស៊ីរី ហើយនិងពួកកូនស្រីភីលីស្ទីន ហើយអ្នកនៅជុំវិញនោះ។ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងមើលងាយអ្នក។ 58 អ្នកនឹងត្រូវទទួលភាពអាមាស់ ហើយនិងទង្វើគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក! នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់! 59 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងប្រព្រឹត្តចំពោះជាមួយអ្នក តាមអ្វីដែលគួនឹងទទួល អ្នកបានមើលងាយដល់ពាក្យសម្បថ ដោយផ្តាច់សេចក្ដីសញ្ញាចេញ។ 60 ប៉ុន្តែ យើងនឹងនឹកចាំពីសេចក្ដីសញ្ញា ដែលយើងបានតាំងនឹងអ្នក ក្នុងកាលដែលអ្នកនៅក្មេងនោះ ហើយយើងនឹងតាំងសញ្ញាមួយនឹងអ្នក ដ៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្បជានិច្ចទៀត។ 61 រួចហើយអ្នកនឹងនឹកឃើញពីផ្លូវរបស់អ្នក ហើយមានសេចក្ដីខ្មាស ក្នុងកាលដែលអ្នកទទួលបងស្រីរបស់អ្នក និងប្អូនស្រីរបស់អ្នកផង។ យើងនឹងឲ្យបងប្អូននោះដល់អ្នក ទុកជាកូនស្រីវិញ តែមិនមែនតាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នកទេ។ 62 យើងនឹងតាំងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងដល់អ្នក នោះអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 63 ដោយព្រោះការទាំងនេះ អ្នកបាននឹកចាំគ្រប់ការទាំងងស់ ហើយដោយអ្នកអៀនខ្មាស ដូច្នោះអ្នកមិនអាចបើកម៉ាត់ដើម្បីនិយាយបាន ព្រោះការអាមាស់ យើងបានអត់ទោស គ្រប់ទាំងអំពើដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្ត នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរនិទានរឿងមួយនឹងដាក់ជាប្រស្នាដល់ប្រជាជនអុីស្រា អែលទៅ។ 3 ចូរប្រាប់ពួកគេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចតនេះ មានសត្វឥន្ទ្រីមួយយ៉ាងធំ ផ្ទាំងស្លាបវាវែង ស្លាបវាក្រាស់ ហើយចម្រុះពណ៌ ហើយឥន្ទ្រីនោះហើរទៅដល់ភ្នំលីបង់ រួចហើយកាច់ចុងដើមតាត្រៅ។ 4 ឥន្ទ្រីក៏កាច់មែកខ្ពស់ជាងគេ ហើយពាំយកទៅទឹកដីកាណាន ដាក់មែកឈឺក្នុងក្រុងរបស់អ្នកជំនួញ។ 5 មនុស្សក៏យកពូជចេញពីទឹកដីនោះមក ហើយយកទៅដាំនៅក្នុងដី ដែលមានជីជាតិ។ 6 គាត់បានយកដាក់ដាំនៅក្បែប្រភពទឹកដ៏ធំដូចជាដើមដើមសូល។ រួចហើយដើមនោះក៏ដុះឡើងត្រឡប់ជាដើមទំពាំងបាយជូរលូតលាស់ទាបទៅដី។ ខ្នែងរបស់វាក៏បែរមកទៅរកគាត់ ហើយឫសក៏នៅពីក្រោមវាដែរ។ ដូច្នេះ ដើមនោះបានត្រឡប់ជាដើមទំពាំងបាយជូរ ហើយក៏បែកខ្នែង ហើយចេញត្រួយផង។ 7 ប៉ុន្តែមានសត្វឥន្ទ្រីធំមួយទៀត ដែលមានស្លាបធំ ហើយចំអេងស្លាបយ៉ាងសម្បើម។ ចូរមើល៍! នេះគឺជាដើមទំពាំងបាយជូរ នោះបានចាក់ឫសពីដីដែលដាំនោះទៅខាងឥន្ទ្រីវិញ ហើយបោះមែកចេញទៅខាងវាដែរ ដើម្បីឲ្យវាបានស្រោចទឹក។ 8 ដើមនោះបានដាំក្នុងដីល្អនៅក្បែរទឹកធំ ដើម្បីឲ្យបានបែកខ្នែង ហើយកើតផលផ្លែ ប្រយោជន៍ឲ្យបានជាដើមទំពាំងបាយជូរយ៉ាងប្រយោជន៍។ 9 ចូរប្រាប់មនុស្សថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ តើដើមនោះនឹងចម្រើនឡើងបានឬ? តើដើមមិនចាក់ឫស ហើយកាត់ផ្លែចេញ នោះវាទៅជាស្វិតទៅ ហើយឲ្យអស់ទាំងស្លឹកខ្ចីៗបានក្រៀមទៅដែរទេឬ? គឺមិនចាំបាច់មានដៃខ្លាំង ឬមនុស្សជាច្រើនមកដករំលើងឫសរបស់វាឡើយ។ 10 ដូច្នេះមើល៍! ចាប់តាំងពីវាបានដាំហើយ តើដើមនេះអាចធំឡើងបានទេ? តើមិនស្វិតក្រៀមទៅទាំងអស់ ដោយគ្រាន់តែមានខ្យល់ពីខាងកើត បក់មកប៉ះវា? វានឹងត្រូវស្វិតក្រៀមនៅកន្លែងដែលដុះនោះ»។ 11 ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 12 «ចូរនិយាយទៅប្រជាជនដែលបះបោរថា តើអ្នករាល់គ្នាយល់ពីន័យទាំងនេះដែលទេ? ចូរមើល៍! ស្តេចបាប៊ីឡូនបានមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម កៀរយកទាំងស្តេច និងពួកអ្នកដឹកនាំទីក្រុង យកទៅជាមួយដល់ក្រុងបាប៊ីឡូន។ 13 រួចហើយ ស្ដេចបាប៊ីឡូនក៏យកពូជស្តេចមួយអង្គ មកតាំងសញ្ញានឹងគ្នា ហើយក៏នាំគាត់ឲ្យស្បថ។ ស្តេចនាំពួកអ្នកខ្លាំងពូកែក្នុងទឹកដីចេញទៅ។ 14 ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យរាជ្យនោះបានទាបថោក ហើយមិនដែលងើបឡើងទៀតបានឡើយ។ ដោយការរក្សាសេចក្តីសញ្ញាទឹកដីនឹងបានរួចជីវិត។ 15 ប៉ុន្តែ ស្តេចបានបះបោរនឹងព្រះអង្គវិញ ដោយចាត់រាជទូតទៅទឹកដីអេស៊ីប ដើម្បីឲ្យគេបានឲ្យសេះ និងពលទ័ពមកជាច្រើន ដូច្នេះ តើនឹងចម្រើនឡើងបានឬ? តើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តដូច្នេះរួចខ្លួនឬ? តើអាចផ្តាច់សេចក្ដីសញ្ញា ហើយរួចខ្លួនបានឬ? 16 ដូចជាយើងរស់នៅ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះស្បថថា នោះប្រាកដជាស្តេចនឹងត្រូវស្លាប់ នៅកន្លែងក្នុងទឹកដីដែលបានតាំងទ្រង់ឡើងឲ្យសោយរាជ្យ ដែលទ្រង់បានមើលងាយពាក្យសម្បថ ហើយផ្តាច់សេចក្ដីសញ្ញារនោះ។ ស្តេចនឹងស្លាប់ នៅកណ្ដាលក្រុងបាប៊ីឡូន។ 17 ផារ៉ោននិងពលទ័ពដ៏ខ្លាំងពូកែរបស់ទ្រង់ នឹងកងទ័ពជាច្រើនទៀតចូលទៅក្នុងសង្គាម តែមិនអាចការពារទ្រង់ពីចម្បាំងបានទេ ពេលពួកទាហានបាប៊ីឡូនបោះជំរុំពំនូកហើយនិងព័ទ្ទកំពាងដើម្បីសម្លាប់មនុស្សជាច្រើន។ 18 ដ្បិតស្តេចបានមើលងាយពាក្យសម្បថ ដោយផ្តាច់សេចក្ដីសញ្ញានោះចេញ។ ចូរមើល៍! ស្តេចលើដៃឡើងស្បថនិងធ្វើការសន្យា ប៉ុន្តែទ្រង់នៅតែធ្វើការទាំងនោះដដែល។ ស្តេចមិនអាចរួចខ្លួនទេ។ 19 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដូចជាយើងរស់នៅ តើមិនមែនពាក្យសម្បថរបស់យើង ដែលគេបានមើលងាយ និងសម្ពន្ធមេត្រីរបស់យើង ដែលគេធ្វើឲ្យខូច? ដូច្នេះយើងនឹងនាំការដាក់ទោសលើក្បាលគេដែរ! 20 យើងនឹងដាក់សំណាញ់យើងទៅលើគេ ហើយនឹងត្រូវជាប់នៅក្នុងអន្ទាក់របស់យើង យើងនឹងនាំគេទៅក្រុងបាប៊ីឡូន ហើយនឹងមានរឿងនៅទីនោះ ដោយព្រោះអំពើរំលងដែលគេបានក្បត់យើង! 21 អស់អ្នកដែលចំណានៗទាំងប៉ុន្មានក្នុងកងទ័ពរបស់គេ នឹងត្រូវដួលដោយដាវ ហើយពួកអ្នកដែលរួចជីវិត គេនឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅគ្រប់កន្លែង។ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះគឺព្រះអម្ចាស់ យើងបានប្រកាស ហើយវានឹងកើតឡើង»។ 22 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ ដូច្នោះយើងខ្លួនឯងនឹងកាច់យកចុងដើមតាត្រៅដែលខ្ពស់ ហើយយកទៅដាំ ឆ្ងាយពីមែកដែលទន់។ យើងនឹងកាច់វាចេញ ហើយយើងខ្លួនឯងនឹងដាំវា នៅលើកំពូលភ្នំយ៉ាងខ្ពស់។ 23 យើងនឹងដាំនៅលើភ្នំយ៉ាងខ្ពស់នៃទឹកដីអុីស្រាអែល ដើមនោះនឹងបោះមែក ហើយកើតផល ហើយវានឹងក្លាយជាដើមតាត្រៅយ៉ាងល្អ ដូច្នោះហើយ អស់ទាំងសត្វស្លាបទាំងនោះនឹងជ្រកនៅក្រោមវា។ ពួកគេនឹងធ្វើសម្បុក នៅក្រោមម្លប់នៃមែកវា។ 24 ក្រោយមក ដើមឈើទាំងអស់នៅផែនដីនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់។ យើងបន្ទាបដើមឈើខ្ពស់ចុះមក ហើយបានតម្កើងដើមឈើដែលទាបឲ្យខ្ពស់វិញ។ យើងនឹងធ្វើដើមឈើស្វិតនិងក្រៀមអាចចេញផ្កា។ យើងគឺព្រះអម្ចាស់ យើងបានប្រកាស់ការនោះនឹងកើតឡើង ហើយយើងបានធ្វើវា»។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំម្តងទៀតប្រាប់ថា 2 «តើអ្នកចង់មានន័យដូចម្តេច អ្នកជាបានប្រើសុភាសិតនេះ និយាយអំពីទឹកដីអុីស្រាអែលប្រាប់ថា ឪពុកបានស៊ីផ្លែជូរដែលមានរស់ជាតិជូរ ហើយធ្មេញកូនត្រូវសង្កៀរវិញឬ? 3 ដូចជាយើងរស់នៅ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ប្រាកដជាអ្នករាល់គ្នាមិនមានឱកាសនឹងនិយាយសុភាសិតនេះ នៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែលទៀតទេ។ 4 មើល! ជីវិតទាំងនោះជារបស់យើង ទោះជាជីវិតរបស់ឪពុក និងជីវិតរបស់កូន គឺជារបស់យើងដូចគ្នា! ជីវិតអ្នកមានបាប គឺជាអ្នកដែលត្រូវស្លាប់! 5 តើអាចនិយាយពីមនុស្សដែលសុចរិត ហើយជាអ្នកប្រព្រឹត្តសេចក្ដីត្រឹមត្រូវ ហើយភាពសុចរិត 6 ប្រសិនបើគាត់មិនបាន ស៊ីនៅតាមលើភ្នំទាំងនោះទេ ឬមិនបានងើបមើលទៅរូបព្រះរបស់ជនជាតិអុីស្រាអែលទេ ហើយគាត់មិនបានបង្អាប់ប្រពន្ធរបស់អ្នកជិតខាងខ្លួន នឹងទាក់ទងស្រីដែលមានរដូវ តើគាត់នោះជាមនុស្សសុចរិតឬអី? 7 តើអាចនិយាយបែបណាបាន មនុស្សម្នាក់មិនដែលកេញចំណេញពីនរណាម្នាក់សោះ ហើយគាត់បានសងគ្រប់ទាំងការជំពាក់ដល់អ្នកដែលបានឲ្យខ្ចីយ៉ាងតៀងទាត់ ហើយក៏មិនបានលូចទ្រព្យអ្នកដ៏ទៃដែរ តែងតែឲ្យអាហារនិងសម្លៀកបំពាក់ក្រីក្រវិញ តើអ្នកនោះគឺជាមនុស្សសុចរិតឬ? 8 តើនឹងនិយាយយ៉ាងណាចំពោះអ្នកឲ្យប្រាក់គេខ្ចី ដោយឥតយកការ ឬទារកម្រៃហួសហេតុ ពីអ្វីដែលគាត់បានរកសុី? អាចនិយាយបានថាគាត់រក្សានូវភាពយុតិធម៌ ហើយបានសាងទំនុកចិត្តដល់មនុស្សឯទៀត។ 9 បើគាត់ប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យក្រមរបស់យើង ហើយរក្សាបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ដើម្បីនឹងប្រព្រឹត្តដោយស្មោះត្រង់ ហើយសេចកី្តសន្យាមនុស្សសុចរិតគឺដូចនេះ គាត់នឹងរស់នៅជាប្រាកដ។ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល។ 10 ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមនុស្សសុចរិតនោះមានកូនប្រុសម្នាក់លួចប្លន់កាប់សម្លាប់ និងធ្វើអំពើអាក្រក់បែបនេះ 11 ទោះបីជាឪពុក គាត់មិនបានធ្វើការទាំងនោះក្តី ប៉ុន្តែគាត់បានបរិភោគនៅលើភ្នំទាំងនោះដែរ ហើយគាត់បង្អាប់ប្រពន្ធរបស់អ្នកជិតខាង តើយើងអាចនិយាយយ៉ាងដូចម្តេចអំពីគាត់? 12 អ្នកនោះក៏បាន ទាំងសង្កត់សង្កិនពួកអ្នកក្រីក្រ អ្នកកម្សត់ទុគ៌ត ឬប្លន់គេ ក៏មិនបានប្រគល់របស់បញ្ចាំទៅវិញ ហើយបានងើបមើលទៅរូបព្រះ គឺបានប្រព្រឹត្តការដ៏គួរស្អប់ខ្ពើម 13 ហើយ បានទាំងឲ្យគាត់ខ្ចីប្រក់ដោយយកការ ហើយយកកម្រៃផង តើអ្នកនោះនឹងរស់នៅ ឬវាមិនត្រូវរស់ទេ? ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកនេះនឹងមិនអាចរស់បានទេ! ដោយការប្រព្រឹត្តអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមទាំងនោះ ដូច្នេះ អ្នកនោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន ឈាមវានឹងធ្លាក់ទៅលើវាវិញ។ 14 ប៉ុន្តែចូលមើល៍! បើអ្នកនោះបង្កើតកូនប្រុសមក ដែលឃើញអស់ទាំងអំពើបាបដែលឪពុកប្រព្រឹត្ត ក៏ពិចារណា ហើយមិនប្រព្រឹត្តតាមអំពើយ៉ាងនោះទេ។ 15 ដែលកូនប្រុសនោះគឺមិនបានបរិភោគនៅលើភ្នំ ហើយក៏មិនងើបមើលទៅរូបព្រះរបស់ពួកវង្សអុីស្រាអែល ហើយក៏មិនបានបង្អាក់ប្រពន្ធរបស់អ្នកជិតខាងខ្លួន តើនឹងនិយាយបែបណាវិញ ពីកូនប្រុសរបស់គាត់? 16 កូនប្រុសដែលមិនសង្កត់សង្កិនអ្នកណា ឬទទួលបញ្ចាំរបស់គេ ក៏មិនបានប្លន់ដែរ គឺបានចែកអាហាររបស់ខ្លួន ដល់ពួកអ្នកដែលឃ្លាន ហើយបិទបាំងអ្នកដែលនៅខ្លួនអាក្រាតទទេ ដោយសម្លៀកបំពាក់។ 17 កូនប្រុសដែលមិនសង្កត់សង្កិនអ្នកណា ហើយមិនបានយកការប្រាក់ ឬកម្រៃអ្វីឡើយ ប៉ុន្តែធ្វើតាមច្បាប់ បស់យើង ហើយប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់យើង កូននោះនឹងមិនស្លាប់ ដោយព្រោះសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ឪពុកខ្លួនឡើយ គាត់នឹងមានជីវិតរស់នៅជាមិនខាន! 18 ឪពុករបស់គាត់ ចាប់តាំងគាត់ បានសង្កត់សង្កិនដល់អ្នកដទៃយ៉ាងកំណាច ហើយបានប្លន់បងប្អូន ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តអំពើដែលមិនល្អក្នុងចំណោមជនជាតិរបស់ខ្លួន មើល៍គាត់នឹងស្លាប់់ក្នុងសេចក្តីទុច្ចរិតរបស់គាត់។ 19 ប៉ុន្តែអ្នកនិយាយថា ហេតុអ្វីបានជាកូនមិនត្រូវរងសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ឪពុកដូច្នេះ? ពីព្រោះកូនបានប្រព្រឹត្តសេចក្ដីដែលត្រឹមត្រូវ ហើសុចរិត ហើយរក្សាក្រឹត្យក្រមរបស់យើង គាត់ប្រព្រឹត្តតាមទាំងអស់។ គាត់នឹងមានជីវិតរស់នៅ! 20 អស់អ្នកណាដែលធ្វើបាប គឺអ្នកនោះហើយនឹងត្រូវស្លាប់។ កូនមិនត្រូវរងអំពើទុច្ចរិតរបស់ឪពុកទេ ហើយឪពុកក៏មិនត្រូវរងសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់កូនដែរ សេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់មនុស្សសុចរិត នឹងនៅលើអ្នកនោះ ហើយសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់មនុស្សទុច្ចរិតនឹងនៅលើខ្លួនអ្នកទុច្ចរិត។ 21 ប៉ុន្តែមនុស្សទុច្ចរិត បែរចេញពីអំពើបាបដែលខ្លួនបានធ្វើ ហើយរក្សាច្បាប់របស់យើង ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តសេចក្ដីដែលត្រឹមត្រូវ ហើយទៀងត្រង់វិញ អ្នកនោះនឹងមានជីវិតរស់នៅ ហើយមិនត្រូវស្លាប់ទេ។ 22 អំពើរំលងទាំងអស់ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តនោះ នឹងមិននឹកដើម្បីនឹងទាស់នឹងគាត់ទេ។ គាត់នឹងរស់នៅដោយសារសេចក្ដីសុចរិតដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។ 23 តើយើងមានអំណរដោយមនុស្សទុច្ចរិតស្លាប់ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ហើយមិនមែនក្នុងការបែរចេញរបស់គាត់ ពីផ្លូវគាត់ ដូច្នោះហើយគាត់អាចរស់បានឬ? 24 ប៉ុន្តែបើមនុស្សសុចរិត បែរចេញពីអំពីសុចរិតរបស់ខ្លួនទៅប្រព្រឹត្តទុច្ចរិត ហើយធ្វើគ្រប់ការគួរស្អប់ខ្ពើម គឺដូចដែលមនុស្សទុច្ចរិតតែងបានធ្វើ តើមនុស្សអាក្រក់គួនឹងរស់ទេ? ការសុចរិតទាំងអស់ដែលអ្នកនោះបានធ្វើ នឹងមិនត្រូវបាននឹកចាំទៀតទេ ពេលដែលមនុស្សនេះបានបោកប្រាស់យើង ក្នុងសេចក្តីក្បត់របស់គាត់។ ដូច្នោះហើយគាត់នឹងត្រូវស្លាប់ក្នុងអំពើបាប ដែលគាត់បានប្រព្រឹត្ត។ 25 ប៉ុន្តែអ្នកនិយាយថា ផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនអាចទទូលយកបាន! ចូរស្តាប់ ជនជាតិអុីស្រាអែល! តើផ្លូវរបស់យើងអយុត្តិធម៌ឬ? 26 កាលណាមនុស្សសុចរិត បែរចេញពីអំពើសុចរិតរបស់ខ្លួន ហើយទៅប្រព្រឹត្តទុច្ចរិតវិញ ហើយត្រូវស្លាប់ទៅដោយសារពួកគេខ្លួនឯង គឺនឹងត្រូវស្លាប់ក្នុងអំពើទុច្ចរិត ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។ 27 ប៉ុន្តែ កាលណាមនុស្សទុច្ចរិតបែរចេញពីអំពើទុច្ចរិត ដែលខ្លួនបានធ្វើ ហើយធ្វើការដែលត្រឹមត្រូវ ហើយភាពសុចរិត ដូច្នេះគាត់នឹងធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនរស់។ 28 ដ្បិតគាត់ាបានឃើញថាបានបែរចេញពីអំពើអាក្រក់ដែលគាត់ធ្លាប់បានប្រព្រត្តឹ។ គាត់ប្រកដជារស់នៅ ហើយក៏មិនស្លាប់ដែរ។ 29 ប៉ុន្តែ ជនជាតិអុីស្រាអែលនិយាយថា ផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់អយុត្តិធម៌! តើផ្លូវរបស់យើងអយុត្តិធម៌បែបណាជនជាតិអីុស្រាអែល? គឺផ្លូវរបស់អ្នករាល់គ្នាទេដែលមិនត្រឹមត្រូវ។ 30 ដូច្នោះហើយ យើងនឹងជំនុំជម្រះមនុស្សម្នាក់ៗនៅក្នុងចំណោមអ្នក តាមអំពើប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក ជនជាតិអុីស្រាអែល! នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល។ ចូរប្រែចិត្តហើយបែរចេញពីអំពើរំលងរបស់អ្នក ដូច្នោះហើយសេចក្ដីទុច្ចរិតទាំងនោះ នឹងមិនបំផ្លាញអ្នកទេ។ 31 ចូលលះចោលអំពើរំលងទាំងឡាយរបស់អ្នក ដែលអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់បានធ្វើ ហើយឲ្យខ្លួនមានចិត្តថ្មី ហើយវិញ្ញាណថ្មី។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្លាប់ជនជាតិអីុស្រាអែល? 32 ដ្បិតយើងមិនបានសប្បាយចិត្តក្នុងសេចក្តីស្លាប់ ដែលអ្នកបានស្លាប់ទេ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ដូច្នោះហើយប្រែចិត្តហើយរស់នៅ!»
1 «ពេលនេះអ្នក ចាប់យកទំនុកបទទំនួញទាស់ប្រឆាំងនឹងពួកអ្នកដឹកនាំនៃជនជាតិអុីស្រាអែល 2 ហើយនិយាយ តើនរណាជាម្តាយរបស់អ្នក? គឺជាសិង្ហញី ដែលបានក្រាបនៅកណ្ដាលសិង្ហឈ្មោលក៏បំបៅកូននៅកណ្ដាលពួកសិង្ហស្ទាវផង។ 3 សិង្ហញីបានចិញ្ចឹមកូន ដែលវានឹងក្លាយទៅជាសិង្ហស្ទាវ ហើយបានហ្វឹកហាត់ចាប់រំពា ហើយវាក៏ត្របាក់លេបមនុស្សដែរ។ 4 ក្រោយមក គ្រប់ទាំងជនជាតិផ្សេងៗបានឮនិយាយអំពីវា។ វាត្រូវបានគេចាប់ដោយអន្ទាក់របស់ពួកគេ ហើយពួកគេក៏នាំវាទៅទឹកដីអេស៊ីប។ 5 រួចហើយសិង្ហញីបានឃើញការនោះ ហើយក៏រង់ចាំសម្រាប់សិង្ហស្ទាវត្រឡប់មកវិញ ក្តីសង្ឃឹមក៏បានបាត់ទៅ ហើយក៏យកកូនផ្សេងមកចិញ្ចឹមឲ្យក្លាយជាសិង្ហស្ទាវ។ 6 សិង្ហស្ទាវនេះក៏ដើរទៅមកជាមួយពួកសិង្ហឈ្មោល។ វាគឺជាសិង្ហស្ទាវ ហើយក៏ហាត់ចាប់រំពា វាក៏ត្របាក់លេបមនុស្សដែរ។ 7 វាបានចាប់យកស្រ្តីមេម៉ាយ ហើយបានបំផ្លាញទីក្រុងរបស់គេ។ ទឹកដីនិងទាំងមូល ត្រូវបានបោះបង់ចោល ដោយសារតែសំឡេងគ្រហឹមរបស់វា។ 8 ប៉ុន្តែ ជនជាតិទាំងឡាយក៏នាំគ្នាមកទាស់នឹងវា ពីគ្រប់ទីតំបន់ទាំងអស់ ពួកគេដាក់សំណាញពីលើវា។ ហើយវាត្រូវបានចាប់ដោយអន្ទាក់។ 9 ពួកគេបានទាក់វាដាក់ក្នុងទ្រុង ហើយក្រោយមក ពួកគេក៏យកវាទៅថ្វាយស្តេចបាប៊ីឡូន។ ពួកគេនាំវាចូលទៅក្នុងទីមាំមួន ដើម្បីមិនឲ្យឮសូរសំឡេងវានៅលើភ្នំនៃទឹកដីអុីស្រាអែលទៀតឡើយ។ 10 ម្ដាយអ្នកប្រៀបបាននឹង ដើមទំពាំងបាយជូរដុះនៅក្បែរមាត់ទឹក។ ទំពាំងបាយជូរនោះមានផ្លែផ្កា ហើយបែកមែក ដោយសារសម្បូណទឹកច្រើន។ 11 ទំពាំងបាយជូរនោះមានមែករឹងមាំ ដែលក្លាយទៅជាដំបងរាជ្យ ហើយវាលូតឡើងខ្ពស់ជាងមែកផ្សេង ហើយកម្ពស់របស់វាអាចមើលឃើញដោយសារ ស្លឹកច្រើនរបស់វា។ 12 ប៉ុន្តែ ដើមទំពាំងបាយជូរនោះត្រូវគេរម្លើង យ៉ាងកំហឹង ហើយរលំទៅលើដី ហើយខ្យល់ដែលមកពីទិសខាងកើតបក់មក ធ្វើឲ្យផ្លែវាស្វិតក្រៀម។ មែកដែលរឹងមាំរបស់វា ក៏ដាច់ចេញពីដើមនិងស្វិត ហើយភ្លើងឆេះអស់ពួកវាអស់។ 13 ដូច្នេះហើយ ទំពាំងបាយជូរនេះដាំនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន លើដីហួតហែងគ្មានទឹក។ 14 ដ្បិត ភ្លើងដែលឆេះចេញពីមែកដ៏ធំរបស់វា ធ្វើឲ្យឆេះផ្លែរបស់វាដែរ។ លែងមានមែកដែលរឹងមាំនៅលើវាទៀតទេ មិនអាចធ្វើដំបងរាជ្យដរ។ នេះជាបទទំនួញសោសៅ ហើយនឹងច្រៀងបែបនោះ»។
1 ចូលមកដល់ក្នុងឆ្នាំទីប្រាំពី នៅថ្ងៃទីដប់ក្នុងខែទីប្រាំ ពួកចាស់ទុំនៃជនជាតិអុីស្រាអែលបានមក ដើម្បីទូលសួរដល់ព្រះអម្ចាស់ ហើយគេអង្គុយនៅមុខខ្ញុំ។ 2 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 3 «កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រកាស់ដល់ពួកចាស់ទុំនៃជនជាតិអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាបានមកសួរដល់យើងឬ? ដូចយើងមានជីវិត យើងមិនបាច់ឆ្លើយសំនួររបស់អ្នកឡើយ! នេះគឺជាសេចក្តីប្រកាសនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់។ 4 តើអ្នកនឹងជំនុំជម្រះពួកគេឬ? តើអ្នកជំនុំជម្រះ កូនមនុស្ស? ចូរប្រាប់ពួកគេឲ្យដឹងពីការដែលគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់បុព្វបុរសពួកគេ។ 5 និយាយប្រាប់ពួកគេ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ នៅថ្ងៃដែលយើងបានជ្រើសរើស អុីស្រាអែល ហើយយើងបានលើកដៃឡើងស្បថដល់ពូជពង្សនៃកូនចៅរបស់យ៉ាកុប ហើយព្រមទាំងសម្ដែងឲ្យពួកគេស្គាល់យើងនៅស្រុកអេស៊ីប គ្រាដែលយើងបានលើកដៃស្បថដល់ពួកគេ។ យើងនិយាយថា «យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា» 6 នៅថ្ងៃនោះ យើងបានលើកដៃស្បថដល់ពួកគេថា នឹងនាំគេចេញពីទឹកដីអេស៊ីប ទៅក្នុងទឹកដីមួយដែលយើងបានស្វែងរកឲ្យពួកគេ។ ជាទឹកដីមានទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំ ជាទីកន្លែងស្អាត់បំផុតនៅក្នុងចំណោមទឹកដី។ 7 យើងបាននិយាយថា «ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាបោះចោលអ្វីដែលគួ ស្អប់ខ្ពើម ចេញពីមុខភ្នែករបស់គេ ហើយដោយរូបព្រះរបស់ទឹកដីអេស៊ីប។ កុំធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកទៅជាមិនស្អាតឡើយ យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។ 8 ប៉ុន្តែ ពួកគេបានទាស់នឹងយើង មិនព្រមស្តាប់តាមយើងទេ។ បុរសម្នាក់ៗមិនបានលះចោលរបស់គួរស្អប់ខ្ពើម ចេញពីមុខភ្នែករបស់ពួកគេ ក៏មិនបោះបង់ចោលរូបព្រះរបស់ជនជាតិ អេស៊ីបដែរ ដូច្នេះ យើងនឹងចាក់សេចក្ដីកំហឹងរបស់យើង ទៅលើពួកគេ ដើម្បីឲ្យសេចក្តីក្រោធរបស់យើងបានស្កប់ចិត្ត ក្នុងពួកគេនៅកណ្ដាលទឹកដីអេស៊ីប។ 9 យើងបានប្រព្រឹត្តដោយយល់ដល់ឈ្មោះយើង ដើម្បីមិនត្រូវទាបថោក នៅចំពោះភ្នែកជនជាតិដទៃ ជាជនជាតិដែលស្នាក់នៅទីនោះ។ យើងបានសម្ដែងឲ្យគេស្គាល់យើង នៅក្នុងភ្នែករបស់ពួកគេ ដោយនាំគេចេញពីទឹកដីអេស៊ីប។ 10 ដូច្នេះ យើងបានបញ្ជូនពួកគេចេញពីទឹកដីអេស៊ីប ហើយបាននាំចូលទៅក្នុងទីរហោស្ថាន។ 11 រួចហើយយើងក៏ឲ្យច្បាប់ ហើយឲ្យពួកគេស្គាល់បញ្ញត្តិរបស់យើង តាមរយៈការនេះមនុស្សនឹងរស់នៅ បើគេស្តាប់តាមច្បាប់នោះ។ 12 យើងក៏តាំងថ្ងៃសប្ប័ទ សម្រាប់ជាទីសម្គាល់ដល់យើង ហើយពួកគេ ដើម្បីឲ្យគេដឹងថា យើងជាព្រះអម្ចាស់ដែលបានធ្វើឲ្យគេបរិសុទ្ធ។ 13 ប៉ុន្តែ កូនចៅអុីស្រាអែលបានបះបោរទាស់នឹងយើង នៅទីរហោស្ថាន។ ពួកគេមិនបានប្រព្រឹត្តតាមច្បាប់យើងទេ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានបដិសេធបញ្ញត្តិរបស់យើង មនុស្សនឹងរស់នៅបើេពួកគេប្រព្រឹត្តតាម។ ពួកគេបានមើលងាយថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង ហើយយើងបាននិយាយថា យើងនឹងចាក់សេចក្ដីឃោរឃៅរបស់យើង ទៅលើគេនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ដើម្បីនឹងបញ្ចាប់ពួកគេ។ 14 ប៉ុន្តែ យើងបានប្រព្រឹត្តដោយយលដល់ឈ្មោះយើងវិញ ហើយនៅចំពោះភ្នែកជនជាតិដ៏ទៃ និងទីសម្កាល់ដែលយើងបាននាំពួកគេចេញពីអេស៊ីប។ 15 ដូច្នោះ យើងខ្លួនឯងបានលើកដៃស្បថនឹងគេ នៅទីរហោស្ថានថា មិននាំគេចូលទៅក្នុងទឹកដី ដែលយើងចង់ឲ្យដល់ពួកគេ ជាស្រុកមានទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំ ដែលជាទឹកដីដែលស្អាតជាងគេបំផុតនៅលើផែនដីនេះ។ 16 យើងបានស្បថបែបនេះ ពីព្រោះពួកគេបានបោះបង់ក្រឹត្យក្រមរបស់យើង ហើយមិនដើរតាមបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ហើយពួកគេប្រមាថថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើងដែរ ដ្បិតចិត្តគេជាប់តាមរូបព្រះរបស់គេវិញ។ 17 ប៉ុន្តែ ភ្នែកយើងបានប្រណីដល់គេ ពីការបំផ្លាញ ហើយយើងមិនបានឲ្យ ពួកគេវិនាស នៅក្នុងទីរហោស្ថានទេ។ 18 យើងបាននិយាយ កូនប្រុសស្រីរបស់ពួកគេ នៅទីរហោស្ថានថា «កុំដើរតាមច្បាប់របស់បុព្វបុរសអ្នករាល់គ្នា កុំកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់គេ ឬធ្វើឲ្យខ្លួនសៅហ្មង ដោយរូបព្រះរបស់គេឡើយ។ 19 យើងនេះ គឺជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក ចូរដើរតាមក្រឹត្យក្រមហើយរក្សាបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ហើយស្តាប់តាមផង។ 20 ចូររក្សាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើងឲ្យបរិសុទ្ធ សម្រាប់ជាទីសម្គាល់ដល់យើង ហើយនិងអ្នក ដូច្នោះអ្នកបានដឹងថា យើងនេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នក»។ 21 ប៉ុន្តែ កូនប្រុសហើយកូនស្រីរបស់គេបះបោរទាស់នឹងយើង។ ពួកគេមិនបានដើរតាមច្បាប់របស់យើង ឬរក្សាបញ្ញត្តិរបស់យើង មនុស្សអាចរស់នៅប្រសិនបើពួកគេស្តាប់តាម។ ពួកគេបានបង្អាប់ថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង ដូច្នេះយើងនឹងចាក់សេចក្ដីឃោរឃៅរបស់យើងទៅលើគេ ដើម្បីឲ្យស្កប់ចិត្តតាមសេចក្ដីកំហឹងរបស់យើងនៅលើគេ នៅក្នុងទីរហោស្ថាន។ 22 ប៉ុន្តែ យើងបានដកដៃរបស់យើងចេញវិញ ហើយប្រព្រឹត្តដោយយល់ដល់ឈ្មោះយើង ដើម្បីមិនត្រូវទាបថោក នៅភ្នែកនៃជនជាតិដទៃ ដែលជាទីសម្គាល់យើងបាននាំកូនចៅអីុស្រាអែលចេញ។ 23 យើងខ្លួនឯងបានលើកដៃស្បថនឹងពួកគេនៅទីរហោស្ថានថា យើងនឹងកម្ចាត់កម្ចាយគេទៅនៅកណ្ដាលជនជាតិទាំងឡាយ ហើយបែងចែកគេទៅនៅក្នុងទឹកដីទាំងនោះ។ 24 យើងបានសម្រេចនឹងធ្វើការនេះ ចាប់តាំងពួកគេមិនបានស្តាប់តាមក្រឹត្យក្រមរបស់យើង ហើយចាប់តាំងបោះបង់ចោលបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ហើយបង្អាក់ថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង។ ហើយភ្នែករបស់ពួកគេក៏ជាប់តាមរូបព្រះរបស់បុព្វបុរសគេដែរ។ 25 ក្រោយមក យើងក៏ឲ្យក្រឹត្យក្រមដល់ពួកគេដែលមិនល្អ ហើយបញ្ញត្តិច្បាប់ដែលមិនអាចឲ្យពួកគេរស់បាន។ 26 យើងបានធ្វើឲ្យគេស្មោកគ្រោក ដោយសារតង្វាយរបស់គេ ពេលពួកគេថ្វាយនោះ ពីកូនកើតផ្ទៃដំបូងរបស់ខ្លួនដាក់ទៅក្នុងភ្លើង។ យើងបានធ្វើឲ្យពួកគេភ័យខ្លាច ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់! 27 ដូច្នោះហើយ កូនមនុស្សអើយ ចូរនិយាយទៅពួកកូនចៅអុីស្រាអែល ហើយប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ បុព្វបុរសអ្នករាល់គ្នាបានប្រមាថដល់យើងក្នុងការនេះទៀត គឺគេបានប្រព្រឹត្តអំពើរំលងទាស់នឹងយើង។ 28 គ្រាយើងបាននាំគេចូលមកក្នុងទឹកដី ដែលយើងបានស្បថថានឹងឲ្យដល់គេ ពេលណាពួកគេបានឃើញទួលខ្ពស់ ហើយគ្រប់ទាំងដើមឈើស៊ុបទ្រុប ពួកគេក៏ថ្វាយយញ្ញបូជារបស់គេនៅលើទីនោះ ពួកគេបានថ្វាយតង្វាយជាគ្រឿងដុតដាល នៅទីនោះ គេក៏បានថ្វាយតង្វាយសម្រាប់ជាក្លិនឈ្ងុយរបស់គេ ហើយបានច្រូចតង្វាយច្រូចរបស់គេដែរ។ 29 រួចហើយ យើងបានប្រាប់គេថា «តើទីខ្ពស់អ្វីដែលអ្នកតែងតែថ្វាយដង្វាយនោះ?» ដូច្នេះទីនោះហៅថា បាម៉ា រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ 30 ដូច្នោះហើយ ចូលនិយាយទៅពួកកូនចៅស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាតែងធ្វើឲ្យខ្លួនស្មោកគ្រោក តាមផ្លូវបុព្វបុរសអ្នក? ហេតុអ្វីបានអ្នកប្រព្រឹត្តដូចពេស្យា តាមអ្វីដែលគួរស្អប់ខ្ពើម? 31 ដ្បិតកាលណាអ្នករាល់គ្នាថ្វាយតង្វាយរបស់ខ្លួន ហើយអ្នកដាក់កូនទៅក្នុងភ្លើង ដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ ហើយធ្វើឲ្យខ្លួនស្មោកគ្រោក ជាមួយរូបព្រះរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ តើយើងនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាសួរដល់យើងឬ? ដូចជាយើងរស់នៅ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល យើងមិនឲ្យអ្នកសួរដល់យើងទេ។ 32 ការគិតដែលកើតក្នុងគំនិតអ្នករាល់គ្នា នឹងមិនអាចកើតឡើយទេ។ អ្នកនិយាយថា សូមឲ្យយើងដូចជាជនជាតិដទៃ ដូចជាអំបូរដែលនៅទឹកដីផ្សេង ជាអ្នកថ្វាយបង្គំឈើ និងថ្មផង»។ 33 ដូចជាយើងរស់នៅ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល យើងនឹងសោយរាជ្យលើអ្នកដោយដៃដ៏ខ្លាំងពូកែ ដៃបានលើកឡើង ហើយចាក់កំហឹងខ្លាំងមកលើអ្នក។ 34 យើងនឹងនាំអ្នករាល់គ្នាចេញពីមនុស្សដទៃ ហើយនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាមកពីស្រុកទាំងឡាយដែលអ្នកត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅនោះ។ យើងនឹងធ្វើការនេះជាមួយដៃដ៏ខ្លាំងពូកែនិងកំហឹងដែលចាក់លើអ្នក។ 35 រួចហើយយើងនឹងនាំអ្នករាល់គ្នាទៅ ទីសូន្យស្ងាត់នៃមនុស្សហើយនៅទីនោះ យើងនឹងជំនុំជម្រះអ្នកមុខទលនិងមុខ។ 36 ដូចជាយើងបានជំនុំជម្រះបុព្វបុរសអ្នករាល់គ្នា នៅក្នុងទីរហោស្ថាននៃស្រុកអេស៊ីបជាយ៉ាងណា យើងក៏នឹងធ្វើអ្នករាល់គ្នាយ៉ាងនោះដែរ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 37 យើងនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាចូលក្រោមដំបង រួចនាំឲ្យជាប់ចំណងនៃសេចក្ដីសញ្ញា។ 38 យើងនឹងញែកពួករឹងចចេសពីអ្នកចេញ ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលតែងតែប្រព្រឹត្តរំលង ទាស់នឹងយើងផង យើងនឹងនាំគេចេញពីទឹកដីដែលគេស្នាក់នៅនោះ តែគេមិនបានចូលទៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល។ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 39 ចំណែកអ្នក កូនចៅអុីស្រាអែលអើយព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា ចូរទៅចុះ ពីនេះទៅមុខអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមស្តាប់តាមយើងទេ ដូច្នេះចូរទៅគោរពដល់រូបព្រះរបស់អ្នករៀងខ្លួនចុះ តែមិនត្រូវបង្អាក់ឈ្មោះបរិសុទ្ធរបស់យើង ដោយតង្វាយ និងរូបព្រះរបស់អ្នក។ 40 ដ្បិតនៅលើភ្នំបរិសុទ្ធរបស់យើង គឺជាភ្នំមានកំពូលខ្ពស់របស់ស្រុកអុីស្រាអែល នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល កូនចៅស្រាអែលទាំងមូលនឹងថ្វាយបង្គំយើងគ្រប់គ្នានៅក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួន។ យើងនឹងពេញចិត្ត ទទួលតង្វាយរបស់អ្នករាល់គ្នានៅទីនោះ និងផលដំបូងពីតង្វាយអ្នកផងដែរ ព្រមទាំងគ្រឿងបរិសុទ្ធរបស់អ្នកទាំងនោះផង។ 41 យើងនឹងទទួលអ្នក ដូចជាក្លិនក្រអូបក្នុងកាលដែលយើងបាននាំអ្នកចេញពីពួកជនជាតិដទៃ ហើយប្រមូលអ្នកពីអស់ទាំងទឹកដីដែលអ្នកត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅ។ យើងខ្លួនឯងនឹងបានវិសុទ្ធក្នុងចំណោមអ្នក ហើយជនជាតិដទៃនឹងបានឃើញ។ 42 ក្រោយមក ពេលយើងនាំអ្នកចូលទៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល គឺក្នុងទឹកដីដែលយើងបានលើកដៃស្បថថា នឹងឲ្យដល់បុព្វបុរសអ្នកហើយ នោះអ្នកនឹងដឹងថាយើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 43 ហើយអ្នកនឹងនឹកចាំពីអំពើគ្រប់យ៉ាង និងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកដែលអ្នកធ្វើឲ្យខ្លួនស្មោកគ្រោក ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងខ្ពើមខ្លួន ដោយព្រោះអំពើអាក្រក់ទាំងនោះ ដែលអ្នកបានធ្វើ។ 44 ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ក្នុងកាលដែលយើងបានប្រព្រឹត្តនឹងអ្នក ដោយយល់ដល់ឈ្មោះយើង មិនមែនតាមការអាក្រក់ ឬកិច្ចការថោកទាបរបស់អ្នកទេ កូនចៅនៃអីុស្រាអែល នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 45 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 46 «កូនមនុស្សអើយ ចូរបែរមុខទៅខាងត្បូង ហើយប្រកាសទាស់នឹងទឹកដីខាងត្បូងនោះ ត្រូវថ្លែងទំនាយទាស់នឹងទឹកដីព្រៃក្នុងតំបន់ណេកិបចុះ។ 47 និយាយទៅកាន់ព្រៃតំបន់ណេកិបថា ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ចុះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងបង្កាត់ភ្លើងនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ វានឹងឆេះអស់ទាំងឈើស្រស់ និងដើមឈើសោះកក្រោះនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ ការឆេះត្រគោលនឹងមិនរលត់ទេ ចាប់តាំងពីខាងត្បូងរហូតដល់ខាងជើងនឹងត្រូវឆេះទាំងអស់។ 48 ដូច្នេះ គ្រប់គ្នានឹងឃើញថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ ពេលយើងដែលបានបង្កាត់ភ្លើង ហើយវានឹងមិនរលត់ឡើយ»។ 49 រួចហើយខ្ញុំទូលថា «បពិត្រព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះអើយ គេនិយាយពីទូលបង្គំថា តើគាត់មិនមែនជាអ្នកនិយាយសុទ្ធតែពាក្យប្រៀបធៀបទេឬ?»។
1 រួចហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា៖ 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរដាក់មុខអ្នកទៅរកក្រុងយេរូសាឡិម ហើយថ្លែងទាស់នឹងទីបរិសុទ្ធទាំងនោះ រួចថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងទឹកដីអុីស្រាអែលចុះ។ 3 ហើយប្រាប់ដល់ទឹកដីអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងទាស់នឹងអ្នក យើងនឹងហូតដាវរបស់យើងចេញពីស្រោម ហើយកាត់ទាំងមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិតចេញពីអ្នកផង! 4 ដ្បិតយើងនឹងកាត់ទាំងមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិតចេញពីអ្នក នោះដាវរបស់យើងនឹងចេញពីស្រោម ទៅទាស់នឹងគ្រប់ទាំងមនុស្ស ចាប់តាំងពីខាងត្បូងរហូតដល់ខាងជើង។ 5 គ្រប់គ្នានឹងដឹងថា យើងគឺព្រះអម្ចាស់ បានហូតដាវរបស់យើងពីស្រោមចេញមក ដាវនោះនឹងមិនបានស៊កចូលទៅវិញឡើយ! 6 ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្ងូរដូចសិង្ហឈឺចាប់ ក្នុងការថ្ងូរល្វីងជូរចត់នៅចំពោះមុខគេ។ 7 រួចហើយវានឹងកើតឡើង ពួកគេនឹងសួរអ្នកថា ហេតុអ្វីបានជាថ្ងូរដូច្នេះ? អ្នកត្រូវប្រាប់ថា គឺដោយព្រោះបានឮដំណឹងដែលកំពុងតែមក ដ្បិតចិត្តមនុស្សទាំងអស់នឹងរលាយទៅ ដៃទាំងអស់នឹងអន់ខ្សោយ! វិញ្ញាណទាំងអស់នឹងស្រយុតចុះ ហើយក្បាលជង្គង់ទាំងប៉ុន្មាននឹងទន់ដូចជាទឹក ការនោះកំពុងតែមកហើយ ក៏នឹងបានសម្រេច នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 8 រួចហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 9 «កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មានដាវ! ជាដាវ! វានឹងមសំលៀង ហើយខាត់ឲ្យភ្លឺផ្លេកផង! 10 វានឹងបានសំលៀងតាមការណែនាំ ដើម្បីឲ្យវាបានក្លាយជាអាវុធប្រហារដ៏ខ្លាំង! ហើយត្រូវខាត់វាជានិច្ចដើម្បីឲ្យភ្លឺដូចផ្លេកបន្ទោរ! តើយើងគួរនឹងរីករាយជាដំបងរបស់កូនទេ? ហើយដាវដ៏មុតនេះគឺវាស្អាប់ពួកអ្នកដែលលួចប្លនខ្លាំងណាស់! 11 ដូច្នេះ ដាវនោះបានប្រគល់ឲ្យគេខាត់ ដើម្បីឲ្យបានកាន់នៅដៃជា។ ដាវនោះបានសំលៀងហើយ ហើយក៏បានខាត់ឲ្យភ្លឺធ្ចើដោយដៃដែរ ហើយប្រគល់ឲ្យទៅក្នុងដៃរបស់អ្នកប្រហារ! 12 ចូរស្រែករកជំនួយហើយសោកសៅ កូនមនុស្សអើយ! ដ្បិតដាវនោះបានមកលើប្រជារាស្ត្ររបស់យើង! វាមកទាស់នឹងពួកអ្នកដឹកនាំ នៃជនជាតិអុីស្រាអែល។ ពួកគេក៏ទាស់ជាមួយដាវនិងប្រជារាស្ត្រយើង។ ដូច្នេះចូរទះភ្លៅអ្នកចុះ! 13 ដ្បិតនឹងមានការជំនុំជម្រះមួយ ប៉ុន្តែតើនឹងមានអ្វីកើតឡើងបើដំបងនោះមិននៅទៀតទេ? នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 14 គ្រានោះ កូនមនុស្សអើយ ចូរអ្នកថ្លែងព្រះបន្ទូល ហើយទះដៃទាំងពីរផង ដ្បិតដាវបានកាប់ដល់ទៅបីដង! ដាវនោះសម្រាប់អ្នកដែលកាប់សម្លាប់! វាជាដាវដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនស្លាប់ ហើយក៏ចាក់ទំលុះពួកគេគ្រប់ទីកន្លែងដែរ! 15 ដើម្បីរៀបចំរំលាយចិត្តរបស់គេ ហើយធ្វើឲ្យគេធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំង យើងបានដាក់ដាវនៃការប្រហារទាស់នឹងគេនៅមាត់ទ្វារទាំងនោះ! វរហើយ! ដាវនោះបានធ្វើដូចជាផ្លេកបន្ទោរ ត្រៀមរួចសម្រាប់ប្រហារ! 16 អ្នក ជាដាវ! កាប់ទៅខាងស្តាំ! កាប់ទៅខាងឆ្វេង! មុខបែរទៅខាងណាកាប់ទៅខាងនោះទៅ។ 17 ដ្បិតយើងនឹងទះដៃទាំងពីរបស់យើងដែរ ហើយសេចក្ដីក្រោធរបស់យើងនឹងបង្ហើយតាមក្រោយ! យើង ព្រះអម្ចាស់ បានប្រកាសហើយ!» 18 ព្រះបន្ទួលនៃព្រអម្ចាស់បានមកកាន់ខ្ញុំម្តងទៀតប្រាប់ថា 19 «ពេលនេះកូនមនុស្សអើយ យើងតាំងអ្នកឲ្យទៅយាមផ្លូវទាំងពីរ ដែលផ្លូវដាវរបស់ស្តេចបាប៊ីឡូននឹងមកបាន។ ផ្លូវទាំងពីរនោះត្រូវចេញពីទឹកដីតែមួយ ហើយត្រូវធ្វើជាសញ្ញាចង្អុលដាក់នៅត្រង់ដើមផ្លូវចូលទៅក្នុងទីក្រុង។ 20 ចូរធ្វើផ្លូវមួយសម្រាប់ទាហាន ពូកបាប៊ីឡូនបានទៅដល់ក្រុងរ៉ាបាត ជាក្រុងរបស់កូនចៅអាំម៉ូន។ ធ្វើមួយទៀតដើម្បីដឹកនាំទាហានយូដា ហើយក្រុងយេរូសាឡឹម ជាទីក្រុងមាំមួន។ 21 ដ្បិតស្ដេចរបស់បាប៊ីឡូននឹងឈប់នៅត្រង់ផ្លូវបំបែក នៅចំកន្លែងទីប្រសព្វហើយក៏ធ្វើការទស្សន៍ទាយ។ ហើយស្តេចបានពីធីអង្រួនព្រួញផ្សងដល់ព្រះផ្សេងៗ ទាំងពិចារណាអំពីជីវិតផងដែរ។ 22 ចំណែកផ្លូវដែលនៅខាងដៃស្តាំ បានទស្សន៍ ទាយថាក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីរៀបចំការចម្បាំងទាស់និងក្រុងនោះ ហើយបើកម៉ាត់ឡើងបញ្ជាធ្វើការកាប់សម្លាប់ និងបន្លឺសំឡេងហ៊ោក្នុងចម្បាំង ហើយតាំងគ្រឿងសម្រាប់ទម្លាយទ្វារ ដើម្បីជីកទីលាន ហើយសង់បន្ទាយ។ 23 វានឹងមើលទៅដូចជាគ្មានប្រយោជន៏ដល់អ្នក ដែលរស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម អ្នកដែលបានហូតដាវហើយស្បថទៅស្តេចបាប៊ីឡូន! ប៉ុន្តែស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូននឹងចោទពួកគេពីការបំពានសន្ធិសញ្ ក្នុងការឡោមព័ទ្ធពួកគេ។ 24 ហេតុនោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានរឭកអំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន ដោយបើកអំពើរំលងរបស់ខ្លួនឲ្យឃើញ! ហើយអំពើបាបរបស់អ្នកក៏បានឃើញច្បាស់ ក្នុងគ្រប់ការដែលអ្នកធ្វើ! ដ្បិតមូលហេតុនេះនឹងរំលឹកអ្នកឲ្យដឹងថា គ្រប់គ្នានឹងត្រូវចាប់ធ្វើជាឈ្លើយ ដោយដៃសត្រូវរបស់អ្នក! 25 ចំណែកអ្នក ជាអ្នកមេដឹកនាំប្រមាថ និងអាក្រក់របស់ជនជាតិអុីស្រាអែល ថ្ងៃដែលជំនុំជម្រះបានមកដល់ ហើយពេលអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតត្រូវបញ្ចាប់ 26 ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលថា គេនឹងយកឈ្នួតហើយដកមកុដរាជ្យចេញពីក្បាលអ្នក! ការទាំងនេះនឹងផ្លាស់ប្រែ តម្កើងមនុស្សទន់ទាបនឹងបន្ទាប់ខ្លួនត្រូវគេលើកតម្កើង! 27 បំផ្លាញ! បំផ្លាញ! វានឹងមិនអាំចសង់ឡើងវិញទេ ដរាបដល់ម្នាក់ដែលយើងតាំងឲ្យមានអំណាចដាក់ទោសប្រហារជីវិត។ 28 កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងពាក្យដោយពោលថាព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ដល់ជនជាតិអាំម៉ូនដែលទាក់ទងនិងការអាម៉ាស់របស់ពួកគេដែលនឹងមកដល់ ដាវ! ដាវដកចេញ! វាគឺបានសំលាងខាត់យ៉ាងមុត សម្រាប់បហ្រហាររួចរាល់នឹងលេបត្របាក់ ដូច្នោះវាចាំដូចជាផ្លេកបន្ទោរ! 29 កាលព្យាការីមិនបានឃើញនិមិត្តសម្រាប់អ្នក ជាពេលពួកគេធ្វើបង្គ្រប់កិច្ចដោយប្រមាថ ដើម្បីមករកអ្នកជាមួយពាក្យកុហក ដាវនេះនឹងកាត់កមនុស្សអាក្រក់ ជាអ្នកដែលនឹងត្រូវសម្លាប់ ជាអ្នកដែលថ្ងៃជីវិតត្រូវជំនុំជម្រះបានមកដល់ ហើយជាពេលអ្នកធ្វើការទុច្ចរិត នឹងជិតបញ្ចាប់។ 30 ចូរស៊កដាវក្នុងស្រោមវិញទៅ។ យើងនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នក នៅកន្លែងដែលអ្នកកើត គឺស្រុកកំណើតរបស់អ្នក! 31 យើងនឹងជះកំហឹងរបស់យើងលើអ្នក! យើងនឹងផ្លុំភ្លើងនៃកំហឹងរបស់យើងទៅលើអ្នក ហើយប្រគល់អ្នកទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់មនុស្សកំរោល ដែលប៉ិនប្រសប់ខាងបំផ្លាញ! 32 អ្នកនឹងវិនាសនៅក្នុងភ្លើង! ឈាមរបស់អ្នកនឹងដក់នៅក្នុងទឹកដី ហើយក៏គ្មាននរណានឹកដល់អ្នកទៀតដែរ។ គ្មាននរណានឹងនឹកចាំពីអ្នកទៀតទេ ដ្បិតនេះជាពាក្យរបស់យើង គឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ!»
1 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «ពេលនេះកូនមនុស្សអើយ តើអ្នកនឹងដាក់ទោស? តើអ្នកនឹងដាក់ទោសទីក្រុងដែលពេញដោយឈាម? សូមប្រាប់ក្រុងនេះឲ្យដឹងពីសេចក្តីគួរខ្ពើមរបស់ខ្លួន។ 3 អ្នកត្រូវនិយាយថា ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ទីក្រុងនេះបានបង្ហូរឈាមនៅកណ្តាលក្រុង ដូច្នោះពេលរបស់ក្រុងនេះជិតមកដល់ហើយ គឺជាក្រុងដែលធ្វើរូបព្រះ ធ្វើឲ្យក្រុងខ្លួនឯងទៅជាមិនស្អាត។ 4 អ្នកមានទោសដោយសារឈាមដែលអ្នកបានកម្ចាយទាំងនោះ ហើយក៏ស្មោកគ្រោកដោយរូបព្រះដែលអ្នកបានធ្វើ។ ដ្បិត អ្នកធ្វើឲ្យថ្ងៃកំណត់ជិតមកដល់ ហើយត់ឆ្នាំរបស់អ្នកក៏ជិតដែរ។ ដូច្នោះហើយ យើងធ្វើឲ្យអ្នកត្រឡប់ទៅទីត្មះដៀលដល់ជនជាតិ ទាំងនោះ ហើយជាទីចំអកឡកឡឺយដល់កន្លែងផ្សេងទៀត។ 5 ពួកអ្នកដែលនៅជិត ហើយពួកអ្នកដែលនៅឆ្ងាយ គេនឹងចំអកឡកឡឺយឲ្យអ្នក អំពីទីក្រុងដែលស្មោកគ្រោក ជាមួយនឹងកេរ្តិ៍ឈ្មោះមិនល្អនៅគ្រប់ទីកន្លែ ហើយពេញទៅដោយការចលាចល។ 6 មើល! ពួកអ្នកដឹកនាំរបស់អុីស្រាអែល អ្នកគ្រប់គ្នាបាននៅក្នុងអំណាចរៀងខ្លួន ដែលអ្នកបានយកវាមកកម្ចាយឈាម។ 7 ពួកគេបានមើលងាយទាំងឪពុកម្តាយផងទាំងអ្នកផង ហើយពួកគេបានសង្កត់សង្កិន លើជនជាតិបរទេសនៅមុខអ្នក។ ពួកគេបានជិះជាន់ពួកកំព្រា និងស្ត្រីមេម៉ាយទាំងអ្នកដែរ។ 8 អ្នកបានមើលងាយវត្ថុរិសុទ្ធរបស់យើង ហើយបានបង្អាប់ថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើងដែរ។ 9 នៅក្នុងអ្នកមានមនុស្សដែលនិយាយបង្កាច់គេ ដើម្បីនឹងកម្ចាយឈាម ហើយពួកគេបានស៊ីនៅលើភ្នំ។ ពួកគេបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាច្រើននៅចំពោះអ្នក។ 10 ភាពអាម៉ាស់របស់ឪពុកត្រូវបានបង្ហាញដោយសារអ្នក។ ពួកគេបានបំពានដល់ស្រីដែលមិនទាន់ស្អាត កំឡុងពេលនាងកំពុងមករដូវ។ 11 មនុស្សប្រុសបានប្រព្រឹត្តអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមជាមួយប្រពន្ធរបស់អ្នកជិតខាងខ្លួន ហើយបុរសផ្សេងទៀត បានធ្វើឲ្យកូនប្រសារស្រីខ្លួនមានសៅហ្មង ដោយការអាស្រូវបំផុត និងមនុស្សប្រុសបានបំពានលើកូនស្រីរបស់របស់ប្អូនស្រីខ្លួន ជាកូនរបស់ឪពុកខ្លួន ការទាំងនេះនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ 12 មនុស្សប្រុសទាំងនេះ បានស៊ីសំណូកនៅក្នុងចំណោមអ្នក ដើម្បីកម្ចាយឈាម។ អ្នកបានយកការប្រាក់ ហើយមកចំណេញច្រើនពេក អ្នកបានបំផ្លាញអ្នកជិតខាងអ្នក តាមរយៈការសង្កិតសង្កឹន ហើយអ្នកបំភ្លេចយើង នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល។ 13 មើល៍! ដៃរបស់យើងបានវាយការមិនត្រឹមត្រូវ ដែលអ្នកបានធ្វើ ហើយការកម្ចាយឈាមដែលនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ 14 តើចិត្តរបស់អ្នកអាចតតាំង តើដៃរបស់អ្នកមានកម្លាំងក្នុងថ្ងៃ ពេលយើងខ្លួនឯងដោះស្រាយជាមួយអ្នក? យើងព្រះអម្ចាស់ប្រកាស់ពីការនេះ ហើយយើងនឹងធ្វើវាដែរ។ 15 ដូច្នោះយើងនឹងកម្ចាត់ កម្ចាយអ្នក ទៅក្នុងចំណោមជនជាតិជាច្រើន ហើយគេមើលងាយអ្នក ពេញផែនដី។ ក្នុងរបៀបនេះ យើងនឹងលុបបំបាត់ការមិនស្អាតរបស់អ្នកចេញពីអ្នក។ 16 ដូច្នោះអ្នកនឹងក្លាយមិនស្អាតនៅក្នុងភ្នែកនៃប្រជាជាតិទាំងមូល។ រួចហើយអ្នកនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់»។ 17 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 18 «កូនមនុស្សអើយ កូនចៅអុីស្រាអែលបានត្រឡប់ជាគ្មានតម្លៃដល់យើងទេ។ ពួកគេសុទ្ធតែជាលង្ហិន ហើយស៊ីវិឡាត ដែក និងសំណនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ ពួកគេដូចជាអាចម៍ប្រាក់នៅក្នុងឡរបសអ្នក»។ 19 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ «ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានត្រឡប់ជាអាចម៍ប្រាក់ទាំងអស់គ្នាទៅហើយ ចូលមើល៍! យើងនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាទៅកណ្ដាលក្រុងយេរូសាឡិម។ 20 ដូចជាគេប្រមូលប្រាក់ លង្ហិន ដែក សំណ និងស៊ីវិឡាត ដាក់ក្នុងឡ ដើម្បីសប់ភ្លើងរំលាយទៅដែរ គឺយ៉ាងនោះដែលយើងនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នា ដោយសេចក្ដីកំហឹង និងសេចក្ដីឃោរឃៅរបស់យើង គឺយើងនឹងដាក់អ្នករាល់គ្នានៅទីនោះ ហើយចាក់អ្នកឲ្យចេញ។ 21 ដូច្នេះ យើងនឹងប្រមូលអ្នក ហើយផ្លុំលើអ្នក ដោយភ្លើងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវរលាយទៅ នៅកណ្ដាលទីក្រុង។ 22 ដូចប្រាក់ត្រូវរលាយទៅក្នុងឡយ៉ាងណា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវរលាយទៅ នៅកណ្ដាលនោះយ៉ាងនោះដែរ ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើង គឺជាព្រះអម្ចាស់ យើងបានចាក់សេចក្ដីក្រោធរបស់យើងទៅលើអ្នករាល់គ្នា!» 23 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 24 «កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រាប់ដល់ទីក្រុងថា អ្នកជាទឹកដីដែលមិនបានជម្រះសម្អាតឡើយ។ ក៏គ្មានភ្លៀងធ្លាក់មកលើអ្នក ក្នុងថ្ងៃសេចក្ដីក្រោធ។ 25 គមានការឃុបឃិត របស់ពួកព្យាការីរបស់វានៅកណ្ដាលក្រុង ដូចជាសិង្ហដែលគ្រហឹមកំពុងហែករំពាស៊ី។ ពួកគេបានត្របាក់លេបជីវិតមនុស្ស គេយកទ្រព្យសម្បត្តិ និងរបស់មានតម្លៃទៅ ហើយគេធ្វើឲ្យមានពួកស្ត្រីមេម៉ាយជាច្រើននៅកណ្ដាលទីក្រុង! 26 ពួកបូជាចារ្យក៏បានធ្វើទទឹងនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់យើង ព្រមទាំងបង្អាប់របស់បរិសុទ្ធទាំងប៉ុន្មានរបស់យើង គេមិនបានចេះញែករបស់បរិសុទ្ធចេញពីរបស់ធម្មតាទេ ក៏មិនបានបង្ហាញឲ្យមនុស្សចេះសម្គាល់របស់មិនស្អាត និងរបស់ស្អាតដែរ គេគេចភ្នែកចេញពីថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង ហើយយើងក៏ត្រូវអាប់ឱននៅក្នុងពួកគេ។ 27 ពួកអ្នកដឹកនាំនៅកណ្ដាលទីក្រុងប្រព្រឹត្តដូចជាសត្វស្វាន ដែលកំពុងហែករំពា គេប្រព្រឹត្តដូច្នោះ ដើម្បីនឹងកម្ចាយឈាម ហើយបំផ្លាញព្រលឹងមនុស្ស ប្រយោជន៍ឲ្យបានកម្រៃទុច្ចរិត។ 28 ពួកព្យាការីបានបូកល្បាប់ឲ្យគេ ដោយឃើញនិមិត្តជាសេចក្ដីកំភូត។ ហើយថ្លែងទំនាយកុហកដល់គេថា «ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ» ក្នុងកាលដែលព្រះអម្ចាស់មិនបានមានព្រះបន្ទូលសោះ។ 29 មនុស្សនៅលើទឹកដីធ្លាប់សង្កត់សង្កិន ហើយប្លន់ គេបៀតបៀនមនុស្សក្រីក្រ និងពួកកម្សត់ទុគ៌ត ហើយបានសង្កត់សង្កិនមនុស្ស ដែលស្នាក់នៅ ដោយគ្មានយុត្តិធម៌។ 30 ដូច្នេះយើងបានស្វែងរកមនុស្សម្នាក់ក្នុងពួកគេ ដែលនឹងសង់កំផែង ហើយឈរនៅចន្លោះបាក់បែកនៅមុខយើងជំនួសគេ ដើម្បីឲ្យយើងមិនបំផ្លាញទឹកដីគេឡើយ ប៉ុន្តែយើងរកមិនបានអ្នកណាមួយសោះ។ 31 ដូច្នោះហើយ បានជាយើងចាក់សេចក្ដីគ្នាន់ក្នាញ់របស់យើងទៅលើពួកគេ។ យើងបានរំលីងគេ ដោយភ្លើងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង ក៏បានទម្លាក់ផ្លូវរបស់គេទៅលើក្បាលគេវិញ» នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ គឺមានស្រី្តពីរនាក់ដែលជាកូនស្រីកើតចេញពីម្តាយតែមួយ។ 3 ពួកគេបានធ្វើពេស្យា នៅទឹកដីអេស៊ីប កាលពីពេលដែលពួកគេនៅវ័យក្មេង។ គឺពួកគេធ្វើជាពេស្យានៅទឹកដីនោះ។ ដោះរបស់គេបានអង្អែលតាំងពីវ័យក្រមុំមក។ 4 ឈ្មោះរបស់ពួកគេ គឺឈ្មោះថា អូហូឡា ជាបងស្រី ហើយឈ្មោះអូហូលីបា គឺជាប្អូនស្រី។ រួចហើយពួកគេក៏ត្រឡប់ជារបស់យើង ហើយបង្កើតបានកូនប្រុស និងកូនស្រី។ ឈ្មោះពួកគេមានន័យ បែរនេះ អូហូឡា មានន័យថាសាម៉ារី ហើយអូហូលីបា មានន័យ ថាយេរូសាឡិម។ 5 ប៉ុន្តែអូហូឡា នាងប្រព្រឹត្តដូចជាពេស្យា ទោះបីកាលនាងជារបស់យើង នាងជាប់ចិត្តនឹងសហាយនាង ដ្បិតជនជាតិអាស្ស៊ីរី ដែលជាកងទ័ព 6 ពួកមន្ត្រីដែលស្លៀកពាក់ដោយសំពត់ពណ៌ខៀវ សុទ្ធតែជាអ្នកដឹកនាំ ហើយជាអ្នកមានកម្លាំង ហើយសង្ហារពួកគេក៏ជិះសេះគ្រប់គ្នា។ 7 ដូច្នេះ នាងបានឲ្យដូចជាពេស្យានឹងពួកគេ ដែលសុទ្ធតែជាមនុស្សជ្រើសរើសក្នុងជនជាតិអាស្ស៊ីរី ហើយវាក៏ធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាស្មោកគ្រោក នាងមានតណ្ហាជាមួយគ្រប់គ្នា ហើយនឹងជាមួយរូបព្រះរបស់គេផង។ 8 ដ្បិត នាងមិនបានលះចោលការធ្វើពេស្យា ដែលធ្លាប់ប្រព្រឹត្តក្នុងទឹកដីអេស៊ីបទេ កាលពួកគេដេកជាមួយនាងគឺតាំងតែនាងក្មេង ហើយបានអង្អែលដោះនៃវ័យក្រមុំរបស់នាង ជាពេលដែលពួកគេចាក់ការកំផិតរបស់គេប្រព្រឹត្តលើនាង។ 9 ហេតុនោះ យើងបានប្រគល់នាងទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកសហាយរបស់នាង គឺក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកជនជាតិអាស្ស៊ីរី ដែលនាងមានតណ្ហាជាមួយ។ 10 ពួកគេបានបើកកេរ្ដិ៍ខ្មាសរបស់នាង។ ហើយចាប់យកកូនប្រុសកូនស្រីរបស់នាង ហើយពួកគេសម្លាប់នាងដោយដាវ ហើយនាងការអាម៉ាស់នៅក្នុងពួកជំណោមស្រីៗ ដូច្នេះគេបានដាក់ទោសដល់នាង។ 11 អូហូលីបា ដែលជាប្អូននាង ក៏ឃើញដូការនេះ ប៉ុន្តែនាងមានតណ្ហាកាមគុណ ហើយបានប្រព្រឹត្តដូចជាស្រីពេស្យា គឺខ្លាំងជាងបងស្រីរបស់នាងទៀត។ 12 នាងមានតណ្ហាជាមួយពួកជនជាតិអាស្ស៊ីរីដែលជាមន្ត្រី ហើយពួកអ្នកគ្រប់គ្រងដែលសំខាន់ ហើយស្លៀកពាក់មានការទាក់ទាញ ពួកបុរសទាំងនោះគឺជិះសេះ។ ពួកគេមានកម្លាំងហើយនឹងសង្ហារផង។ 13 យើងបានឃើញនាងបានធ្វើខ្លួនឯងស្មោកគ្រោក។ ពីរនាក់បងប្អូនគឺអា្រកក់ដូចគ្នា។ 14 ប៉ុន្តែ នាងបានចម្រើនអំពើពេស្យារបស់ខ្លួនកាន់តែច្រើន។ នាងបានឃើញរូបមនុស្សដែលបានគូរនៅជញ្ជាំង គឺជារូបពួកជនជាតិខាល់ដេ ដែលគូរដោយពណ៌ក្រហម 15 មានពាក់ទាំងខ្សែក្រវាត់នៅចង្កេះ ហើយជាមួយឈ្នូតមានរំភាយសំយុងនៅលើក្បាល។ គ្រប់គ្នាមើលទៅដូចជាមន្ត្រីនៃទ័ពសេះ ហើយដូចជាកូនចៅស្តេចក្រុងបាប៊ីឡូន ជាអ្នកស្រុកខាល់ដេ។ 16 កាលណានាងបានឃើញពួកគេ មានតណ្ហាលើពួកគេដូច្នោះនាងបានបញ្ជូនសារទៅរកពួកគេ ក្នុងទឹកដីខាល់ដេ។ 17 ក្រោយមក ពួកក្រុងបាប៊ីឡូនក៏មករកនាងហើយបានរួមដំណេកនៅលើគ្រែតណ្ហារបស់នាង ហើយពួកគេក៏ធ្វើឲ្យនាងទៅជាស្មោកគ្រោកដោយការកំផិតរបស់គេ។ តាមការដែលនាងបានធ្វើ គឺនាងបានសៅហ្មងដោយសារ ដូច្នោះនាងក៏បែរខ្លួននាងចេញពីពួកគេក្នុងការគួខ្ពើម។ 18 នាងបានបើកបង្ហាញអំពើកំផិតរបស់នាង ហើយបើកបង្ហាញកេរ្ដិ៍ខ្មាសរបស់នាងឲ្យគេឃើញ ដូច្នេះចិត្តយើងក៏ជិនណាយចេញពីនាងដែរ ក៏ដូចដែលយើងធ្លាប់បានជិនណាយជាមួយបងនាងដែរ។ 19 ក្រោយមក នាងកាន់តែធ្វើការពេស្យារបស់នាងច្រើនឡើងទៀត ដោយរំលឹកកាលពីនៅក្មេងនៅឡើយ ហើយជាពេលដែលនាងបានធ្វើជាពេស្យានៅក្នុងទឹកដីអេស៊ីបនោះ។ 20 ដូច្នេះ នាងបានជាប់ចិត្តតណ្ហាជាមួយគួរស្នេហ៍របស់នាង ដែលមានប្រដាប់ភេទដូចជាសត្វលា ហើយទឹកកាមក៏ដូចជាទឹកកាមរបស់សេះ។ 21 នេះគឺជាអ្វី ដែលអ្នកចង់ប្រព្រឹត្តតាមកាមតណ្ហាវ័យក្មេងរបស់អ្នក កាលពួកអេស៊ីបបានប៉ះពាល់ដើមទ្រូងរបស់អ្នក ហើយច្របាច់ដោះវ័យក្រមុំរបស់អ្នក។ 22 ហេតុនោះហើយ អូហូលីបាអើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងនឹងធ្វើឲ្យគួស្នហ៍របស់អ្នកស្អប់អ្នក។ យើងនឹងនាំឲ្យគេមកទាស់នឹងអ្នកនៅគ្រប់ផ្លូវរបស់អ្នក 23 គឺជាពួកក្រុងបាប៊ីឡូន ពួកខាល់ដេទាំងនោះ ពួកពេកូឌ ពួកសូអា និងពួកកូអា ព្រមទាំងពួកអាស្ស៊ីរីផងដែរ និងពួកកំលោះសង្ហា ជាអ្នកដឹកនាំនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងអស់គ្នា ព្រមទាំងពួកមន្ត្រី និងមនុស្សល្បីឈ្មោះ គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជិះសេះទាំងអស់។ 24 ពួកគេនឹងលើកគ្នាមកទាស់នឹងអ្នក ដោយមានគ្រឿងសស្ត្រាវុធ រទេះ និងយន្តចម្បាំង ព្រមទាំងនាំកងទ័ពមកជាច្រើន ពួកទាំងនោះនឹងតម្រៀបគ្នានៅជុំវិញអ្នក ទាំងកាន់ខែលធំខែលតូច និងពាក់មួកសឹកផង។ យើងនឹងប្រគល់ការជំនុំជម្រះដល់គេ គេនឹងជំនុំជម្រះអ្នកតាមច្បាប់របស់ពួកគេ។ 25 ដ្បិតយើងនឹងតាំងសេចក្ដីប្រចណ្ឌរបស់យើងទាស់នឹងអ្នក ហើយគេនឹងប្រព្រឹត្តនឹងអ្នក ដោយសេចក្ដីឃោរឃៅ គេនឹងកាត់ច្រមុះ កាត់ត្រចៀកអ្នក ហើយសំណល់របស់អ្នកនឹងដួលដោយដាវ គេនឹងចាប់យកកូនប្រុសកូនស្រីរបស់អ្នកទៅ ពួកអ្នកដែលនៅសល់ នឹងត្រូវភ្លើងស៊ីបំផ្លាញទាំងអស់។ 26 ពួកគេនឹងបកយកសម្លៀកបំពាក់អ្នក ហើយយកគ្រឿង អលង្ការរបស់អ្នកទៅដែរ។ 27 ដូច្នោះយើងនឹងលុបចោលការអាម៉ាស់របស់អ្នក ព្រមទាំងការពេស្យារបស់អ្នក ដែលវាបានជាប់នឹងអ្នកពីអេស៊ីបមក។ ភ្នែករបស់អ្នកមិនបាច់មើលពួកគេ ហើយរង់ចាំពាក្យគេ និងមិនបាច់គិតពីអ្វីដែលបានកើតនៅអេសីុបទៀតដែរ។ 28 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងនឹងប្រគល់អ្នកទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកអ្នកដែលអ្នកស្អប់ គឺទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកអ្នកដែលចិត្តអ្នកបានណាយចេញពីគេនោះ។ 29 ពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដោយចិត្តស្អប់ គេនឹងដកយកអស់ទាំងផលរបស់អ្នកទៅ ទុកឲ្យអ្នកគ្មានសំលៀកបំពាក់ ហើយនៅកណ្តាលវាល។ ការអាក្រាតនៃអាម៉ាស់គឺជាការកំផិតរបស់អ្នកនឹងបានបើកនៅចំហ ហើយការអាស្រូវ និងការពេស្យារបស់អ្នកផង។ 30 ការទាំងនេះនឹងត្រូវធ្វើដល់អ្នក ក្នុងការប្រព្រឹត្តដូចជាបេស្យាហើយតណ្ហាសម្រាប់ជនជាតិដទៃ ដោយធ្វើឲ្យខ្លួនស្មោក គ្រោកដោយរូបព្រះរបស់គេ។ 31 អ្នកបានដើរតាមកិរិយារបស់បងស្រីអ្នក ដូច្នេះយើងនឹងដាក់ពែងនៃការជំនុំជម្រះនៅក្នុងទឹកដីរបស់អ្នក។ 32 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ អ្នកនឹងត្រូវផឹកពីពែងរបស់បងស្រីអ្នក ជាពែងយ៉ាងជ្រៅហើយធំ។ អ្នកនឹងត្រូវបានគេសើចឡកឡឺយ ហើយទុកសម្រាប់ជាការមើលងាយ ពែងនោះដាក់បានចំណុះជាច្រើន។ 33 អ្នកនឹងបានពេញដោយការស្រវឹង ហើយទុក្ខព្រួយ គឺជាពែងនៃសេចក្ដីភ័យខ្លាច ហើយខ្លោចផ្សា! ជាពែងរបស់សាម៉ារីបងស្រីអ្នក។ 34 អ្នកនឹងត្រូវផឹកពីពែងនោះ ព្រមទាំងសម្រេងផង រួចនឹងកកេរបំណែក ហើយហែកដោះអ្នកទៅ ដ្បិតយើងនេះបានចេញវាចាហើយ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 35 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដោយព្រោះអ្នកបានភ្លេចយើង ហើយបោះចោលយើងទៅពីក្រោយខ្នងអ្នក ដូច្នេះនោះអ្នកត្រូវរងទ្រាំនឹងអំពើអាស្រូវគ្រប់បែបយ៉ាង និងការកំផិតរបស់អ្នក»។ 36 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលនឹងខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ តើអ្នកនឹងជំនុំជម្រះអូហូឡា និងអូហូលីបាទេ? បើដូច្នេះ ចូររំលឹកឲ្យនាងដឹងពីអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់នាង។ 37 ចាប់តាំងពីពួកនាងប្រព្រឹត្តសេចក្ដីកំផិត ហើយចាប់តាំងមានឈាមប្រឡាក់នៅដៃពួកគេ។ ពួកគេបានកំផិតជាមួយរូបព្រះរបស់ខ្លួន ហើយបានយកកូនដាក់ទៅក្នុងភ្លើង ជាអាហារដល់រូបព្រះទាំងនោះរបស់ខ្លួន។ 38 រួចហើយ ពួកនាងបានបន្តធ្វើការនេះដល់យើង ពួកគេធ្វើឲ្យទីបរិសុទ្ធរបស់យើងស្មោកគ្រោក ហើយនៅថ្ងៃមួយពួកគេបង្អាប់ថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង។ 39 ដ្បិតពេលពួកគេបានសម្លាប់កូនរបស់ខ្លួន ថ្វាយដល់រូបព្រះទាំងនោះ រួចហើយពួកនាងក៏ចូលក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់យើងដើម្បីនឹងបង្អាប់ទីនោះ! ដូច្នោះ មើល៍! នេះគឺជាអ្វីងដែលពួកនាងបានធ្វើ នៅកណ្ដាលដំណាក់របស់យើង។ 40 អ្នកបានចាត់ឲ្យទៅរកមនុស្សមកពីទីឆ្ងាយ ទៅដល់ពួកអ្នកដែលបានចាត់ទូតឲ្យទៅហៅពេលនេះចូរមើល៍។ ពួកគេក៏មក អ្នកបានងូតទឹកគេ ផាត់រង្វង់ភ្នែក ហើយតែងខ្លួនដោយគ្រឿងអលង្ការ សម្រាប់ទទួលគេ។ 41 អ្នកបានអង្គុយលើគ្រែដ៏ស្អាត មានតុរៀបជាស្រេចនៅពីមុខ អ្នកបានដាក់កំញាននិងប្រេងរបស់យើងនៅលើតុនោះ។ 42 ដូច្នោះ មានឮសូរសំឡេងរបស់មនុស្សយ៉ាងសន្ធឹក ដែលនៅជុំវិញនាង រួមបញ្ចូលមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ទោះបីសេបា បាននាំមកពីទីរហោស្ថាន ហើយពួកគេបានបំពាក់កងនៅដៃពួកនាង ហើយមុកដដ៏ស្រស់ស្អាតនៅលើក្បាលរបស់នាង។ 43 ក្រោយមកខ្ញុំបានប្រាប់ អំពីនាងដែលបានកើតមកសេចក្ដីកំផិត ឥឡូវនេះ ពួកគេនឹងរួមភេទជាមួយនឹងនាង ហើយនាងនៅជាមួយពួកគេ។ 44 ពួកគេក៏ចូលទៅរកនាង ហើយដេកជាមួយនាង ដូចមនុស្សប្រុសទៅរកស្រីពេស្យា។ ក្នុងរបៀបដែលគេដេកជាមួយ អូហូឡានិងអូហូលីបា ជាស្រីអសីលធម៌។ 45 ប៉ុន្តែ នឹងមានមនុស្សសុចរិតជំនុំជម្រះនាងទាំងពីរ តាមមាត្រាច្បាប់ដែលត្រូវខាងស្រីកំផិត ហើយតាមមាត្រាច្បាប់ត្រូវខាងស្រីដែលកម្ចាយឈាម ពីព្រោះនាងទាំងពីរជាស្រីកំផិត ហើយដៃគេក៏ប្រឡាក់ដោយឈាមផង។ 46 ដូច្នោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងលើើមនុស្សមួយពួកឡើងមកទាស់នឹងនាង ហើយនឹងប្រគល់ពួកគេនូវការភ័យខ្លាយហើយការលួចប្លន់។ 47 ក្រោយមក ពួកមនុស្សទាំងនោះនឹងយកថ្មគប់នាង ហើយថ្មដែលបានកាត់ដោយដាវរបស់ពួកគេ។ ពួកគេនឹងសម្លាប់កូនប្រុសកូនស្រីរបស់នាង ហើយដុតផ្ទះនាងចោល។ 48 ដ្បិតយើងនឹងលុបចោលការប្រព្រឹតអាស្រូវចេញពីទឹកដី នឹងបង្រៀនពួកស្រីៗ កុំឲ្យប្រព្រឹត្តតាមការអាស្រូវដែលជារបស់នាងទៀតទេ។ 49 ដូច្នេះ ពួកគេនឹងសងការអាស្រូវរបស់អ្នកទៅលើអ្នកវិញ។ ហើយនាងនឹងត្រូវរងទោសនៃបាបរបស់អ្នកការគោរពដល់រូបព្រះរបស់អ្នករ ហើយរបៀបនេះអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ នៅក្នុងឆ្នាំទីប្រាំបួន ខែដប់ និងថ្ងៃទីដប់ក្នុងខែនោះ ដោយប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ សូមកត់ថ្ងៃនេះទុក ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះហើយ គឺជាថ្ងៃពិតប្រាកដ ដែលស្តេចនៃបាប៊ីឡូនបានឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរូសាឡិម។ 3 ដូច្នេះ សូមរនិយាយជាពាក្យសុភាសិត ទាស់ជាមួយពូជបះបោរទាំងនោះ ដោយពាក្យប្រៀបធៀប សូមប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរដាក់ថ្លាងនៅលើភ្លើង។ សូមចាក់ទឹកក្នុងវាផង។ 4 សូមប្រមូលដុំសាច់ គឺអស់ទាំងដុំល្អៗ និងភ្លៅ ហើយស្មាផង ត្រូវឲ្យបំពេញដោយឆ្អឹងផងដែរ។ 5 ត្រូវរើសយកចៀមយ៉ាងល្អ ហើយដាក់ឆ្អឹងនៅពីក្រោមវា។ នាំវាយកទៅស្ងោរហើយនិងឆ្អឹងក៏ត្រូវដាក់ចូលស្ងោរដែរ។ 6 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ វរដល់ ទីក្រុងដែលប្រឡាក់ដោយឈាម គឺជាឆ្នាំងសម្រាប់ចំអិនមានក្អែលក្នុងនោះ ហើយក្អែលនោះមិនបានដុសចេញ។ ដាក់សាច់ចេញមួយដុំម្តងៗពីវា ប៉ុន្តែកុំធ្វើបែបមិនយកទុកដាក់។ 7 ដ្បិតឈាមរបស់នាងគឺនៅកណ្តាលនោះ។ នាងបានរៀបចំនៅលើថ្មរលោង នាងមិនបានចាក់ទៅលើដីទេ ដើម្បីយកដីមកគ្របបាំងវានោះទេ។ 8 ដូច្នេះហើយនាងនឹងបណ្ដាលឲ្យមានការសងសឹក។ យើងបានដាក់ឈាមនាងទៅលើថ្មរលោង ដូច្នេះនឹងគ្មានអ្វីគ្របបាំងឡើយ។ 9 ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់អម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ វេទនាដល់ទីក្រុងដែលប្រឡាក់ដោយឈាម។ យើងនឹងធ្វើគំនរអុសកាន់តែធំឡើង។ 10 ជង់អុសឡើង ហើយ បង្កាត់ភ្លើងឡើង។ ហើយឆ្អិនសាច់ឲ្យបានល្អ រួចបង់គ្រឿងផង ហើយឥ្យដុតឆ្អឹងឆេះខ្លោច។ 11 ក្រោយមក ត្រូវឲ្យយកឆ្នាំធ្យូងថ្មទទេ ដាក់លើរងើកភ្លើងឲ្យក្តៅ ហើយខ្លោចលង្ហិនរបស់វា ដើម្បីឲ្យគ្រឿងស្មោកគ្រោកបានរលាយចេញ ហើយឲ្យច្រេះបានឆេះឲ្យសុស។ 12 នាងបាននឿយហត់ជាមួយការទុក្ខលំបាក ប៉ុន្តែស្នឹមយ៉ាងក្រាស់របស់នាងមិនចេះជ្រះឡើយ ត្រូវដុតចោលក្នុងភ្លើង។ 13 ការប្រព្រឹត្តក្តីអាម៉ាស់ និងសេចក្ដីស្មោកគ្រោករបស់អ្នក គឺយើងបានដុសជម្រះអ្នក តែអ្នកមិនចង់ស្អាត់។ ដូច្នេះ អ្នកនឹងមិនបានស្អាតពីសេចក្ដីស្មោកគ្រោករបស់អ្នកឡើយ ដរាបដល់យើងឲ្យដកសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង ពីអ្នកវិញ។ 14 យើង គឺជាព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសវា។ យើងនឹងធ្វើឲ្យវាកើតឡើង។ យើងមិនព្រមដកថយ ហើយក៏មិនសម្រាកពីវាដែរ។ ផ្លូវរបស់អ្នកបែបណាហើយនិងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក ពួកគេនឹងជំនុំជម្រះអ្នក! នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 15 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 16 «កូនមនុស្សអើយ! ចូលមើល៍ យើងនឹងដកយកអ្វីដែលបានទាក់ភ្នែកអ្នកចេញ ដោយអាសន្នរោគ ប៉ុន្តែអ្នកមិនត្រូវសោយស្តាយឬយំទេ ហើយមិនត្រូវហូរទឹកភ្នែកដែរ។ 17 អ្នកនឹងពិបាកចិត្តដោយស្ងៀមស្ងាត់។ កុំធ្វើបុណ្យសព្វសម្រាប់អ្នកស្លាប់ឡើយ។ ចងឈ្នូតនៅលើអ្នកនៅកន្លែអ្នក ហើយពាក់ស្បែកជើងរបស់អ្នក មិនត្រូវឲ្យស្បៃបាំងមុខនិងសក់អ្នក ឬបរិភោគអាហាររបស់បុរសដែលកាន់ទុក្ខ ប្រពន្ធបានស្លាប់ទាំងនោះ»។ 18 ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏បាននិយាយ ទៅកាន់បណ្ដាជននៅពេលព្រឹក ហើយពេលល្ងាចប្រពន្ធខ្ញុំស្លាប់។ ពេលព្រឹកឡើងខ្ញុំបានធ្វើដូចជាព្រះអង្គបង្គាប់ឲ្យធ្វើ។ 19 មនុស្សទាំងនោះក៏សួរខ្ញុំថា «តើអ្នកនឹងមិនប្រាប់យើងពីអ្វីទាំងនេះមានន័យដូចម្តេច និងកិច្ចការដែលអ្នកកំពុងធ្វើ?» 20 ដូច្នេះ ខ្ញុំបាននិយាយទៅគេ «ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់មកដល់ខ្ញុំ ប្រាប់ថា 21 ចូរប្រាប់ដល់កូនចៅអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងនឹងប្រមាថទីបរិសុទ្ធរបស់យើង សេចក្ដីអំនួតនិងកម្លាំងអ្នក ហើយអ្វីដែលភ្នែកអ្នកចូលចិត្ត ហើយចំណង់ខ្លាំងនៃព្រលឹងរបស់អ្នក និងពួកកូនប្រុសកូនស្រីដែលអ្នកបានទុកចោល នោះនឹងត្រូវដួលស្លាប់ដោយដាវ។ 22 គ្រានោះ អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើដូចជាខ្ញុំបានធ្វើនេះដែរ គឺអ្នកនឹងមិនបិទាំមុខដោយសក់របស់អ្នក ឬបរិភោគអាហាររបស់អ្នកកាន់ទុក្ខទេ! 23 ផ្ទុយទៅវិញ សំពត់ឈ្នួតនឹងនៅជាប់លើក្បាល ហើយស្បែកជើងនៅជាប់នឹងជើង អ្នកនឹងមិនកាន់ទុក្ខ អត់យំដែរ ដ្បិតអ្នកនឹងរលាយទៅក្នុងអំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន ហើយបុរសទាំងនោះស្រែកថ្ងរដាក់បងប្អូនខ្លួន។ 24 ដូច្នេះ អេសេគាល នឹងជាទីសម្គាល់ដល់អ្នក ហើយអ្វីដែលគាត់បានធ្វើអ្នកនឹងធ្វើដែរនៅវេលាមកដល់។ អ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ!» 25 ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ! នៅថ្ងៃដែលយើងដកយកទីមាំមួនពីគេចេញ ព្រមទាំងអំណរចំពោះសិរីល្អរបស់គេ និងអ្វីៗដែលគប់ភ្នែក ហើយសំណព្វចិត្តរបស់គេ គឺទាំងកូនប្រុសកូនស្រីរបស់គេដែរ 26 នៅថ្ងៃនោះ ជនភៀសខ្លួន នឹងមករកអ្នក ដើម្បីនឹងប្រាប់ពីការនោះឲ្យអ្នកឮដោយត្រចៀក! 27 នៅថ្ងៃនោះ មាត់របស់អ្នកនឹងបើកឡើង និយាយដល់ជនភៀសខ្លួន ហើយអ្នកនឹងនិយាយ ហើយមិនត្រូវនៅស្ងៀមដែរ។ អ្នកនឹងធ្វើជាទីសម្គាល់ដល់ពួកគេ ដូច្នេះពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ! ចូរតាំងមុខអ្នកដើម្បីទាស់ នឹងប្រជាជននៃអាំម៉ូន ហើយថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងពួកគេផង។ 3 ចូរប្រាប់ដល់ប្រជាជននៃអាំម៉ូនថា ស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ នេះគឺជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ដោយអ្នកបាននិយាយ «បពិត្រ!» នៅលើទីបរិសុទ្ធរបស់យើង ពេលដែលទីនោះត្រូវបានប្រមាថ ហើយទាស់នឹងទឹកដីអុីស្រាអែល ពេលដែលត្រូវចោលស្ងាត់ ហើយទាស់នឹងកូនចៅយូដា គ្រាដែលពួកគេបាននិរទេស។ 4 ហេតុនោះ មើល៍! យើងនឹងប្រគល់អ្នកដល់ប្រជាជនដែលនៅទិសខាងកើតទុកជាកេរអាករ។ ពួកគេនឹងតាំងបន្ទាយទាស់និងអ្នក ហើយធ្វើទីលំនៅរបស់គេនៅក្នុងចំណោមអ្នក។ ពួកគេនឹងបានសុីផល ហើយផឹកទឹកដោះសត្វរបស់អ្នក។ 5 យើងនឹងធ្វើឲ្យក្រុងរ៉ាបាត ទៅជាក្រោលសម្រាប់សត្វអូដ្ឋ ហើយប្រជាជននៃអាំម៉ូនធ្វើទីវាលសម្រាប់ហ្វូងចៀមរ។ រួចហើយអ្នកនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់។ 6 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ អ្នកបានទះដៃ ហើយតន្ត្រំហើយឈរដោយជើងរបស់អ្នក ហើយមានសេចក្ដីរីករាយ ជាមួយគ្រប់ទាំងសេចក្ដីស្អប់នៅក្នុងអ្នកទាស់និងទឹកដីអុីស្រាអែល។ 7 ហេតុនោះ មើល៍! យើងនឹងវាយអ្នកជាមួយដៃយើង ហើយប្រគល់អ្នកជាចោរប្លន់ដល់ជនជាតិដទៃ។ យើងនឹងកាត់អ្នកចេញពីប្រជាជនផ្សេង ហើយយើងធ្វើឲ្យអ្នកវិនាសបាត់ពីប្រទេសផ្សេងៗ! យើងនឹងបំផ្លាញអ្នក ហើយអ្នកនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់។ 8 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដោយព្រោះម៉ូអាប់ និងសៀរនិយាយថា «មើល៍! ពួកយូដាគេក៏ដូចជាជនជាតិផ្សេងទៀតដែរ»។ 9 ហេតុនោះ មើល៍! យើងនឹងបើកជាយស្រុកម៉ូអាប់ ចាប់តាំងពីទីក្រុងរបស់គេដល់ព្រំប្រទល់ ភាពរុងរឿនៃក្រុងបេត យេស៊ីម៉ូត ក្រុងបាល មេយ៉ូន និងក្រុងគារយ៉ាថែម 10 ទៅដល់ប្រជាជននៅទឹកដីខាងកើត ដែលជាអ្នកបានទាស់នឹងប្រជាជននៃអាំម៉ូន។ យើងនឹងឲ្យដល់ពួកគេនូវសម្បត្តិ ទុកជាកេរអាករ ដូច្នោះប្រជាជននៃពួកអាំម៉ូននឹងមិនបាននឹកចាំ ក្នុងចំណោមជនជាតិទាំងទាំងនោះ 11 ដូច្នេះ យើងនឹងជំនុំជម្រះ ជនជាតិម៉ូអាប់ ហើយយពួគគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។ 12 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ «ជនជាតិអេដុមបានប្រព្រឹត្តទាស់នឹងពួកយូដាដោយការសងសឹក ដោយបានធ្វើការដែលមិនត្រឹមត្រូវដូច្នេះ។ 13 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ៖ យើងនឹងប្រហារទឹកដីអេដុមជាមួយដៃរបស់យើង នឹងបំផ្លាញទាំងមនុស្ស ហើយនិងសត្វផង។ យើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកដីនោះរលាយអស់ តាំងពីក្រុងថេម៉ាន ទៅដល់ដេដាន់។ ពួកគេនឹងដួលស្លាប់ដោយសារដាវ។ 14 យើងនឹងដាក់ការសងសឹករបស់យើង ទៅលើជនជាតិអេដុម ដោយសារដៃនៃជនជាតិអុីស្រាអែល ជាប្រជារាស្ត្រយើង ហើយពួកគេនឹងធ្វើដល់ជនជាតិអេដុម តាមកំហឹង និងសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង ហើយពួកគេនឹងស្គាល់សេចក្ដីសងសឹករបស់យើង នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 15 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ «ជនជាតិភីលីស្ទីនបានដាក់ការសងសឹកដោយព្យាបាទ ហើយពួកគេព្យាយាម ដើម្បីបំផ្លាញយូដាម្តងហើយម្តងទៀត។ 16 ដូច្នេះ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល មើល៍! យើងនឹងលាដៃយើងចេញទៅទាស់ជាមួយជាតិភីលីស្ទីន យើងនឹងកាត់ចេញ ពួកកេរេធីមផង ក៏បំផ្លាញសំណល់មនុស្សដែលនៅសល់តាមឆ្នេរសមុទ្រដែរ។ 17 ដ្បិតយើងនឹងសម្រេចការសងសឹកយ៉ាងធំដល់គេ ដោយសេចក្ដីផ្ចាញ់ផ្ចាលដ៏ក្តៅក្រហាយ ពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ពេលដែលយើងទម្លាក់សេចក្ដីសងសឹកទៅលើពួកគេ»។
1 ដូច្នោះ វាកើតឡើងនៅឆ្នាំទីដប់មួយ ថ្ងៃទីមួយនៅក្នុងខែនោះ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ដោយព្រោះក្រុងទីរ៉ុសបាននិយាយទាស់នឹងក្រុងយេរូសាឡឹមថា «បពិត្រ! ទ្វាររបស់មនុស្សទាំងនោះនឹងត្រូវបាក់បែក! ហើយនាងនឹងវិលមករកយើង យើងនឹងបានពេញបរិបូណ៍ ដោយសារនាងបានវិនាស។ 3 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងទាស់នឹងអ្នកទីរ៉ុសអើយ ហើយយើងនឹងលើកឲ្យមាន ជនជាតិជាផ្សេងៗមកទាស់នឹងអ្នក ដូចជាសមុទ្រមានរលកធំ។ 4 ពួកគេនឹងបំផ្លាញកំផែងនៃក្រុងទីរ៉ុស ហើយនឹងផ្តូលប៉មទាំងអស់នោះ។ យើងនឹងគាស់យកទាំងធូលីដីចេញទៅ ឲ្យទីក្រុងនោះនៅជាថ្មដារដែលនៅតាមទីវាល។ 5 ក្រុងទីរ៉ុសនឹងក្លាយទៅជាកូនកោះមួយនៅដណ្តាលសមុទ្រ ដែលគេប្រើសម្រាប់ហាលសំណាញ់ ចាប់តាំងពីយើងជាព្រះជាអម្ចាស់បានប្រកាសការនេះ អ្នកនឹងក្លាយជាកន្លែងជនជាតិផ្សេងៗប្លន់យកទៅ។ 6 កូនស្រីរបស់នាងដែលនៅឯចម្ការវិញនឹងត្រូវដោយមុខដាវ ហើយគេនឹងស្គាល់ថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់»។ 7 ដ្បិតនេះជាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា ចូរមើល៍! ពីទិសខាងជើងយើងនឹងនាំនេប៊ូក្នេសាជាស្តេចនៃបាប៊ីឡូន ជាស្តេចលើអស់ទាំងស្តេច មកវាយប្រហារអ្នក គឺមានកងពលសេះ រទេះចម្បាំង ព្រមទាំងមនុស្សជាច្រើនដែរ។ 8 ទ្រង់នឹងសម្លាប់ប្រជាជនរបស់អ្នកនៅឯចម្ការ។ ស្តេចនឹងរៀបការឡោមព័ទ្ច ហើយនិងលើកកំពែងការពារខ្លួន ដើម្បីវាយជញ្ជាំងក្រុងអ្នក ហើយលើកខែលទាស់នឹងអ្នកដែរ។ 9 ស្តេចនឹងប្តូរគ្រឿងអាវុធដើម្បីវាយទម្លុះកំពែងរបស់អ្នក ហើយឧបករណ៍របស់ទ្រង់នឹងកម្ទេចប៉មរបស់អ្នក។ 10 កង ទ័ពសេះច្រើន នឹងធ្វើឲ្យធូលីហុយឡើងគ្របលើអ្នក កំផែងរបស់អ្នកនឹងញ័រ ដោយសូរសន្ធឹកនៃពលសេះនិងរទេះចម្បាំងទាំងប៉ុន្មានរបស់គេ ក្នុងកាលដែលគេចូលទៅតាមទ្វារក្រុងរបស់អ្នក ដូចជាចូលទៅក្នុងទីក្រុងណា ដែលគេបានរំលំកំពែងហើយ។ 11 ជើងសេះរបស់ទ្រង់នឹងជាន់កម្ទេចផ្លូវទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នក។ ទ្រង់នឹងសម្លាប់ជនជាតិអ្នកដោយដាវ ហើយបង្គោលថ្មនៃកម្លាំងអ្នក នឹងត្រូវរំលំដល់ដី។ 12 ពួកគេទាំងនោះ នឹងដណ្ដើមយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក គេរឹបអូសយកទំនិញរបស់អ្នក។ ពួកគេនឹងរំលំកំពែងរបស់អ្នក បំផ្លាញវិមានរបស់អ្នក។ ថ្ម ឈើ និងអ្វីៗទាំងនោះ ពួកគេបោះទៅក្នុងទឹក។ 13 យើងនឹងបំបាត់ចម្រៀងរបស់អ្នក។ ហើយសំឡេងពិណរបស់អ្នកក៏នឹងលែងឮទៀតដែរ។ 14 យើងនឹងធ្វើក្លាយជាថ្មមួយនៅទីវាល អ្នកនឹងក្លាយជាកន្លែហាលសំណាញ់។ អ្នកមិនសង់អ្វីឡើងវិញឡើយ ដ្បិតយើងជាព្រះជាអម្ចាស់ដែលបានថ្លែងបន្ទូល នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានប្រកាស់។ 15 ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានបន្ទូលដូច្នេះទៅកាន់ក្រុងទីរ៉ុស តើអ្នកតាមកោះមិនញ័ររន្ធត់ និងសម្លែងនៃការធ្លាក់ចុះរបស់អ្នក ហើយនិងសម្លេងថ្ងរពីការសម្លាប់ក្នុងចំណោមអ្នក?។ 16 ក្រោយមក ស្ដេចទាំងឡាយដែលនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រនឹងនាំគ្នាចុះពីបល្ល័ង្ក ហើយបានដោះសម្លៀកបំពាក់ និងអាវប៉ាក់ដែលធ្វើពីក្រណាត់ចេញ។ ពួកអ្នកធំបានពាក់ការភ័យខ្លាចមកជំនួសវិញ ហើយអង្គុយផ្ទាល់ដី ទាំងភ័យញាប់ញ័រនៅក្នុងពេលនោះ ហើយពួកគេតក់ស្លុតដោយសារតែអ្នក។ 17 ពួកគេស្មូត្រទំនួញសោកសៅសម្រាប់អ្នក ហើយនិយាយទៅកាន់អ្នកថា តើអ្នកដែលរស់នៅដោយទាហានជើងទឹក គឺបានបំផ្លាញចោល។ ទីក្រុងដែលល្បីហើយធ្លាប់ជាក្រុងដែលរឹងមាំបំផុត ពេលនេះត្រូវរលាយបាត់ពីឆ្នេរសមុទ្រ។ ពួកអ្នកក្រុងដែលរស់នៅទីនេះ ឥឡូវនេះបានរសាត់ទៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលក្បែពួកគេ។ 18 ឥឡូវ ប្រជាជននៅតាមឈូងសមុទ្រ ភ័យញាប់ញ័រ ប្រជាជននៅតាមឆ្នេរសមុទ្ររន្ធត់ចិត្ត ព្រោះឃើញការស្លាប់របស់អ្នក។ 19 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូល ពេលយើងធ្វើឲ្យអ្នក ក្លាយទៅជាក្រុងដែលសល់តែសំណល់បាក់បែក គឺដូចក្រុងដែលគ្មានមនុស្សរស់នៅ ហើយពេលយើងធ្វើឲ្យទឹកពីទីជម្រៅ និងមហាសាគរជន់ឡើងគ្របពីលើអ្នក 20 ក្រោយមក យើងនឹងនាំអ្នកចុះទៅជាមួយអស់អ្នកដែលធ្លាក់ក្នុងរណ្ដៅមុនអ្នក យើងនឹងឲ្យអ្នករស់នៅក្នុងទីជម្រៅនៃផែនដី ជាមួយអស់អ្នកដែលធ្លាក់ក្នុងរណ្ដៅ ជាកន្លែងវិនាសបង់អស់កល្បជានិច្ច។ អ្នកនឹងមិនវិលត្រឡប់មកផែនដីទទួលកន្លែងក្នុងពិភពរបស់អស់អ្នកដែលមានជីវិតឡើយ។ 21 យើងនឹងដាក់មហត្តរាយលើអ្នក ហើយនឹងលែងមានអ្នកទៀតហើយ។ រួចហើយអ្នកនឹងស្វែងរក តែអ្នកនឹងមិនអាចរកឃើញឡើយ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំម្តងទៀតប្រាប់ថា 2 «ឥឡូវអ្នក កូនមនុស្សអើយ! ចូរច្រៀងទំនួញទុក្ខសោកឲ្យទីក្រុងទីរ៉ុស 3 ហើយប្រាប់ដល់ក្រុងទីរ៉ុសថា អ្នកណាដែលនៅត្រង់ជាមួយទ្វារសមុទ្រ ជាអ្នកជំនួញសម្រាប់ជនជាតិនៅកោះជាច្រើនអើ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា ទីរ៉ុសអើយ អ្នកបាននិយាយថា យើងគ្រប់លក្ខណ៍ល្អបំផុត។ 4 ព្រំដែនរបស់អ្នកនៅកណ្ដាលសមុទ្រ ពួកអ្នកដែលបានសង់អ្នកគេបានធ្វើឲ្យអ្នកមានស្រស់ស្អាត។ 5 ក្តាររបស់អ្នកសុទ្ធតែជាឈើកកោះពីទឹកដីសេនារ គេបានយកដើមតាត្រៅពីព្រៃល្បាណូន មកធ្វើជាដងក្តោងសម្រាប់អ្នក។ 6 ពួកគេយកឈើម៉ៃសាក់ពីទឹកដីបាសាន ពួកគេធ្វើជាពិតាន យកឈើគ្រញូងពីកោះគីប្រុស មកក្រាលជាមួយ ហើយពួកគេខាត់ឈឺទាំងនោះជាមួយភ្លុក។ 7 ក្ដោងរបស់អ្នកធ្វើពីក្រណាត់ប៉ាក់ដ៏ល្អ មកពីទឹកដីអេស៊ីប សម្រាប់ឲ្យអ្នកប្រើជាទង់ផង! 8 ពួកអ្នករស់នៅក្រុងស៊ីដូន និងអើវ៉ាឌ ជាអ្នកចែវសំពៅរបស់អ្នក ទីរ៉ុសអើយ ពួកអ្នកប្រាជ្ញនៅក្នុងអ្នក ពួកគេជាអ្នកបើកសំពៅ។ 9 ពួកអ្នកចាស់ៗ ដែលមានបពិសោធន ពីក្រុងកេបាលបានជួយបិតប៉ះ ហើយនាវាទាំងអស់នៅសមុទ្រ និងពួកចែវសំពៅនៅក្នុងចំណោមអ្នក បានបន្តយកទំនិញរបស់អ្នកទៅលក់។ 10 ជនជាតិពើស៊ី និងជនជាតិលូឌ និងជនជាតិពូតនៅក្នុងកងទ័ពរបស់អ្នក ពូកអ្នកចម្បាំងរបស់អ្នក។ ពួកគេបានពាក់ព្យួរខែលនិងមួកសឹកនៅក្នុងអ្នក ពួកគេបង្ហាញសេចក្ដីរុងរឿងរបស់អ្នក។ 11 មនុស្សក្រុងអើវ៉ាឌ និងពួកហេឡិច ជាអ្នកការពារនៅលើកំផែងជុំវិញ ហើយមានមនុស្សក្លៀវក្លានៅក្នុងប៉មរបស់អ្នក។ ពួកគេបានពាក់ព្យួរអស់ទាំងខែលរបស់គេនៅជញ្ជាំងជុំវិញអ្នក! ពួកគេបានធ្វើឲ្យបានស្រស់ស្អាត់។ 12 ក្រុងតើស៊ីសជាអ្នកជំនួញជាមួយអ្នក ដោយព្រោះអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិគ្រប់មុខជាបរិបូរសម្រាប់លក់ គឺរប្រាក់ ដែក ស៊ីវិឡាត និងសំណ។ ពួកគេបានទំនិញហើយលក់សម្រាប់សង្គាម! 13 ពួកយ៉ាវ៉ាន ពួកទូបាល ហើយពួកមែសេកជាអ្នកជំនួញជាមួយអ្នក ពួកគេដូរអ្នកបម្រើ ហើយព្រមទាំងគ្រឿងប្រដាប់លង្ហិនឲ្យបានទំនិញរបស់អ្នក។ 14 បេត តូកាម៉ា ពួកគេលក់សេះជិះ សេះចម្បាំង និងលាកាត់ឲ្យបានទំនិញរបស់អ្នក។ 15 មនុស្សមកដេដាន់ដែលធ្វើជំនួញជាមួយអ្នក។ ទំនិញបាននៅក្នុងដៃរបស់អ្នក ហើយពួកគេបានបញ្ចូនមកវិញភ្លុក និងឈើគ្រញូងមកឲ្យអ្នកវិញ។ 16 អារ៉ាមបានទិញទំនិញពីអ្នកជាច្រើន ពួកគេបានដូរកែវមរកត សំពត់ពណ៌ស្វាយ សំពត់ប៉ាក់ សំពត់ទេសឯកយ៉ាងម៉ដ្ត ផ្កាថ្ម និងត្បូងទទឹមឲ្យបានទំនិញរបស់អ្នក។ 17 យូដា និងអ្នកនៅអុីស្រាអែល ជាអ្នកជំនួញជាមួយអ្នក។ ពួកគេយកស្រូវសាលីពីមីនីត បង្អែម ទឹកឃ្មុំ និងប្រេង ហើយក្រែមមុខសះមកដូរនឹងទំនិញរបស់អ្នក។ 18 ដាម៉ាសក៏ជួញដូជារបស់អ្នក អ្វីដែលអ្នកធ្វើបាន ដោយព្រោះអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិគ្រប់មុខ ហើយនិងស្រាទំពាំងបាយជូរ ពីទឹកដីហេលបូន និងរោមចៀមស។ 19 ដាន់ និងយ៉ាវ៉ាន គេបានដូរអំបោះនិងទំនិញរបស់អ្នក មានទាំងដែកថែប ឈើអែម និងឫសកន្ធាយ នៅក្នុងទំនិញរបស់អ្នក។ 20 ពួកអ្នកស្រុកដាន់ធ្វើជំនួញជាមួយអ្នក ដោយយកប្រដាប់ប្រដាសម្រាប់សេះចម្បាំងមកលក់ឲ្យអ្នក។ 21 ពួកអារ៉ាប់ ហើយពួកអ្នកសឹកនាំនៅទឹកដីកេដារទាំងអស់ ជាអ្នកជំនួញជាមួយអ្នក គេលក់កូនចៀម ចៀមឈ្មោល និងពពែដល់អ្នក។ 22 ពួកអ្នកឈ្នួញពីសេបា ហើយពីរ៉ាម៉ា ជាអ្នកជួញក៏ជាអ្នកលក់ គ្រឿងម្ហូបយ៉ាងវិសេស ត្បូងមានតម្លៃ និងមាសដូរនឹងទំនិញរបស់អ្នក។ 23 ខារ៉ាន ហើយអ្នកកាននេ និងអ្នកអេដែន ព្រមទាំងពួកឈ្នួញនៃដែលមកពីសេបា អាសស៊ើរ និងគីលម៉ាឌ។ 24 ពួកគេគឺជាឈ្មួញរបស់អ្នក មានសំពត់ពណ៌ខៀវ ហើយប៉ាក់ក្រណាត់ ហើយភួយនៃក្រណាត់ភ្លឺរលោង ក្រហម វេចយ៉ងល្អជាមួយក្រណាត់ យកមកលក់ដូរជាមួយអ្នក។ 25 គ្រប់ទាំងសំពៅរបស់អ្នកតើស៊ីសជាពួកដឹកទំនិញអ្នក អ្នកបានចម្រើនជាពោរពេញឡើង ហើយបានថ្កុំថ្កើងយ៉ាងក្រៃលែងនៅកណ្ដាលសមុទ្រនោះ! 26 ពួកអ្នកដើរសំពៅរបស់អ្នកបាននាំអ្នកទៅក្នុងសមុទ្រធំ ខ្យល់ពីទិសខាងកើតបានធ្វើឲ្យសំពៅអ្នកបែកធ្លាយ នៅក្នុងកណ្ដាលសមុទ្រ។ 27 ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក និងរបស់លក់ដូរ ហើយទំនិញរបស់អ្នក ព្រមទាំងពួកជើងឈ្នួល ពួកនាយសំពៅ ពួកបិទពរ និងពួកអ្នកលក់ដូរទំនិញរបស់អ្នក ហើយពួកទាហានដែលនៅក្នុងអ្នក និងបណ្ដាជនទាំងប៉ុន្មានដែលនៅកណ្ដាលអ្នក គេនឹងត្រូវលិចលង់នៅផ្ទៃសមុទ្រ ក្នុងថ្ងៃដែលអ្នកត្រូវអន្តរាយនោះ។ 28 ក្រុងដែលនៅខាងសមុទ្របានញ័ររន្ធត់ដោយសារសម្រែកពួកអ្នកសំពៅ។ 29 ពួកអ្នកដែលធ្វើការលើសំពៅ ពួកអ្នកជំនួញ និងពួកនាយសំពៅតាមផ្លូវសមុទ្រ គេនឹងឡើងពីនាវារបស់គេមកឈរនៅលើច្រាំង។ 30 ក្រោយមក ពួកគេបានបន្លឺសំឡេងឡើង ឲ្យអ្នកបានឮ ហើយទ្រហោយំដោយយ៉ាងល្វីងជូចត់ ព្រមទាំងបាចធូលីដីទៅលើក្បាល។ ពួកគេដេកននៀលនៅក្នុងផេះ។ 31 ពួកគេនឹងកោរសក់ទំពែកសម្រាប់អ្នក ព្រមទាំងស្លៀកពាក់ធ្មៃ ហើយយំស្តាយអ្នក ដោយចិត្តជូរចត់ ហើយដោយការស្រែកចេញមក។ 32 ពួកគេកំពុងតែទ្រហោយំ នោះគេនឹងចាប់ផ្តើមទួញទំនួញដោយព្រោះអ្នក គេនឹងទួញថា តើអ្នកណាដូចជាទីរ៉ុស ជាអ្នកដែលបាននាំដល់កន្លែងស្ងាត់នៅក្នុងកណ្ដាលសមុទ្រ? 33 ពេលណាទំនិញរបស់អ្នកចេញទៅតាមផ្លូវសមុទ្រ នោះអ្នកបានចម្អែតដល់ជនជាតិជាច្រើន អ្នកបានធ្វើឲ្យពួកស្តេចនៅផែនដីមានជាច្រើនឡើង ដោយសារទ្រព្យសម្បត្តិ និងទំនិញដ៏បរិបូររបស់អ្នក! 34 ប៉ុន្តែពេលដែលអ្នកត្រូវអន្តរាយនៅក្នុងសមុទ្រ នោះទំនិញ និងពួកអ្នកទាំងប៉ុន្មានបានធ្លាក់ទៅបាទសមុទ្រជាមួយអ្នកដែរ! 35 ពួកអ្នកនៅកោះទាំងនោះមានសេចក្ដីរន្ធត់ពីដំណើរអ្នក ហើយពួកស្តេចភ័យខ្លាចជាខ្លាំង ក៏មានមុខភ័យ! 36 ពួកអ្នកជំនួញនៃមនុស្សទាំងនោះ គេធ្វើហូចដាក់អ្នក អ្នកបានត្រឡប់ជាទីស្ញែងខ្លាច ហើយលែងមានជារៀងរហូតតទៅ»។
1 បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រាប់ស្ដេចក្រុងទីរ៉ុសទៅ ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចិត្តអ្នកព្រហើនណាស់! អ្នកហាននិយាយថា «ខ្ញុំជាព្រះ! ខ្ញុំគង់លើបល្ល័ង្ករបស់ព្រះ ដែលស្ថិតនៅកណ្ដាលសមុទ្រ!» ទោះបីជា អ្នកជាមនុស្សមិនមែនជាព្រះទេ អ្នកធ្វើចិត្តខ្លួនឲ្យស្មើនឹងចិត្តរបស់ព្រះ 3 អ្នកគិតខ្លួនថា មានប្រាជ្ញាជាងដានីយ៉ែល ហើយថាគ្មានការអ្វីលាក់កំបាំងចំពោះអ្នកឡើយ! 4 អ្នកបានខំធ្វើឲ្យខ្លួនមានទ្រព្យសម្បត្តិ ដោយប្រាជ្ញា និងជំនាញរបស់អ្នក ហើយទទួលបានមាសប្រាក់ដាក់ក្នុងឃ្លាំងរបស់អ្នក។ 5 អ្នកមានប្រាជ្ញាជាមួយការរកសុី ហើយសម្បត្តិក៏ចម្រើនឡើងដូច្នេះចិត្តអ្នកបានមានអំណួត ដោយសារទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក។ 6 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលថា ដោយព្រោះ អ្នកបានធ្វើចិត្តរបស់អ្នក ដូចជាចិត្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ 7 យើងនឹងនាំជនជាតិដទៃ គឺជាពួកអ្នកគួរស្ញែងខ្លាចពីគ្រប់ជនជាតិមកលើអ្នក។ ពួកគេនឹងហូតដាវទៅទាស់នឹងភាពស្រស់ស្អាតនៃប្រាជ្ញារបស់អ្នក ហើយពួកគេនឹងប្រមាថក្តីរុងរឿងរបស់អ្នក។ 8 ពួកគេនឹងវាយទម្លាក់អ្នកទៅក្នុងរណ្ដៅ អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ ដោយគេចាក់ទម្លុះនៅកណ្ដាលសមុទ្រ។ 9 តើអ្នកហ៊ាននិយាយថា «ខ្ញុំគឺជាព្រះ» នៅចំពោះមុខអ្នកដែលចង់សម្លាប់អ្នកឬទេ? អ្នកគឺជាមនុស្សមិនមែងជាព្រះជាម្ចាស់ទេ ហើយអ្នកស្ថិតនៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពេជ្ឈឃាត។ 10 អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ដោយដៃអ្នកមិនបានកាត់ស្បែក ដែលជាជនជាតិផ្សេង ដ្បិតយើងបានប្រកាសការនេះ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 11 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំម្តងទៀតប្រាប់ថា 12 «កូនមនុស្សអើយ ចូរលើកបទទំនួញអំពីស្ដេចក្រុងទីរ៉ុស ហើយប្រាប់ស្ដេចនោះថា ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ អ្នកជាគំរូពេញលក្ខណៈ អ្នកពោរពេញទៅដោយប្រាជ្ញា ហើយល្អដាច់គេបំផុត។ 13 អ្នកស្ថិតនៅអេដែន ជាសួននៃព្រះជាម្ចាស់។ មានត្បូងគ្រប់មុខនៅលើខ្លួនអ្នក គឺត្បូងទទឹម ត្បូងជម្ពូរ័ត្ន ត្បូងពេជ្រ ត្បូងប៊ុតលឿង ត្បូងដៃរគៀម ត្បូងមណីរ័ត្ន ត្បូងកណ្ដៀង ត្បូងនិលរ័ត្ន ហើយមរកត។ កន្លែងអង្គុយរបស់អ្នកបានគឺបានធ្វើពីមាស។ វាជាថ្ងៃដែលអ្នកបានបង្កើ ហើយថ្ងៃនោះវាបានរៀបចំជាស្រេច។ 14 យើងបានតាំងអ្នកឡើងនៅលើភ្នំបរិសុទ្ធនៃព្រះដូចជាចេរូប៊ីន ដែលយើងបានចាក់ប្រេងតាំងសម្រាប់ឲ្យការពារដល់មនុស្សលោក។ អ្នកក៏បានដើរទៅមកនៅកណ្ដាលត្បូងភ្លឺចាំងល្អ។ 15 អ្នកបានគ្រប់លក្ខណ៍ក្នុងគ្រប់ផ្លូវរបស់អ្នក តាំងពីថ្ងៃដែលអ្នកបានកើតមកម្លេះ រហូតដល់ពេលដែលឃើញមាន សេចក្ដីទុច្ចរិតនៅក្នុងអ្នក។ 16 តាមការរីកចម្រើននៃជំនួញរបស់អ្នក នាំឲ្យអ្នកពោរពេញដោយអំពើឃោរឃៅ និងអំពើបាប។ ដូច្នេះយើងដេញអ្នកចុះពីភ្នំរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឲ្យអ្នកក្លាយទៅជាមនុស្សសាមញ្ញ ហើយយើងនឹងបំភ្លាញឯង ចេរូប៊ីនដែលជាអ្នកការពារអើយ យើងដេញអ្នកចេញពីចំណោមថ្មដ៏ភ្លឺផ្លេក។ 17 អ្នកមានចិត្តព្រហើន ព្រោះតែរូបសម្បត្តិដ៏ល្អស្អាតរបស់ខ្លួន អ្នកបានធ្វើឲ្យខ្លួនអាប់ប្រាជ្ញា ព្រោះតែភាពរុងរឿងរបស់អ្នក។ យើងបញ្ជូនអ្នកឲ្យមកលើផែនដី។ យើងធ្វើទោសអ្នកឲ្យស្ដេចទាំងឡាយ ឲ្យឃើញអ្នក។ 18 អ្នកបានបង្អាប់អស់ទាំងទីបរិសុទ្ធរបស់អ្នក ដោយអំពើទុច្ចរិតដ៏បរិបូររបស់អ្នក ហើយដោយសេចក្ដីទុច្ចរិតនៃការជួញប្រែរបស់អ្នក ហេតុនោះ យើងបានធ្វើឲ្យមានភ្លើង ចេញពីកណ្ដាលអ្នកមក ភ្លើងនោះបានឆេះបំផ្លាញអ្នក។ យើងបានឲ្យអ្នកទៅជាផេះនៅលើផែនដី នៅចំពោះភ្នែកនៃអស់អ្នកដែលឃើញអ្នក។ 19 ពួកអ្នកដែលស្គាល់ក្នុងចំណោមអ្នកនឹងងឿងឆ្ងល់ពីអ្នក ពួកគេភ័យតក់ស្លុត ហើយអ្នកនឹងមិនចង់ជួបបែបនេះជារៀង រហូតទៅ»។ 20 បន្ទាប់មក ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 21 «កូនមនុស្សអើយ ចូរត្រៀមខ្លួនដើម្បីទាស់ជាមួយស៊ីដូន ហើយថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងទីក្រុងនោះ។ 22 ពោលថាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! ស៊ីដូនអើយ យើងទាស់នឹងអ្នក ហើយយើងនឹងបានតម្កើងឡើងនៅកណ្ដាលអ្នក ហើយគេនឹងដឹងថាយើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ កាលដែលយើងបានសម្រេច សេចក្ដីយុត្តិធម៌ដល់អ្នក។ យើងនឹងបានញែកជាបរិសុទ្ធនៅក្នុងអ្នក។ 23 យើងនឹងចាត់អាសន្នរោគទៅក្នុងវា និងឈាមទៅគ្រប់ផ្លូវរបស់វា ពួកអ្នកដែលត្រូវរបួសនឹងដួលនៅកណ្ដាលវា ដោយមានដាវគ្របសង្កត់នៅគ្រប់ទិស នោះគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 24 បន្ទាប់មក លែងមានមុតបន្លាហើយឈឺចាប់ដល់កូនចៅស្រាអែល ពីអ្នកដែលនៅព័ទ្ធជុំវិញក្រុង ដែលគេធ្លាប់មើលងាយដល់មនុស្សក្នុងក្រុងទៀតហើយ ពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ! 25 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ពេលយើងបានប្រមូលពួកវង្សអុីស្រាអែល មកពីគ្រប់ជនជាតិ ដែលគេត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅនោះ ហើយយើងបានញែកពួកគេចេញ ចំពោះភ្នែកនៃជនជាតិដទៃ ពួកគេនឹងអាស្រ័យនៅក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួន ដែលយើងបានឲ្យដល់យ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើយើង។ 26 ក្រោយមក ពួកគេនឹងរស់នៅក្នុងក្រុង នោះដោយសុខសាន្ត គេនឹងសង់ផ្ទះ ព្រមទាំងដាំដំណាំទំពាំងបាយជូរ និងអាស្រ័យនៅដោយសុខសាន្តផង ក្នុងកាលដែលយើងសម្រេចសេចក្ដីយុត្តិធម៌ដល់ពួកអ្នកនៅជុំវិញដែលបានប្រព្រឹត្ត នឹងគេដោយសេចក្ដីមើលងាយ គេនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ របស់ពួកគេ!»
1 នៅឆ្នាំទីដប់ ខែទីដប់ និងថ្ងៃទីដប់ពីរ នៃខែនោះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ត្រៀមខ្លួនដើម្បីទាស់ជាមួយផារ៉ោន ជាស្ដេចនៃអេស៊ីប ហើយថ្លែងពាក្យក្នុងនាមយើងប្រឆាំងនឹងស្ដេចនោះ រួមទាំងប្រជាជនអេស៊ីបផងដែរ។ 3 សូមប្រកាសថា ព្រះជាអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូចនេះ មើល៍! ផារ៉ោនជាស្ដេចនៃអេស៊ីបអើយ យើងទាស់ប្រឆាំងនឹងអ្នក។ អ្នកជាសត្វសមុទ្រធំសម្បើម ដេកនៅតាមដៃទន្លេ ហើយពោលថា «ទន្លេនេះគឺយើងជាម្ចាស់វា។ យើងបង្កើតទន្លេនេះសម្រាប់ខ្លួនយើង»។ 4 ដ្បិតយើងនឹងឃ្លុំមាត់របស់អ្នក យើងយកត្រីនៅតាមទន្លេមកដាក់នឹងជញ្ជីងរបស់អ្នក យើងនឹងអូសអ្នកចេញពីក្នុងទឹកទន្លេ ដោយមានត្រីនៅជាប់នឹងស្រកាអ្នកទៅជាមួយផង។ 5 យើងនឹងបោះអ្នកចោលក្នុងទីរហោស្ថាន អ្នកហើយនិងត្រីទាំងអស់ដែលចេញពីទន្លេដាក់ជញ្ជីងផង។ អ្នកនឹងធ្លាក់ទៅនៅទីវាល ឥតដែលបានប្រមូលផ្តុំគ្នាទៀតឡើយ។ យើងបានឲ្យអ្នកទៅជាអាហារ ដល់អស់ទាំងសត្វនៅផែនដី ហើយនិងឲ្យសត្វដែលហើរនៅលើអាកាសផងដែរ។ 6 ក្រោយមក ប្រជាជនទាំងអស់នៅស្រុកអេស៊ីបនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងជាព្រះអម្ចាស់ ពីព្រោះពួកគេធ្លាប់បានដូចជាដើមត្រែង ដែលកូនចៅអុីស្រាអែលយកធ្វើជាបង្អែក។ 7 នៅពេលពួកគេតោងអ្នកដោយដៃគេ ស្រាប់តែអ្នកបាក់ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេមុតដៃ ដាច់រហូតដល់ស្មា ហើយនៅពេលពួកគេផ្អែកលើអ្នក តែអ្នកបែរជាដូលចុះមក ហើយធ្វើឲ្យពួកគេថ្លោះចង្កេះ។ 8 ដូច្នេះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល! យើងនឹងយកដាវមកទាស់និងអ្នក។ យើងនឹងកាត់ទាំងមនុស្សហើយនិងសត្វពីអ្នកចេញ។ 9 ដូច្នេះ ទឹកដីអេស៊ីបនឹងត្រូវហិនហោច ក្លាយជាគំនរបាក់បែក។ ក្រោយមកគេនឹងស្គាល់យើងថាជាព្រះអម្ចាស់ តាមរៈម្ចាស់នៃសមុទ្រដែលបានថ្លែងប្រាប់ «ទន្លេគឺជារបស់យើង ដ្បិតយើងគឺជាអ្នកបង្កើតវាមក»។ 10 ដូច្នេះមើល! យើងនឹងទាស់នឹងអ្នកហើយនិងទន្លេរបស់អ្នកផង ដ្បិតយើងនឹងប្រគល់ទឹកដីរបស់អេស៊ីបដែលខូចបង់អស់រលីង តាំងពីក្រុងមីគដូល រហូតដល់ក្រុងស៊ីយេន និងព្រំប្រទល់ទឹកដីអេត្យូពី។ 11 នឹងគ្មានជើងមនុស្ស ំហើយគ្មានជើងសត្វណាដើរកាត់ទឹកដីនោះឡើយ ក៏នឹងគ្មានអ្នកណាអាស្រ័យនៅផង។ ក្នុងនៅរវាងសែសិបឆ្នាំ។ 12 ដ្បិត យើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកដីអេស៊ីបទទៅជាទីស្ងាត់ច្រៀប នៅកណ្ដាលអស់ទាំងទឹកដីស្ងាត់ជ្រងំ និងទីក្រុងនានានៅស្ងាត់ច្រៀបអស់សែសិបឆ្នាំ នៅកណ្ដាលអស់ទាំងទីក្រុងដែលខូចបង់នោះ យើងនឹងកម្ចាត់កម្ចាយពួកជនជាតិអេស៊ីបឲ្យទៅនៅកណ្ដាលអស់ទាំងជនជាតិផ្សេងៗ ហើយបែងចែកគេទៅក្នុងទឹកដីនោះ»។ 13 ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានបន្ទូលដូចនេះ ដល់ផុតពីសែសិបឆ្នាំទៅ យើងនឹងប្រមូលពួកជនជាតិអេស៊ីប ពួកគេបានត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយ។ 14 យើងនឹងស្តាសំណាងពួកអេស៊ីបហើយនាំអ្នកជាឈ្លើយឲ្យមកវិញ ហើយឲ្យគេត្រឡប់ទៅស្រុកដីប៉ាត្រូស ជាទីកំណើតរបស់ខ្លួន គេនឹងបានជានគរយ៉ាងតូចនៅទីនោះ។ 15 វានឹងបានតូចទាបជាងអស់ទាំងនគរផ្សេងៗ ហើយឥតដែលមានអ្នកណាលើកវាឡើងខ្ពស់ជាងនគរឯទៀតដែរ។ យើងនឹងធ្វើឲ្យអន់ថយ ដើម្បីមិនឲ្យគេគ្រប់គ្រងលើជនជាតិដទៃទៀតឡើយ។ 16 ជនជាតិអេស៊ីបនឹងគ្មានហេតុតទៅទៀតទេ ដើម្បីនឹងគ្រប់គ្រងទៅលើទឹកដីរបស់អុីស្រាអែល។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងរំឭកពីអំពើទុច្ចរិតដែលអុីស្រាអែលបានធ្វើ ដ៏ជាពេលដែលគេងាកបែរដើម្បីរកជំនួយពីអេស៊ីបវិញ។ គេនឹងដឹងថាយើងគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 17 នៅឆ្នាំទីម្ភៃប្រាំពី ខែទីមួយនៃឆ្នាំនោះ ដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 18 «កូនមនុស្សអើយ នេប៊ូក្នេសា ជាស្តេចបាប៊ីឡូនបានឲ្យកងទ័ពរបស់ខ្លួនធ្វើការងារបម្រើយ៉ាងធំ ទាស់នឹងក្រុងទីរ៉ុស។ គ្រប់ទាំងក្បាលត្រូវកៅស៊ូរហូតដល់ទំពែក ហើយគ្រប់ទាំងស្មាត្រូវរបក។ ប៉ុន្តែ ស្តេចព្រមទាំងពួកពលទ័ពឥតបានទទួលកម្រៃអ្វីពីក្រុងទីរ៉ុស សម្រាប់ការដែលខ្លួនបានទាស់នឹងទីក្រុងនោះឡើយ។ 19 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល! យើងនឹងឲ្យទឹកដីអេស៊ីបដល់នេប៊ូក្នេសា ជាស្តេចបាប៊ីឡូន ស្តេចនោះនឹងដឹកនាំពួកជនទាំងឡាយរបស់ទឹកដីនោះ ទៅជាឈ្លើយ ហើយយកទ្រព្យសម្បត្តិ និងរឹបអូសយកធ្វើជារបស់ពួកគេផង។ 20 យើងបានឲ្យទឹកដីអេស៊ីបដល់គេ ជាថ្លៃឈ្នូលនៃការដែលគេបានបម្រើ ពីព្រោះគេបានធ្វើការនោះបម្រើដល់យើង នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់។ 21 នៅថ្ងៃនោះ យើងនឹងឲ្យស្នែងមួយប៉ិចឡើង សម្រាប់ដល់កូនចៅអុីស្រាអែល ហើយយើងនឹងអ្នកនិយាយនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគេ នោះគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា៖ 2 កូនមនុស្សអើយ! ចូលថ្លែងពាក្យយើងប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដល់ជាដ៏ព្រះមានព្រះបន្ទូលបែបនេះ ចូលទុក្ខសោក «ទុក្ខវេទនានោះនឹងមកដល់ថ្ងៃ។ 3 ថ្ងៃនោះជិតមកដល់ហើយ។ ថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់ជិតមកដល់ហើយ។ គឺវាជាថ្ងៃដែលមានពពក ជាពេលកំណត់របស់ប្រជាជាតិ។ 4 ក្រោយមក ដាវនឹងមកសម្លាប់អេស៊ីប ហើយទុក្ខវេទនានឹងកើតមាននៅទឹកដីអេត្យូពី ពេលដែលជនជាតិអេស៊ីបនឹងត្រូវគេសម្លាប់រង្គាល សត្រូវរឹបអូសយកសម្បត្តិរបស់ស្រុកអេស៊ីប ព្រមទាំងកម្ទេចទឹកដីផង។ 5 អ្នកអេត្យូពី អ្នកស្រុកពូត អ្នកស្រុកលូឌ ពួកកូនកាត់ទាំងប៉ុន្មាន និងអ្នកស្រុកគូប ព្រមទាំងប្រជាជនរបស់យើងផ្ទាល់ ពួកគែនឹងត្រូវស្លាប់ដោយមុខដាវ។ 6 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលការនេះ ដូច្នេះអ្នកណាដែលគាំទ្រអេស៊ីបនឹងត្រូវដូលចុះ ហើយអំណាចអួតអាងរបស់អេស៊ីបក៏ត្រូវរលាយសូន្យទៅដែរ។ ចាប់តាំងពីក្រុងមីគដូល រហូតដល់ក្រុងស៊ីយេន នឹងត្រូវវិនាសទៅដែរដោយមុខដាវ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់។ 7 ពួកគេនឹងត្រូវស្ងាត់ច្រៀប នៅក្នុងទឹកដីនោះ ដែលត្រូវចោលស្ងាត់អស់ទាំងទីក្រុងរបស់គេ នឹងនៅក្នុងពួកទីក្រុងផ្សេងក៏ត្រូវខូចបង់ដែរ។ 8 ក្រោយមក ពួកគេនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់ ពេលណាយើងដុតទឹកដីអេស៊ីប ហើយពេលពួកអ្នកជួយត្រូវបានបំផាញ។ 9 នៅថ្ងៃយើងដាក់ទោសស្រុកអេស៊ីប យើងនឹងចាត់អ្នកឲ្យធ្វើដំណើរតាមសំពៅ នាំដំណឹងទៅប្រាប់អ្នកនៅអេត្យូពី ធ្វើឲ្យពួកគេភ័យតក់ស្លុត។ ដ្បិត ចូរមើល៍! ថ្ងៃនោះកំពុងមកដល់ហើយ។ 10 ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលបែបនេះ យើងនឹងធ្វើឲ្យបញ្ចាប់នៃជនជាតិអេស៊ីប ដោយសារដៃរបស់នេប៊ូក្នេសាជាស្តេចបាប៊ីឡូន។ 11 ស្តេចនេប៊ូក្នេសា ហើយនិងកងទ័ពនៅជាមួយទ្រង់ មានការភ័យខ្លាចដល់ជនជាតិទាំងឡាយ នាំគ្នាមកកម្ទេចទឹកដី ពួកគេបានដកដាវរបស់គេវាយប្រហារអេសុីប ហើយផែនដីនេះពេញទៅដោយមនុស្សស្លាប់។ 12 យើងនឹងធ្វើឲ្យដៃទន្លេនីលរីងស្ងួត ហើយយើងនឹងប្រគល់ទឹកដីនោះទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់មនុស្សអាក្រក់។ យើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកដី ហើយពេញទៅដោយការបំផាញពីដៃនៃដទៃ យើងជាព្រះអម្ចាស់បានថ្លែងពាក្យទាំងនោះ»។ 13 ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងបំផាញរូបព្រះទាំងនោះ ហើយយើងនឹងបំបាត់រូបព្រះក្លែងក្លាយពីក្រុងណូប។ ពេលនោះ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីបនឹងលែងមានអ្នកដឹកនាំ ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យមានការភ័យខ្លាចនៅទឹកដីអេស៊ីប។ 14 ក្រោយមក យើងនឹងបំផ្លាញក្រុងប៉ាត្រុស យើងនឹងដុតកម្ទេចក្រុងសូអាន ហើយដាក់ទោសក្រុងនរ។ 15 ដ្បិត យើងនឹងចាក់កំហឹងរបស់យើងលើក្រុងស៊ីន ជាក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំរបស់ទឹកដីអេស៊ីប យើងនឹងដកជីវិតប្រជាជនដ៏ច្រើននៅក្រុងនរ។ 16 ក្រោយមកយើងនឹងដុតទឹកដីអេស៊ីប ក្រុងស៊ីននឹងភ័យតក់ស្លុត ក្រុងនរនឹងត្រូវខ្មាំងឡោមព័ទ្ធ ហើយក្រុងណូបនឹងប្រឈរមុខជាមួយខ្មាំងសត្រូវរាល់ថ្ងៃ។ 17 ពួកយុវជននៅក្រុងអាវេន និងក្រុងពីបែសែត នឹងដួលស្លាប់ដោយមុខដាវ ហើយអ្នកក្រុងទាំងនោះនឹងត្រូវខ្មាំងកៀរយកទៅជាឈ្លើយ។ 18 ក្នុងក្រុងតាហាពេនេស ថ្ងៃប្រែជាងងឹត ពពកអាប់អួគ្របដណ្ដប់ពាសពេញក្រុង នៅពេលដែលយើងបំបាក់នឹមរបស់ទឹកដីអេស៊ីប គឺជាពេលដែលអំណាចអួតអាងរបស់ពួកគេ ត្រូវរលាយសូន្យ។ 19 យើងនឹងធ្វើទោសដោយការជំនុំជម្រះ មកលើអេស៊ីប ដូច្នេះ ពួកគេនឹងទទួលស្គាល់ថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់»។ 20 ក្រោយមក បានចូលមកដល់ នៅក្នុងឆ្នាំទីដប់មួយ ខែទីមួយ ថ្ងៃទីប្រាំពីនៃខែនោះ ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 21 «កូនមនុស្សអើយ យើងបានកាច់បំបាក់ដៃ របស់ផារ៉ោន ដែលជាស្ដេចរបស់អេស៊ីប។ មើល៍! គ្មាននរណារុំរបួស ឬដាក់ថ្នាំឲ្យ ហើយក៏គ្មាននរណាយកក្រណាត់មកចងអប ដើម្បីឲ្យស្ដេចនេះអាចកាន់ដាវបាន។ 22 ហេតុនោះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរមើល៍ យើងទាស់នឹងផារ៉ោន ជាស្តេចស្រុកអេស៊ីប។ ដ្បិតយើងនឹងបំបាក់ដៃវាទាំងសងខាង គឺដៃដែលនៅមាំ និងដៃដែលបាក់ហើយនោះ ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យដាវធ្លាក់ចុះពីដៃ។ 23 ក្រោយមក យើងនឹងរំលាយជនជាតិអេស៊ីបក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា យើងនឹងកម្ចាត់កម្ចាយពួកគេឲ្យទៅទឹកដីផ្សេងៗ។ 24 យើងនឹងចម្រើនកម្លាំងដៃស្តេចបាប៊ីឡូន ហើយដាក់ដាវយើងទៅក្នុងដៃស្តេច តែយើងនឹងបំបាក់ដៃទាំងពីររបស់ផារ៉ោន។ ហើយស្ដេចស្រុកអេស៊ីបនឹងស្រែកថ្ងូរនៅចំពោះមុខស្ដេចទឹកដីបាប៊ីឡូន ជាមួយសេចក្តីស្លាប់ជិតនកដល់។ 25 ដ្បិតយើងនឹងពង្រឹងកម្លាំងរបស់ស្ដេចទឹកដីបាប៊ីឡូន ក្នុងពេលដៃរបស់ស្ដេចផារ៉ោនទាំងពីបានធ្លាក់ចុះ។ រួចហើយពួកគេនឹងសឹងថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់ ពេលយើងប្រគល់ដាវរបស់យើងឲ្យស្ដេចទឹកដីបាប៊ីឡូន ហើយពេលស្ដេចនេះលើកដាវតម្រង់ទៅរកអេស៊ីប។ 26 ដូច្នេះ យើងនឹងរំលាយជនជាតិអេស៊ីបក្នុងចំណោមប្រជាជាតិផ្សេងៗ យើងនឹងតាមប្រហារពួកគេទៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់។ ហើយពួកគេនឹងដឹងថា យើងពិតជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ក្រោយ មកដល់នៅ ក្នុងឆ្នាំទីដប់មួយ ខែទីបី ថ្ងៃទីមួយនៅក្នុងខែនោះ ដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រាប់ដល់ផារ៉ោន ស្តេចប្រទេសអេស៊ីប ហើយនិងពួកបរិវានៅជុំវិញសេ្ត យ៉ាងច្រើន ក្នុងភាពធំសម្បើម តើអ្នកធៀបដូចជាអ្វី? 3 ចូរមើល! អាសុីរីដូចជាដើមតាត្រៅនៅលើភ្នំលីបង់ ដែលបែកមែកសាខា និងមានម្លប់ដ៏ត្រជាក់ ហើយដើមតាត្រៅនោះលូតទៅខាងលើ ចុងវាខ្ពស់ក៏ខ្ពស់ឡើងដែរ។ 4 ទឹកទន្លេធ្វើឲ្យវាដុះខ្ពស់ឡើង ទឹកនៅទីជម្រៅធ្វើឲ្យវាធំឡើង។ ហើយទឹកទន្លេនោះដ៏ហូរជុំវិញតំបន់នោះ រួចបែកជាដៃទន្លេ ដោយហូរទៅស្រោចស្រព ដើមឈើទាំងប៉ុន្មាននៅតាមទីវាលដែរ។ 5 ដូច្នេះហើយ បានជាវាធំនិងលូតខ្ពស់ជាង អស់ទាំងដើមឈើនៅទីវាលនោះ និងមែកវាចម្រើនជាច្រើនឡើង ហើយក៏លូតចេញវែង ដោយមានទឹកជាច្រើន ដូច្នេះហើយបានជាធ្វើឲ្យបែកមែកកាន់តែច្រើន។ 6 អស់ទាំងសត្វហើរលើអាកាស បានធ្វើសម្បុកនៅមែកវា ហើយគ្រប់ទាំងសត្វនៅដី បានបង្កើតកូននៅក្រោមដើមវាដែរ។ ហើយប្រជាជាតិនានា ក៏អាស្រ័យនៅក្រោមម្លប់របស់កើមនោះដែរ។ 7 ដ្បិត ដោយសារតែសម្រស់ដ៏ស្អាត់និងភាពធំអស្ចារ្យហើយមានមែកវែង ដ្បិត ឫសរបស់វាបាននៅក្បែរផ្លូវទឹក។ 8 ដើមតាត្រៅនៅដែលក្នុងសួនរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងវាបានទេ។ ចំណែកឯដើមគគីរ ឬដើមកកោះ ក៏មិនអាចផ្ទឹមស្មើនឹងវាដែរ។ គឺគ្មានដើមឈើណាក្នុងសួនរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលល្អនិងមានភាពស្រស់ស្អាត់ដូចវាដែរ។ 9 យើងបានតុបតែងវាឲ្យមានមែកជាច្រើន ដើមឈើទាំងប៉ុន្មាននៅក្នុងសួនអេដែន ដែលជាសួនរបស់ព្រះជាម្ចាស់នាំគ្នាច្រណែននឹងវាណាស់។ 10 ដូច្នេះហើយ យើងគឺជាព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានបន្ទូលដូច្នេះ ដោយព្រោះដើមតាត្រៅនេះមានកម្ពស់ខ្ពស់ណាស់ ចុងរបស់វាលូតឡើងកប់ពពក ហើយចិត្តរបស់វាក៏ព្រហើនដែរ។ 11 យើងបានប្រគល់វាទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់មេដឹកនាំនៃប្រជាជាតិទាំងឡាយ អ្នកនោះនឹងប្រព្រឹត្តចំពោះវា តាមអំពើអាក្រក់របស់វា។ យើងបានបោះបង់វាចោលហើយ។ 12 ជនបរទេសដែលជាអ្នកសាហាវជាងគេទាំងអស់ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ បានកាប់ដើមឈើនោះ រួចទុកចោល។ មែករបស់វារលំបាក់ទៅលើតំបន់ភ្នំ និងជ្រលងភ្នំទាំងអស់។ ចំណែកមែកតូចៗរបស់វាបាក់ធ្លាក់ទៅតាមជ្រោះទាំងឡាយ នៅក្នុងទឹកដីនោះ។ ដ្បិតជនជាតិទាំងនោះដែលនៅផែនដីនាំគ្នាចាកចេញពីម្លប់របស់វា ហើយបោះបង់វាចោល។ 13 សត្វស្លាបទាំងអស់នោះដែលរស់តាមមែកឈើបាក់បែក បាននាំគ្នាមកទំនៅតាមមែករបស់វា ហើយសត្វផ្សេងឯទៀតដែលនៅទីវាលក៏មកស្នាក់អាស្រ័យនៅ តាមមែករបស់វាដែរ។ 14 ការទាំងនេះកើតឡើង ដើម្បីកុំឲ្យដើមឈើដែលដុះក្បែប្រភពទឹកនឹងលូតខ្ពស់ ហើយចាក់ឬសទៅឆ្ងាយជាងដើមឈើដែលខ្ពស់ផ្សេងទៀត ហើយក៏គ្មានដើមណាផ្សេងដែលដុះក្បែប្រភពទឹកអាចលូតខ្ពស់បែបនោះឡើយ។ ពីព្រោះដើមទាំងនោះនឹងត្រូវស្លាប់ ធ្លាក់ទៅបាតដី រួមជាមួយអស់អ្នកដែលចុះទៅក្នុងរណ្ដៅ។ 15 ព្រះជាអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ នៅថ្ងៃដែលដើមតាត្រៅចុះទៅស្ថានមច្ចុរាជ យើងបានឲ្យធម្មជាតិកាន់ទុក្ខ។ ព្រោះតែដើមតាត្រៅនោះងាប់ យើងបានបិទប្រភពទឹកនៅក្រោមដី និងទប់ទឹកសមុទ្រ។ យើងនឹងរក្សាទឹកដ៏ធំនេះ ហើយយើងនឹងនាំភាពសោយសោកទៅលើភ្នំលីបង់សម្រាប់គាត់។ ដូច្នេះដើមឈឺទាំងអស់នៅទីវាលនឹងកាន់ទុក្ខដោយសារតែវា។ 16 យើងបានធ្វើឲ្យប្រជាជាតិទាំងនោះញ័ររន្ធត់ នៅពេលឮសម្លេងដើមតាត្រៅនោះរលំចុះ ពេលយើងទម្លាក់វាទៅស្ថានមច្ចុរាជ ជាមួយអស់អ្នកដែលធ្លាក់ក្នុងរណ្ដៅ។ ដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើ ឲ្យដើមឈើទាំងប៉ុន្មាននៅអេដែនមានទំនុកចិត្ត ព្រមទាំងដើមឈើដែលតូចៗនៅលើផែនដីផង។ ការនេះជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុត ដែលដើមឈើដុះលីបង់ ដើមឈឺដែលផឹកទឹក។ 17 ដ្បិត ដើមឈើទាំងនោះក៏ធ្លាក់ចុះទៅស្ថានមច្ចុរាជ ទៅជាមួយអស់អ្នកដែលស្លាប់ដោយមុខដាវដែរ ព្រោះដើមឈើទាំងនោះជាបក្សសម្ព័ន្ធ ដែលស្ថិតនៅក្រោមម្លប់របស់ដើមតាត្រៅ ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ។ 18 ក្នុងចំណោមដើមឈើនៅអេដែន តើមានដើមណារុងរឿងឧត្ដុង្គឧត្ដមដូចអ្នក? ដ្បិត យ៉ាងនេះក្ដី ក៏អ្នកនឹងត្រូវគេទម្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅដូចដើមឈើឯទៀតៗដែរ អ្នកនឹងវិនាសជាមួយពួកទមិឡ ជាមួយអស់អ្នកដែលស្លាប់ដោយមុខដាវ។ នេះគឺស្ដេចផារ៉ោន និងប្រជាជនដ៏ច្រើនឥតគណនារបស់ខ្លួន នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ក្រោយមកវាបានកើតឡើង នៅឆ្នាំទីដប់ពីរ ខែទីដប់ពីរ ថ្ងៃទីមួយ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរផ្តើមពាក្យទំនួញទាក់ទងនឹងផារ៉ោន ជាស្តេចរបស់អេសុីប ហើយប្រាប់ថា អ្នកប្រៀបដូចជាសិង្ហស្ទាវរបស់ជនជាតិទាំងឡាយ ប៉ុន្តែ អ្នកដូចជាសត្វសម្បើមនៅក្នុងសមុទ្រ អ្នកបានធ្លាយចេញមកជាមួយទន្លេ ហើយបានធ្វើឲ្យទឹកខ្វល់ឡើងដោយជើងអ្នក ព្រមទាំងឲ្យទន្លេរបស់អ្នកល្អក់ដែរ។ 3 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដូច្នោះយើងនឹងបោះសំណាញ់របស់យើងទៅលើអ្នក ដែលប្រជុំគ្នាមានចំនួនមនុស្សច្រើន ហើយពួកគេនឹងលើលឡើងដោយអ្នកជាប់ក្នុងសំណាញ់របស់យើង។ 4 យើងនឹងបោះបង់អ្នកទៅលើដី។ ហើយនឹងបោះអ្នកឲ្យនៅកណ្ដាលវាល យើងនឹងឲ្យសត្វត្មាតមកពីមេឃចោមរោមអ្នក ហើយឲ្យសត្វសាហាវទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងស្កប់ចិត្តក្នុងការស៊ីអ្នកផងដែរ។ 5 ដ្បិត យើងនឹងយកសាច់អ្នកទៅដាក់នៅលើភ្នំ ហើយយើងបំពេញជ្រលងភ្នំជាមួយដង្កូវពេញសោយសាកសពដែរ។ 6 ក្រោយមក យើងនឹងចាក់ស្រោចឈាមអ្នកនៅលើភ្នំ ហើយតាមស្ទឹង និងគ្រែជាច្រើននឹងពេញទៅដោយឈាមរបស់អ្នក។ 7 ក្រោយពេលយើងពន្លត់ចង្កៀងអ្នក យើងនឹងបិតបាំងផ្ទៃមេឃ ឲ្យផ្កាយប្រែជាងងឹត យើងនឹងដាក់ពពកបិតបាំងពន្លឺព្រះអាទិត្យ ហើយឲ្យព្រះច័ន្ទលែងមានពន្លឺទៀត។ 8 អស់ទាំងតួពន្លឺនៅលើមេឃ យើងនឹងធ្វើឲ្យងងឹតលើអ្នក ហើយយើងនឹងដាក់ភាពងងឹតនៅលើផែនដី នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 9 ដូច្នោះ យើងនឹងធ្វើឲ្យស្រយុតចិត្តនៃមនុស្សជាច្រើន ក្នុងទឹកដីដែលអ្នកមិនបានដឹង ពេលយើងនាំទៅដាក់ក្នុងស្រុករបស់អ្នក ទៅកណ្ដាលប្រជាជាតិ ក្នុងទឹកដីជាច្រើនទៀតដែលអ្នកមិនបានស្គាល់។ 10 យើងនឹងធ្វើឲ្យជនជាតិជាច្រើនតក់ស្លុត ខ្វល់ខ្វាយពីអ្នក។ ស្ដេចរបស់ពួកគេភ័យខ្លួននឹងញ័ររន្ធត់ខ្វល់ខ្វាយពីអ្នក ពេលយើងក្រវីដាវរបស់យើងនៅមុខពួកគេ។ គ្រប់ពេលវេលា គ្រប់គ្នានឹងភ័យញាប់ញ័រដោយព្រោះតែអ្នក នៅថ្ងៃនៃសេចក្តីស្លាប់របស់អ្នក។ 11 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដាវរបស់ស្ដេចនៃបាប៊ីឡូននឹងប្រហារអ្នក។ 12 យើងនឹងធ្វើឲ្យប្រជាជនដ៏ច្រើនរបស់អ្នកស្លាប់ដោយមុខដាវរបស់អ្នកចម្បាំង អ្នកចម្បាំងម្នាក់ធ្វើឲ្យប្រជាជាតិនានាភ័យខ្លាច។ ចម្បាំងទាំងនេះនឹងបំបាក់អំនួតរបស់ទឹកដីអេស៊ីប ហើយបំផ្លាញប្រជាជនរបស់គេទាំងអស់។ 13 ដ្បិតយើងនឹងបំផ្លាញហ្វូងសត្វទាំងអស់ចាប់តាំងពី នៅក្បែរទន្លេទឹកច្រើន ជើងរបស់មនុស្សមិនអាចធ្វើឲ្យល្អក់ទឹកទៀតហើយ។ 14 ក្រោយមក យើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកនៅស្ងប់ស្ងៀម ហើយធ្វើឲ្យទន្លេហូរដូចប្រេង នេះកឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 15 ពេលយើងធ្វើឲ្យទឹកដីអេស៊ីប ក្លាយទៅជាកន្លែងគេបោះបង់ចោល ពេលទឹកដីគឺធ្វើនៅកណ្តាលវាលគ្រប់របស់បានពេញ ពេលយើងប្រហារប្រជាជនអេស៊ីប ពួកគេនឹងដឹងថា យើងពិតព្រះអម្ចាស់។ 16 នេះជាបទទំនួញដែលពួកកូនស្រីនៃជនជាំតិត្រូវស្មូត្រនៅតាមក្រុង ពួកគេនឹងស្មូត្រទំនួញនេះស្រណោះទឹកដីអេស៊ីប ហើយនៅលើប្រជាជនពួកគេនឹងស្មូត្រទំនួញនេះ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 17 ក្រោយមកវាកើតឡើង នៅក្នុងឆ្នាំទីដប់ពីរ ខែទីដប់ប្រាំ ថ្ងៃទីដប់ប្រាំក្នុងខែនោះ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា 18 «កូនមនុស្សអើយ ចូរយំស្រណោះប្រជាជនដ៏ច្រើននៅអេស៊ីបទៅ ហើយទម្លាក់ពួកគេចុះ ទាំងក្រុងហើយនិងប្រជាជនអស្ចារ្យនៃប្រជាជាតិទាំងមូល គឺទៅទាបបំផុតនៃផែនដីជាមួយអស់អ្នកដែលធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅ។ 19 តើអ្នកពិតជាស្អាត់ជាងអ្នកណាទាំងអស់? ចូរទៅខាងក្រោមហើយដេកចុះជាមួយអ្នកដែលមិនបានកាត់ស្បែកទៅ។ 20 ពួកគេនឹងដូលក្នុងចំណោមអ្នកដែលត្រូវសម្លាប់ដោយដាវ។ ដាវហូតចេញពីស្រោមហើយ! ទីក្រុងនេះបានទទួលផ្លែដាវ ពួកគេនឹងប្រហារទីក្រុងនេះ ហើយនិងប្រជាជនរបស់គេផង។ 21 ពួកអ្នកចម្បាំងដ៏អង់អាចនៃស្ថានមច្ចុ នឹងប្រកាស់អំពីអេសុីប និងសម្ពន្ធមិត្តរបស់ពួកគេ! ពួកគេត្រូវតែមកទីនេះ! ពួកគេនឹងដេកដូលជាមួយពួកមិនកាត់ស្បែក ជាមួយពួកអ្នកដែលត្រូវបានសម្លាប់ដោយដាវ។ 22 អាស្ស៊ីរីនៅទីនោះ ជាមួយកងទ័ព។ ផ្នូរទាហាននៅព័ទ្ធជុំវិញពួកគេ ហើយពួកគេទាំងនោះបានសម្លាប់ដោយដាវ។ 23 ហើយផ្នូរទាំងអស់នោះគឺជារបស់គេបានធ្វើនៅទីបំផុតនៃជង្ហុកធំ ជាមួយកងទ័ពរបស់គេ។ ផ្នូររបសគេព័ទ្ធជុំវិញដោយអ្នកដែលបានស្លាប់ គឺអ្នកត្រូវដួលស្លាប់ដោយដាវ ជាពួកអ្នកដែលនាំឲ្យមានសេចក្ដីស្ញែងខ្លាចមកលើទឹកដីដែលមនុស្សរស់នៅ។ 24 អេឡាំគឺនៅទីនោះ ជាមួយប្រជាជនរបស់ខ្លួន។ ផ្នូរជាច្រើនទៀតបាននៅជុំវិញផ្នូររបស់គាត់ អ្នកទាំងនោះត្រូវបានសម្លាប់។ គ្រប់គ្នាត្រូវដួលស្លាប់ដោយដាវ គឺជាអ្នកដែលបានទៅក្រោមអ្នកដែលមិនកាត់ស្បែកទៅទីដែលទាបបំផុតនៃផែនដី ក៏ជាអ្នកបាននាំការភ័យក្លាយរបស់ពួកគេមកលើទឹកដីដែលគេរស់នៅ ហើយក៏ជាអ្នកនាំមកនូវការអាម៉ាស់ដែរ រួមជាមួយអ្នកដែលបានធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្តៅនោះ។ 25 ពួកគេរៀបចំរមាលគ្រែរបស់អេឡាំ ហើយនឹងប្រជាជនរបស់គាត់នៅកណ្តាលនៃការប្រហារនោះ ផ្នូររបស់គាត់នៅជុំវិញគាត់។ ពួកគេទាំងអស់គឺមិនបានកាត់ស្បែកត្រូវចាក់ទំលុះដោយដាវ ពីព្រោះពួកគេបាននាំការភ័យខ្លាចមកលើទឹកដីដែលគេរស់នៅ។ ដូច្នោះពួកគេនាំទៅជាមួយការអាម៉ាស់របស់គេ រួមជាមួយគ្នានិងអ្នកដែលបានធ្លាក់ចុះទៅក្នុងរណ្តៅនិងជាមួយចំណោមអ្នកដែលបានសម្លាប់។ អស់អ្នកណាដែលាបានធ្លាក់ទៅក្រោមរណ្តៅ។ អេឡាំគឺនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានស្លាប់។ 26 មែសេក និងទូបាល ព្រមទាំងពួកប្រជាជនដ៏នៅទីនោះដែរ! ហើយផ្នូររបស់គេនៅព័ទ្ធជុំវិញគេ។ គ្រប់គ្នាជាមនុស្សដែលមិនទទួលកាត់ស្បែក ហើយត្រូវស្លាប់ដោយដាវ ដ្បិតគេបានធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីស្ញែងខ្លាចដល់ទឹកដីដែលគេរស់នៅ។ 27 ពួកគេមិនបានដេកជាមួយអ្នកចម្បាំង ដែលមិនកាត់ស្បែកក្នុងពួកអ្នកដែលត្រូវសម្លាប់ ជាមនុស្សដែលបានចុះទៅឯស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ ទាំងកាន់គ្រឿងចម្បាំងរបស់គេ ព្រមទាំងដាក់ដាវគេកើយក្បាល ហើយមានអំពើទុច្ចរិតរបស់គេជាប់នៅឆ្អឹងផងនោះទេ ដ្បិតគេជាទីស្ញែងខ្លាចដល់ពួកខ្លាំងពូកែ នៅក្នុងស្ថានរបស់មនុស្សរស់។ 28 ប៉ុន្តែអេសុីបអ្នក នឹងត្រូវបាក់បែកនៅក្នុងពួកដែលមិនបានកាត់ស្បែក! ហើយអ្នកដេកនៅជាមួយពួកអ្នកដែលត្រូវស្លាប់ដោយដាវដែរ។ 29 អេដុមក៏នៅទីនោះ ព្រមទាំងពួកស្តេច និងពួកអ្នកដឹកនាំគេផង។ ពួកអ្នកដែលទោះបើខ្លាំងពូកែក៏ដោយ គង់តែត្រូវដេកនៅជាមួយពួកអ្នកដែលស្លាប់ដោយដាវដែរ គេត្រូវដេកនៅជាមួយពួកដែលមិនទទួលកាត់ស្បែក ហើយជាមួយពួកអ្នកដែលធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្តៅដ៏ធំ។ 30 ពួកអ្នកដឹកនាំទាំងឡាយនៃផ្នែកខាងជើង ពួកគេទាំងអស់ហើយពួកស៊ីដូនទាំងអស់ក៏បានទៅកនលែងដែលពួកគេបាបចាក់ទំលុះ។ ពួកគេមានអំណោចហើយបានធ្វើអ្នកដទៃខ្លាច តែគេពេលនេះពួកគេនៅក្នុងភាពអាម៉ាស់ មិនបានកាត់ស្បែក រួមជាមួយអ្នកដែលបានចាក់ទំលុះដោយដាវ។ ពួកគេនាំទៅជាមួយការខ្មាសរបស់ខ្លួន ជាមួយពួកអ្នកដែលធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្តៅដ៏ធំ។ 31 ផារ៉ោននឹងឃើញគេដែរ ហើយមានសេចក្ដីក្សាន្តចិត្ត ពីដំណើរពួកកកកុញរបស់វា គឺផារ៉ោននោះ និងពួកកងទ័ព ដែលត្រូវស្លាប់ដោយដាវ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 32 ដ្បិតយើងបានធ្វើឲ្យសេចក្ដីស្ញែងខ្លាចរបស់យើងកើតឡើងនៅក្នុងស្ថានរបស់មនុស្សរស់ ហើយវានឹងត្រូវផ្តេកនៅកណ្ដាលពួកអ្នកដែលមិនទទួលកាត់ស្បែក ជាមួយពួកអ្នកដែលត្រូវស្លាប់ដោយដាវដែរ គឺផារ៉ោននោះ ព្រមទាំងពួកកកកុញ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់មកខ្ញុំប្រាប់ថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រកាស់ប្រាប់ប្រជាជនរបស់អ្នក និយាយទៅគេ ពេលយើងនាំដាវមកប្រហារទឹកដី ហើយប្រជាជននៅទឹកដីនោះជ្រើសរើសយកនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ឲ្យធ្វើជាអ្នកយាមល្បាត។ 3 អ្នកយាមចាំមើលដាវចុះមកលើទឹកដី គាត់ផ្លុំស្នែងប្រកាសអាសន្នឲ្យប្រជាជនដឹង! 4 ប្រសិនបើមនុស្សបានឮសូរត្រែ តែមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ ហើយដាវមកសម្លាប់ជីវិតពួកគេ បន្ទាប់ឈាមរបស់ម្នាក់ៗនឹងធ្លាក់ទៅលើក្បាលគេផងដែរ។ 5 ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់បានឮសូរត្រែ តែមិនអើពើសោះ ដូច្នេះ គេនឹងជាប់មានទោសចំពោះឈាមរបស់ខ្លួនវិញ ដ្បិតបើបានអើពើ នោះនឹងបានរួចជីវិត។ 6 ទោះបីជាយ៉ាងណាដ៏ដោយ ប្រសិនបើអ្នកចាំយាមឃើញដាវមក ហើយមិនផ្លុំត្រែឲ្យបណ្ដាជនបានដឹង រួចដាវក៏មកដល់ យកជីវិតអ្នកណាចេញពីពួកគេទៅ អ្នកនោះនឹងត្រូវស្លាប់ក្នុងអំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន តែយើងនឹងទារឈាមរបស់អ្នកនោះពីដៃអ្នកចាំយាម។ 7 ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ យើងបានតែងតាំងអ្នកឲ្យធ្វើជាអ្នកយាមល្បាត សម្រាប់កូនចៅអុីស្រាអែល អ្នកនឹងឮពាក្យចេញពីម៉ាត់របស់យើងរំលឹកគេដោយក្នុងនាមយើង។ 8 បើយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សអាក្រក់ គឺមនុស្សអាក្រក់ អ្នកនោះនឹងត្រូវស្លាប់! ប៉ុន្តែប្រសិនបើមិនបានប្រាប់ការនេះដើម្បីឲ្យពួកមនុស្សអាក្រក់បានដឹងពីផ្លួវរបស់គេទេ ដូច្នេះពួកមនុស្សអាក្រក់នឹងស្លាប់ដោយអំពើបាបរបស់គេ ប៉ុន្តែយើងនឹងគិតគួបំណលឈាមនេះពីដៃរបស់អ្នកវិញ! 9 ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នកប្រាប់មនុស្សអាក្រក់ឲ្យលះបង់ចោល កិរិយាមារយាទអាក្រក់របស់ខ្លួន តែគេមិនព្រមលះបង់ទេនោះ គេពិតជាស្លាប់ ព្រោះតែអំពើបាបរបស់គេពុំខាន ចំណែកអ្នកវិញនឹងរួចជីវិត។ 10 ដូច្នោះអ្នក កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រាប់កូនចៅអុីស្រាអែល អ្នកត្រូវនិយាយដូច្នេះ «អំពើរំលង និងអំពើបាបរបស់យើង គ្របសង្កត់លើយើងហើយ យើងកំពុងតែរោយរៀវទៅក្នុងអំពើទាំងនោះ ដូច្នេះ ធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងរស់នៅបាន?» 11 ចូរប្រាប់គេថា ដូចជាយើងរស់នៅ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានស្បថថា ប្រាកដជាយើងមិនរីករាយចំពោះសេចក្ដីស្លាប់របស់មនុស្សអាក្រក់ឡើយ គឺចូលចិត្តឲ្យគេលះចោលផ្លូវរបស់ខ្លួន ហើយមានជីវិតរស់ ចូរអ្នករាល់គ្នាបែរមក ចូរបែរពីផ្លូវអាក្រក់របស់ខ្លួនចុះ! ដ្បិតហេតុអ្វីបានអ្នកស្លាប់ កូនចៅអុីស្រាអែល? 12 ដូច្នេះ កូនមនុស្សអើយ ចូរប្រាប់ដល់ជនជាតិអ្នកថា សេចក្ដីសុចរិត នៃមនុស្សសុចរិត នឹងមិនអាចជួយសង្គ្រោះគាត់ ប្រសិនបើគាត់ធ្វើបាប! អាក្រក់របស់មនុស្សអាក្រក់វិញ នឹងមិនធ្វើឲ្យគាត់វិនាស បើគាត់ប្រែចិត្តពីអំពើបាប! ដ្បិមនុស្សសុចរិតក៏មិនអាចនឹងរស់នៅ ដោយសារអំពើសុចរិតរបស់ខ្លួន ប្រសិនបើគាត់ធ្វើបាប។ 13 ប្រសិនបើយើងប្រាប់ដល់មនុស្សសុចរិតថា «គាត់នឹងមានជីវិតរស់នៅ!» ហើយបើគាត់ទុកចិត្តក្នុងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្លួន ហើយទៅធ្វើអំពើទុច្ចរិតវិញ នោះនឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំពីអំពើសុចរិតទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នកនោះទេ។ គាត់នឹងស្លាប់សម្រាប់អាក្រក់ ដែលគាត់បានធ្វើ។ 14 ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងនិយាយដល់មនុស្សអាក្រក់ «អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ជាពិត» បើគេបែរចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តសេចក្ដីដែលទៀងត្រង់ ហើយត្រឹមត្រូវវិញ 15 ប្រសិនបើមនុស្សអាក្រក់នោះ នឹងប្រគល់របស់បញ្ចាំដល់ម្ចាស់វិញ ហើយប្រគល់របស់ដែលខ្លួនបានលួចទៅវិញដែរ ព្រមទាំងដើរតាមអស់ទាំងច្បាប់ដែលផ្តល់ជីវិត ហើយមិនប្រព្រឹត្តទុច្ចរិតទៀត នោះគេនឹងបានរស់ ឥតត្រូវស្លាប់ទេ។ 16 គ្មានអ្នកណានឹកចាំពីអំពើបាបទាំងប៉ុន្មាន ដែលគាត់បានប្រព្រឹត្ត ឲ្យទាស់នឹងខ្លួនទៀតឡើយ ដ្បិតគេបានប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីទៀងត្រង់ត្រឹមត្រូវហើយ គេនឹងមានជីវិតរស់នៅ! 17 ប៉ុន្តែ ប្រជាជនអ្នកបាននិយាយថា «ផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនត្រឹមត្រូវទេ!» ប៉ុន្តែ គឺផ្លូវរបស់គេទេតើដែលមិនត្រឹមត្រូវ! 18 កាលណាមនុស្សសុចរិតបែរចេញពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតវិញ នោះគេនឹងត្រូវស្លាប់ដោយព្រោះអំពើនោះ។ 19 ពេលមនុស្សអាក្រក់បែរចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីទៀតត្រង់ ហើយត្រឹមត្រូវវិញ នោះគេនឹងរស់នៅដោយសារអំពើនោះ។ 20 ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាថា «ផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់មិនត្រឹមត្រូវទេ!» ពួកវង្សអុីស្រាអែលអើយ យើងនឹងជំនុំជម្រះអ្នករាល់គ្នាតាមផ្លូវរបស់អ្នករៀងខ្លួន!» 21 ការនេះកើតឡើង នៅថ្ងៃប្រាំ ខែទីដប់ ឆ្នាំទីដប់ពីរ ដែលគេបានចាប់យើងនាំទៅជាឈ្លើយ នោះមានម្នាក់ដែលរត់រួចពីក្រុងយេរូសាឡឹម បានមកដល់ខ្ញុំប្រាប់ថា «គេចាប់ទីក្រុងបានហើយ!» 22 ព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់បានស្ថិតនៅលើខ្ញុំ នៅពេលល្ងាច មុនដែលអ្នករត់រួចបានមកដល់ ព្រះអង្គក៏បើកមាត់ខ្ញុំ ចាំតែអ្នកនោះមកដល់នៅពេលព្រឹក ដូច្នេះមាត់ខ្ញុំបានបើកឡើង ខ្ញុំនឹងមិននៅស្ងៀមទៀតឡើយ! 23 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា៖ 24 «កូនមនុស្សអើយ ពួកអ្នកដែលអាស្រ័យនៅកន្លែងបាក់បែក ក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល គេថា លោកអ័ប្រាហាំជាមនុស្សតែម្នាក់ទេ ហើយលោកបានទទួលទឹកដីនេះទុកជាមរតក ប៉ុន្តែយើងរាល់គ្នាមានគ្នាច្រើន! ទឹកដីនេះក៏បានប្រគល់មកយើងទុកជាសម្បត្តិ។ 25 ដូច្នេះហើយ ចូរប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាបានផឹកឈាម ក៏ងើបភ្នែកមើលទៅរូបព្រះទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នកបានបង្ហូរឈាមមនុស្ស។ តើអ្នកនឹងចាន់កាប់ទឹកដីនេះឬ? 26 អ្នករាល់គ្នាពឹងតែដាវរបស់អ្នក ក៏ប្រព្រឹត្តការគួរស្អប់ខ្ពើម ម្នាក់ៗប្រមាថប្រពន្ធរបស់អ្នកជិតខាងអ្នករៀងខ្លួន។ តើអ្នករាល់គ្នានឹងបានទឹកដីនេះឬ? 27 អ្នកត្រូវប្រាប់ដល់គេដូច្នេះថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ស្បថថា ដូចជាយើងរស់នៅ នោះប្រាកដជាពួកអ្នកដែលអាស្រ័យនៅកន្លែងបាក់បែកនេះ នឹងដួលដោយដាវ ហើយអ្នកណាដែលនៅឯទីវាល យើងនឹងឲ្យសត្វព្រៃហែកស៊ី ហើយពួកអ្នកដែលនៅក្នុងទីមាំមួន និងក្នុងរអាងភ្នំ គេនឹងស្លាប់ដោយអាសន្នរោគ។ 28 ក្រោយមក យើងនឹងធ្វើឲ្យទឹកដីនេះស្ងាត់ជ្រងំ ហើយជាទីស្រឡាំងកាំង នោះសេចក្ដីឆ្មើងឆ្មៃនៃអំណាចវានឹងផុតទៅ ហើយភ្នំទាំងឡាយរបស់អុីស្រាអែល នឹងត្រូវចោលស្ងាត់នៅឥតមានអ្នកណាដើរកាត់ឡើយ។ 29 ដូច្នោះពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ក្នុងកាលដែលយើងបានធ្វើឲ្យទឹកដីនេះស្ងាត់ជ្រងំ ហើយជាទីស្រឡាំងកាំង ដោយព្រោះអំពើគួរស្អប់ខ្ពើម ដែលគេបានធ្វើ។ 30 សម្រាប់អ្នក កូនមនុស្សអើយ ពួកជនជាតិរបស់អ្នក ពួកគេនិយាយគ្នាពីអ្នកនៅក្បែរកំផែង ហើយនៅមាត់ទ្វារផ្ទះ គេនិយាយគ្នា គឺគ្រប់គ្នានិយាយនឹងបងប្អូនខ្លួនថា ចូរយើងទៅស្តាប់ព្រះបន្ទូល ដែលបានថ្លែងមកពីព្រះអម្ចាស់! 31 ដូច្នោះនឹងមានមនុស្សជាច្រើនមករកអ្នក ដូចគេធ្លាប់ធ្វើពីមុន ហើយគេអង្គុយនៅមុខអ្នក ហើយក៏ស្តាប់អស់ទាំងពាក្យរបស់អ្នក តែគេមិនធ្វើតាមពាក្យទាំងនោះទេ។ ដ្បិតបបូរមាត់គេសម្ដែងចេញជាសេចក្ដី តែចិត្តគេដេញរកកម្រៃដែលមិនត្រឹមត្រូវដល់ខ្លួនវិញ។ 32 ដ្បិត អ្នកគឺដូចជាបទចម្រៀងដ៏ពីរោះដល់ពួកគេ ហើយមានសំឡេងយ៉ាងល្អ ហើយក៏ចេះលេងភ្លេងខ្សែយ៉ាងប្រសប់ ដ្បិតគេស្តាប់អស់ទាំងពាក្យរបស់អ្នក ប៉ុន្តែ មិនប្រព្រឹត្តតាមទេ។ 33 ដូច្នេះ ពេលណាការនេះកើតមក មើល៍! នោះគេនឹងដឹងថា មានព្យាការីបាននៅក្នុងពួកគេ»។
1 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងទំពាក្យទាស់នឹងពួកគង្វាលនៃជនជាតិអុីស្រាអែលចុះ ត្រូវថ្លែងពាក្យប្រាប់គេ គឺពួកគង្វាលនោះថាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូចនេះ វេទនាដល់ពួកគង្វាលនៃជនជាតិអុីស្រាអែល ដែលឃ្វាលតែខ្លួនអ្នក។ តើមិនត្រូវឲ្យពួកគង្វាលនោះ ឃ្វាលហ្វូងចៀមទេឬ? 3 អ្នករាល់គ្នាស៊ីខ្លាញ់ ហើយស្លៀកពាក់ដោយសាររោមវា។ អ្នកសម្លាប់សត្វបំប៉នដែរ។ អ្នកមិនបានឃ្វាលហ្វូងចៀមទេ។ 4 អ្នករាល់គ្នាមិនបានចម្រើនកម្លាំង ដល់សត្វណាដែលអន់កម្លាំង ហើយសត្វណាដែលឈឺ មិនបានមើលឲ្យជាទេ ណាដែលបាក់ជើង អ្នកមិនបានរុំអប ណាដែលត្រូវកម្ចាត់កម្ចាយ អ្នកមិនបាននាំមកវិញ ហើយណាដែលវង្វេង ក៏មិនបានស្វែងរកដែរ។ 5 ក្រោយមក អ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់គ្រងលើវា ដោយកម្លាំង ហើយតឹងរ៉ឹងវិញ។ ដូច្នេះ វាត្រូវកម្ចាត់កម្ចាយទៅ ដោយព្រោះឥតមានគង្វាល វាត្រឡប់ជាអាហារដល់អស់ទាំងសត្វព្រៃ ហើយត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយអស់ទៅ។ 6 ហ្វូងចៀមរបស់យើងបានដើរចុះឡើង នៅលើអស់ទាំងភ្នំធំ និងភ្នំតូចទាំងប៉ុន្មាន ហ្វូងចៀមរបស់យើងត្រូវកម្ចាត់កម្ចាយ នៅពេញពាសលើផែនដី។ អត់មានអ្នកណាទៅស្វែងរកពួកវាទេ។ 7 ហេតុនោះ ពួកគង្វាលរាល់គ្នាអើយ ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ 8 ដូចជាយើងរស់នៅព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គស្បថថាដោយព្រោះហ្វូងចៀមយើងក្លាយទៅជារំពា ហើយត្រឡប់ទៅជាអាហារដល់អស់ទាំងសត្វព្រៃ ដោយឥតមានគង្វាល ហើយដោយព្រោះគង្វាលទាំងប៉ុន្មានរបស់យើង មិនបានស្វះស្វែងរកចៀមយើង គឺបានឃ្វាលតែខ្លួនឯង អត់មានអ្នកឃ្វាលហ្វូងចៀមយើងទេ។ 9 ដូច្នេះហើយ ពួកអ្នកគង្វាលអើយ ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ 10 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរមើល៍! យើងទាស់នឹងពួកអ្នកគង្វាល ហើយយើងនឹងយកចៀមរបស់យើងពីដៃពួកគេមកវិញ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងមិនអនុញាតិឲ្យពួកគេមកឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់យើងទៀតឡើយ ហើយពួកដ៏នឹងមិនអាចបន្តធ្វើជាអ្នកគង្វាល បាប់តាំងពីយើងយកចៀមយើងពីម៉ាត់របស់គេ ដូច្នេះចៀមយើងនឹងមិនក្លាយជាអាហាររបស់គេទៀតឡើយ។ 11 ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរមើល! យើង គឺយើងនេះហើយ នឹងស្វែងរកចៀមរបស់យើង 12 ដូចគង្វាលតែងមើលហ្វូងចៀមខ្លួន នៅថ្ងៃដែលគេនៅជាមួយហ្វូងចៀមដែលខ្ចាត់ខ្ចាយជាយ៉ាងណា។ នោះយើងនឹងថែមើលហ្វូងចៀមរបស់យើង ហើយជួយឲ្យវារួចចេញពីគ្រប់កន្លែងដែលវាត្រូវកម្ចាត់កម្ចាយនោះ នៅថ្ងៃដែលមេឃមីរស្រទំ ហើយងងឹតយ៉ាងនោះដែរ។ 13 ក្រោយមក យើងនឹងនាំវារាល់គ្នាចេញពីជនជាតិទាំងនោះ ហើយប្រមូលវាពីគ្រប់ទាំងទីកន្លែ រួចនាំចូលទៅក្នុងទឹកដីរបស់វាវិញ។ យើងនឹងឃ្វាលវានៅលើភ្នំនៃទឹកដីអុីស្រាអែល ហើយតាមផ្លូវទឹក និងនៅគ្រប់ទាំងកន្លែងដែលមានមនុស្សនៅក្នុងទឹកដីនោះ។ 14 យើងនឹងឃ្វាលវានៅទីវាលល្អ ហើយក្រោលវានឹងនៅលើភ្នំខ្ពស់ៗនៃទឹកដីអុីស្រាអែល នៅទីនោះវានឹងដេកចុះក្នុងក្រោលយ៉ាងល្អ ហើយនឹងរកស៊ីនៅវាលដ៏ល្អ នៅលើអស់ទាំងភ្នំនៃទឹកដីអុីស្រាអែលផងដែរ។ 15 យើងខ្លួនឯងនឹងធ្វើជាគង្វាលដល់ហ្វូងចៀមរបស់យើង ហើយយើងនឹងឲ្យវាដេក នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 16 យើងនឹងស្វែងរកសត្វណាដែលវង្វេងបាត់ ហើយនាំសត្វណាដែលត្រូវប្រដេញឲ្យមកវិញ សត្វណាដែលបាក់ជើង យើងនឹងរុំអបឲ្យ ហើយយើងនឹងចម្រើនកម្លាំងដល់សត្វណាដែលឈឺ តែសត្វណាដែលធាត់ ហើយមានកម្លាំង យើងនឹងបំផ្លាញវាចោល គឺយើងនឹងឃ្វាលវាដោយយុត្តិធម៌។ 17 ដូច្នោះអ្នកគឺជាហ្វូងរបស់យើងអើយ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលពីអ្នកដូច្នេះ ចូរមើល! យើងនឹងជំនុំជម្រះរវាងចៀមនឹងចៀម ហើយរវាងចៀមឈ្មោលនឹងពពែឈ្មោលផង។ 18 តើស៊ីស្មៅល្អដែលនៅទីវាលមិនគ្រប់សម្រាប់អ្នក បានជាអ្នកជាន់ឈ្លីស្មៅដែលនៅសល់ ហើយដែលអ្នករាល់គ្នាបានផឹកទឹកថ្លានោះ បានជាអ្នកទៅកកូរឡើងឲ្យល្អក់ ដោយជើងដូច្នេះ? 19 ចំណែកហ្វូងចៀមរបស់យើង តើវាត្រូវស៊ីស្មៅ ដែលអ្នករាល់គ្នាជាន់ឈ្លី ហើយផឹកទឹកដែលអ្នកបានធ្វើឲ្យល្អក់បានទេ? 20 ហេតុនោះហើយ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះមានព្រះបន្ទូលការនេះដល់ពួកវា មើល! យើងខហលួនឯង នឹងជំនុំជម្រះរវាងចៀមធាត់នឹងចៀមស្គម 21 ដ្បិត អ្នករាល់គ្នាតែងរុញគេចេញដោយយកស្មាទៅបុក ហើយប្រើស្នែងបុះចៀមដែលខ្សោយៗ រហូតបានកម្ចាត់កម្ចាយគេទៅបាត់អស់ពីទឹកដី។ 22 យើងនឹងជួយសង្គ្រោះហ្វូងចៀមរបស់យើង នោះវានឹងលែងក្លាយជារំពាទៀត ហើយយើងនឹងជំនុំជម្រះរវាងចៀមនឹងអ្នកផ្សេង! 23 យើងនឹងតាំងគង្វាលតែមួយ ឲ្យថែមើលវា អ្នកនោះនឹងឃ្វាលវា គឺដាវីឌ ជាអ្នកបម្រើរបស់យើង គាត់នឹងកៀងនាំវាទៅឲ្យស៊ី ហើយធ្វើជាគង្វាលដល់ហ្វូង។ 24 ដ្បិតយើងនេះ គឺព្រះអម្ចាស់នឹងជាព្រះជាម្ចាស់របស់វារាល់គ្នា ហើយដាវីឌ ជាអ្នកបម្រើរបស់យើង និងធ្វើជាចៅហ្វាយលើគេ គឺយើងនេះ ជាព្រះអម្ចាស់ យើងបានប្រកាសបែបនេះ។ 25 បន្ទាប់មក យើងនឹងតាំងសញ្ញាដែលផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តជាមួយពួកគេ ហើយនឹងធ្វើឲ្យសត្វកំណាចផុតចេញពីទឹកដីវាទៅ ដូច្នេះ វានឹងអាស្រ័យនៅទីរហោស្ថានដោយសុខសាន្ត ហើយដេកនៅក្នុងព្រៃផង។ 26 យើងនឹងព្រះពរដល់គេ ព្រមទាំងទីកន្លែងនៅជុំវិញភ្នំតូចរបស់យើង ដ្បិតយើងនឹងបង្អុរឲ្យភ្លៀងធ្លាក់មកតាមរដូវកាល។ ការនោះនឹងមានព្រះពរធ្លាក់មក។ 27 ក្រោយមក ដើមឈើនៅផែនដីនឹងបង្កើតផ្លែ ហើយដីនឹងបានផលចម្រើន វារាល់គ្នានឹងនៅក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន ដោយសុខសាន្ត ហើយនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ពិតម៉ែន ក្នុងកាលដែលយើងបានបំបាក់នឹមចេញពីវា ហើយបានជួយឲ្យវារួចពីកណ្ដាប់ដៃនៃពួកអ្នកដែលចាប់វាទៅប្រើ។ 28 ពួកគេនឹងមិនបានជាក្តីវិនាសដល់ជនជាតិដ៏ទៃឡើយ ហើយសត្វព្រៃនៅផែនដីក៏មិនហែកពួកគេស៊ីដែរ គឺគេនឹងនៅដោយសុខសាន្ត ឥតមានអ្នកណាបំភ័យឡើយ។ 29 ដ្បិតយើងនឹងធ្វើឲ្យមានដំណាំមួយយ៉ាងល្បីល្បាញកើតឡើង នោះពួកគេរាល់គ្នានឹងមិនត្រូវសាបសូន្យទៅ ដោយអំណត់នៅក្នុងទឹកដីឡើយ ក៏មិនត្រូវរងទ្រាំសេចក្ដីខ្មាសនៃអស់ទាំងជនជាតិផ្សេងដែរ។ 30 បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងដឹងថាយើងជាព្រះអម្ចាស់គឺជាព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកគេ និងគង់នៅជាមួយពួកគេ។ ពួកគេជារាស្រ្តរបស់យើងទាំងទឹកដីអុីស្រាអែលផង នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់។ 31 ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាដែលជាហ្វូងចៀមរបស់យើង គឺជាហ្វូងចៀមនៅទីឃ្វាលរបស់យើង អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្ស ហើយយើងជាព្រះរបស់អ្នក នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ក្រោយមក ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរងើយមុខឡើងរួចទាស់នឹងស្រុកភ្នំសៀរ ចូរថ្លែងទំនាយទាស់នឹងពួកគេថា។ 3 និយាយទៅវា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល! ទឹកដីភ្នំសៀរអើយ យើងទាស់នឹងអ្នក យើងនឹងលូកដៃយើងទៅលើអ្នក ព្រមទាំងធ្វើឲ្យអ្នកទៅជាស្ងាត់ជ្រងំ ហើយភ័យខ្លាច។ 4 យើងនឹងធ្វើឲ្យទីក្រុងទាំងឡាយរបស់អ្នកខូចអស់ ហើយអ្នកខ្លួនឯងនឹងត្រូវចោលស្ងាត់ ក្រោយមកអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 5 ពីព្រោះអ្នកបានធ្វើជាសត្រូវដល់កូនចៅអុីស្រាអែល ហើយអ្នកបានរួញពួកគេទៅក្នុងក្រោមដៃនៃដាវ នៅក្នុងពេលនៃទុកព្រួុយ ក្នុងពេលការជំនុំជម្រះរបស់ពួកគេាបានកើតឡើងយ៉ាងធំបំផុត។ 6 ដូច្នោះហើយ ដូចជាយើងរស់នៅព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទួលបែបនេះ យើងនឹងត្រៀមអ្នកទុកសម្រាប់បង្ហូរឈាម ហើយឈាមនឹងដេញតាមអ្នក! តាំងពីអ្នកមិនបានស្អប់ឈាម ហើយឈាមនឹងដេញតាមអ្នក។ 7 យើងនឹងធ្វើឲ្យភ្នំសៀរទៅជាទី ស្ងាត់ជ្រងំ ពេលយើងបានកាត់វាចេញនោះ អ្នកណាដែលដើរឆ្លងកាត់ ហើយត្រឡប់មកវិញ ម្តងទៀត។ 8 ក្រោយមក យើងនឹងឲ្យភ្នំរបស់វាពេញទៅដោយមនុស្សសម្លាប់។ តាមភ្នំតូចរបស់អ្នក ហើយច្រកភ្នំហើយនៅក្នុងផ្លូវទឹករបស់អ្នកផង ពួកអ្នកដែលត្រូវស្លាប់ដោយដាវ។ 9 យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកនៅស្ងាត់ច្រៀបជានិច្ច។ ទីក្រុងទាំងរបស់អ្នកនឹងគ្មានមនុស្សណានៅទេ តែអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 10 អ្នកបាននិយាយថា «ជនជាតិទាំងពីរ និងទឹកដីទាំងពីរនោះ នឹងក្លាយជារបស់យើង ហើយយើងនឹងកាន់កាប់ជារបស់យើង» ទោះបើពេលព្រះអម្ចាស់គង់នៅទីនោះក៏ដោយ។ 11 ដូច្នេះហើយ នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានបន្ទូលថា យើងនឹងធ្វើតាមកំហឹងរបស់អ្នក ហើយតាមសេចក្ដីច្រណែនដែលអ្នកបានស្អប់ដល់អុីស្រាអែល ហើយយើងនឹងបង្ហាញខ្លួនយើងដល់ពួកគេ នៅពេលយើងជំនុំជម្រះអ្នក។ 12 ដូច្នេះ អ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះគឺព្រះអម្ចាស់។ យើងបានឮអស់ទាំងពាក្យឡកឡឺយ ដែលអ្នកបានថ្លែងទាស់នឹងភ្នំនៃអុីស្រាអែល «ពួកគេធ្លាប់បានបំផ្លាញ ពួកគេធ្លាប់បានប្រគល់មកឲ្យយើងដើម្បីត្របាក់លេប»។ 13 អ្នករាល់គ្នាបានតម្កើងខ្លួនទាស់នឹងយើង ជាមួយនឹងអ្វីដែលអ្នកបាននិយាយ ព្រមទាំងចម្រើនពាក្យរបស់អ្នកទាស់នឹងយើងផង យើងបានឮវាទាំងអស់។ 14 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកស្ងាត់ជ្រងំ នៅពេលផែនដីទាំងមូលរីករាយ។ 15 អ្នកបានអរសប្បាយពីដំណើរមរតកនៃកូនចៅអីុស្រាអែល ដោយព្រោះនៃការចោលស្ងាត់របស់វា យើងនឹងធ្វើដូចគ្នាដល់អ្នកដែរ។ អ្នកនឹងត្រូវចោលស្ងាត់ ភ្នំសៀរហើយអ្នកអេដុមទាំងមូលអើយ! នោះគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 «សម្រាប់អ្នក កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ្នកភ្នំនៃអុីស្រាអែលដែរថា ភ្នំអុីស្រាអែលអើយ ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ចុះ។ 2 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ខ្មាំងសត្រូវបាននិយាយពីអ្នក «ហាសហា!» ហើយ «ទីខ្ពស់ពីបុរាណទាំងនេះបានត្រឡប់ជារបស់យើងហើយ»។ 3 ដូច្នេះហើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលថា ហើយនិយាយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដោយព្រោះអ្នកនៅស្ងាត់ស្ងៀម ហើយនិងការវាយប្រហារមកកាន់អ្នក នោះអ្នកដ៏បានក្លាយទៅជាទឹកដីចំណុះឲ្យជនជាតិផ្សេងៗ អ្នកនឹងនៅក្រោមការត្រួតត្រានៃការបង្កាច់បង្ខូច បបូរមាត់និងអណ្តាតគឺនិយាយមិនល្អពីអ្នក។ 4 ដូច្នោះហើយ អ្នកភ្នំអុីស្រាអែលអើយ! ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ទៅដល់អស់ទាំងភ្នំនិងជ្រលងភ្នំទាំងឡាយ ផ្លូវទឹក និងច្រកភ្នំ ព្រមទាំងកន្លែងស្ងាត់ជ្រងំ ហើយទីក្រុងដែលគេបោះចោល វាបានត្រឡប់កន្លែងប្លន់ ហើយក្នុងគោលបំណងនៃការឡកឡឺយដល់ជនជាតិផ្សេងៗដែលនៅព័ទ្ធជុំពួកគេ 5 ដូច្នោះហើយព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងបានតបនឹងពួកគេដោយភ្លើងនៃកំហឹងរបស់យើង ទាស់នឹងជនជាតិផ្សេងៗ ហើយអេដុមទាំងមូល ដែលជាអ្នកយកទឹកដីរបស់យើងទុកសម្បត្តិពួកគេ ហើយទាស់ជាមួយពួកអ្នកមានចិត្តរីករាយ ហើយអ្នកដែលមានចិត្តមើលងាយ ពួកគេចាប់យកដីរបស់យើងហើយក៏យកវាលស្មៅធ្វើជាខ្លួនឯង។ 6 ដូច្នោះហើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទៅកាន់ទឹដកីអុីស្រាអែល ហើយប្រាប់ដល់ភ្នំធំនិងជ្រលងភ្នំ ផ្លូវទឹក និងច្រកភ្នំតូចទាំងអស់ ព្រះអម្ចាស់អម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! ក្នុងកំហឹងខ្លាំងហើយការក្រោធរបស់យើង យើងថ្លែងការនេះដោយសារតែអ្នក បានកើតមកដើម្បីប្រម៉ាត់ប្រជាជាតិ។ 7 ហេតុដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងខ្លួនឯងនឹងលើកដៃស្បថថា ជនជាតិទាំងនោះដែលនៅជុំវិញអ្នក នឹងប្រកដជារង់សេចក្ដីខ្មាសរបស់ខ្លួនគេវិញ។ 8 ប៉ុន្តែ អ្នកភ្នំអុីស្រាអែល! អ្នករាល់គ្នានឹងបែកមែក ហើយបង្កើតផលរបស់អ្នក ឲ្យអុីស្រាអែលជាប្រជារាស្ត្រយើង ពីព្រោះគេរៀបនឹងមកហើយ។ 9 ដ្បិត ចូរមើល! យើងកាន់ខាងអ្នក ហើយយើងនឹងវិលមកឯអ្នកវិញ នោះនឹងមានគេភ្ជួររាស់ ហើយសាបព្រោះអ្នក។ 10 ដូច្នេះ យើងនឹងឲ្យមនុស្សចម្រើនឡើងនៅក្នុងអ្នក គឺជាពួកវង្សអុីស្រាអែលទាំងមូល។ ដូច្នេះ ទីក្រុងទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នកនឹងមានមនុស្សនៅ ហើយអស់ទាំងកន្លែងបាក់បែកនឹងបានសង់ឡើងវិញ។ 11 យើងនឹងធ្វើឲ្យទាំងមនុស្ស និងសត្វបានចម្រើនឡើងនៅក្នុងអ្នក គេនឹងចម្រើនឡើង ហើយសាយគ្រាយចេញទៅ យើងនឹងឲ្យមានមនុស្សអាស្រ័យនៅក្នុងអ្នកដូចពីដើម ហើយប្រព្រឹត្តនឹងអ្នកដោយល្អជាងជាន់ដើមទៅទៀត នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ពិតមែន។ 12 យើងនឹងឲ្យមានមនុស្សដើរលើអ្នក គឺអុីស្រាអែលជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង គេនឹងបានអ្នកជារបស់គេ ហើយអ្នកនឹងបានជាមរតកដល់គេ នោះអ្នកនឹងមិនធ្វើឲ្យកូនរបស់គេស្លាប់ឡើយ។ 13 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដោយព្រោះពួកគេនិយាយពីអ្នកថា «អ្នកដែលលេបសីុមនុស្សបាត់ ហើយកូនចៅរបស់ជនជាតិអ្នកនឹងស្អាប់»។ 14 ដូច្នេះហើយ អ្នកនឹងលែងលេបសុីមនុស្សទៀតទេ ហើយអ្នកមិនជនជាតិរបស់កាន់ទុក្ខសេចក្តីស្លាប់ទៀតដែរ។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 15 យើងមិនឲ្យអ្នកឮពាក្យត្មះតិះដៀលរបស់ជនជាតិដទៃទាំងប៉ុន្មានទៀតទេ អ្នកមិនត្រូវរងទ្រាំសេចក្ដីប្រមាថមើលងាយរបស់គេ អ្នកនឹងមិនធ្វើជាហេតុ ឲ្យជនជាតិរបស់អ្នកចំពប់ដួលទៀតឡើយ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់»។ 16 បន្ទាប់មក ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំ 17 «កូនមនុស្សអើយ! កាលពួកវង្សអុីស្រាអែលបាននៅក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួន គេបានបង្អាប់ ដោយផ្លូវប្រព្រឹត្ត និងកិរិយារបស់ខ្លួន ផ្លូវដែលគេប្រព្រឹត្តនៅមុខយើង ប្រៀបដូចជាសេចក្ដីស្មោកគ្រោកនៃស្រីដែលមានរដូវ។ 18 ដូច្នេះ យើងចាក់សេចក្ដីក្រោធរបស់យើងទាស់នឹងពួកគេ ដ្បិតឈាមដែលគេបានកម្ចាយនៅលើទឹកដីនោះ ហើយសម្រាប់ការបំពុលរបស់វាតាមរយៈរូបព្រះរបស់គេ។ 19 យើងបានកម្ចាត់កម្ចាយពួកគេទៅក្នុងចំណោមជនជាតិផ្សេង ពួកគេត្រូវបែងចែកទៅនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ យើងបានជំនុំជម្រះគេតាមការប្រព្រឹត្ត ហើយកិច្ចការរបស់គេ។ 20 ក្រោយមក ពួកគេបានចូលទៅដល់ជនជាតិ កន្លែងដែលគេទៅពួកគេប្រមាថឈ្មោះបរិសុទ្ធរបស់យើង ពេលមនុស្សបាននិយាយពីពួកគេ តើពួកនេះជារស្រ្តរបស់ព្រះអម្ចាស់? ដ្បិតពួក គេបានបោះចេញពីទឹកដីរបស់ព្រះអង្គ។ 21 ប៉ុន្តែ យើងបានយល់ដល់ឈ្មោះបរិសុទ្ធរបស់យើង ដែលជាកូនអុីស្រាអែលបានបង្អាប់ នៅកណ្ដាលជនជាតិផ្សេងៗ ពេលគេបានទៅដល់ទីនោះ។ 22 ដូច្នេះហើយ ចូរប្រាប់ដល់កូនចៅអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ យើងមិនមែនធ្វើការនេះ ដោយយល់ដល់អ្នកអុីស្រាអែល តែយល់ដល់ឈ្មោះដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង ជាឈ្មោះដែលអ្នករាល់គ្នាបានបង្អាប់ នៅកណ្ដាលជនជាតិផ្សេងៗដែលអ្នកបានទៅដល់នោះ។ 23 ដ្បិតយើងនឹងញែកឈ្មោះដ៏ធំរបស់យើង ដែលត្រូវបង្អាប់នៅកណ្ដាលជនជាតិផ្សេងៗ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានបង្អាប់នៅក្នុងពួកគេ ដ៏វិសុទ្ធដែរ។ ក្រោយមក ផ្សេងនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ពិតមែន ហើយការនេះព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះបានមានព្រះបន្ទូល ពេលដែលអ្នកឃើញថាយើងបរិសុទ្ធ។ 24 យើងនឹងយកអ្នកចេញពីជនជាតិដ៏ទៃ ហើយប្រមូលអ្នកពីគ្រប់ទីកន្លែង ហើយយើងនាំអ្នកមកក្នុងទឹកដីរបស់អ្នកវិញ។ 25 បន្ទាប់មក យើងនឹងប្រោះទឹកស្អាតទៅលើអ្នក ដូចេ្នះអ្នកនឹងបានស្អាត យើងនឹងជម្រះអ្នករាល់គ្នាឲ្យស្អាត ពីគ្រប់សេចក្ដីស្មោកគ្រោក ហើយយើងសម្អាតអ្នកពីអស់ទាំងរូបព្រះទាំងនោះ។ 26 យើងនឹងឲ្យអ្នកមានចិត្តថ្មី ហើយនឹងដាក់វិញ្ញាណថ្មីនៅក្នុងអ្នកដែរ យើងនឹងដកចិត្តដែលរឹងដូចថ្មចេញពីរូបសាច់អ្នក ហើយឲ្យមានចិត្តជាសាច់វិញ។ 27 យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណរបស់យើងនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា បណ្ដាលឲ្យអ្នករាល់គ្នាដើរតាមក្រឹត្យក្រម ហើយរក្សាបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តតាមផង។ 28 បន្ទាប់មក អ្នករាល់គ្នានឹងរស់នៅក្នុងទឹកដីដែលយើងបានឲ្យដល់បុព្វបុរសអ្នក អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ហើយយើងជាព្រះជាម្ចាស់ដល់អ្នក។ 29 ដ្បិតយើងនឹងជួយសង្គ្រោះអ្នក ពីអ្វីទាំងអស់ដែលមិនស្អាតរបស់អ្នក។ យើងនឹងបង្គាប់ដល់ស្រូវ ឲ្យបានចម្រើនឡើង។ យើងនឹងមិនធ្វើឲ្យកើតមានការអំណត់ដក់អ្នកទេ។ 30 យើងនឹងចម្រើនផ្លែឈើ និងផលចម្ការឡើងដែរ ដើម្បីមិនឲ្យអ្នករាល់គ្នាត្រូវពាក្យដំណៀលរបស់ជនជាតិដទៃ ដោយព្រោះអំណត់ទៀត។ 31 អ្នករាល់គ្នានឹងនឹកចាំពីកិរិយាអាក្រក់របស់អ្នក ហើយពីអំពើដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តមិនល្អ ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងមើលខ្លួនដោយខ្ពើមឆ្អើម ដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិត និងអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់អ្នក»។ 32 យើងមិនធ្វើការនេះដើម្បីឲ្យអ្នកបានប្រយោជន៍ទេ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ សូមឲ្យអ្នកបានដឹង។ ដូច្នេះ អ្នកនឹងអាម៉ាស់ ហើយបាក់មុខ ដោយព្រោះកិរិយាអ្នកបានធ្វើ កូនចៅអុីស្រាអែល។ 33 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងអស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា៖ នៅថ្ងៃដែលយើងជម្រះអ្នក ឲ្យស្អាតពីអស់ទាំងអំពើទុច្ចរិតរបស់អ្នក នោះយើងនឹងឲ្យអស់ទាំងទីក្រុងរបស់អ្នក មានមនុស្សរស់នៅវិញ ហើយឲ្យអស់ទាំងកន្លែងបាក់បែកបានសង់ឡើង។ 34 ដ្បិត ដែលនៅស្ងាត់ និងមានគេភ្ជួររាស់ ទឹកដីដែលពីដើមនៅស្ងាត់ច្រៀប ចំពោះភ្នែកនៃអស់អ្នកដែលដើរកាត់នោះ។ 35 ក្រោយមកពួកគេនឹងនិយាយថា «ទឹកដីនេះដែលត្រូវបោះចោល ត្រឡប់ដូចជាសួនច្បារអេដែន ហើយទីក្រុងទាំងនោះត្រូវបោះចោល ហើយបាក់បែក ដែលបានដាច់ចុះក្រោម ពេលនេះបានមាំមួនឡើង ហើយមានមនុស្សអាស្រ័យនៅ»។ 36 ដូច្នេះ អស់ទាំងជនជាតិដែលសល់នៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នក គេនឹងដឹងថា យើងជាព្រះអម្ចាស់ យើងបានសង់ទីដែលបាក់បែក ហើយបានសាងសារជាថ្មីកន្លែងបោះបង់ចោល។ យើងជាព្រះអម្ចាស់។ យើងបានថ្លែងពីវា ហើយយើងនឹងធ្វើវា។ 37 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ម្តងទៀតយើងនឹងបានសូមដោយកូនចៅអុីស្រាអែលដើម្បីធ្វើការនេះសម្រាប់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យចម្រើនគ្នាជាច្រើនដូចជាហ្វូងចៀម។ 38 ដូចជាហ្វូងចៀម ដែលបានត្រៀមសម្រាប់យញ្ញបូជា ដូចជាហ្វូងចៀមនៅក្រុងយេរូសាឡិម នៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យដែលបានកំណត់ ដូច្នោះនឹងដូចក្រុងដែលខូចអស់ ហើយបានពេញដោយហ្វូងមនុស្សហើយពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 ព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់បានដាក់លើខ្ញុំ ហើយព្រះអង្គក៏នាំយកខ្ញុំ ដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទៅដាក់ចុះនៅកណ្ដាលច្រកភ្នំមួយ ដែលពេញដោយឆ្អឹងខ្មោច។ 2 ព្រះអង្គឲ្យខ្ញុំដើរឆ្លងកាត់ទៅឆ្អឹងទាំងនោះជុំវិញហើយជុំវិញ។ ចូរមើល៍! នៅវាលច្រកនោះ មានឆ្អឹងយ៉ាងសន្ធឹក។ ឆ្អឹងទាំងនោះស្ងួតហែងណាស់។ 3 ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ តើឆ្អឹងទាំងនេះនឹងរស់ម្តងទៀតទេ?» ដូច្នេះខ្ញុំក៏បាននិយាយថា «ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ មានតែព្រះអង្គទេទើបដឹង»។ 4 រួចហើយព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលដល់ឆ្អឹងទាំងនេះ ហើយប្រាប់ថាឆ្អឹងស្ងួតហែង ចូរស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ 5 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដល់ឆ្អឹងទាំងនេះដូច្នេះ ចូរមើល! យើងនឹងឲ្យមានខ្យល់ដង្ហើមចូលក្នុងអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នកនឹងមានជីវិតរស់។ 6 យើងនឹងដាក់ឲ្យមានសរសៃ ធ្វើឲ្យមានសាច់ដុះលើអ្នករាល់គ្នា ហើយគ្របរុំដោយស្បែក ព្រមទាំងបញ្ចូលខ្យល់ដង្ហើមទៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានជីវិតរស់ ដូច្នេះអ្នកនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។ 7 ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ថ្លែងព្រះបន្ទូល ដូចជាព្រះអង្គបានបង្គាប់ ដូចដែលខ្ញុំកំពយងថ្លែងព្រះបន្ទូលនោះ មានឮសម្លេងក្រិកៗ។ រួចហើយឆ្អឹងទាំងនោះបានកម្រើកផ្គុំជាប់គ្នា ឆ្អឹងមួយភ្ជាប់ឆ្អឹង។ 8 ខ្ញុំសម្លឹងមើល ហើយមើល៍! មានសរសៃនិងសាច់កើតឡើងនៅឆ្អឹងទាំងនោះ រួចមានស្បែករុំគ្របទៀត។ តែអត់មានខ្យល់ដង្ហើមនៅក្នុងពួកគេទេ។ 9 ហើយព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទៅ ដល់ខ្យល់ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូល កូនមនុស្សអើយ ហើយនិយាយទៅខ្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ខ្យល់ដង្ហើម ចូរមកពីខ្យល់ទាំងបួនទិស ហើយខ្យល់ដង្ហើមលើអ្នកបានស្លាប់ទាំងនេះ គេនឹងរស់ឡើង»។ 10 ដូច្នេះខ្ញុំក៏ថ្លែងព្រះបន្ទូលដូចជាព្រះអង្គបានបង្គាប់មក ហើយខ្យល់ដង្ហើមក៏ចូលទៅក្នុងសពទាំងនោះ ហើយគេក៏រស់ឡើង បានទាំងឈរឡើងជាកងទ័ពយ៉ាងធំ។ 11 ក្រោយព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ឆ្អឹងទាំងនេះគឺជាកូនចៅអុីស្រាអែលទាំងមូល។ មើល៍! ពួកគេនិយាយថា ឆ្អឹងយើងរបស់រាល់គ្នាស្ងួតហែងហើយ ក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងក៏បាត់អស់ដែរ។ យើងរាល់គ្នាត្រូវកាត់ចេញហើយ។ 12 ដូច្នេះហើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូល ដោយនិយាយថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល! ប្រជារាស្ត្ររបស់យើងអើយ យើងនឹងបើកផ្នូររបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយនឹងធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាឡើងចេញពីផ្នូរមក រួចនឹងនាំអ្នកឲ្យចូលទៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែលវិញ។ 13 រួចហើយអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ពេលយើងបើកផ្នូររបស់អ្នក ឲ្យអ្នកបានឡើងចេញពីទីនោះមក។ 14 យើងនឹងដាក់វិញ្ញាណយើងនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា អ្នកនឹងមានជីវិតរស់ ហើយយើងនឹងធ្វើអ្នក ដើម្បីសម្រាកនៅក្នុងទឹកដីរបស់អ្នក នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា គឺយើង ជាព្រះអម្ចាស់ បានមានបន្ទូលហើយ នឹងកើតឡើងមែន នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់»។ 15 រួចហើយព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 16 «កូនមនុស្សអើយ! ចូរយកបន្ទះឈើមួយមកសរសេរចុះថា សម្រាប់ពួកយូដា និងប្រជាជនរបស់អុីស្រាអែល ជាមិត្តនិងគ្នា។ រួចយកបន្ទះឈើមួយទៀតសរសេរថា សម្រាប់ពួកយ៉ូសែប ជាបន្ទះឈើរបស់ពួកអេប្រាអិម និងពួកប្រជាជននៃអុីស្រាអែលជាមិត្តរបស់គេ។ 17 រួចនាំអ្នកទាំងពីរនោះមកជាមួយគ្នា ធ្វើជាបន្ទះឈើតែមួយធ្វើដំបង ដើម្បីឲ្យបានជាប់ជាមួយគ្នានៅដៃអ្នក។ 18 ពេលប្រជាជនអ្នកនឹងនិយាយទៅអ្នក ហើយប្រាប់ថា តើអ្នកនឹងមិនប្រាប់ឲ្យយើងដឹងពីរអ្វិដែលអ្នកចង់ធ្វើទេ? 19 ហើយនិយាយទៅគេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងនឹងយកបន្ទះឈើរបស់យ៉ូសែប ដែលនៅដៃអេប្រាអិម និងកុលសម្ព័ន្ធអុីស្រាអែល ដែលជាគូកនរបស់គេ ដាក់ភ្ជាប់ជាមួយបន្ទះឈើរបស់យូដា រួចហើយគេធ្វើជាបន្ទះឈើតែមួយវិញ ដើម្បីឲ្យគេរួមមកតែមួយនៅក្នុងដៃរបស់យើង។ 20 សូមកាន់នៅក្នុងដៃអ្នកបន្ទះឈើទាំងពីរដែលអ្នកបានសរសេរ ដោយនៅចំពោះភ្នែកគេ។ 21 ចូរប្រកាសប្រាប់គេថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងនឹងយកពួកកូនចៅអុីស្រាអែលចេញពីអស់ទាំងជនជាតិដែលគេបានទៅនោះ។ យើងនឹងប្រមូលមកពីគ្រប់ទិស នាំចូលទៅក្នុងទឹកដីរបស់ផងខ្លួន។ 22 យើងនឹងធ្វើឲ្យគេក្លាយជាជនជាតិមួយនៅក្នុងទឹកដីនេះ គឺនៅលើអស់ទាំងភ្នំនៃស្រុកអុីស្រាអែល ហើយនឹងមានស្តេចតែមួយអង្គធ្វើជាស្តេចលើពួកគេ ហើយពួកគេនឹងលែងជាជនជាតិពីរទៀតហើយ។ ពួកគេនឹងមិនបែងចែកទៅជាជនជាតិពីរទៀតឡើយ។ 23 រួចហើយពួកគេនឹងមិនត្រូវរងការប្រមាថដោយគោរពដល់រូបព្រះរបស់គេ ដែលវត្ថុគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់គេដែរ ឬអំពើបាបរបស់ផ្សេងទៀតរបស់គេ។ ដ្បិតយើងនឹងជួយសង្គ្រោះគេ ចេញពីការជឿលើជំនឿផ្សេងៗដែលនឹងធ្វើឲ្យគេមានបាប ហើយយើងនឹងលាងសម្អាតពួកគេ ដូច្នោះគេនឹងជាប្រជាជនរបស់យើង ហើយយើងនឹងជាព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកគេ។ 24 ដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់យើង នឹងធ្វើជាស្តេចលើពួកគេ។ ហើយពួកគេនឹងមានអ្នកគង្វាលតែម្នាក់លើពួកគេ ហើយពួកគេនឹងដើរតាមច្បាប់របស់យើង ហើយរក្សាបញ្ញត្តិទាំងនោះរបស់យើង ហើយស្អាប់បង្គាប់តាមទាំងអស់ផង។ 25 ពួកគេនឹងរស់នៅក្នុងទឹកដីដែលយើងបានឲ្យដល់យ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើយើង ជាទឹកដីដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានអាស្រ័យនៅ។ ពួកគេនឹងរស់នៅទីនោះ ជាមួយកូនចៅរបស់ពួកគេជាប់ជារៀងរហូត ដ្បិតដាវីឌជាអ្នកបម្រើយើង នឹងធ្វើជាអ្នកដឹកនាំលើគេ ជារៀងរហូត។ 26 យើងនឹងតាំងសញ្ញានៃសេចក្តីសុខសាន្តជាមួយពួកគេ។ វានឹងនៅជាប់នឹងពួកគេអស់កល្បជានិច្ច។ យើងនឹងតាំងពួកគេឡើង ហើយចម្រើនពួកគេ ហើយដាក់ទីបរិសុទ្ធរបស់យើង នៅកណ្ដាលពួកគេអស់កល្បជានិច្ច។ 27 ដំណាក់របស់យើងនឹងនៅជាមួយពួកគេ យើងក៏នឹងធ្វើជាព្រះដល់គេ ហើយគេនឹងបានជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង។ 28 រួចហើយគ្រប់ទាំងជនជាតិនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ ជាអ្នកញែកពួកអុីស្រាអែលជាបរិសុទ្ធ ពេលដែលទីបរិសុទ្ធរបស់យើងបានតាំងនៅកណ្ដាលគេ អស់កល្បជានិច្ច»។
1 ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ខ្ញុំថា 2 «កូនមនុស្សអើយ ចូរត្រៀទាស់នឹងជនជាតិកុកនៃទឹកដីម៉ាកុក ជាអ្នកដដឹកនាំនៃពួករ៉ុស ពួកមែសេក និងពួកទូបាល ត្រូវថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងគេ។ 3 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះលើទាំងងស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរមើល! គឺយើងទាស់នឹងអ្នក កុក ជាអ្នកដឹកនាំនៃពួកមេសេក និងពួកទូបាល។ 4 រួចហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកត្រឡប់មកវិញ យើងនឹងដាក់ទំពក់នៅថ្គាមអ្នក ហើយយើងនឹងយកអ្នកចេញ ជាមួយទាហានរបស់អ្នក រួមទាំងសេះ និងពលទ័ពសេះផង គ្រប់គ្នាស្លៀកពាក់ជាគ្រឿងសឹក កងទ័ពយ៉ាងធំ មានទាំងខែលធំ ខែលតូច ហើយកាន់ដាវគ្រប់គ្នាផង! 5 ជនជាតិពើស៊ី ជាតិអេត្យូពី និងជនជាតិពូថមកជាមួយគ្នា គ្រប់គ្នាមានខែល ហើយមួកដែក! 6 ជនជាតិកូមើរ និងពួកគេទាំងប៉ុន្មានផង ក៏មានកូនចៅតូកាម៉ា ពីទឹកដីខាងជើងបំផុត ហើយពួកគ្នាគេទាំងអស់របស់គេ គឺមានជនជាតិជាច្រើនមកជាមួយអ្នកផង! 7 ចូររៀបចំខ្លួន ត្រូវហើយ រួចចូររៀបចំខ្លួនអ្នក និងពួកកងទ័ពទាំងអស់ដែលបាននៅជាមួយអ្នកផង ហើយឲ្យអ្នកធ្វើជាមេទ័ពដល់ពួកគេ។ 8 អ្នកនឹងត្រូវបានហៅ ក្រោយយូរថ្ងៃមក ហើយ ដល់ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ ដែលអ្នកនឹងចូលមកក្នុងទឹកដី ដែលបានស្វែងរកដោយសារដាវមកវិញ ដែលបានប្រមូលយកមកវិញពីប្រជាជនជាច្រើន ប្រមូលមកវិញពីអស់ទាំងភ្នំនៃអុីស្រាអែល ជាទឹកដីដែលបានខូចបង់។ ប៉ុន្តែដីរបស់ប្រជាជនដែលបានយកបានយកចេញពីមនុស្សផ្សេង ហើយពួកគេនឹងរស់នៅក្នុងក្តីសុខសាន្ត គឺពួកគេទាំងអស់គ្នា! 9 ដូច្នោះអ្នកនឹងឡើងទៅ ដូចជាខ្យល់ព្យុះ អ្នកនឹងបានដូចជាពពកគ្របលើទឹកដី អ្នកហើយពួកកងទ័ពរបស់អ្នក និងទាហានទាំងអស់ដែលនៅជាមួយអ្នក។ 10 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា វាបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនោះគឺផែនការដែលមានក្នុងចិត្តរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងបង្កើតកិច្ចកាលអាក្រក់។ 11 ក្រោយមក អ្នកនឹងនិយាយថា ខ្ញុំនឹងឡើងទៅទឹកដីដែលនៅចំទំនេ ខ្ញុំនឹងទៅរកពួកមនុស្ស ដែលនៅដោយស្ងៀមស្ងាត់ ហើយដោយសុខសាន្ត ពួកគេរស់នៅកន្លែងដែលគ្មានញញ្ជាំងឬរបង ហើយជាកន្លែងដែលគ្មានទ្វារសម្រាប់ទីក្រុង។ 12 យើងនឹងចាប់យកជ័យភណ្ឌ ហើយនិងការលូចប្លប់ ហើយទាស់នឹងកន្លែងបាក់បែក ដែលមានមនុស្សថ្មីរស់នៅទីនោះ ហើយទាស់នឹងមនុស្ស ដែលបានប្រមូលចេញពីគ្រប់ទាំងជនជាតិ ជាអ្នកដែលមានហ្វូងសត្វ និងទ្រព្យសម្បត្តិ ហើយក៏ជាអ្នកដែលរស់នៅចំកណ្ដាលផែនដី។ 13 ពួកសេបា ហើយពួកដេដាន់ ពួកជំនួញរបស់ទឹកដីតើស៊ីស ជាមួយអ្នកចម្បាំងវ័យក្មេង នឹងនិយាយមកអ្នកថា តើលោកមកប្លប់ពីយើងឬ? តើអ្នកបានប្រមូលពួកទាហានបស់លោក ដើម្បីនឹងយកទ្រព្យ នឹងដឹកយកប្រាក់ និងមាស ហើយនាំយកហ្វូងសត្វ ទ្រព្យសម្បត្តិ ហើយយកជ័យភណ្ឌយ៉ាងច្រើនឬ? 14 ដូច្នេះហើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូល កូនមនុស្សអើយ ប្រាប់ដល់ជនជាតិកុកថា «ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ នៅថ្ងៃនោះ ពេលអុីស្រាអែលប្រជាជនរបស់យើង បាននៅដោយសុខសាន្ត តើអ្នកនឹងមិនបានរៀនពីពួកគេទេឬ? 15 អ្នកនឹងចេញពីកន្លែងរបស់អ្នក គឺពីខាងជើងបំផុតមក មានជនជាតិជាច្រើនមកជាមួយអ្នកផង ជាពួកគ្នាយ៉ាងសន្ធឹក ហើយជាពលទ័ពខ្លាំងពូកែ ដែលសុទ្ធតែជិះសេះគ្រប់ៗគ្នា។ 16 អ្នកនឹងឡើងមកទាស់នឹងអុីស្រាអែល។ នៅគ្រាចុងក្រោយបំផុត យើងនឹងនាំអ្នកឲ្យមកទាស់នឹងទឹកដីយើង ដូច្នោះជនជាតិទាំងនោះនឹងគួរតែបានស្គាល់យើង ពេលដែលយើងខ្លួនឯងបានគិតពីកុក ដើម្បីឲ្យជាបរិសុទ្ធ នៅចំពោះភ្នែកពួកគេ។ 17 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ តើអ្នកមិនមែនជាម្នាក់ដែលយើងបាននិយាយកាលពីពេលមុន តាមរយៈដៃពួកអ្នកបម្រើរបស់យើង និងពួកព្យាការីនៃជនជាតិអុីស្រាអែល ជាអ្នកដែលបានថ្លែងព្រះបន្ទូលក្នុងពេលរបស់ពួកគេ ដ្បិតយើងនឹងនាំអ្នកឲ្យមកទាស់នឹងពួកគេទេឬ? 18 ដូច្នោះវានឹងមកដល់ក្នុងថ្ងៃនោះ ពេលជនជាតិកុកវាយទឹកដីអុីស្រាអែល នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា សេចក្ដីក្រោធរបស់យើងនឹងឆួលឡើងដូចជាភ្នំ។ 19 ក្នុងសេចក្ដីប្រចណ្ឌរបស់យើង និងភ្លើងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់យើង ដែលយើងបានថា ពិតប្រាកដជានៅថ្ងៃនោះ នឹងមានការកក្រើករំពើកជាខ្លាំង នៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល។ 20 ពួកគនឹងញាប់ញ័រនៅចំពោះយើង បានជាទាំងត្រីសមុទ្រ និងសត្វហើរលើអាកាស សត្វព្រៃ និងសត្វលូនវារនៅផែនកីដី ហើយមនុស្សទាំងអស់ដែលរស់នៅទឹកដីផងដែរ។ ភ្នំទាំងនោះនឹងត្រូវបោះចោល ហើយច្រាំងភ្នំនឹងដូលចុះ រហូតដល់កំពែងបាក់មកលើផែនដី។ 21 យើងនឹងបង្គាប់ដាវមកទាស់នឹងគេ នៅលើភ្នំទាំងអស់នោះរបស់យើង នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ ដាវរបស់ព្ួកគេនឹងទាស់ជាមួយបងប្អូនខ្លួន។ 22 រួចហើយយើងនឹងដាក់ទោសដល់ពួកគេ ដោយអាសន្នរោគ និងឈាម ហើយយើងនឹងបង្អុរភ្លៀងច្រើនខ្លាំង ព្រមទាំងព្រឹលយ៉ាងធំ និងភ្លើងឆេះ ហើយស្ពាន់ធ័រមកលើគេ និងពួកគ្នារបស់ពួកគេ ហើយលើបណ្ដាជនជាតិជាច្រើនដែលមកជាមួយគេដែរ។ 23 ដ្បិតយើងនឹងតម្កើងខ្លួនយើង ហើយតាំងខ្លួនយើងជាបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យជនជាតិជាច្រើនស្គាល់យើងនៅនឹងមុខ ហើយពួកគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់»។
1 «ដូច្នេះអ្នក កូនមនុស្សអើយ ចូរថ្លែងព្រះបន្ទូលទាស់នឹងកុក ហើយប្រាប់ថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ មើល៍! យើងទាស់នឹងអ្នក កុក ជាអ្នកដឹកនាំនៃពួកមេសេក ហើយពួកទូបាលអើយ។ 2 យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកបែរមក ហើយនាំអ្នកទៅមុខ ក៏នឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នកឡើងមកពីទឹកដីខាងជើងបំផុត ព្រមទាំងនាំអ្នកមកលើភ្នំទាំងប៉ុន្មានរបស់ទឹកដីអុីស្រាអែល។ 3 ហើយយើងនឹងវាយបំបាកធ្នូចេញពីដៃឆ្វេងរបស់អ្នក ហើយនឹងធ្វើឲ្យព្រួញធ្លាក់ចេញពីដៃស្តាំអ្នក។ 4 អ្នកនឹងដួលស្លាប់លើភ្នំរបស់អុីស្រាអែល គឺទាំងអ្នក និងពួកគ្នារបស់អ្នក ហើយជនជាតិទាំងប៉ុន្មានដែលនៅជាមួយផង យើងនឹងប្រគល់អ្នកដល់សត្វហើរផ្សេងៗដែលស៊ីគំរង់ ហើយដល់សត្វព្រៃឲ្យវាស៊ីទៅ។ 5 អ្នកនឹងដួលស្លាប់ទីវាលទទេ ដ្បិតយើងបានប្រកាសហើយ នោះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 6 ក្រោយមក យើងនឹងចាត់ភ្លើងទៅលើទឹកដីម៉ាកុក ហើយលើពួកអ្នកដែលអាស្រ័យនៅ ដោយសុខសាន្តនៅកោះទាំងឡាយ នោះគេនឹងដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់។ 7 ដ្បិតយើងនឹងធ្វើឲ្យឈ្មោះយើងបានបរិសុទ្ធ នៅកណ្ដាលប្រជាជនអុីស្រាអែលរបស់យើង ហើយមិនឲ្យឈ្មោះបរិសុទ្ធរបស់យើងត្រូវប្រមាថ ជនជាតិនានានឹងដឹងថា យើងជាព្រះអម្ចាស់គឺជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៅក្នុងអុីស្រាអែល។ 8 ចូរមើល៍! ថ្ងៃរនោះកំពុងតែមកដល់ ហើយនឹងហើយនឹងជំនួសអ្វីនៅពេលនេះផង នេះគឺជាព្រះបន្ទូលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 9 ពួកអ្នកដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងរបស់អុីស្រាអែល នឹងចាកចេញទៅ ហើយពួកគេនឹងប្រើគ្រឿងសស្ត្រាវុធដើម្បីបង្កាត់ភ្លើង ហើយដុតឆេះរួចដុតចោល ទាំងខែលតូច ខែលធំ ទាំងធ្នូ និងព្រួញ ដែកពួយ និងលំពែងផង គេនឹងដុតគ្រឿងទាំងនោះអស់ប្រាំពីរឆ្នាំ។ 10 ពួកគែមិនត្រូវការរើសរំកាច់ឈើនៅទីវាល ឬកាប់ឧសនៅក្នុងព្រៃឡើយ តាំងពីគេបានដុតគ្រឿងសស្ត្រាវុធ ពួកគេនឹងយកពីពួកអ្នកដែលបានយកពីខ្លួនមកវិញពីពួកគេ ពួកគេប្លន់ពីពួកអ្នកដែលបានប្លន់ពីខ្លួនដែរ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។ 11 ក្រោយមកវានឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃនោះដែល យើងនឹងធ្វើកន្លែងមួយសម្រាប់ពួកកុក សម្រាប់ជាទីបញ្ចុះសពក្នុងអុីស្រាអែល នឹងជ្រលងភ្នំរបស់អ្នកដំណើរខាងកើតសមុទ្រ។ វាបានបិទបាំងអស់អ្នកដែលចង់ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់។ ពួកគេនឹងកប់សាកសពពួកកុកនៅទីនោះ ជាមួយប្រជាជនរបស់គាត់។ ពួកគេនឹងហៅជ្រលងភ្នំរបស់ហាមុន កុក។ 12 ដ្បិតប្រាំពីរខែដែលកូនចៅអុីស្រាអែលនឹងបញ្ចុះសពពួកគេ ទើបបានហើយ ដើម្បីនឹងសម្អាតទឹកដី។ 13 ដ្បិតមនុស្សទាំងអស់នៅទឹកដីនោះនឹងធ្វើការបញ្ចុះសពពួកគេ ហើយការនោះនឹងល្បីដល់គេ ក្នុងថ្ងៃដែលយើងបានតម្កើងឡើង នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 14 ក្រោយមក ពួកគេនឹងតម្រូវទុកមនុស្សមួយក្រុម បន្តធ្វើដំណើកាត់ទឹកដីនោះ ដើម្បីទៅរកអ្នកដែលបានឆ្លងកាត់ពីមុនប៉ុន្តែអ្នកបានស្លាប់ហើយសពនៅសេសសល់លើទឹកដី ដូច្នោះពួកគេនឹងបានបញ្ចុះសពទាំងនោះ ដើម្បីសម្អាតទឹកដី។ ក្រោយចប់ប្រាំពីរខែនោះមក ពួកគេនឹងដើរពិនិត្យមើល។ 15 រួចមនុស្សដែលដើរកាត់ទឹកដី ពួកគេនឹងនឹងឃើញឆ្អឹង ពួកគេនឹងតាំងទីសម្គាល់មួយនៅជិតវា ទាល់តែពួកបញ្ចុះសពបានមកកប់ចោល នៅក្នុងច្រកភ្នំហាមុន កុក។ 16 នៅទីនោះមានទីក្រុងមួយដែលមានឈ្មោះហៅថា ហាម៉ូណា។ ក្នុងការនេះពួកគេនឹងសម្អាតទឹកដីបាន។ 17 ឥឡូវដល់អ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ ព្រះអម្ចាស់អម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរនិយាយទៅសត្វស្លាបគ្រប់យ៉ាង និងដល់អស់ទាំងសត្វព្រៃនៅទីវាល ចូរន្រមូលគ្នាមក។ ចូរប្រជុំគ្នាពីគ្រប់ទីកន្លែង ទៅទីយញ្ញបូជារបស់យើង ដែលយើងធ្វើសម្រាប់អ្នក ជាយញ្ញបូជាយ៉ាងធំ នៅលើភ្នំរបស់អុីស្រាអែល ដូច្នោះឲ្យអ្នកបានស៊ីសាច់ ហើយផឹកឈាម។ 18 អ្នកនឹងស៊ីសាច់របស់អ្នកចម្បាំង ហើយផឹកឈាមរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំនៅផែនដី ទាំងចៀមឈ្មោល កូនចៀម ពពែ និងគោផង សុទ្ធតែជាសត្វបំប៉នពីទឹកដីបាសាន។ 19 រួចហើយអ្នករាល់គ្នានឹងស៊ីខ្លាញ់ទាល់តែឆ្អែត ហើយអ្នកនឹងផឹកឈាម ទាល់តែស្រវឹង ដោយសារយញ្ញបូជា ដែលយើងធ្វើសម្រាប់អ្នក។ 20 អ្នករាល់គ្នានឹងបានឆ្អែតនៅតុ យើងដោយសាច់សេះ រទេះចម្បាំង ពួកអ្នកចម្បាំង និងពួកទាហានទាំងប៉ុន្មានដែរ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 21 យើងនឹងតាំងសិរីល្អរបស់យើង ក្នុងចំណោមជនជាតិហើយអស់ទាំងជនជាតិនឹងឃើញការដាក់ទោសរបស់យើង ដែលយើងបានធ្វើ ហើយដៃរបស់យើងដែលបានដាក់ទាស់នឹងពួកគេ។ 22 កូនចៅអុីស្រាអែលនឹងបានដឹងថា យើងនេះជាព្រះអម្ចាស់ គឺជាព្រះរបស់ពួកគេ តាំងតែពីថ្ងៃនេះតទៅ។ 23 ប្រជាជាតិទាំងមូល នឹងដឹងថាកូនចៅអុីស្រាអែលបានចាប់យកទៅជាឈ្លើយ ដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ ដោយសារពួកគេក្បត់នឹងយើង ដូច្នោះយើងបានបាំងមុខពីពួកគេ បានជាយើងប្រគល់គេ ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ ហើយពួកគេត្រូវដួលដោយដាវ។ 24 យើងបានធ្វើដល់ពួកគេតាមសេចក្ដីស្មោកគ្រោក និងបាបរបស់ពួកគេ ពេលយើងបានបាំងចេញពីពួកគេ។ 25 ដូច្នោះហើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ឥឡូវនេះ យើងនឹងកសាងវាសនាពួកយ៉ាកុប ហើយយើងនឹងមានសេចក្ដីមេត្តាដល់កូនចៅសអុីស្រាអែល ហើយធ្វើការខ្នះខ្នែង សម្រាប់ឈ្មោះបរិសុទ្ធរបស់យើង។ 26 រួចហើយពួកគេនឹងរងការអាម៉ាស់ និងគ្រប់ទាំងអំពើក្បត់ដែលពួកគេបានមិនស្មោះនឹងយើង។ ពួកគេនឹងភ្លេចគ្រប់ការទាំងនេះពេលពួកគេសម្រាក់ដោយសុខសាន្តក្នុងទឹកដីរបស់គេ។ 27 ពេលយើងស្តាគេឡើងវិញរួចពីមនុស្ស ហើយប្រមូលពួកគេពីទឹកដីផ្សេងៗចេញពីដៃខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ យើងនឹងបង្ហាញខ្លួនយើងថាបរិសុទ្ធ នៅក្នុងភ្នែកជនជាតិជាច្រើន។ 28 រួចហើយគេនឹងដឹងថា យើងគឺជាព្រះជាម្ចាស់ ដ្បិតយើងបានបញ្ចូនពួកគេទៅជាឈ្លើយ ក្នុងចំណោមជនជាតិទាំងនោះ ប៉ុន្តែយើងប្រមូលគេត្រឡប់មកវិញ ទៅក្នុងទឹកដីរបស់គេវិញ។ យើងមិនបានទុកពួកគេខ្លះក្នុងចំណោមជនជាតិទាំងនោះឡើយ។ 29 យើងនឹងមិនលាក់មុខពីពួកគេទៀតដែរ ពេលយើងចាក់វិញ្ញាណយើងចេញទៅលើកូនចៅអុីស្រាអែល នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 នៅក្នុងឆ្នាំទីម្ភៃប្រាំ នៃការជាប់ជាឈ្លើយនៅដើមឆ្នាំ នៅថ្ងៃទីដប់ នៃខែនោះ នៅក្នុងឆ្នាំទីដប់បួន ក្រោយពីទីក្រុងត្រូវគេវាយយក នៅថ្ងៃនោះ ព្រះហស្តនៃព្រះអម្ចាស់បានដាក់នៅលើខ្ញុំ ហើយព្រះអង្គនាំខ្ញុំទៅទីនោះ។ 2 ក្នុងនិមិត្តពីព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គបាននាំខ្ញុំមកដល់ទឹកដីអុីស្រាអែលវិញ។ ព្រះអង្គបាននាំខ្ញុំឲ្យបានសម្រាកលើភ្នំមួយយ៉ាងខ្ពស់ នៅទិសខាងត្បូងមានអ្វីមួយបានលេចមកក្នុងអាគានៃទីក្រុង។ 3 ហើយព្រះអង្គនាំខ្ញុំទៅទីនោះ។ ចូរមើល៍ មានមនុស្សម្នាក់! រូបរាងរបស់លោកដូចជាលក្ខណៈជាលង្ហិន។ មានខ្សែខ្លូតទេស និងបបុសសម្រាប់វាស់នៅនិងដៃរបស់គាត់ លោកឈរនៅក្នុងទ្វារក្រុង។ 4 មនុស្សនោះក៏និយាយមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ចូរមើលដោយភ្នែក ហើយស្តាប់ដោយត្រចៀករបស់អ្នក រួចយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់ទាំងអស់ ដែលយើងបង្ហាញដល់អ្នក ដ្បិតបាននាំអ្នកមកនៅទីនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងបានបង្ហាញទាំងអស់នេះដល់អ្នក។ ចូរប្រាប់ការទាំងអស់ដែលអ្នកនឹងឃើញដល់កូនចៅអុីស្រាអែលផង»។ 5 នៅទីនោះមានកំពែងបានសង់ជុំវិញព្រះវិហារ។ ប្រវែងឈើសម្រាប់វាស់នៅក្នុងដៃរបស់បុរសនោះ មានប្រាំមួយហត្ថ ដែលក្នុងមួយហត្ថនោះ ត្រូវជាមួយហត្ថមួយកំណាត់ដៃប្រវែង។ បុរសនោះ ក៏បានវាស់កំពែង វាមានមួយខ្នាតនៃឈឺវាស់ ហើយកម្ពស់របស់ក៏មួយខ្នាតមានឈើដែរ។ 6 បន្ទាប់មក លោកទៅដល់ទ្វារព្រះវិហារ ដែលបែបមុខទៅទិសខាងកើត។ លោកក៏ឡើងជណ្តើរទៅទ្វារនោះ ទៅវាស់ទទឹងមាត់ទ្វារបានមួយខ្នាត ហើយទទឹងមួយទៀត ក៏បានមួយខ្នាត ជម្រៅដូចគ្នា។ 7 គ្រប់បន្ទប់ចាំយាម មានបណ្តោយមួយខ្នាតឈឺ និងទទឹងមួយខ្នាតឈើ ចំណែកប្រឡោះកណ្ដាលបន្ទប់ចាំយាមទាំងនោះ មានប្រាំហត្ថឈើ កម្រិតពន្លឺមាត់ទ្វារព្រះវិហារ តាមរយៈដំបូលផ្លូវដើរនៃព្រះវិហារគឺមានមួយឈើជម្រៅ។ 8 លោកវាស់ដំបូលផ្លូវដើរ នៃខ្លោងទ្វារ វាមានប្រវែងមួយឈើរង្វាស់។ 9 លោកបានវាស់ដំបូលផ្លូវដើរនៃខ្លោងទ្វារនោះ។ វាមានមួយឈើជម្រៅ។ ហើយក្របទ្វារមានពីរហត្ថក្នុងប្រវែងទទឹង។ ហើយដំបូលផ្លូវដើរនៃខ្លោងទ្វារនោះបែរមុខទៅរកព្រះវិហារ។ 10 មានចំនួនបន្ទប់យាមបីនៅសងខាងនៃខ្លោងទ្វារ ហើយបន្ទប់នីមួយមានទំហំដូចគ្នា ហើយរបងខណ្ឌបន្ទប់ទាំងនោះមានកម្ពស់ដូចគ្នា។ 11 ក្រោយមក បុរសនោះបានវាស់ទទឹងខ្លោងទ្វារផ្លូវចូល មានប្រវែងដប់ហត្ថ ហើយលោកបានវាស់ប្រវែងច្រកចូលមានដប់បីហត្ថ។ 12 លោកបានរបងដែលជាព្រំខាងមុខបន្ទប់ទាំងនោះមានប្រវែងមួយហត្ថ។ ហើយបានវាស់បន្ទប់មានប្រវែងប្រាំមួយហត្ថនៃជ្រុងម្ខាងៗ។ 13 រួចហើយលោកវាស់ច្រកចូលតាំងពីដំបូលនៃបន្ទប់ទៅរបស់បន្ទប់មួយទៀត មានម្ភៃប្រាំហត្ថ ចាប់តាំងពីច្រកចូលនៃបន្ទប់ទីមួយទៅដល់នៃបន្ទប់ទីពីរ។ 14 រួចហើយលោកក៏វាស់ជញ្ជាំងដែលនៅរវាងបន្ទប់យាម មានក្នុងប្រវែងហុកសិបហត្ថ លោកបានវាស់កាន់តែឆ្ងាយដែលអាចធ្វើបានពីដំបូលផ្លូវដើរ។ 15 តាំងពីច្រកចូលខាងមុខដល់ចុងបំផុតម្ខាងទៀតនែដំបូលផ្លូវដើរ មានហាសិបហត្ថ។ 16 មានបិទបង្អួចជិត ឆ្ពោះទៅដល់បន្ទប់ហើយក៏សំដៅទៅសសររបស់វា នៅក្នុងខ្លោងទ្វារព័ទ្ធជុំវិញ ហើយមានបាំងសាចដូច្នោះដែរ។ ហើយមានបង្អួចនៅព័ទ្ធជុំវិញនៅផ្នែកខាងក្នុង ហើយនិងមេបង្អួចមានឆ្លាក់រូបដើមលម៉ើ។ 17 រួចហើយ បុរសនោះបាននាំខ្ញុំទៅទីលានខាងក្រៅនៃព្រះវិហារ។ ចូរមើល៍! នៅទីនោះមានបន្ទប់ ហើយមានក្រាលថ្មនៅទីលាន ជាមួយសាមសិបបន្ទប់ ដែលបានក្បែកន្លែងក្រាលថ្ម។ 18 កម្រាលថ្មស្ថិតនៅជាប់ខ្លោងទ្វារ ហើយមានទទឹងស្មើនឹងប្រវែងរបស់ខ្លោងទ្វារ។ កម្រាលថ្មនេះមានកម្ពស់ទាបជាង។ 19 រួចហើយ បុរសនោះបានវាស់ពីពីចំងាយពីខាងមុខ នៃខ្លោងទ្វារទាប ទៅដល់បរិវេនខ្លោងទ្វារខាងក្នុង គឺមានមានប្រវែងមួយរយហត្ថ នៅទិសខាងកើត រហូតដល់ទិសខាងជើង។ 20 រួចហើយលោកបានវាស់បណ្ដោយ និងទទឹងរបស់ខ្លោងទ្វារដែលនៅខាងជើងនៃទីជំនុំចម្រះក្តីខាងក្រៅ។ 21 មានបន្ទប់បី នៃម្ខាងៗរបស់ខ្លោងទ្វារ ហើយខ្លោងទ្វារហើយនិងដំបូលផ្លូវដើរ មានទំហំដូចគ្នាទៅនិងខ្លោងទ្វារធំ គឺបណ្ដោយហាសិបហត្ថ និងទទឹងម្ភៃប្រាំហត្ថ។ 22 ចំណែកបង្អួច ដំបូលផ្លូវដើរ បន្ទប់ និងដើមលម៉ើ មានដូច ជានិងដូចខ្លោងទ្វារដែលបែរមុខទៅទិសខាងកើត។ ជណ្ដើរដែលឡើងទៅខ្លោងទ្វារមានប្រាំពីរកាំ ហើយទៅដំបូលផ្លូវដើរ។ 23 មានខ្លោងទ្វារទីលានខាងក្នុង នៅខាងមុខខ្លោងទ្វារបែរមុខខាងជើង ហើយវាក៏មានខ្លោងទ្វារខាងកើត លោកវាស់ពីខ្លោងទ្វារមួយទៅខ្លោងទ្វារមួយទៀត ឃើញមានប្រវែងមួយរយហត្ថ។ 24 បន្ទាប់មក បុរសនោះនាំខ្ញុំទៅខ្លោងទ្វារទិសខាងត្បូង ច្រកផ្លូវ ហើយជញ្ជាំងរបស់វា ហើយដំបូលផ្លូវដើរ លោកវាស់មាន ទំហំដូចគ្នានិងខ្លោងទ្វារខាងក្រៅផ្សេងទៀត។ 25 មានបង្អួចបិតនៅក្នុងផ្លូវចូលហើយដំបូលផ្លូវដើររបស់វា ក៏ដូចខ្លោងទ្វារនោះដែរ។ ខ្លោងទ្វារខាងជើង ហើយដំបូលផ្លូវដើររបស់វា មានបណ្តោយហាសិបងត្ថនិងទទឹងមានម្ពៃប្រាំហត្ថ។ 26 មានជណ្ដើរដែលឡើងទៅខ្លោងទ្វារមានប្រាំពីរកាំ ហើយដំបូលផ្លូវដើររបស់វា មានឆ្លាក់ក្បាច់ដើមចាកលើជញ្ជាំងនៅសងខាង។ 27 ទីលានខាងក្នុងក៏មានខ្លោងទ្វារមួយនៅខាងត្បូង ហើយលោកវាស់ពីខ្លោងទ្វារមួយទៅខ្លោងទ្វារមួយទៀត នៅខាងត្បូងនៅច្រកផ្លូវចូលមានប្រវែងមួយរយហត្ថ ដែលនៅពីចំងាយ។ 28 ហើយបន្ទាប់មក បុរសនោះក៏បាននាំខ្ញុំចូលទៅទីលានខាងក្នុង តាមខ្លោងទ្វារដែលនៅទិសខាងត្បូង ដែលមានទំហំដូចទៅនិងខ្លោងទ្វារម្ខាងទៀត។ 29 ហើយបន្ទប់ ជញ្ជាំង និងដំបូលផ្លូវដើរ ក៏មានទំហំដូចគ្នា ខ្លោងទ្វារផ្សេងទៀងដែរ ហើយដំបូលផ្លូវដើរ គឺមានបង្អួចនៅជុំវិញទាំងអស់។ ហើយខ្លោងទ្វារខាងក្នុងហើយនិងដំបូលផ្លូវដើរ មានបណ្ដោយហាសិបហត្ថ ទទឹងម្ភៃប្រាំហត្ថ។ 30 ដំបូលផ្លូវដើរ ដែលនៅជំវិញជញ្ជាំងខាងក្នុងមានបណ្ដោយម្ភៃប្រាំហត្ថ និងទទឹងប្រាំហត្ថ។ 31 ដំបូលផ្លូវដើរបែរមុខទៅនឹងទីលានខាងក្រៅ ដែលលើជញ្ជាំងមានឆ្លាក់ក្បាច់ដើមចាក ហើយមានជណ្ដើរដែលឡើងទៅខាងលើ។ 32 ហើយក្រោយមក លោកបាននាំខ្ញុំចូលទៅទីលានខាងក្នុង តាមខ្លោងទ្វារខាងកើត ដែលលោកវាស់ខ្លោងទ្វារមានទំហំដូចគ្នា។ 33 បន្ទប់ទាំងនោះ ជញ្ជាំង និងដំបូលផ្លូវដើរ ក៏មានទំហំដូចគ្នាដែរ ខ្លោងទ្វារ ហើយមានបង្អួចជុំវិញ។ ខ្លោងទ្វារខាងក្នុងហើយដំបូលផ្លូវដើរ មានបណ្ដោយហាសិបហត្ថ ទទឹងម្ភៃប្រាំហត្ថ។ 34 ដំបូលផ្លូវដើរបែរមុខទៅនឹងទីលានខាងក្រៅ វាមានឆ្លាក់ក្បាច់ដើមចាកលើសងខាងវា ហើយមានជណ្ដើរប្រាំបីកាំដែលឡើងទៅលើ។ 35 បន្ទាប់មក លោកក៏បាននាំខ្ញុំទៅខ្លោងទ្វារខាងជើង ហើយធ្វើការវាស់ខ្លោងទ្វារឃើញមានទំហំដូចគ្នាទៅនិងខ្លោងទ្វារផ្សេង។ 36 ចំណែកបន្ទប់ទាំងនោះ ជញ្ជាំង និងដំបូលផ្លូវដើរ មានទំហំដូចគ្នានិងខ្លោងទ្វារផ្សេងដែរ ហើយមានបង្អួចជុំវិញ។ ច្រកផ្លូវចូល ហើយដំបូលផ្លូវដើរមានបណ្ដោយហាសិបហត្ថ ទទឹងម្ភៃប្រាំហត្ថ។ 37 ដំបូលផ្លូវដើរបែរមុខនឹងទីលានខាងក្រៅ មានឆ្លាក់ក្បាច់ដើមចាកទាំងសងខាងលើវា ហើយមានជណ្ដើរប្រាំឡើងទៅខាងលើ។ 38 មានបន្ទប់មួយដែលមានទ្វារនៅតាមផ្លូវច្រកចូលទៅខាងក្នុង។ កន្លែងដែលគេលាងជំរះតង្វាយដុត។ 39 មានតុពីរនៅនៅសងខាងនៃដំបូលផ្លូវដើរ សម្រាប់ថ្វាយជាតង្វាយដុត ដែលបានសម្លាប់រួចហើយ និងយញ្ញបូជាសុំឲ្យរួចពីបាប និងយញ្ញបូជាសុំលើកលែងទោស។ 40 តាមជញ្ជាំងនៃទីធ្លា ទៅដល់ខ្លោងទ្វារខាងជើង មានតុពីរ។ ហើយនៅម្ខាងទៀត នៅនោះមានតុពីរដែរខ្លោងទ្វារដំបូលផ្លូវដេើរ។ 41 មានតុបួន នៅម្ខាងតាមខ្លោងទ្វារ ពួកគេធ្វើការសម្លាប់សត្វ នៅលើតុទាំងប្រាំបី។ 42 មានតុបួនទៀតដែលធ្វើពីផ្ទាំងថ្ម សម្រាប់ធ្វើពិធីយញ្ញបូជា មានបណ្ដោយមួយហត្ថកន្លះ ទទឹងមួយហត្ថកន្លះ និងកម្ពស់មួយហត្ថ។ នៅលើតុទាំងនោះពួកគេបានដាក់ឧបករណ៍សម្រាប់អារ កសត្វថ្វាយតង្វាយដុត និងថ្វាយយញ្ញបូជាផង។ 43 មានទំពក់ពីរ ចងទទឹងនិងឈើតាមបណ្តោយចងយ៉ាងជាប់ជាមួយនិងដំបូលផ្លូវដើរជុំវិញ ហើយចំណែកឯសាច់សម្រាប់ធ្វើយញ្ញបូជា ពួកគេបានដាក់នៅលើតុ។ 44 ជិតខ្លោងទ្វារខាងក្នុង នៅទីធ្លាខាងក្នុង មានបន្ទប់សម្រាប់អ្នកចម្រៀង។ បន្ទប់មួយក្នុងចំណោមនោះនៅខាងជើង ហើយមួយទៀតខាងត្បូង។ 45 លោកប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «បន្ទប់បែរមុខទៅទិសខាងត្បូង សម្រាប់ពួកបូជាចារ្យដែលបំពេញការងារក្នុងព្រះដំណាក់។ 46 បន្ទប់បែរមុខទៅទិសខាងជើង សម្រាប់ពួកបូជាចារ្យដែលបំពេញការងារនៅទីអាសនៈ។ អ្នកទាំងនោះជាកូនចៅរបស់លោកសាដុក ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធលេវី»។ 47 បន្ទាប់មក លោកវាស់ទីធ្លាដែលមានរាងបួនជ្រុងស្មើ បណ្តោយមានប្រវែងមួយរយហត្ថ និងទទឹងមានមួយហត្ថ ជាមួយនិងអាសនៈស្ថិតនៅមុខនៃព្រះដំណាក់។ 48 បន្ទាប់មកបុរសនោះនាំខ្ញុំចូលទៅក្នុងដំបូលផ្លូវដើរនៃព្រះដំណាក់ហើយ លោកវាស់ក្របទ្វាររបស់វា ដែលមានប្រវែងប្រាំហត្ថ ក្រាស់ទាំងសងខាង។ ផ្លូវចូលរបស់វាមានទទឹងដប់បួរហត្ថ ហើយជញ្ជាំងសងខាងរបស់វាមាន ប្រវែងបីហត្ថ។ 49 បណ្ដោយដំបូលផ្លូវដើរមានម្ភៃហត្ថ និងទទឹងដប់មួយហត្ថ។ មានជណ្ដើរឡើងទៅកាន់បន្ទប់ ហើយមានសសរ គឺម្ខាងៗមានបង្គោលមួយផងដែរ។
1 ហើយក្រោយមក លោកក៏បាននាំខ្ញុំចូលទៅក្នុងព្រះដំណាក់ទីសក្ការៈ លោកវាស់ក្របទ្វារទាំងនោះមានទទឹងប្រាំមួយហត្ថ។ 2 ផ្លូវចូលមានទទឹងដប់ហត្ថ ជញ្ជាំងទាំងសងខាងវិញ មានបណ្តោយប្រាំហត្ថ។ ហើយក្រោយមក លោកវាស់ទំហំនៃទីសក្ការៈ មានបណ្ដោយសែសិបហត្ថ ហើយទទឹងម្ភៃហត្ថផងដែរ។ 3 បន្ទាប់មក បុរសនោះចូលទៅខាងក្នុងទីបរិសុទ្ធវាស់សសរមាត់ទ្វារ ឃើញមានកម្រាស់ពីរហត្ថ ហើយមានទទឹងទ្វារចូលប្រាំមួយហត្ថ។ ជញ្ជាំងទាំងពីរនៅសងខាងមានប្រាំពីរហត្ថ។ 4 ហើយក្រោយមក លោកក៏បានវាស់បណ្តោយនៃបន្ទប់ ទីសក្ការៈ ដែលមានម្ភៃហត្ថ។ ហើយនិងទទឹងម្ភៃហត្ថ នៅខាងមុខនៃព្រះវិហារ។ រួចហើយលោកក៏បាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំថា «នេះជាទីកន្លែងសក្ការៈបរិសុទ្ធបំផុត»។ 5 ហើយលោកក៏បានវាស់ជញ្ជាំងខណ្ឌព្រះដំណាក់ ឃើញមានកម្រាស់ប្រាំមួយហត្ថ។ បន្ទប់អមជុំវិញព្រះដំណាក់មានទទឹងបួនហត្ថ។ 6 បន្ទប់អមជុំវិញទាំងនោះមានបីជាន់ ក្នុងមួយជាន់មានសាមសិបបន្ទប់។ បន្ទប់នីមួយៗស្ថិតនៅតាមជញ្ជាំងខាងក្រៅដែលព័ទ្ធជុំវិញព្រះដំណាក់ គឺមិននៅតាមជញ្ជាំងទីសក្ការៈទេ។ បន្ទប់ជាន់ខាងលើទូលាយជាងបន្ទប់នៅជាន់ក្រោម ព្រោះផ្នែកខាងលើ កម្រាស់ជញ្ជាំងដែលព័ទ្ធជុំវិញព្រះវិហារតូចជាងកម្រាស់ផ្នែកខាងក្រោម។ 7 ហេតុនេះហើយបានជាកាលណាគេឡើងទៅខាងលើកាន់តែខ្ពស់ នោះកាន់តែមានកន្លែងទូលាយជាង តាមរយៈនោះពួកគេអាចឡើងពីជាន់ក្រោមទៅជាន់កណ្ដាល រួចទៅជាន់ខាងលើផងដែរ។ 8 ក្រោយមក ខ្ញុំមើលឃើញផ្នែកមួយនៅជុំវិញព្រះដំណាក់ គ្រិះសម្រាប់ទំហំមានពេញមួយឈើរង្វាស់ គឺបណ្តោយប្រាំមួយហត្ថ។ 9 ទទឹងនៃជញ្ជាំងដែលនៅខាងក្រៅមានប្រាំហត្ថ។ មានទីធ្លាដែលនៅចន្លោះខាងក្រៅ នៃបន្ទប់ក្នុងទីសក្ការៈ។ 10 នៅផ្នែកម្ខាងទៀត របស់ទីធ្លាបើកចំហរជាកន្លែងបូជាចារ្យបន្ទប់ខាងក្រៅ ទំហំនេះមានប្រវែងម្ភៃហត្ថ ដែលសង់ឡើងនៅជុំវិញកន្លែទីសក្ការៈ។ 11 មានទ្វារចូលទៅខាងក្នុងបន្ទប់ពីទីធ្លាចំហរម្ខាងទៀត ច្រកចូលដែលនៅទិសខាងជើង ច្រកមួយទៀតគឺនៅទិសខាងត្បូងផងដែរ។ ប្រវែងទទឹងមានប្រាំហត្ថជុំវិញ។ 12 មានអាគារមួយបែរមុខទៅទីធ្លានៅទិសខាងលិច មានទទឹងចិតសិបហត្ថ។ បណ្ដោយកៅសិបហត្ថ ហើយជញ្ជាំងមានកម្រាស់ប្រាំហត្ថ។ 13 ក្រោយមកទៀត បុរសទាំងនោះក៏វាស់ព្រះដំណាក់ ឃើញមានបណ្ដោយប្រវែងមួយរយហត្ថ។ ហើយចំណែកទីធ្លា អាគារ និងជញ្ជាំង ក៏មានបណ្ដោយប្រវែងមួយរយហត្ថផងដែរ។ 14 សម្រាប់ជញ្ជាំងខាងមុខនៃព្រះដំណាក់ និងទីធ្លាដែលនៅទិសខាងកើតវិញ គឺមានប្រវែងមួយរយហត្ថដូចគ្នា ចេញពីកន្លែទីសក្ការៈ។ 15 ហើយបុរសនោះក៏បានវាស់បណ្ដោយរបស់អាគារ ដែលស្ថិតនៅខាងក្រោយទីសក្ការៈនៅទិសខាងលិច ហើយវិចិត្រសាល នៅសងខាងផង ឃើញមានប្រវែងមួយរយហត្ថ។ កន្លែងបរិសុទ្ធ ហើយដំបូលផ្លូវដើរ 16 នៅខាងក្នុងបង្អូច មានដាក់បង្អួចចម្រឹងដែក ហើយវិចិត្រសាលនៅជុំវិញដែលជាន់ទីបីមានបន្ទះឈើ។ 17 ចាប់ពីលើទ្វាររហូតដល់ក្នុងទីសក្ការៈ ហើយទីធ្លាជាមួយជញ្ជាំងមានក្បាច់លំអ។ 18 វាមានក្បាច់ចេរូប៊ីន និងក្បាច់ដើមចាក ដែលមានរូបដើមចាកមួយ រូបចេរូប៊ីន ពីរ នៅឆ្លាស់គ្នាផងដែរ ហើយចេរូប៊ីនមានមុខពីរ។ 19 មុខរបស់បុរសនោះមើលទៅរកដើមចាកម្ខាង ហើយមុខសិង្ហមើលទៅរកដើមចាកនៅម្ខាងទៀត។ រូបទាំងនោះគឺនៅបន្តបន្ទាប់គ្នាព័ទ្ធជុំវិញព្រះដំណាក់។ 20 តាំងពីដីដល់ទីខ្ពស់នៃផ្លូវចូល ចេរូប៊ីន និងក្បាច់ដើមចាក មានឆ្លាកនៅលើជញ្ជាំងខាងក្រៅនៃព្រះដំណាក់។ 21 ក្របទ្វារនៃកន្លែងបរិសុទ្ធមានរាងបួនជ្រុង។ លក្ខណៈរបសស់វាគឺដូចទៅនឹង 22 ដូចអាសនៈធ្វើពីឈើ ខាងមុខនៃកន្លែងបរិសុទ្ធ កម្ពស់បីហត្ថ និងបណ្ដោយពីរហត្ថ ទាំងសងខាង។ បង្គោលវានៅតាមកាច់ជ្រុង គោល ដាក់ក្រប បានធ្វើពីឈើ។ បុរសនោះពោលមកខ្ញុំថា៖ «នេះជាតុតម្កល់នៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់»។ 23 មានទ្វារពីរសម្រាប់កន្លែងចរិសុទ្ធ ហើយនិងនៅទីបរិសុទ្ធបំផុត។ 24 ទ្វារទាំងនេះបត់បានពីរបត់ នៃទ្វារបន្ទះនីមួយៗ ពីរបន្ទះសម្រាប់ទ្វារមួយ ហើយពីរបន្ទះសម្រាប់ផ្សេងមួយទៀត។ 25 មានឆ្លាក់នៅលើទ្វារទាំងនោះ នៅលើទ្វារនៃកន្លែងបរិសុទ្ធមានក្បាច់ចេរូប៊ីន និងដើមចាក ដូចនៅតាមជញ្ជាំងដែរ ហើយធ្វើពីឈើសម្រាប់ដំបូលផ្លូវដើរ នៅផ្នែកខាងមុខ។ 26 មានបង្អួចចម្រឹងដែក និងក្បាច់ដើមចាកនៅម្ខាងទៀតនៃដំបូលផ្លូវដើរ។ នេះគឺជាទំហំបន្ទប់នៃព្រះដំណាក់ ហើយបន្ទប់ទាំងនោះក៏មានដំបូលលយចេញដែរ។
1 បន្ទាប់មក បុរសនោះបញ្ជូនខ្ញុំចេញទៅទីធ្លាខាងក្រៅ ផ្នែកខាងជើង ហើយនាំខ្ញុំទៅបន្ទប់ផ្សេងៗ ដែលនៅមុខទីធ្លាខាងក្រៅនិងទិសខាងជើងនៃជញ្ជាំងខាងក្រៅ។ 2 បន្ទប់ទាំងនោះមាន មានបណ្ដោយមួយរយហត្ថ ហើយនៅពីខាងមុខមានទទឹងហាសិបហត្ថ។ 3 មានបន្ទប់ខ្លះបែរមុខទៅទីធ្លាខាងក្នុង ហើយដែលមានប្រវែងម្ភៃហត្ថចេញពីទីសក្ការៈ។ មានបីជាន់នៃបន្ទប់ទាំងនោះ ហើយមួយផ្នែកខាងលើអាចមើលមកមួយខាងក្រោមបាន ហើយគ្រប់ជាន់ទាំងអស់គឺមានផ្្លូវដើរ។ បន្ទប់ខ្លះទៀតក៏អាចមើលឃើញទីធ្លាខាងក្រៅផងដែរ។ 4 នៅពីមុខបន្ទប់ទាំងនោះមានច្រកមួយ ទទឹងដប់ហត្ថ និងបណ្ដោយមួយរយហត្ថ។ ទ្វារបន្ទប់ទាំងនោះបែរមុខទៅទិសខាងជើង។ 5 ប៉ុន្តែបន្ទប់ជាន់ខាងលើតូចជាង សម្រាប់ផ្លួវដើរ ដោយសារមិនសូវមានកន្លែងធំ ដូចដែលគេបានធ្វើនៅខាងក្រោមនិងជាន់កណ្តាលនៃអាគា។ 6 ដ្បិត នៅជាន់ទីបីនៃអាគារនោះ គឺអត់មានសសរដូចសសរនៅក្នុងទីធ្លាទេ។ ហេតុនេះហើយ បានជាបន្ទប់នៅជាន់ខ្ពស់ តូចជាងក្នុងទំហំបើប្រៀបទៅនិងបន្ទប់ ដែលនៅជាន់ក្រោមនិងកណ្តាល។ 7 នៅជញ្ជាំងខាងក្រៅ នៅតាមបណ្ដោយបន្ទប់ ដើម្បីចេញទៅទីធ្លាខាងក្រៅ គឺមានប្រវែងហាសិបហត្ថ ដែលវានៅចំពីមុខបន្ទប់តែម្តង។ 8 ដ្បិតបន្ទប់ដែលនៅជាប់នឹងទីលានខាងក្រៅនោះ មានប្រវែងហាសិបហត្ថដែរ ហើយបន្ទប់ទាំងនោះបែរមុខទៅរកទីសក្ការៈ មានប្រវែងមួយរយហត្ថ។ 9 នៅក្រោមបន្ទប់ទាំងនោះ មានទ្វារចូលពីទីលានខាងក្រៅ តាមទិសខាងកើត សម្រាប់ឲ្យចូលពីទីធ្លាខាងក្រៅ។ 10 នៅតាមជញ្ជាំងនៃទីធ្លាផ្នែកខាងកើតនៃទីធ្លាខាងក្រៅ ដែលនៅទល់មុខធ្លាផ្នែកខាងក្នុង ដែលទលនិងទីសក្ការៈ ក៏មានបន្ទប់ជាច្រើនដែរ។ 11 ជាមួយផ្លួវដើរនៅពីមុខ បន្ទប់ទាំងនោះ។ បន្ទប់ទាំងនោះគឺមានច្រកមួយដូចនៅមុខបន្ទប់ជួរខាងជើង។ បន្ទប់ទាំងនោះ គឺមានបណ្ដោយ មានទទឹងដូចគ្នា ហើយមានផ្លូវចេញចូល មានទ្រង់ទ្រាយ ដូចទៅនិងទ្វារដែល។ 12 នៅទិសខាងត្បូង មានទ្វារមួយចូលទៅបន្ទប់ទាំងនោះ ហើយវាក៏ដូចគ្នានិងទិសខាងជើងដែរ។ ផ្លូវឆ្លង នៅខាងក្នុងមានទ្វារ នៅលើក្បាលរបស់វា ហើយផ្លូវឆ្លងឆ្ពោះទៅកាន់បនប្ទប់ផ្សេងទៀត។ នៅទិសខាងកើតក៏មានទ្វារចូល ទៅក្នុងផ្លូវឆ្លងដល់ចុងបំផុត។ 13 បុរសនោះប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «បន្ទប់ជួរខាងជើង និងបន្ទប់ជួរខាងត្បូង ដែលនៅទល់មុខនឹងទីធ្លាក្រៅ ជាបន្ទប់ទីសក្ការៈ ជាកន្លែងដែលពួកបូជាចារ្យចូលទៅថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ ពួកគេបរិភោគអាហារបរិសុទ្ធបំផុត។ ក្នុងបន្ទប់ទាំងនោះ មានដាក់របស់បរិសុទ្ធនៅទីនោះ តង្វាយអាំហារ តង្វាយលោះបាប តង្វាយលើកលែងទោស ដ្បិតកន្លែងនោះជាកន្លែងបរិសុទ្ធ។ 14 ពេលពួកបូជាចារ្យចូលទៅទីនោះ គេពុំអាចចេញមកទីបរិសុទ្ធទៅលានខាងក្រៅទេ គឺត្រូវទុកសម្លៀកបំពាក់ដែលគេស្លៀកពាក់ ពេលបំពេញមុខងារនោះ នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ។ ពួកគេត្រូវស្លៀលពាក់ផ្សេងមុខចេញទៅខាងក្រៅជួយមនុស្ស»។ 15 បុរសនោះបានបញ្ចាប់វាស់ព្រះដំណាក់ខាងក្នុងរួចរាល់ហើយ ហើយលោកនាំខ្ញុំចេញតាមខ្លោងទ្វារដែលបែរមុខទៅខាងកើត ហើយវាស់នៅបរិវេណដែលនៅជុំវិញនោះ។ 16 លោកវាស់នៅជ្រុងទិសខាងកើតជាមួយឈើវាស់ មានប្រវែងប្រាំរយហត្ថជាមួយឈើរង្វាស់។ 17 លោកក៏បានវាស់ជ្រុងទេសខាងជើង ហើយក៏ឃើញមានប្រវែងប្រាំរយហត្ថឈើរង្វាស់។ 18 លោកក៏បានទៅវាស់ជ្រុងទិសខាងត្បូង ហើយក៏ឃើញមានប្រវែងប្រាំរយហត្ថឈើរង្វាស់។ 19 លោកក៏បែរទៅជ្រុងទិសខាងលិច ហើយវាស់ឃើញមានប្រវែងប្រាំរយហត្ថឈើរង្វាស់ដូចគ្នាផងដែរ។ 20 លោកវាស់ទាំងបួនជ្រុង។ វាមានជញ្ជាំងនៅជុំវិញវាមានបណ្តោយ ប្រវែងប្រាំរយឈើរង្វាស់ ហើយមានទទឹងប្រាំរយហត្ថ ដើម្បីញែកឬឲទីបរិសុទ្ធចេញពីកន្លែងទូទៅ។
1 បុរសនោះក្រោយនកបាននាំខ្ញុំទៅកាន់ខ្លោងទ្វារខាងកើត។ 2 មើល៍! សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៃជនជាតិអុីស្រាអែលមកពីទិសខាងកើត សម្លេងរបស់ព្រះអង្គដូចជាទឹកធ្លាក់ជាច្រើន ហើយផែនដីភ្លឺដោយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។ 3 វាបានផ្អែកទៅលើលក្ខណៈនិមិត្តដែលខ្ញុំបានឃើញនៅពេលនោះ ដោយផ្អែកទៅលើនិមិត្តដែលខ្ញុំបានឃើញ នៅពេលព្រះអង្គយាងមកកម្ទេចក្រុងយេរូសាឡិម ហើយនិមិត្តទាំងពីរនេះក៏ដូចជានិមិត្ត ដែលខ្ញុំបានឃើញនៅមាត់ទន្លេកេបារដែរ ពេល ខ្ញុំក្រាប មុខដល់ដី។ 4 ដូច្នោះសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ចូលមកក្នុងព្រះដំណាក់តាមខ្លោងទ្វារខាងកើត។ 5 ក្រោយមកព្រះវិញ្ញាណក៏លើកខ្ញុំឡើង ហើយនាំខ្ញុំទៅដាក់កណ្ដាលទីលានខាងក្នុង។ មើល៍! សិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់ស្ថិតនៅក្នុងព្រះដំណាក់។ 6 ពេលបុរសនោះនៅក្បែរខ្ញុំ ខ្ញុំឮមនុស្សម្នាក់និយាយចេញពីព្រះដំណាក់មកកាន់ខ្ញុំថា។ 7 លោកបាននិយាយថា «កូនមនុស្សអើយ! កន្លែងនេះជាបល្ល័ង្ករបស់យើង និងជាកន្លែងដាក់ជើងរបស់យើងផង ហើយយើងនឹងស្ថិតនៅកន្លែងនេះជាមួយប្រជាជនអុីស្រាអែលរហូតតទៅ។ កូនចៅសអុីស្រាអែល និងមិនប្រមាថនាមយើងទៀតទេ ឬស្តេចរបស់ពួកគេ ជាមួយនិងភាពគ្មានជំនឿរបស់គេ ឬជាមួយនិងកសាកសពស្ដេចមកតម្កល់ទុកនៅទីខ្ពស់។ 8 ពួកគេនឹងមិនប្រមាថនាមយើងដោយដាក់ច្រកចូលបន្ទាប់និងច្រកចូលយើងទេ ហើយក៏មិនដាក់ខ្លោងទ្ចារបិតនៅជិតខ្លោងទ្វារយើងដែរ គឺគ្មានអ្វីទេតែជញ្ជាំងរវាងយើងហើយពួកគេ។ ពួកគេធ្លាប់បានប្រមាថនាមបរិសុទ្ធយើងជាមួយការប្រព្រឹត្តអំពើស្អប់ខ្ពើម ដូច្នោះយើយលេបត្របាក់គេជាមួយកំហឹងយើង។ 9 ឥឡូវនេះ ចូរឲ្យពួកគេយកចេញការខ្វះជំនឿ ហើយនិងសពស្ដេចរបស់ពួកគេចេញឆ្ងាយពីយើង ហើយយើងនឹងនៅក្នុងចំណោមពួកគេរហូតតទៅ។ 10 កូនមនុស្សអើយ អ្នកខ្លួនឯងត្រូវប្រាប់កូនចៅអុីស្រាអែល ពីដំណាក់របស់យើង ដើម្បីឲ្យពួកគេខ្មាស់ដោយភាពទុច្ចរិតរបស់ពួកគេគួរគិតពីពាក្យទាំងអស់នេះ។ 11 ដ្បិត ប្រសិនបើពួកគេបានខ្មាស ដោយព្រោះការអាក្រក់ដែលខ្លួនបានធ្វើ ហើយចូរប្រាប់ពួកគេឲ្យដឹងពីរបៀបនៃព្រះដំណាក់ ទ្រង់ទ្រាយ ច្រកចេញចូល ហើយនិងរបៀបតុបតែង ព្រមទាំងរបៀបចាត់ចែង និងក្បួនតម្រាសព្វបែបយ៉ាង។ ចូរកត់ត្រាទុកដើម្បីឲ្យពួកគេឃើញនិងភ្នែកផង ដូច្នោះគេនឹងរក្សារបៀបតុបតែង ហើយច្បាប់ទាំងអស់ ដូចដែលគេស្តាប់តាម។ 12 នេះហើយជាបទបញ្ជានៃព្រះដំណាក់ នៅលើកំពូលភ្នំនោះ ទៅជុំវិញទាំងមូលនៃព្រំប្រទល់វា ហើយវាត្រូវជាទីបរិសុទ្ធបំផុត។ ចូរមើល! នេះគឺជាបទបញ្ជាសម្រាប់ព្រះដំណាក់។ 13 នេះជាទំហំនៃអាសនាដែលវាស់នៅក្នុងហត្ថ គឺហត្ថធំដែលត្រូវជាមួយហត្ថមួយទះ បាតនៃអាសនា ហើយបានកម្ពស់មួយហត្ថ បណ្តោយមួយហត្ថ។ ដូច្នោះគែមនៅជុំវិញនៃអាសនា បានមួយហត្ថជម្រៅនៃទទឹងក៏មានមួយហត្ថដែរ។ ហើយព្រំព្រទល់ជុំវិញ ហើយព័ទជុំវិញគែមវានឹងមានមួយចំអាម។ នេះនឹងជាមូលដ្ឋាននៃអាសនា។ 14 ពីបាតដែលនៅលើដី ឡើងទៅដល់គន្លាក់ខាងក្រោមផ្នេកល នៃអាសនាមានពីរហត្ថ ហើយនិងទទឹងមួយហត្ថផងដែរ បន្ទាប់មក គឺរាប់តាំងពីគន្លាក់ក្រោម កម្ពស់នៃអាសនា គឺឡើងទៅដល់គន្លាក់ខាងលើ ដែលមានបួនហត្ថ ហើយនិងទទឹងមួយហត្ថតាមរង្វាស់។ 15 ជើងក្រានអាសនាសម្រាប់ថ្វាយតង្វាយដុត គឺមានបួនហត្ថ កម្ពស់ ហើយនិងមានស្នែងបួនចេញពីអាសនាឡើងទៅផងដែរ។ 16 ជើងក្រានប្រទាសអាសនា មានបណ្តោយដប់ពីរហត្ថ ទទឹងដប់ពីរហត្ថ បួនជ្រុងស្មើ។ 17 វាមានគន្លាក់ប្រវែងដប់បួនហត្ថ ទទឹងដប់បួនហត្ថ ទាំងបួនជ្រុងនីមួយៗ ហើយក៏មានគែមនៅព័ទ្ធជុំវិញកន្លះហត្ថ។ ហើយបាតក៏មួយហត្ថទាំងបួនជ្រុង ឯជណ្តើរនោះ បែរមុខទៅទិសខាងកើត»។ 18 បន្ទាប់មក ព្រះអង្គមានបន្ទូលមកខ្ញុំថា «កូនមនុស្សអើយ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ នេះគឺជាបទបញ្ជារសម្រាប់អាសនា នៅថ្ងៃដែលគេធ្វើវាឡើង ដើម្បីថ្វាយតង្វាយដុត ហើយប្រោះឈាមទៅលើអាសនានោះ។ 19 អ្នកនឹងត្រូវទទួលបានគោឈ្មោលស្ទាវមួយ សម្រាប់ជាតង្វាយលោះបាប ដល់ពួកលេវីដែលជាបូជាចារ្យ ក្នុងពូជពង្សសាដុក ជាពួកអ្នកដែលចូលមកជិត ដើម្បីធ្វើការងារសម្រាប់យើង នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 20 ហើយអ្នកនឹងត្រូវយកឈាមខ្លះនៃយញ្ញបូជាទៅប្រឡាក់ នៅអាសនានៃស្នែងទាំងបួន និងនៅគន្លាក់ទាំងបួនជ្រុង ហើយនៅគែមព័ទ្ធជុំវិញដែរ គឺយ៉ាងនោះដែលអ្នកត្រូវសម្អាត ហើយថ្វាយតង្វាយឲ្យធួននឹងអាសនា។ 21 បន្ទាប់មក យកគោឈ្មោលដែលសម្រាប់ជាតង្វាយលោះបាបដែរ ហើយត្រូវដុតនៅកន្លែងសម្រាប់ការនោះ នៅក្នុងព្រះវិហារខាងក្រៅទីសក្ការៈ។ 22 បន្ទាប់មក ដល់ថ្ងៃទីពីរអ្នកត្រូវថ្វាយពពែឈ្មោលល្អឥតខ្ចោះ សម្រាប់ជាតង្វាយលោះបាប ហើយគេនឹងសម្អាតអាសនា ដូចជាបានសម្អាតដោយគោឈ្មោលនោះដែរ។ 23 ពេលអ្នកបានសម្អាតអាសនារួចហើយ អ្នកត្រូវថ្វាយគោឈ្មោលស្ទាវមួយល្អឥតខ្ចោះ និងចៀមឈ្មោលមួយល្អឥតខ្ចោះ ពីហ្វូងចៀមទៀត។ 24 ថ្វាយសត្វទាំងពីរនោះនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ រួចត្រូវឲ្យពួកបូជាចារ្យបាចអំបិលទៅលើ ហើយថ្វាយជាតង្វាយដុតដល់ព្រះអម្ចាស់។ 25 អ្នកត្រូវរៀបពពែឈ្មោលមួយសម្រាប់ជាតង្វាយលោះបាបរាល់ៗថ្ងៃ ក្នុងរវាងប្រាំពីរថ្ងៃ គេត្រូវរៀបគោឈ្មោលស្ទាវមួយ និងចៀមឈ្មោលល្អឥតខ្ចោះមួយពីហ្វូងសត្វដែរ។ 26 ពួកគេថ្ងៃត្រូវឲ្យគេថ្វាយតង្វាយឲ្យធួននឹងអាសនា ក្នុងពេលប្រាំពីរថ្ងៃ ហើយញែកចេញជាបរិសុទ្ធ គឺយ៉ាងនោះដែលគេត្រូវឆ្លងអាសនា ហើយញែកចេញជាបរិសុទ្ធ។ 27 ពួកគេបានសម្រេចកំណត់ថ្ងៃទាំងនោះហើយ ហើយដល់ថ្ងៃទីប្រាំបី ហើយតទៅមុខ ត្រូវឲ្យពួកបូជាចារ្យរៀបចំថ្វាយតង្វាយដុតរបស់អ្នក និងតង្វាយមេត្រីរបស់អ្នកដែរ នៅលើអាសនា ហើយយើងនឹងទទួលអ្នក នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 រួចហើយនាំខ្ញុំវិលទៅតាមផ្លូវនៃទ្វារខាងក្រៅរបស់ទីសក្ការៈ ដែលបែរទៅទិសខាងកើត ទ្វារនោះនៅបិទ។ 2 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា «ទ្វារនេះត្រូវបិទជានិច្ចជិត វានឹងមិនបើកឡើយ។ គ្មនមនុស្សណាចូលតាមទ្វារនេះដែរ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់គឺព្រះជាម្ចាស់នៃអុីស្រាអែល បានយាងចូលតាមទ្វារនេះហើយ ហេតុនោះនឹងត្រូវបិទរហូត។ 3 អ្នកដឹកនាំ នៅលើពួកអុីស្រាអែល គឺអង្គុយបរិភោគពិធីជប់លៀងនៅចំពោះមុខព្រះអម្ចាស់។ ពួកគេចូលមកតាមខ្លោងទ្វារដំបូលផ្លូវដើរ ហើយចេញទៅវិញតាមច្រកដដែល»។ 4 បន្ទាប់មក លោកនាំខ្ញុំទៅតាមផ្លូវនៃទ្វារខាងជើង ពីមុខព្រះដំណាក់។ ហើយខ្ញុំមើលហើយ ចូលមើល៍! សិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់ នៅពេញក្នុងព្រះវិហាររបស់ព្រះអម្ចាស់ រួចខ្ញុំដូលក្រាបផ្កាប់មុខចុះ។ 5 ហើយព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ ចូរផ្ចង់ចិត្តរបស់អ្នក ត្រូវមើលដោយភ្នែក ហើយស្តាប់ដោយត្រចៀក តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលយើងនិយាយ ពីដំណើរបៀបទាំងប៉ុន្មានក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយពីបទបញ្ជាផង។ ចូរគិតចំពោះផ្លូវចូលព្រះដំណាក់ គឺទាំងផ្លូវចូលនិងចេញផង។ 6 រួចហើយអ្នកត្រូវនិយាយដល់ពួកអ្នកបះបោរ កូនចៅអុីស្រាអែលថា ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរឲ្យអំពើគួរស្អប់ខ្ពើមទាំងអស់របស់អ្នកល្មមចប់ សម្រាប់អ្នកកូនចៅអុីស្រាអែល 7 អ្នកបាននាំពួកជនជាតិដទៃ ជាមនុស្សដែលមិនទទួលកាត់ស្បែកខាងចិត្ត ហើយខាងរូបសាច់ផង ឲ្យចូលមកនៅក្នុងទីសក្ការៈយើង ប្រមាថដំណាក់យើង ពេលអ្នកបានថ្វាយតង្វាយអាហារដល់យើង ព្រមទាំងខ្លាញ់និងឈាម ហើយបានផ្តាច់សេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង តាមរយៈទង្វើគួរស្អប់ខ្ពើម។ 8 អ្នកមិនបានរក្សាបញ្ញើ ដែលនៅទីបរិសុទ្ធរបស់យើងទេ ប៉ុន្តែអ្នកបានតាំងជនជាតិដទៃ ឲ្យរក្សាបញ្ញើរបស់យើង និងឲ្យគេរក្សាទីបរិសុទ្ធរបស់យើងទៀត។ 9 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ គ្មានជនជាតិដទៃណាមួយ ដែលមិនទទួលកាត់ស្បែកខាងចិត្ត និងខាងរូបសាច់ ឲ្យនៅចំណោមពួកអុីស្រាអែល និងចូលក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់យើងទេ។ 10 ប៉ុន្តែ ពួកលេវីដែលបានឃ្លាតឆ្ងាយពីយើង ពួកគេបានវង្វេងចេញពីយើង ទៅតាមរូបព្រះរបស់ពួកគេ តែគេនឹងត្រូវបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបរបស់គេ។ 11 ពូកគេជាអ្នកបម្រើនៅក្នុងទីសក្ការៈរបស់យើង ជាអ្នកមើលលើអស់ទាំងទ្វារនៃព្រះដំណាក់ហើយទាំងបម្រើក្នុងដំណាក់យើងរផង ពួកគេជាអ្នកសម្លាប់និងតង្វាយដុត និងយញ្ញបូជាសម្រាប់បណ្ដាជន ហើយពួកគេត្រូវឈរនៅមុខប្រជាជន ហើយបម្រើអ្នកទាំងនោះ។ 12 ដោយព្រោះគេបានធ្វើការប្រមាថយញ្ញបូជានៅចំពោះរូបព្រះរបស់គេ គឺពួកគេបានដូលធ្លាក់ចុះសម្រាប់អំពើបានដល់កូនចៅអុីស្រាអែលផង។ ដូច្នេះហើយ យើងនឹងលើកដៃរបស់យើងស្បថនឹងទាស់ជាមួយពួកគេ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ ពួកគេនឹងត្រូវទទួលការដាក់ទោសរបស់គេ។ 13 ពួកគេមិនត្រូវចូលមកជិតយើង ដើម្បីធ្វើការងារជាសង្ឃដល់យើង ឬចូលទៅជិតរបស់បរិសុទ្ធណាមួយ ក្នុងអស់ទាំងវត្ថុបរិសុទ្ធបំផុតរបស់យើង ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងបានផលអាម៉ាស់ហើយកំហុសរបស់ពួកគេ សម្រាប់ទង្វើគួរស្អប់ខ្ពើមដែលគេបានធ្វើនោះ។ 14 ប៉ុន្តែ យើងនឹងតាំងគេជាអ្នករក្សាបញ្ញើនៃព្រះដំណាក់ សម្រាប់គ្រប់ការងារទាំងនោះ និងគ្រប់កិច្ចការហើយអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលធ្វើបានសម្រេច។ 15 ពួកលេវីដែលជាបូជាចារ្យ ជាកូនសាដុក ដែលបានធ្វើបញ្ញើទីសក្ការៈយើង នៅវេលាដែលពួកកូនចៅអុីស្រាអែល បានវង្វេងចេញឆ្ងាយពីយើង ពួកគេនឹងចូលមកជិតយើង ដើម្បីថ្វាយបង្គំយើងវិញ។ ពួកគេនឹងឈរនៅចំពោះយើង ដើម្បីថ្វាយខ្លាញ់ និងឈាម នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 16 ពួកគេនឹងចូលមកក្នុងទីសក្ការៈរបស់យើង ក៏ចូលមកជិតតុរបស់យើង ដើម្បីថ្វាយបង្គំយើង ព្រមទាំងរក្សាបញ្ញើរបស់យើង។ 17 ដូច្នោះវានឹងបែបនេះ ពេលគេចូលទៅតាមទ្វារកំពែង ទីធ្លាខាងក្នុង ពួកគេនឹងត្រូវស្លៀកពាក់ដោយសំពត់ទេសឯក ដ្បិតគេមិនត្រូវពាក់អ្វីធ្វើពីរោមសត្វទេ ក្នុងទ្វារទីលានខាងក្នុង និងក្នុងព្រះដំណាក់។ 18 បានរុំឈ្នួតធ្វើពីសំពត់ទេសឯកនៅលើក្បាល ហើយស្លៀកពាក់ខោស្នាប់ភ្លៅទេសឯកដែរ គេមិនត្រូវក្រវាត់ខ្លួនដោយអ្វីដែលនាំឲ្យបែកញើសទេ។ 19 កាលណាពួកគេចេញទៅទីលានខាងក្រៅ គឺទៅរកប្រជាជន ដែលនៅទីលានខាងក្រៅ នោះគេត្រូវដោះសម្លៀក បំពាក់ដែលគេស្លៀកពាក់សម្រាប់ធ្វើការងារចេញ ដាក់ទុកក្នុងបន្ទប់បរិសុទ្ធទាំងនោះ ហើយត្រូវស្លៀកពាក់ផ្សេងវិញ ដើម្បីមិនធ្វើឲ្យប្រជាជនបានបរិសុទ្ធ ដោយសារសម្លៀកបំពាក់របស់គេ។ 20 ពួកគេក៏មិនត្រូវកោរសក់ កុំទុកឲ្យសក់របស់គេដុះវែងដល់ចងបាននោះឡើយ តែពួកគេត្រូវកាត់តម្រឹមសក់ក្បាលរបស់ពួកគេ។ 21 គ្មានបូជាចារ្យណាម្នាក់ផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរ ក្នុងកាលដែលចូលទៅក្នុងទីលានខាងក្នុងឡើយ។ 22 ក៏មិនត្រូវយកតែស្ត្រីមេម៉ាយ ឬស្រីប្តីលែង ធ្វើជាប្រពន្ធខ្លួនដែរ គឺត្រូវយកស្រីក្រមុំ ពីពូជកូនចៅអុីស្រាអែល ឬស្ត្រីមេម៉ាយណាដែលជាប្រពន្ធរបស់បូជាចារ្យកាលពីមុន។ 23 ដ្បិតពួកគេត្រូវបង្រៀនប្រជាជនយើងឲ្យចេះសម្គាល់រវាងបរិសុទ្ធ និងអ្វីដែលប្រមាថ ហើយឲ្យគេមើលដឹងរបស់ស្អាត និងរបស់ដែលមិនស្អាត។ 24 ក្នុងការទាស់ទែងគ្នា ពួកគេឈរជំនុំជម្រះក្ដី ត្រូវឲ្យគេជំនុំជម្រះការនោះ តាមច្បាប់របស់យើង ព្រមទាំងរក្សាអស់ទាំងក្រឹត្យក្រម និងបញ្ញត្តិច្បាប់របស់យើង នៅអស់ទាំងបុណ្យមានកំណត់របស់យើងផង ហើយត្រូវឲ្យគេរក្សាថ្ងៃសប្ប័ទរបស់យើង ទុកជាបរិសុទ្ធដែរ។ 25 ពួកគេនឹងមិនចូលទៅជិតខ្មោចស្លាប់ ឲ្យខ្លួនត្រូវសៅហ្មងទេ លើកលែងតែខ្មោចឪពុកឬម្តាយ កូនប្រុស ឬកូនស្រី បងប្អូនប្រុស ឬបងប្អូនស្រី ដែលមិនទាន់មានប្តីនៅឡើយ នោះគេនឹងឲ្យខ្លួនសៅហ្មង ដោយព្រោះខ្មោចអ្នកទាំងនោះបាន។ 26 បន្ទាប់ ពីបូជាចារ្យក្លាយជាមិនស្អាត់ ពួកគេត្រូវរាប់ប្រាំពីរថ្ងៃសម្រាប់បូជាចារ្យនោះ។ 27 លុះដល់ថ្ងៃដែលចូលទៅក្នុងទីលានខាងក្នុងនៃទីបរិសុទ្ធ ក្នុងទីបរិសុទ្ធដើម្បីបម្រើ ត្រូវថ្វាយតង្វាយលោះបាបរបស់ខ្លួន នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 28 ការនេះនឹងជាមរតករបស់គេ គឺយើងជាមរតករបស់គេ ហើយអ្នករាល់គ្នាឲ្យមិនបានឲ្យទ្រព្យសម្បត្តិ នៅក្នុងអុីស្រាអែលទេ យើងនឹងជាទ្រព្យរបស់គេហើយ! 29 ពួកគេនឹងស៊ីតង្វាយអាហារ តង្វាយលោះបាប ហើយគ្រប់របស់ទាំងអស់ដែលបានថ្វាយដាច់ដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅក្នុងពួកអុីស្រាអែល នោះបានជារបស់គេទាំងអស់។ 30 ផលដំបូងដែលល្អបំផុតនៃអ្វីទាំងអស់ ហើយគ្រប់ទាំងចំណែក អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលបានពីចំណែករបស់អ្នក វាជារបស់ពួកបូជាចារ្យ ហើយយើងនឹងថ្វាយម្សៅល្អបំផុតដល់អ្នកដល់ពួកបូជាចារ្យ ដូច្នោះព្រះពរនឹងនៅក្នុងព្រះដំណាក់នៃព្រះអង្គ។ 31 ពួកបូជាចារ្យមិនត្រូវស៊ីសាច់សត្វ ដែលស្លាប់ដោយជំងឺ ឬស្លាប់ដែលសត្វផ្សេងបានខាំហែក ទោះបើជាសត្វហើរ ឬសត្វជើងបួន។
1 ពេលណាអ្នករាល់គ្នាចាប់ឆ្នោត ដើម្បីបែងចែកទឹកដីដែលជាមត៌ក អ្នកត្រូវញែកដីមួយចំណែកទុកជាដីសក្ការៈសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ ការថ្វាយដីគឺត្រូវតែកន្លែងបរិសុទ្ធ ដីនោះមានបណ្ដោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ និងទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថ។ វានឹងបរិសុទ្ធ នៅកន្លែងជុំវិញរបស់េវាផងដែរ។ 2 ចេញពីទីនោះ មានទំហំប្រាំរយហត្ថ បួនជ្រុង ដែលនៅទីធ្លាព័ទ្ធជុំវិញ ទីសក្ការៈជាមួយព្រំព្រទល់ជុំវិញ មានទទឹងហាសិបហត្ថទៀត។ 3 ពីកន្លែងនេះអ្នកនឹងវាស់ដំបូលផ្លូវដើរ មានបណ្ដោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ និងទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថ ហើយនឹងវាស់ទីសក្ការៈជាក្លែងបរិសុទ្ធបំផុត។ 4 វាជាកន្លែងបរិសុទ្ធនៅក្នុងទឹកដីនោះ សម្រាប់ពួកបូជាចារ្យ ដែលបម្រើព្រះអម្ចាស់ជាអ្នកដែលចូលទៅជិតព្រះអម្ចាស់ដើម្បីបម្រើព្រះអង្គ។ ទីនោះជាកន្លែងសម្រាប់សង់ផ្ទះពួកគេហើយ ហើយជាកន្លែបរិសុទ្ធសម្រាប់ទីបរិសុទ្ធ។ 5 ដូច្នោះវានឹងមានបណ្ដោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ និងទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថទៀត ហើយវានឹងសម្រាប់ក្រុងពួកលេវី ដែលធ្វើការនៅក្នុងព្រះដំណាក់។ 6 អ្នកនឹងត្រូវរៀបចំទុកសម្រាប់ទីក្រុងទទឹងប្រាំពាន់ បណ្តោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ កន្លែងបន្ទាប់ទីនោះ ត្រូវបម្រុងទុកសម្រាប់ជាទីកន្លែងបរិសុទ្ធ ទីក្រុងនេះគឺជារបស់កូនចៅអុីស្រាអែលទាំងអស់។ 7 ដីមួយចំណែកសម្រាប់អ្នកដឹកនាំ គឺនៅទាំងសងខាងកន្លែងទុកបម្រុងសម្រាប់ទីបរិសុទ្ធហើយទីក្រុង។ គឺពីព្រំប្រទល់ខាងលិចហើយទៅខាងកើត។ ប្រវែងដីនោះ គឺបានស្មើគ្តាទៅនឹងបណ្តោយដីរបស់ខ្លោងទ្វារដែលមានដំបូលផ្លូវដើរ ពីខាងលិចទល់ទៅដល់ខាងកើត។ 8 ដីនេះគឺជាសម្បតិ្តសម្រាប់ អ្នកដឹកនាំក្នុងអុីស្រាអែល។ អ្នកដឹកនាំរបស់យើង នឹងមិនសង្កត់សង្កិនប្រជាជនរបស់យើងទៀតទេ ពួកគេនឹងចែកដីដល់កូនចៅអុីស្រាអែល តាមកុលសម្ព័ន្ធរបស់គេ។ 9 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ គឺវាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នក ពួកអ្នកដឹកនាំនៃអុីស្រាអែល! ចូរលះបង់សេចក្ដីឃោរឃៅ ហើយការជិះជាន់ សូមធ្វើតាមយុត្តិធម៌ និងសេចក្ដីសុចរិត! ឈប់បណ្តេញប្រជាជនរបស់យើងចេញ! នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 10 អ្នកត្រូវមានជញ្ជីងត្រឹមត្រូវ គឺរង្វាល់ពេញខ្នាត និងស្អាត់ស្អំ! 11 ហើយនិងត្រូវមានចំណុះស្មើគ្នា ដើម្បីឲ្យបានមួយនោះ ដូច្នោះត្រូវជាមួយភាគក្នុងដប់ ក្នុងមួយថាំង។ ហើយឲ្យរង្វាល់នោះ ត្រូវជាមួយភាគក្នុងដប់ ក្នុងមួយថាំងដូចគ្នា រង្វាល់នោះរាប់តាមថាំង។ 12 សេកែល ត្រូវជាម្ភៃកេរ៉ា ហើយម៉ានេ ត្រូវជាម្ភៃ សេកែលបូកនឹងម្ភៃប្រាំសេកែល បូកនឹងដប់ប្រាំសេកែល សម្រាប់អ្នក។ 13 នេះគឺជាចំណែកដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវថ្វាយ គឺក្នុងស្រូវរង្វាល់ភោជ្ជសាលី មួយថាំង ត្រូវថ្វាយមួយភាគក្នុងប្រាំមួយ ក្នុងមួយរង្វាល់ ហើយក្នុងស្រូវឱកមួយថាំង ត្រូវថ្វាយមួយភាគក្នុងប្រាំមួយ ក្នុងមួយរង្វាល់ដែរ។ 14 តាមទបបញ្ជាថ្វាយតង្វាយប្រេង គឺមួយបាថពីគ័រនីមួយៗ ត្រូវថ្វាយមួយភាគក្នុងដប់ (ឯគ័រស្មើនឹងហូមើរ គឺត្រូវជាដប់បាថ) ឬ។ 15 ចំណែកហ្វូងចៀមឬពពែ ត្រូវយកមួយក្នុងពីររយសត្វ ដែលរកស៊ីតំបន់ដែលមានទឹកនៃអុីស្រាអែល នឹងប្រើសម្រាប់ថ្វាយតង្វាយដុត ឬនិងតង្វាយមេត្រី ដើម្បីឲ្យបានធួននឹងប្រជាជន នេះគឺជាព្រះបន្ទូលនៃអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 16 ប្រជាជនទាំងឡាយដែលនៅក្នុងទឹកដី ត្រូវតម្រូវឲ្យថ្វាយតង្វាយនេះសម្រាប់អ្នកដឹកនាំនៃជនជាតិអុីស្រាអែល។ 17 គឺអ្នកដឹកនាំដែលមានចំណែកទទួលខុសត្រូវ ក្នុងការតង្វាយដុត តង្វាយម្សៅ និងតង្វាយច្រួច នៅថ្ងៃបុណ្យ នៅថ្ងៃដើមខែ ហើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក គឺនៅគ្រប់បុណ្យមានកំណត់របស់ពួកវង្សអុីស្រាអែល នោះស្រេចនៅលើអ្នកដឹកនាំ លោកត្រូវរៀបចំតង្វាយសម្រាប់លោះបាប តង្វាយម្សៅ តង្វាយដុត និងតង្វាយមេត្រី ដើម្បីឲ្យបានធួន នឹងជំនួសឲ្យពួកវង្សកូនចៅជនជាតិអុីស្រាអែល។ 18 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ក្នុងខែដំបូង នៅថ្ងៃទីមួយ ក្នុងខែនោះ អ្នកត្រូវយកគោឈ្មោលស្ទាវមួយល្អឥតខ្ចោះ ហើយត្រូវសម្អាតទីបរិសុទ្ធ។ 19 ចំណែកពួកបូជាចារ្យត្រូវយកឈាមតង្វាយលោះបាបនោះ ទៅប្រឡាក់នៅក្របទ្វារនៃព្រះដំណាក់ ហើយនៅគន្លាក់នៃអាសនាទាំងបួនជ្រុង ព្រមទាំងនៅក្របទ្វារកំផែងនៃទីលានខាងក្នុងផង។ 20 អ្នកត្រូវធ្វើការនេះ គឺនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរខែនោះ សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗមានបាបដោយមិនតាំងចិត្ត ឬបដិសេធ ក្នុងផ្លូវនេះអ្នកត្រូវយកដង្វាយធួន ទៅថ្វាយនៅព្រះវិហារ។ 21 ក្នុងខែដំបូង នៃថ្ងៃទីដប់បួន នៃខែនោះ គឺនឹងមាន ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើបុណ្យរំលង ជាបុណ្យដែលត្រូវធ្វើអស់ប្រាំពីរថ្ងៃ ហើយត្រូវស៊ីតែនំបុ័ងឥតដំបែម៉្យាង។ 22 នៅថ្ងៃនោះ អ្នកដឹកនាំត្រូវរៀបចំគោឈ្មោលមួយ ទុកជាតង្វាយលោះបាប សម្រាប់ខ្លួនលោក និងបណ្ដាជននៅក្នុងទឹកដីនោះផង។ 23 ដ្បិតក្នុងរវាងប្រាំពីរថ្ងៃនៃបុណ្យ អ្នកដឹកនាំត្រូវរៀបចំតង្វាយដុតថ្វាយព្រះអម្ចាស់ គឺគោឈ្មោលប្រាំពីរ និងចៀមឈ្មោលប្រាំពីរ ឥតខ្ចោះ រាល់ថ្ងៃគ្រប់ប្រាំពីរថ្ងៃនោះ ព្រមទាំងពពែឈ្មោលមួយរាល់ថ្ងៃដែរ ទុកជាតង្វាយលោះបាប។ 24 ហើយអ្នកដឹកនាំត្រូវរៀបតង្វាយម្សៅដែរ គឺត្រូវយកមួយថាំងសម្រាប់គោមួយ និងមួយថាំងសម្រាប់ចៀមឈ្មោលមួយ ហើយប្រេងប្រាំបីកំប៉ុងសម្រាប់ម្សៅមួយថាំង។ 25 នៅក្នុងខែទីប្រាំពីរ ក្នុងថ្ងៃទីដប់ប្រាំ ក្នុងខែនោះ ក្នុងពេលបុណ្យនោះ អ្នកដឹកនាំត្រូវធ្វើដូច្នោះទៀតគ្រប់ប្រាំពីរថ្ងៃ តង្វាយដុត តង្វាយលោះបាប តង្វាយម្សៅ ហើយតង្វាយប្រេងដែរ។
1 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ «ខ្លោងទ្វារនៃទីលានខាងក្នុង បែរមុខទៅទិសខាងកើត ត្រូវបិទក្នុងរវាងប្រាំមួយថ្ងៃដែលធ្វើការ តែដល់ថ្ងៃសប្ប័ទត្រូវបើកវិញ ព្រមទាំងនៅថ្ងៃចូលខែបើកដែរ។ 2 អ្នកដឹកនាំ នឹងចូលតាមផ្លូវទីលានខាងក្រៅ តាមផ្លូវខ្លោងទ្វារហើយច្រកដំបូលផ្លូវដើរពីខាងក្រៅ ហើយលោកឈរនៅពីមុខបង្គោលទ្វារខាងក្នុង ពេលពួកបូជាចារ្យ នឹងរៀបចំតង្វាយដុត និងតង្វាយមេត្រីរបស់លោក។ ហើយលោកនឹងថ្វាយបង្គំនៅត្រង់ទ្វារខាងក្នុងនោះ រួចលោកបែរជាចេញក្រៅទៅវិញ តែទ្វារនោះមិនត្រូវបិទទេរហូតដល់ពេលល្ងាច។ 3 មនុស្សនៅក្នុងទឹកដី នឹងថ្វាយបង្គំនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នៅមាត់ទ្វារនោះរាល់ថ្ងៃសប្ប័ទ និងថ្ងៃចូលខែដែរ។ 4 តង្វាយដុតដែលពួកអ្នកដឹកនាំត្រូវថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃសប្ប័ទ គឺកូនចៀមប្រាំមួយឥតខ្ចោះ និងចៀមឈ្មោលមួយឥតខ្ចោះ។ 5 តង្វាយម្សៅ ត្រូវជាមួយថាំងសម្រាប់ចៀមឈ្មោលនោះ ហើយតង្វាយម្សៅដែលសម្រាប់កូនចៀមទាំងនោះ ត្រូវតាមដែលលោកអាចនឹងថ្វាយបាន ព្រមទាំងប្រេងប្រាំបីកំប៉ុងសម្រាប់ម្សៅមួយថាំងផង។ 6 នៅថ្ងៃចូលខែចូលមកដល់ លោកត្រូវថ្វាយគោឈ្មោលស្ទាវមួយឥតខ្ចោះ កូនចៀមប្រាំមួយនិងចៀមឈ្មោលមួយ សុទ្ធតែឥតខ្ចោះទាំងអស់។ 7 លោកត្រូវតែថ្វាយតង្វាយម្សៅមួយថាំងសម្រាប់គោឈ្មោល និងមួយថាំងសម្រាប់ចៀមឈ្មោលនោះ តែឯកូនចៀមវិញ នោះត្រូវតាមដែលលោកអាចនឹងថ្វាយបាន ព្រមទាំងប្រេងប្រាំបីកំប៉ុងសម្រាប់ម្សៅមួយថាំងផង។ 8 ពេលអ្នកដឹកនាំត្រូវចូលតាមផ្លូវទ្វារដំបូលផ្លួវដើរ ហើយក៏ត្រូវចេញទៅវិញ តាមផ្លូវដដែលដែរ។ 9 ប៉ុន្តែ ពេលប្រជាជនក្នុងទឹកដីចូលមក នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នៅវេលាថ្ងៃបុណ្យមានកំណត់ នោះអ្នកណាដែលចូលតាមផ្លូវទ្វារទិសខាងជើង ដើម្បីនឹងថ្វាយបង្គំ ត្រូវតែចេញទៅតាមផ្លូវនៃទ្វារខាងត្បូងវិញ ហើយអ្នកណាដែលចូលតាមទ្វារទិសខាងត្បូង នោះត្រូវតែចេញតាមផ្លូវទ្វារខាងជើងទៅ គេមិនត្រូវវិលទៅវិញ តាមផ្លូវនៃទ្វារដែលគេបានចូលនោះឡើយ គឺត្រូវចេញទៅតាមផ្លូវត្រង់ខាងមុខជារហូតទៅ។ 10 ពួកដឹកនាំត្រូវចូលទៅនៅចំណោមពួកគេ រួចពេលគេចេញទៅ នោះនឹងចេញទៅជាមួយគ្នាដែរ។ 11 នៅថ្ងៃបុណ្យ ត្រូវថ្វាយតង្វាយម្សៅជាមួយថាំងសម្រាប់គោឈ្មោលមួយ និងមួយថាំងសម្រាប់ចៀមឈ្មោលមួយ ហើយកូនចៀមទាំងប៉ុន្មាននោះត្រូវតាមតែលោកអាចនឹងថ្វាយបាន ហើយប្រេងត្រូវជាប្រាំបីកំប៉ុងសម្រាប់ម្សៅមួយថាំង។ 12 ពេលអ្នកដឹកនាំថ្វាយតង្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ជាតង្វាយដុត ឬតង្វាយមេត្រី ទុកជាតង្វាយថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ស្ម័គ្រពីចិត្ត នោះត្រូវឲ្យគេបើកទ្វារខាងកើតនោះជូនលោក។ រួចលោកនឹងរៀបតង្វាយដុត និងតង្វាយមេត្រីរបស់លោក ដូចជាធ្លាប់ធ្វើនៅថ្ងៃសប្ប័ទដែរ។ ស្រេចហើយ លោកនឹងចេញទៅ លុះលោកបានចេញទៅហើយ នោះគេនឹងបិទទ្វារវិញ។ 13 ក្នុងចំណុចនេះ អ្នកត្រូវឲ្យរៀបកូនចៀមមួយឥតខ្ចោះ អាយុមួយខួប ទុកជាតង្វាយដុតថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ ត្រូវថ្វាយតង្វាយនេះរាល់តែព្រឹកជានិច្ច។ 14 រាល់ព្រឹក ត្រូវរៀបតង្វាយម្សៅជាមួយផង គឺជាម្សៅមួយភាគក្នុងប្រាំមួយក្នុងមួយថាំង និងប្រេងផ្សើមមួយភាគក្នុងបីក្នុងមួយហីន ដើម្បីលាយនឹងម្សៅយ៉ាងម៉ដ្តនោះ ជាតង្វាយដែលថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ជានិច្ច តាមច្បាប់ដ៏នៅជាដរាបតទៅ។ 15 ពួកគេនឹងរៀបចំកូនចៀម តង្វាយម្សៅ និងប្រេងរាល់ព្រឹក ទុកជាតង្វាយដុតជានិច្ច។ 16 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ប្រសិនអ្នកដឹកនាំចែកអំណោយអ្វីឲ្យកូនខ្លួន វាចេញពីទ្រព្យខ្លួនដែរ។ នោះនឹងបានជារបស់កូននោះ គឺជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ ទុកជាកេរអាករ។ 17 ប៉ុន្តែបើលោកចែកអំណោយអ្វីពីមរតករបស់លោក ឲ្យដល់បាវរបស់ខ្លួនវិញ នោះនឹងបានជារបស់ផងបាវនោះ ដរាបដល់ឆ្នាំដែលមានសេរីភាព រួចនឹងត្រឡប់មកជាអ្នកដឹកនាំវិញ។ ទ្រព្យរបស់លោកផ្ទាល់ខ្លួនទើបជាមរតករបស់កូនលោកបាន។ 18 អ្នកដឹកនាំមិនអាចយកមរតកពីអ្នកដទៃទេ មកចែកឲ្យកូនខ្លួនបានទេ ដូច្នេះប្រជាជនយើងនឹងមិនខ្ចាត់ខ្ចាយទេ ប្រជាជនគ្រប់គ្នានឹងបានសម្បត្តិរបស់គេ»។ 19 បន្ទាប់នោះ បុរសនោះបាននាំខ្ញុំទៅតាមផ្លូវចូល តាមទ្វារ ទៅក្នុងបន្ទប់បរិសុទ្ធសម្រាប់ពួកបូជាចារ្យ ដែលបែរមុខទៅទិសខាងជើង ហើយមើល៍! ឃើញមានកន្លែងមួយដែលឆ្ពោះទៅខាងលិច។ 20 លោកប្រាប់ខ្ញុំថា «នេះជាកន្លែងដែលពួកបូជាចារ្យត្រូវស្ងោរតង្វាយ ដែលថ្វាយដោយព្រោះការរំលង និងតង្វាយលោះបាប ព្រមទាំងចម្អិនតង្វាយម្សៅ។ ពួកគេមិនត្រូវយកតង្វាយចូលទៅទីលានខាងក្រៅឡើយ ដ្បិតប្រជាជននឹងទៅជាបរិសុទ្ធ»។ 21 រួចហើយបុរសបាននាំខ្ញុំចេញទៅទីលានខាងក្រៅ ឲ្យខ្ញុំដើរទៅតាមទាំងបួនជ្រុងទីលាននោះ នោះឃើញមានទីលានមួយៗនៅគ្រប់ទាំងជ្រុងនៃទីលាននិងទីធ្លាក់ដទៃផង។ 22 គឺនៅជ្រុងទាំងបួននៃទីលាន មានទីលានតូចៗ បណ្តោយសែសិបហត្ថ ទទឹងសាមសិបហត្ថ ទីលានទាំងបួននោះមានទំហំប៉ុនគ្នា។ 23 មានរបងមួយជួរធ្វើឡើងពីថ្មព័ទ្ធជុំវិញទីធ្លាទាំងបួន ហើយមានចង្ក្រានធ្វើម្ហូបដែលនៅពីក្រោមរបងថ្មនោះ ។ 24 បុរសនោះប្រាប់ខ្ញុំថា «នេះជាន្លែងអ្នកបម្រើការងារក្នុងព្រះដំាណាក់ នឹងស្ងោរយញ្ញបូជារបស់មនុស្សទាំងឡាយ»។
1 បន្ទាប់មក បុរសនោះក៏បាននាំខ្ញុំត្រឡប់ទៅទ្វារនៃព្រះវិហារ នៅទីនោះមានទឹកហូរចេញពីក្រោមមាត់ទ្វារនៃព្រះវិហារ ព្រះដំណាក់បែរមុខទៅទិសខាងកើត ដ្បិតខាងមុខព្រះវិហារនោះគឺបែរមុខខាងកើត ហើយទឹកនោះហូរមកក្រោម ពីខាងត្បូងនៃព្រះវិហារទៅខាងស្តាំមនៃអាសនា។ 2 ដូច្នេះហើយ លោកនាំខ្ញុំចេញទៅតាមផ្លូវនៃទ្វារកំផែងខាងជើង ហើយនាំវាងទៅតាមផ្លូវខាងក្រៅ រហូតដល់ទ្វារកំផែងខាងក្រៅដែលបើកទៅខាងកើត ឃើញមានទឹកហូរចេញមកខាងស្តាំទៅរកទិសខាងត្បូង។ 3 ក្នុងពេលដែលបុរសនោះបានចេញទៅខាងកើត នៅទីនោះបានរង្វាស់ខ្សែរនៅក្នុងដៃគាត់ លោកវាស់មួយពាន់ហត្ថ ហើយ នាំខ្ញុំដើរកាត់ទឹក ហើយទឹកនោះបានត្រឹមភ្នែកគោល។ 4 រួចហើយលោកក៏វាស់មួយពាន់ហត្ថទៀត រួចឲ្យខ្ញុំដើរកាត់ទៅ ទឹកត្រង់នោះបានត្រឹមក្បាលជង្គង់ រួចលោកវាស់មួយពាន់ហត្ថទៀត ក៏ឲ្យខ្ញុំលុយកាត់ទៅ ត្រង់នោះទឹកដល់ត្រឹមចង្កេះ។ 5 ហើយក្រោយមកទៀត លោកវាស់មួយពាន់ហត្ថទៀត ប៉ុន្តែមានទន្លេដែលខ្ញុំមិនអាចដើរឆ្លងកាត់បានទេ ដ្បិតទឹកបានឡើងកាន់តែខ្ពស់ ដែលទឹកនោះអាចល្មមនឹងហែលបាន គឺជាទន្លេដែលមិនអាចដើរឆ្លងកាត់បាននោះទេ។ 6 បុរសនោះនិយាយមកខ្ញុំ «កូនមនុស្សអើយ តើបានឃើញហើយឬ?» ហើយលោកនាំខ្ញុំឲ្យត្រឡប់ទៅមាត់ទន្លេនោះវិញ។ 7 ដូចដែលខ្ញុំដើរមកវិញ តាមមាត់ទន្លេមានដើមឈើជាច្រើនទាំងសងខាង។ 8 បុរសនោះប្រាប់ខ្ញុំ «ទឹកនេះហូរចេញទៅទិសខាងកើត ធ្លាក់ចុះទៅដល់តំបន់អារ៉ាប់ ហើយហូរធ្លាក់ទៅសមុទ្រអំបិល លុះហូរធ្លាក់ទៅក្នុងសមុទ្រហើយ ទឹកសមុទ្រនឹងទៅជាទឹកសាបវិញ។ 9 កន្លែងណាដែលទឹកទន្លេនោះហូរទៅ សត្វទាំងអស់ និងមានជីវិតរស់ ក៏មានត្រីច្រើន ដោយព្រោះទឹកនេះហូរទៅដល់ទីនោះ។ វានឹងធ្វើឲ្យទឹកប្រៃទៅជាទឹកសាបវិញ។ កន្លែងណាដែលទឹកទន្លេនេះហូរទៅដល់ នោះគ្រប់យ៉ាងនឹងមានជីវិតរស់។ 10 រួចហើយវានឹងកើតឡើងជាមួយពួកនេសាទត្រីនៃអេនកេឌី នឹងឈរក្បែរទឹកនោះ ហើយនឹងមានកន្លែងសម្រាប់ហាលសំណាញ់ នៅកន្លែងអេនអេកលែម។ ទីនោះមានស្រីច្រើនប្រភេទនៅក្នុងសមុទ្រអំបិល ដូចជាត្រីនៅក្នុងសមុទ្រធំដែរ ដែលពួកគេបានបោះបង់ចោល។ 11 ប៉ុន្តែ សមុទ្រអំបិលវាលភក់ល្បប់ហើយដីភក់ នឹងមិនបានសាបល្អទេ កន្លែងទាំងនោះនឹងបានទុកសម្រាប់ធ្វើអំបិលវិញ។ 12 ចំណែកឯតាមមាត់ច្រាំងទាំងសងខាងទន្លេនោះ នឹងមានដុះដើមឈើគ្រប់យ៉ាង សម្រាប់ជាអាហារ។ ស្លឹកវាមិនស្វឹតស្រពោនឡើយ ហើយផ្លែរបស់វាក៏មិនធ្លាក់ចុះដែរ។ មួយខែម្តងដើមឈើនឹងឲ្យផ្លែថ្មី ពីព្រោះទឹកនោះចេញពីទីសកលការៈមក ហូរស្រោចដើមឈើទាំងនោះ។ ផ្លែឈើបានសម្រាប់ជាអាហារ ចំណែកស្លឹកសម្រាប់យកទៅធ្វើថ្នាំព្យាបាល។ 13 ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះមានព្រះបន្ទូលដូច្នេ «នេះជារបៀបដែលអ្នករាល់គ្នានឹងចែងចែកដីសម្រាប់ កុលសម្ព័ន្ធអុីស្រាអែលទាំងដប់ពីរ លោកយ៉ូសែបនឹងត្រូវបានពីរចំណែក។ 14 អ្នករាល់គ្នានឹងបែងចែកស្មើគ្នា ដ្បិតយើងបានលើកដៃស្បថនឹងឲ្យទឹកដីនេះដល់បុព្វបុរសអ្នករាល់គ្នាហើយ។ ទឹកដីនេះនឹងត្រូវឲ្យដល់អ្នករាល់គ្នា ទុកជាមរតកដែរ។ 15 នេះគឺជាព្រំដែននៃទឹកដីនៅទិសខាងជើង ចាប់ពីសមុទ្រធំដោយតាមផ្លូវទៅហេតឡូន រួចហើយដល់សេដាត។ 16 បន្ទាប់មកព្រំដែននឹងទៅដល់ បេរ៉ូថា ហើយដល់ស៊ីបរ៉ែម ដែលនៅចន្លោះព្រំដែនដាម៉ាស ហើយនិង ហាសា ហាទីកុន ដែលនៅក្បែរព្រំដែននៃហារ៉ុន។ 17 ដូច្នេះព្រំដែនចាប់ពីសមុទ្រទៅដល់ ហាសាអេណាន នៅនិងព្រំប្រទល់ជាមួយដាម៉ាស ហើយហាម៉ាត់នៅខាងជើង។ នេះគឺជាផ្នែកនៃទឹកដីខាងជើង។ 18 នៅផ្នែកខាងកើត នៅក្នុងចន្លោះទឹកដីហាវរ៉ុន និងទឹកដីដាម៉ាស ហើយចន្លោះទឹកដីកាឡាត របស់ទឹកដីអុីស្រាអែលតាមដងទន្លេយ័រដាន់។ អ្នកត្រូវវាស់ចាប់ពីព្រំប្រទល់រហូតដល់សមុទ្រខាងកើត ទាំងអស់នេះគឺជាផ្នែកខាងកើតនៃព្រំប្រទល់។ 19 រួចហើយផ្នែកខាងត្បូង លាតសន្ធឹងចាប់ពីតាម៉ារ រហូតដល់ទឹកមេរីបា កាដេស តាមជ្រោះទឹកអេស៊ីប ដែលហូរធ្លាក់ទៅសមុទ្រធំ ហើយនេះជាព្រំដែនខាងត្បូង។ 20 ហើយព្រំដែនខាងលិច គឺជាសមុទ្រធំ ចាប់ពីទល់ដែននឹងទ្វារទឹកដីហាម៉ាត។ នេះគឺជាផ្នែកខាងលិច។ 21 ក្នុងរបៀបនេះអ្នកត្រូវបែងចែកទឹកដីនេះ សម្រាប់អ្នក សម្រាប់កុលសម្ព័ន្ធនៃតិអុីស្រាអែល។ 22 អ្នកត្រូវចែកគ្នាដោយចាប់ឆ្នោត ទុកជាមរតកសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា ហើយសម្រាប់ពួកជនជាតិដទៃ ដែលអាស្រ័យនៅជាមួយអ្នករាល់គ្នា ជាពួកអ្នកដែលនឹងបង្កើតកូន នៅកណ្ដាលអ្នកដែរ អ្នកទាំងនោះនឹងបានដូចអ្នកដែលកើតនៅក្នុងទឹកដីអុីស្រាអែល។ អ្នករាល់គ្នានឹងចាប់ឆ្នោត សម្រាប់មរតកនៅក្នុងកុលសម្ព័ន្ធនៃអុីស្រាអែល។ 23 ហើយវានឹងកើតដែលជនជាតិដទៃទាំងនោះអាស្រ័យនៅជាមួយ កុលសម្ព័ន្ធ ក្នុងចំណោមអ្នកដែលកំពុងរស់នៅ។ អ្នកត្រូវឲ្យមរតកដល់គេដែល នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ»។
1 ទាំងនេះគឺជាឈ្មោះកុលសម្ព័ន្ធទាំងឡាយ។ កុលសម្ព័ន្ធដាន់នឹងទទួលមួយចំណែកពីទឹកដីដែលស្ថិតនៅតាមព្រំប្រទល់ចុងខាងជើងបំផុតគឺជាព្រំប្រទល់នៃអីុស្រាអែល គឺនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវពីហេតឡូនទៅ លីបូហាម៉ាត់។ ហើយព្រំប្រទល់ម្ខាងទៀតទៅដល់ ហាសាអេណាន ព្រំប្រទល់ដាម៉ាស គឺទៅដល់ខាងជើងហាម៉ាត់។ ព្រំប្រទល់ដាន់លាតសន្ធឹង ទៅដល់ទិសខាងលិច ទៅរហូតដល់សមុទ្រធំ។ 2 កុលសម្ព័ន្ធអេស៊ើរស្ថិតនៅជាប់នឹងទឹកដីដាន់ ចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច អេសើុរបានមួយចំណែកដែរ។ 3 ជិតគ្នានិងព្រំប្រទល់អេស៊ើរដែលនៅផ្នែកកើតដល់ខាងលិច ណែបថាលីនឹងបានមួយចំណែកដែរ។ 4 នៅជាប់ព្រំប្រទល់គ្នាណែបថាលីនៅជាប់នឹងគ្នាចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច ម៉ាណាសេចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច នឹងបានមួយចំណែកផងដែរ។ 5 នៅជាប់ព្រំប្រទល់គ្នាម៉ាណាសេចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច អេប្រាអ៊ីមនឹងបានមួយចំណែកដែរ។ 6 នៅជាប់គ្នាព្រំប្រទល់អេប្រាអ៊ីម ចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច រូបេននឹងបានមួយចំណែកដែរ។ 7 នៅជាប់គ្នាព្រំប្រទល់រូបេន ចាប់ពីខាងកើតទៅខាងលិច យូដានឹងបានមួយចំណែកដែរ។ 8 ដីសម្រាប់តង្វាយដែលអ្នកនឹងធ្វើ គឺជាប់នឹងព្រំប្រទល់ជាមួយយូដា ហើយពង្រីកចាប់ពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច គឺមានទទឹងពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ខ្នាត។ ហើយបណ្តោយក៏ប៉ុននឹងចំណែកទឹកដីឯទៀត គឺចាប់តាំងពីខាងកើត រហូតដល់ខាងលិច ហើយព្រះវិហារត្រូវនៅកណ្ដាលទីនោះ។ 9 ដីនៅត្រង់កន្លែងនេះ ជាតង្វាយដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះត្រូវបណ្តោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ហើយទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថ។ 10 កន្លែងនេះត្រូវតែ ញែកចេញជាកន្លែងដីមួយចំណែកដែលបរិសុទ្ធ ពួកបូជាចារ្យនឹងត្រូវបានទទួលចំណែកដីនេះ ដោយវាស់តាំងពីខាងជើងនោះ បណ្តោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ហើយខាងលិច មានទទឹងជាមួយម៉ឺនហត្ថ ខាងកើតទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថ ហើយខាងត្បូងបណ្តោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ចំណែកនៃកន្លែងបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងនៅកណ្ដាលនោះ។ 11 ដីនោះនឹងទុកសម្រាប់ពួកបូជាចារ្យ ជាកូនចៅសាដុក ដែលបានញែកជាបរិសុទ្ធ ហើយក៏រក្សាបញ្ញើរបស់យើង មិនដែលវង្វេងចេញពីយើង ក្នុងកាលដែលពួកអុីស្រាអែលបានវង្វេង ដូចជាពួកលេវីបានវង្វេងនោះឡើយ។ 12 តង្វាយបរិសុទ្ធសម្រាប់ពួកបូជាចារ្យ គឺជាចំណែកនៃដីដែលបរិសុទ្ធបំផុត។ ជាប់នឹងព្រំប្រទល់របស់ពួកលេវី។ 13 ព្រំប្រទល់ទឹកដីពួកលេវី ជាប់ជាមួយទឹកដីពួកពូជាចារ្យ ដែលមានបណ្តោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ហើយទទឹងមួយម៉ឺនហត្ថផងដែល។ ទាំងមូលមានពីរប័ណ្ណកាន់កាប់ ហើយបណ្ដោយពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ និងទទឹងពីរម៉ឺនហត្ថ។ 14 ពួកគេមិនត្រូវឲ្យគេលក់អ្វីពីនោះឡើយ ក៏មិនត្រូវប្តូរ ឬបញ្ជូនផលដំបូងចេញពីដីរបស់អីុស្រាអែល ទៅទីកន្លែងផ្ដេងទៀតដែរ អ្នកត្រូវញែកផលទាំងនោះជារបស់បរិសុទ្ធ ដើម្បីថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់។ 15 ហើយដីដែលនៅសល់ គឺដីប្រាំពាន់ខ្នាតដែលសល់នៅតាមទទឹងនៅខាងមុខចំណែកពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ងត្ថ នោះសម្រាប់ប្រើជុំគ្នាសម្រាប់ទីក្រុង ឲ្យធ្វើទីលំនៅ ហើយសម្រាប់ជាដីទំនេរ ចំណែកទីក្រុង ត្រូវនៅកណ្ដាលនោះ។ 16 ចំណែកនេះ គឺជាទំហំទីក្រុងដែលបានវាស់ទុក្ខរួចហើយ គឺខាងជើង ត្រូវជា ៤៥០០ ខ្នាតតាមបណ្តោយដល់ ខាងត្បូង៤៥០០ ហត្ថដែលតាមបណ្តោយ ដល់ខាងកើតក៏មាន ៤៥០០ ហត្ថតាមបណ្តោយដែលទៅដល់ខាងលិច៤៥០០ ហត្ថដែរ។ 17 ទីក្រុងនោះត្រូវមានវាលទំនេដែលនៅជុំវិញ គឺខាងជើង ត្រូវមានទំហំ ២៥០ហត្ថជំរៅ ចំណែកទៅខាងត្បូង មានទំហំ ២៥០ហត្ថជំរៅ ខាងកើតមានទំហំ២៥០ហត្ថជំរៅ និងខាងលិចក៏ត្រូវមានទំហំ ២៥០ហត្ថជំរៅផងដែរ។ 18 ដីដែលសល់នៅតាមបណ្តោយជាប់តពីដីបរិសុទ្ធ ខាងកើតត្រូវជាមួយម៉ឺនខ្នាត ហើយខាងលិចមួយម៉ឺនខ្នាត នោះជាដីជាប់តពីដីបរិសុទ្ធ ចំណែកផលចម្រើនពីដីនោះ នឹងបានសម្រាប់ជាអាហារដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើការនៅក្នុងទីក្រុង។ 19 ប្រជាជនដែលបានធ្វើការនៅក្នុងទីក្រុង ពីគ្រប់ទាំងកុលសម្ព័ន្ធអុីស្រាអែល គេនឹងភ្ជួររាស់ដីនោះ។ 20 ដីទាំងអស់ដែលថ្វាយជាតង្វាយ ទាំងអស់បណ្តោយត្រូវជាពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ខ្នាត ហើយទទឹងពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ។ នៅក្នុងរបៀបនេះអ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវថ្វាយដ៏បរិសុទ្ធនៃដីទាំងនោះ ព្រមទាំងដីសម្រាប់ទីក្រុងផង។ 21 ដីដែលសល់គ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ពីការថ្វាយដ៏បរិសុទ្ធ ហើយនិងដីសម្រាប់ទីក្រុងនឹងឲ្យទៅអ្នកដឹកនាំ។ ការកាន់កាប់ដីរបស់អ្នកដឹកនាំគឺតាំងពីខាងកើតពង្រីកដល់ទំហំ ពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ចេញទៅព្រំប្រទល់ទៅដីថ្វាយជាទីវរិសុទ្ធ ទៅដល់និងព្រំប្រទល់ខាងកើត ហើយក៏កាន់កាប់ដល់ទិសខាងលិចទំហំ ពីរម៉ឺនប្រាំពាន់ហត្ថ ចេញទៅព្រំប្រទល់ខាងលិច។ ប៉ុន្តែនៅកណ្តោលនោះត្រូវថ្វាយសម្រាប់ទីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារ ត្រូវនៅកណ្ដាលនោះ។ 22 ហើយដីដែលត្រូវបានពង្រីកពីដីរបស់ពួកលេវី ហើយនិងពីដីដែលសម្រាប់ទីក្រុងនោះ ដែលនៅកណ្ដាលទឹកដីសម្រាប់អ្នកដឹកនាំ គឺពីព្រំប្រទល់នៃយូដា ហើយនិងព្រំប្រទល់នៃបេនយ៉ាមីន ហើយនិងយូដា ដីនេះសម្រាប់ពួកអ្នកដឹកនាំ។ 23 សម្រាប់កុលសម្ព័ន្ធផ្សេងទៀត ចាប់តាំងពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច។ កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន នឹងបានទទួលមួយចំណែក។ 24 ជាប់នឹងទឹកដីរបស់បេនយ៉ាមីន ចាប់តាំងពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច កុលសម្ព័ន្ធស៊ីម្មាននឹងបានមួយចំណែក។ 25 ជាប់នឹងទឹកដីរបស់ស៊ីម្មាន ចាប់តាំងពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច កុលសម្ព័ន្ធអុីសាខារ នឹងបានមយយចំណែក។ 26 ជាប់នឹងទឹកដីរបស់អ៊ីសាខារ ចាប់តាំងពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច កុលសម្ព័ន្ធសាប់យូឡូន នឹងបានមួយចំណែក។ 27 ខាងត្បូងនៃសាប់យូឡូន ចាប់តាំងពីខាងកើតរហូតដល់ខាងលិច មានចំណែកមួយសម្រាប់កុលសម្ព័ន្ធកាដ។ 28 ហើយនៅខាងត្បូងព្រំប្រទល់កាដ ត្រូវលាតសន្ឋឹងចាប់ពីក្រុងតាម៉ារ ទៅដល់ទឹកធ្លាក់ មេរីបាកាដេស ជាប្រភពទឹកជ្រោះអេស៊ីប រហូតដល់សមុទ្រធំ។ 29 នេះជាទឹកដីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវចាប់ឆ្នោត បែងចែកដល់កុលសម្ព័ន្ធទាំងនោះនៃអុីស្រាអែល ទុកជាមរតករបស់គេ។ ទាំងនេះគឺជាចំណែកពួកគេ។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះ។ 30 នេះគឺជាច្រកចេញពីទីក្រុង គឺខាងជើងមានទំហំបណ្តោយ ៤៥០០ ហត្ថតាមរង្វាស់។ 31 ហើយមានទ្វារបី ហើយនឹងមានឈ្មោះរបស់វា ទៅតាមឈ្មោះអស់ទាំងកុលសម្ព័ន្ធជនជាតិអុីស្រាអែល ទ្វារទីមួយរូបេនមួយ ទ្វារទីពីរយូដាមួយ និងទ្វារទីបីលេវី។ 32 ហើយនៅខាងកើតដែលត្រូវវាស់មាន ៤៥០០ ហត្ថប្រវែងនោះ ហើយទ្វារបី គឺទ្វារយ៉ូសែបមួយ ទ្វារបេនយ៉ាមីនមួយ និងទ្វារដាន់មួយ។ 33 នៅខាងត្បូងមានទំហំ ៤៥០០ ហត្ថបណ្តោយ ហើយទ្វារបី គឺទ្វារសម្រាប់ស៊ីម្មានមួយ និងទ្វារសម្រាប់អុីសាខារមួយ និងទ្វារសម្រាប់សាប់យូឡូនមួយ។ 34 នៅខាងលិចដែលបានវាស់មានទំហំ ៤៥០០ហត្ថ ហើយមានទ្វារបី គឺទ្វារសម្រាប់កាដមួយ និងទ្វារសម្រាប់អេស៊ើរមួយ ហើយនិងទ្វារសម្រាប់ ណែបថាលីមួយដែរ។ 35 ទំហំដេលជុំវិញទីក្រុង ត្រូវជាមួយម៉ឺនប្រាំបីពាន់ហត្ថ តាំងពីថ្ងៃនោះតទៅ ទីក្រុងនោះត្រូវមានឈ្មោះថា «ព្រះអម្ចាស់គង់នៅទីនោះ»។